535: Testelt, Zaterdag 28 januari 2023, 14,994 km. (10.590,14 km.)

“Na een lange winterstop, waren we eindelijk toe aan een eerste wandeling tijdens het jaar 2023. Online vonden we op de website van de NMBS, een beschreven wandeling met start in Testelt. Deze tocht over een afstand van ongeveer 12 km, droeg als titel ‘Van Testelt tot Averbode, van toen en nu’. Na de verplaatsing vooraf via Cambio, konden we de wandeling aanvangen ter hoogte van het station van Testelt, meer bepaald in de Stationsstraat. Over korte afstand gingen we naar rechts, voorbij het station, om dan een dalend paadje links te kiezen, dat uitmondde in de Schuurweg. We volgden er een gedeelte van de Bos-, broek- Heuvelroute. De Schuurweg tot op het einde bewandelend, ging het zowat in rechte lijn naar de plaatselijke Sint-Pieterskerk. Net vóór de kerk konden we een kunstwerk bekijken van de lokale graffiti-artiest Tuzq, voorstellend een vos, welke symbool staat voor de fauna en flora in de Demerbroeken. Dit werk werd aangebracht op de gevel van de parochiezaal. We gingen verder tot aan de kerk, om er via een opening in de kerkmuur, deels omheen de kerk te wandelen, waarna we uitkwamen op het Dorp. Voorbij de kerk stapten we een eindje naar rechts, om er de eerste straat rechts, eveneens Dorp te kiezen, welke leidde naar de heropgebouwde watermolen uit 1608 en er tegenover de ‘Villa Ter Wolf’, gebouwd door een lid van de familie Theyskens. Daar stonden we aan de oever van de Demer, die we even naar links volgden tot aan de brug. Daar draaiden we haaks linksaf en volgden opnieuw Dorp tot we even verder rechtsaf konden gaan via de Pastoriestraat.

We overschreden de spoorweg en stapten via de Pastoriestraat tot aan de rechts gelegen Bergstraat, die we vervolgens indraaiden. Zoals de naam al liet vermoeden, wonnen we ondertussen iets aan hoogte. Waar de Bergstraat bochtte naar links, konden we even van nabij de daar geplaatste Sint-Jozefskapel uit 1830 bekijken. Deze kapel bevindt zich aan de voet van de Voortberg, op de plaats waar vroeger een kruising bestond van vier dorpswegen. Net naast de kapel verlieten we de bergstraat en volgden we een stijgende onverharde weg. We dienden er de richting te volgen van het knooppunt 175, behorende tot het wandelnetwerk de Merode. Het ging dus omhoog de Voortberg op, tot op de top aan een metershoge zendmast. In de verte konden we zelfs de basiliek van Scherpenheuvel waarnemen. Tevens verkregen we een schitterend uitzicht over het lager gelegen Testelt. We hielden er even kort halt om enkele grote ijzerzandstenen te bekijken. Nadien volgden we een paadje doorheen het bos, met af en toe een doorkijkje rechts, met zicht op de spoorweg. Wat verderop kwamen we uit op een open plek in het bos, om er te beginnen aan de afdaling van de Voortberg, nog steeds richting knooppunt 175.

Eenmaal de afdaling achter de rug, bereikten we het knooppunt 175 ter hoogte van de dwars gelegen onverharde weg, de Wijngaardstraat. Bezijden de weg troffen we een zitbank aan, om er omstreeks 11:45 uur even te genieten van een boterham met spek en eieren. Tijdens de maaltijd hadden we uitzicht op de Demerboeken aan de overzijde van de weg. Na deze wandel- en eetpauze begaven we ons in de Wijngaardstraat naar links, om er vrij vlug asfalt te betreden. Gekomen ter hoogte van de rechts gelegen Wilgendriesdijk, zowat 250 m verder, verlieten de weg en begaven ons op het smalle onverharde pad. Op die manier ging het nu richting wandelknooppunt 57, alwaar we dan haaks rechtsaf een modderig pad opgingen, richting knooppunt 58. Een pad dat we dienden te volgen tot op het einde. Onderweg dienden we wat later links de Elzenstraat in te draaien, doch wellicht hadden we dat niet bemerkt, omwille van de daar aanwezige modderige bocht in het pad. Verder rechtdoor aanhoudend volgde een vrij zigzaggend vlonderpad dat uiteindelijk eindigde op een veldweg, de Mortelbroekstraat. We waren dus duidelijk van de route afgeweken. Echter met de Abdij van Averbode in de nabijheid, kozen we een alternatieve weg daarheen.

