400: Kapelle-Op-Den-Bos, Zaterdag 14 januari 2017, 16,694 km. (8165,379 km.)

“Een wandeling langsheen een gedeelte van het wandelnetwerk Rivierenland, met start in Kapelle-Op-Den-Bos. Vooraf maakten we vanuit onze thuisbasis een korte verplaatsing naar het station van deze gemeente. Eenmaal daar aangekomen verlieten we het station en wandelden naar de brug over het kanaal, om vervolgens linksaf de Oostdijk op te gaan, richting wandelknooppunt 2. We kregen vrijwel dadelijk rechts bevroren akkers te zien, terwijl we links het kanaal konden waarnemen. Korte tijd nadat we een eindje langs het kanaal waren gevorderd, bereikten we het reeds vermeld knooppunt 2. Amper 200 m verder troffen we reeds het volgende wandelknooppunt aan, 1, de plaats waar de Oostdijk overging in Brielen. We hielden nog steeds dezelfde richting aan langsheen het kanaal, om uiteindelijk later rechtsaf te draaien, richting knooppunt 14 en dit via de Overloopstraat. Het einde van deze straat bereikt, bevonden we ons ter hoogte van het kruispunt van de Overloopstraat en de Hoogstraat, alwaar we het Tisselt Kapelleke konden bekijken. We volgden nadien de Hoogstraat naar links, richting kerk van Tisselt, waarna we even verder rechts de Kerkhoflaan zouden moeten indraaien. Echter even verder voorbij dit kruispunt bevond zich café feestzaal Silvermoon, reden om even het traject te verlaten voor een kopje warme koffie. Het was ondertussen 11:15 uur geworden.

Na deze verwarmende wandelpauze keerden we een eindje op onze stappen terug teneinde de Kerkhoflaan in de wandelen. Gekomen op het einde van de straat, ter hoogte van het kerkhof van Tisselt, ging het verder via een veldweg naar rechts, Buurtweg 41 genaamd. Tussen weiden en akkers zetten we onze wandeling verder, even later via de Buurtweg 44 naar links en tenslotte nogmaals linksaf door middel van de Buurtweg 26. We kwamen zo opnieuw terecht op de openbare weg, met name de Blaasveldstraat. Hier begaven we ons naar rechts, de Blaasveldstraat een eindje volgend, tot we opnieuw een veldweg rechts konden betreden, Buurtweg 28. Ter hoogte van een splitsing van veldwegen hielden we links aan en betraden zo de Buurtweg 43, welke ons leidde over de plaatselijke Zwarte Beek. Via af en toe vrij modderige passages tussen de velden, kwamen we terecht aan het wandelknooppunt 15. Terug verharde grond onder de voeten, ging het nagenoeg rechtdoor op de openbare weg via Grote Heide. We overschreden de spoorweg en troffen er net voorbij het wandelknooppunt 17 aan.

We gingen voorbij de spoorweg nog steeds rechtdoor via Grote Heide, tot we het kruispunt bereikten met de Blaasveldstraat. Over korte afstand ging het linksaf, tot aan het kruispunt met de rechts gelegen Hertstraat, tevens plaats waar zich het knooppunt 18 bevond. We draaiden rechtsaf de Hertstraat in welke we volgden tot we nadien rechts de Heirstraat in konden draaien. Eenmaal dit kruispunt aangetroffen bevonden we ons aan het knooppunt 72. We volgden de Heirstraat tot op het einde alwaar we de openbare weg ruilden voor een veldweg naar rechts, om er weinige ogenblikken later het knooppunt 135 te vinden, op een kruising van veldwegen. Noodgedwongen draaien we naar links om de veldweg verder te bewandelen tot we opnieuw de openbare weg konden betreden in de Vinkstraat. Inmiddels bevonden we ons op het grondgebied van Leest. We staken de weg over om aan de overzijde via een stukje veldweg tenslotte de Dorpstraat van Leest te betreden. We gingen linksaf richting Sint-Jozefkapel, waar we normaal gezien de Dorpstraat naar rechts zouden volgen, richting knooppunt 271.

We besloten echter om even van het parcours af te wijken en het knooppunt 271 te laten, om in de plaats daarvan de Dorpstraat naar links te volgen, tot in het centrum van Leest. We konden er dan ook even later omstreeks 13:30 uur terecht in café In den Bareel, gelegen op Leest-Dorp, voor een kopje koffie en uiteraard wat warmte. Ondertussen hadden we het knooppunt 63 aangetroffen in het centrum van het dorp. Na een aangename pauze begaven we ons naar het volgende knooppunt, met name 273, dat zich bevonde ter hoogte van de brug over de Zenne. We verlieten het café en volgden naar links verder Leest-Dorp, gevolgd door de Pastoor de Heuckstraat, om zo de brug te bereiken over de Zenne. Net voor de brug begaven we ons nadien op het jaagpad naar links, de zogeheten Rupeldijk, teneinde dit over langere afstand te bewandelen tot aan het knooppunt 76. We arriveerden uiteindelijk ter hoogte van de drukke N16, de Steenweg op Blaasveld, aan het knooppunt 76. We verlieten er het jaagpad om de Zenne over te steken en aan de overzijde van het water het knooppunt 275 te vinden. We daalden de brug af om dan rechts de Mechelbaan te volgen, zowat evenwijdig aan de N16, om vervolgens deze N16 over te steken. Ondertussen waren we knooppunt 81 voorbij en troffen aan de overzijde van de N16 knooppunt 80 aan, dat zich bevond in het natuurreservaat Den Battelaer.

Ter hoogte van dit knooppunt dienden we haaks rechts te houden, om doorheen een gedeelte van dit natuurreservaat te gaan, via smalle paadjes en even later vlonderpaden, om tenslotte het volgend knooppunt 163 aan ter treffen ter hoogte van de Thiebroekvaart, zijnde het jaagpad langsheen de Leuvense Vaart. We stapten het jaagpad op naar rechts, om even later de openbare weg te bereiken, vooreerst Thiebroekvaart, overgaand in de Baroniestraat. We kwamen ter hoogte van de Battelbrug uit, waar zich het knooppunt 131 bevond. Voorbij de brug ging onze wandeling nog over korte afstand via de Stuivenbergvaart om dan de eerste straat rechts, de Schouwbroekstraat in te slaan. Deze straat volgend tot op het einde, kwamen we aan het knooppunt 129 op het kruispunt van de Schouwbroekstraat en de Oude Leestsebaan. Op de Oude Leestsebaan hielden we dan de richting naar links aan, op weg naar het knooppunt 194, dat zich bevond even voor de autosnelweg E19. We gingen onder de snelweg door, om nog even verder de Stuivenbergvaart te volgen, langsheen de Leuvense Vaart.

Wat verder verlieten we het kanaal, om via een rechts gelegen veldweg tussen akkers door terecht te komen op de Stuivenbergbaan, alwaar we het knooppunt 187 konden aantreffen. De Stuivenbergbaan naar links opgaand konden we deze weg uiteindelijk naar rechts verlaten via een ingang naar het Vrijbroekpark, om er onze geplande wandeltocht te eindigen aan het knooppunt 258, ons ondertussen reeds meer dan bekend. Teneinde onze dagtocht af te sluiten, begaven we ons dan via de kortst mogelijke weg opnieuw huiswaarts en dit na 22259 stappen en 16,694 gewandelde kilometers.”

362: Mechelen, Zondag 07 februari 2016, 15,445 km. (7318,888 km.)