De Mortelbroekstraat leidde naar een driehoekig pleintje aan de Zandstraat, waar zich in het midden een meterhoge stenen mijnlamp bevindt. We herkenden de plaats van een vroegere wandeltocht, dus kozen we de Zandstraat rechtdoor, om nadien de Melkerijstraat rechts in te draaien. We stapten voorbij de Colruyt en eindigden ter hoogte van de dwars gelegen Westelsebaan. Aan de overzijde van de weg bevond zich het Sint-Jansplein en daar konden we omstreeks 12:44 uur even genieten van een kopje koffie in Brasserie ’t Ven. Na de koffie- en plaspauze, volgden we nog een eindje de drukke Westelsebaan, tot we schuin rechts via de stijgende Poortberg, richting ingang Abdij van Averbode konden stappen. Op het einde van de weg, kruisten we de Abdijstraat en konden we via het gotisch poortgebouw de Abdij betreden. We brachten een bezoekje aan de enorme Abdijkerk en hadden oog voor een kunstwerk op het binnenplein ‘de éénvleugelige’, met bijhorende tekst van de Pausen Johannes-Paulus II en Benedictus XVI. Na een bezoek aan deze site, verlieten we via hetzelfde poortgebouw de Abdij en gingen rechtsaf tot het eerste dalende wegje rechts. We passeerden er de talrijke bijgebouwen van de Abdij en bezochten wat lager het beleveniscentrum ‘Het Moment’, een combinatie van huisbrouwerij, kaasrijperij, bakkerij, abdijcafé en abdijwinkel. We gingen er over tot de aankoop van brood en peperkoek. Tevens genoten we er nog even van een hapje, waarna we omstreeks 13:50 uur de Abdij vaarwel zegden.

Na ‘Het Moment’, volgden we het wegje verder naar beneden, richting knooppunt 96, om er de Herseltsebaan te kruisen en aan de overzijde een smalle asfaltweg te bewandelen, de Boonstraat, een fiets- en wandelpad doorheen het bos. Hier werd verkeerdelijk aangegeven in de brochure dat we het wandelknooppunt 16 dienden te volgen, doch het betrof knoopunt 16 van een ruiterpad. Geruime tijd later, kwamen we aan ter hoogte van een grote zandheuvel links, alwaar we even linksaf gingen, om dan haaks rechts de richting te volgen van het wandelknooppunt 144, waarbij we dadelijk begonnen aan de beklimming van de zandheuvel, zoals later bleek, ‘Landduinen’. Eenmaal het hoogste punt overschreden, daalden we af naar de lager gelegen houten brug over een vijver, waarna we aan de overzijde verder dienden te gaan via het knooppunt 13. Echter omwille van werkzaamheden aldaar, was geen enkele aanduiding van het bewuste knooppunt te vinden. We gingen dan maar opnieuw de brug over tot aan het knooppunt 144, om via een alternatieve weg, richting Testelt te wandelen. We volgden er vooreerst de richting van het knooppunt 269, dat ons bracht tot in de Nieuwstraat, aan café De Weefberg. We besloten er even halt te houden omstreeks 14:50 uur voor een kopje koffie.

Uiteindelijk bleek dat we toch nog op de juiste route zaten. Na de koffie begaven we ons naar rechts op de Nieuwstraat om er de eerste straat rechts, de Sportstraat in te gaan tot op het einde. Daar dienden we vervolgens rechts Nieuwland in te gaan, richting Lange Eiken, doch we kwamen uit op de Nieuwe Mechelsebaan. Andermaal waren we het spoor bijster. Nadien ten huize zou blijken dat in de brochure verkeerd werd aangegeven Nieuwland naar rechts te bewandelen, het diende naar links te zijn. Totaal uit de richting volgden we dan maar de wandelknooppunten 269 en 421 om alzo terug het station van Testelt te bereiken. Meteen het einde van een vooral koude wandeltocht, om en nabij de 2° C, waarbij de wandelbeschrijving uitgaande van de NMBS, toch enkele verkeerde aanwijzingen bevatte. Tenslotte arriveerden we toch veilig en wel op de startplaats na een eerste wandeltocht in het pas begonnen jaar 2023.”

413: Diest, Zondag 04 juni 2017, 22,746 km. (8418,762 km.)

“Vandaag waren we nog eens toe aan een wandeling langs knooppunten, meer bepaald behorende tot het wandelnetwerk de Merode. We zouden dan ook van start gaan ter hoogte van het station van Diest. Na een verplaatsing vooraf per bus en trein bereikten we het station omstreeks 09:10 uur. Na een broodje konden we alvast op weg voor deze dagtocht. We begonnen aan onze trektocht over het wandelnetwerk, ter hoogte van het knooppunt 373, aan de overzijde van het station op de Turnhoutsebaan. We dienden deze straat over geruime afstand naar rechts te bewandelen, langsheen de parking van het station rechts en industriegebouwen links. Via een viaduct gingen we onder de R26, de Citadellaan door, om aan de andere kant verder te volgen via de Fabriekstraat. Het parcours verliep evenwijdig met de spoorlijn. Het smalle asfaltwegje liet toe te genieten van de stralende zon onderweg. Uiteindelijk kwamen we ter hoogte van het knooppunt 254, gesitueerd aan de oever van de Demer. Daar ging het verder via de Fabriekstraat, nog steeds langsheen de spoorweg. We maakten een ruime bocht naar rechts, voorbij het knooppunt 51 om tenslotte het volgende knooppunt aan te treffen, met name 72. We bevonden ons aldaar op het traject van de LF1 Noordzeeroute.

Aan het knooppunt 72 verlieten we de Fabriekstraat en gingen even naar links, om er reeds knooppunt 74 aan te treffen, op het jaagpad langs de Demer. We betraden het jaagpad naar rechts, om korte tijd later de Maagdentoren van Zichem in zicht te krijgen. Luttele minuten later kwamen we aan de brug over de Demer, ter hoogte van het knooppunt 208 en konden we naar links de Demer overschrijden en een bezoekje brengen aan de Maagdentoren. Heel wat trappen leidden ons naar boven, om er even te genieten van een schitterend uitzicht over de omgeving. Na de recente restauratie is de Maagdentoren vrij te bezoeken. Toen we nadien afdaalden, waren we ondertussen de klok van 10:20 uur genaderd en namen we even de tijd om te genieten van een picknick in de nabijheid. Een daartoe geplaatste picknicktafel bewees duidelijke diensten. Na te hebben genoten van de maaltijd, staken we via de brug opnieuw de Demer over en sloegen linksaf richting knooppunt 134, slechts enkele meters verder. We volgden verder het verloop van de Demer, tot we de openbare weg bereikten, namelijk de Ernest Claesstraat in Zichem. We gingen er linksaf richting Markt, alwaar we arriveerden omstreeks 11:00 uur. De hoogste tijd voor een kopje koffie en daarvoor konden we terecht in café Central.

Na te hebben genoten van de verdiende wandelpauze, keerden we een eindje op onze stappen terug op de Ernest Claesstraat, teneinde er links verder de oever van de Demer te volgen langsheen het jaagpad. We volgden er een tijdje het traject van de GR5 alsook de GR Hageland. Een aangenaam te bewandelen grindpad leidde ons langsheen de Demerbroeken. Na heel wat bochten te hebben gehad, mondde het jaagpad uit ter hoogte van de Wijngaardstraat, net naast de spoorweg. We troffen er een wandelboom aan welke aangaf welke groteroutepaden we hadden gevolgd. We stapten nagenoeg rechtdoor de Wijngaardstraat in om korte tijd later het Dorp te betreden van Testelt, alwaar we het knooppunt 59 konden bemerken. We bevonden ons opnieuw aan de oever van de Demer, net voor de brug. We sloegen ditmaal rechtsaf en stapten langsheen het water naar de watermolen van Testelt. Na het bekijken van de site, stapten we verder tot aan de nabij gelegen Sint-Pieterskerk, die we eveneens konden bezoeken. Uitzonderlijk was de kerk geopend omwille van Open Kerkendag. We bevonden ons daar trouwens reeds aan het knooppunt 143.

Na ons bezoek aan de kerk van Testelt, begaven we ons aan de overzijde in de Stationsstraat, welke, de logica volgend, eindigde aan het station van Testelt. We konden er even verpozen op het terras van café ‘In ’t Statiehuis’, waar een lekkere frisdrank even voor verkoeling zorgde op deze zomerse dag. We hadden ondertussen reeds bemerkt dat we het knooppunt 92 hadden bereikt, net aan de overweg. Na een eerder lange wandelpauze gingen we opnieuw op pad, we hadden immers nog een lange weg te gaan. Net voor de spoorwegovergang, hielden we links aan in de Stationsstraat en wandelden verder evenwijdig aan de spoorweg, tot we het knooppunt 416 aantroffen, nadat we ons naar links hadden verwijderd van de spoorweg. Daar hielden we de richting rechtdoor aan en begaven ons via een zanderige weg het bos in. Enkele mooie dreven leidden ons naar het knooppunt 155, waar we de Demerbroekstraat ingingen. We bleven rechtdoor verder gaan, afwisselend langs kleine percelen bos, akkers en weilanden. Zo vorderden we gestaag richting knooppunt 415, dat we aantroffen zowat ter hoogte van de Grootbroekstraat. We hielden er even een pauze in het zonnetje, gezeten in het gras. Het weer voelde zalig aan en daar konden we even genieten van de stilte en de rust uitgaande van de natuur. We waren ondertussen 14:30 uur voorbij, dus nog tijd voldoende.