“Voor vandaag hadden we een wandeltocht gepland met start in Tisselt, zowat ter hoogte van het wandelknooppunt 14, niet ver van de brug over het Zeekanaal Brussel-Schelde. We zouden de reis daarheen maken via een bus van de Lijn. Een tweede kennismaking dus met het wandelnetwerk ‘Rivierenland’. Zo gezegd, zo gedaan. We wandelden vanaf onze woonplaats langsheen nagenoeg dezelfde weg als tijdens onze vorige wandeling, richting Brusselpoort. Daar bevindt zich immers de bushalte, alwaar we planden de bus te nemen naar Tisselt. Ter plaatse echter dienden we jammer genoeg te ervaren, dat er op zondag geen verbinding was voorzien. Uiteindelijk besloten we dan maar, de geplande wandeling in omgekeerde richting te maken en dan op een andere manier terug te keren, dankzij een bereidwillige chauffeur aldaar. We begonnen dan ook onze dagtocht vanaf het bushokje richting eerste wandelknooppunt, met name 258, gesitueerd in het Vrijbroek te Mechelen. Ook dat punt kwam ons reeds bekend voor van een vorige wandeltocht.

Korte tijd later, omstreeks 10:15 uur bereikten we dan ook het vermelde wandelknooppunt ter hoogte van ’t Park, alwaar we vanzelfsprekend deze zondagochtend begonnen met een kopje koffie. Uiteindelijk gingen we dan op pad doorheen dit mooie stukje natuur. Enkele grindpaden langsheen kleine watergebieden, tussen ontluikende heesters en langsheen enkele beken, leidden ons doorheen het Vrijbroek. Hier en daar een paar vroege joggers en baasjes met honden. Zowat een gedeelte van hetzelfde traject volgend als vorige keer, hierbij de GR12 Amsterdam – Parijs volgend, bereikten we tenslotte de wandelknooppunten 51 en 50 ter hoogte van de Zenne. Tijdens een vorige tocht gingen we hier linksaf langsheen de Eglegemvijver, ditmaal volgden we naar rechts het jaagpad langsheen de Zenne zelf. Zo volgden we de talrijke meanders van deze waterloop, richting wandelknooppunt 62.

Een opmerkelijke vaststelling, de oevers van de rivier besmeurd met modder en zwerfvuil, als gevolg van de overvloedige regen tijdens de afgelopen dagen. We voelden tevens een vrij onaangename en koude wind, ook al voelden we die min of meer van opzij. Natuurlijk, het voortdurend veranderen van richting langs het jaagpad, deed ook de wind soms uit een nadelige richting komen. Af en toe deed de zon een schuchtere poging doorheen het donkere wolkendek te breken. Na een tijdje het geasfalteerde jaagpad te hebben gevolgd, bereikten we het reeds vermelde knooppunt, dit ter hoogte van een rechts gelegen stukje natuur, Arboleo geheten. We bemerkten er enkele houtsculpturen in wording, waaronder diverse uilen. We bestegen opnieuw het jaagpad, hierbij bijna van de sokkel gereden door enkele wielerterroristen en volgden het jaagpad verder naar het volgende wandelknooppunt, 274.

Daar aangekomen bereikten we de brug over de Zenne ter hoogte van de Leestsesteenweg. We vonden er enige beschutting tegen de onaangename wind en maakten van de gelegenheid gebruik een lekkere koffiekoek te nuttigen. We verlieten nadien het jaagpad en gingen naar links de brug over, richting dorpskern van Leest, hierbij de wandelknooppunten 273 en 63 volgend. Het was zowat even vóór het middaguur, toen we het centrum van Leest betraden en er even pauzeerden in café Vivelamour, alwaar we ons een kopje verse koffie lieten smaken. Enkele opvallende spreuken sierden de binnenmuren van het café, waaronder we er toch één toepasselijk vonden: ‘Wish it, Dream it, Do it’. Na dit korte oponthoud sloegen we aan het café linksaf en vonden om het hoekje een wegel welke ons leidde in de richting van de velden. We kregen er dadelijk enkele wintergroenten te zien, met name de bekende savooikolen. Op het einde van het veld bereikten we het wandelknooppunt 271, teneinde aldaar verder linksaf te wandelen langsheen de onverharde Kouterweg.

Uiteindelijk bereikten we even verder opnieuw de openbare weg, volgden die over korte afstand tot aan het wandelknooppunt 57, om daar naar rechts opnieuw de weg te verlaten en een veldweg te betreden. In het begin nog min of meer begaanbaar, zou het even verderop vlug veranderen. Op een kruispunt van veldwegen, ter hoogte van knooppunt 58, ging het opnieuw rechtsaf en kregen we af te rekenen met een ondergelopen pad tussen de velden. Hier dienden we onze toevlucht te nemen tot het ernaast gelegen veld, teneinde toch de voeten droog te houden. De modder op het veld was het enige alternatief om de wandeling te kunnen vervolgen. Enkele diepe tractorsporen maakten het alleen nog erger. Gelukkig bereikten we tot slot opnieuw de openbare weg, alwaar we rechts aanhielden. We konden even de schoenen ontdoen van modder in het gras. Na een heel eindje beton, bereikten we het kruispunt ter hoogte van de Elleboogstraat, alwaar een mooi kapelletje viel te bewonderen. We bevonden ons ter hoogte van het wandelknooppunt 270 en volgden er rechtdoor de vermelde straat.

Deze Elleboogstraat werd slechts over geringe afstand gevolgd, vermits we even verder, ter hoogte van een voortuintje, voorzien van enkele blauwe schapen, een links gelegen veldweg dienden te volgen. De weg werd vervolgens herleid tot een smalle wegel en zo vorderden we langzaam maar zeker tussen de akkers, richting volgende knooppunt 257. Onze veldwegel werd opnieuw een veldweg, later zelfs modderig pad, tot we uiteindelijk opnieuw de openbare weg bereikten ter hoogte van een dwarsgelegen spoorlijn. Hier ging het noodgedwongen rechtsaf, wandelden een tijdje evenwijdig met de spoorlijn, tot we knooppunt 256 bereikten, in de onmiddellijke nabijheid van een brug over het spoor. We gingen linksaf, bestegen tegen de wind in de brug over het spoor en verlieten aan de overzijde de hoofdweg naar rechts, dit ter hoogte van het wandelknooppunt 137. Het ging over korte afstand rechtslinks, waarna we ons terug begaven op een veldweg, ditmaal enigszins begroeid. In de verte bemerkten we reeds de brug over het Zeekanaal in Tisselt, dus de wandeling naderde stilaan een einde.

Na alweer te hebben moeten afrekenen met een ondergelopen veldweg en vooral heel wat modder, verkregen we opnieuw vaste voet op de openbare weg, we hadden de Grote Heide bereikt aan knooppunt 138. Een gemakkelijk te bewandelen betonbaantje naar rechts volgend, liet ons vervolgens knooppunt 15 bereiken, waarna we linksaf een laatste maal veldwegen dienden te volgen. Jullie hebben het wellicht al geraden, de meeste modder leek te zijn behouden voor het laatste stukje parcours. Maar ook aan die ellende kwam een einde toen we langzaam maar zeker de dorpskern van Tisselt bereikten via de Blaasveldstraat. Het laatste voorziene wandelknooppunt 14, lieten we even terzijde, vermits dit ons verder weg zou leiden van ons eindpunt. We volgden de straat verder tot aan de rotonde gesitueerd ter hoogte van de kerk van Tisselt en naast het Zeekanaal Brussel-Schelde. Hier voelden we pas eerst hoe krachtig de wind ondertussen in kracht had gewonnen. Na nog enkele laatste foto’s, staken we de Brielenbrug over, op zoek naar transport richting thuishaven, het was ondertussen 14:45 uur.

Gelukkig, met familie in de nabijheid, was reeds voorheen transport verzekerd. Deze winderige wandeldag was uiteindelijk goed voor 15,445 km, 20594 stappen, 769,3 cal in een rustige wandeltijd van 3.41.32 uur. Zo kwam een einde aan een tweede kennismaking met het wandelnetwerk ‘Rivierenland’.