Na uitgebreid te hebben genoten, begaven we ons op weg naar het volgende knooppunt, met name 409. Daartoe stapten we verder in de Broekstraat, opnieuw tussen weiden, akkers en stukjes bos, waarbij het aantal klaprozen inmiddels niet meer was te tellen. Eenmaal 409 voorbij, ging het verder rechtdoor, ditmaal via Binneweg om zo langzaam maar zeker opnieuw de bewoonde wereld te betreden. We kwamen dan ook langs de eerste huizen van Langdorp. In plaats van naar het centrum te stappen, maakten we vooreerst nog een ommetje, op weg naar knooppunt 414 en 410. Op korte afstand van het knooppunt 409 kwamen we vrij vlug voorbij knooppunt 414, om daar te ervaren dat onze geplande route opnieuw in de richting van de Demer draaide. Even later konden we ons opnieuw op het jaagpad begeven aan de oever van de Demer en dit naar rechts bewandelen, naar het eigenlijke centrum van Langdorp. Enkele meanders verder kregen we de Sint-Pieterskerk in zicht en konden tenslotte ter hoogte van het knooppunt 410, het jaagpad naar rechts verlaten, richting Langdorpsesteenweg. We waren net de klok van 15:30 uur voorbij, toen we nog even konden genieten van een glas cola in het Wolf Café, in de buurt van de kerk. Een groot buitenterras leek daartoe ideaal.

Na deze laatste wandelpauze, keerden we terug naar het jaagpad aan de Demer, teneinde dit dan te volgen tot in Aarschot. We verlieten dan ook de Demer ter hoogte van het knooppunt 247, waarna we de richting kozen van het station. Daar konden we dan via de trein opnieuw richting woonplaats reizen. We eindigden deze mooie dagtocht na 30329 stappen en 22,746 afgelegde km.”

312: Testelt, Zaterdag 27 september 2014, 26,623 km. (6373,484 km.)

“Een wandeltocht uit de Dagstappergids Vlaams-Brabant 2, met start en aankomst in Testelt. De totale afstand bedroeg volgens de beschrijving 24 km, met een mogelijkheid de tocht in te korten tot 18,5 km. We kozen echter de langste afstand. Na een autorit via de E313, bereikten we het station van Testelt, alwaar we even later, na een hapje voor onderweg, de wandeltocht konden aanvangen. Vooralsnog hadden de weergoden gezorgd voor een bewolkte hemel en was van zonneschijn nog geen sprake. Toch vatten we met voldoende moed de tocht aan. Vanaf het station ging het naar rechts, alwaar we dadelijk de rood-gele tekens volgden van de Streek-GR Hageland, alsook een stukje van de Bos-, broek-, heuvelroute. Zo wandelden we langsheen de spoorlijn, om zowat 1 km verder de weg te verlaten en een rechts gelegen zandweg op te gaan. We konden hier de bordjes bemerken, dat we ons bevonden op de ROB Fietsroute. Vrij vlug wandelden we echter via een smal pad het bos in.

Geruime tijd later volgden we bredere bospaden, steeds de richting volgend van de Streek-GR en de bordjes richting wandelknooppunt 415. Aldaar draaiden we rechtsaf en volgden verder de brede paden tot we aankwamen ter hoogte van een drukke steenweg, welke we dwarsten. Vervolgens ging het linksaf, om nadien de Wilgenputstraat in te gaan, welke leidde naar de Bosberg. We bevonden ons toen op een gedeelte van de Langdorpse Route (18 km). Het traject liet ons een tijdje wandelen in de richting van de wandelknooppunten 255, 259 en 408 om tenslotte opnieuw de drukke steenweg te bereiken. Ondertussen hadden we al kunnen proeven van mooie bospaden, landelijke weiden met starende koeien en enkele roestige afsluitingen. Nog steeds dienden we vrede te nemen met felle bewolking. Maar we hoopten onderweg op spoedige beterschap. We dwarsten opnieuw deze drukke weg en namen wat verder een kasseiweg, welke vrij vlug veranderde in een aardeweg. Zo bereikten we de brug over de Kleine Laak en kregen aldaar de kerk in zicht van Langdorp.

Korte tijd nadien bereikten we de oever van de Demer, welke we naar rechts volgden, hierbij het kronkelende verloop van de rivier in acht genomen. We staken een tweede maal de Kleine Laak over en bereikten een brug over de Demer, dichtbij het centrum van Langdorp. We maakten even een ommetje richting kerk, alwaar een bruiloft werd gevierd en bezochten de plaatselijke begraafplaats, teneinde enkele oorlogsgraven te bekijken. Nadien namen we nog even de tijd voor een kopje koffie op het terrasje van ’t Hof. De versnaperingen erbij smaakten behoorlijk. Het ging nadien terug richting houten brug over de Demer, waarna we de rivier overstaken. We waren ondertussen zowat 8 km gevorderd tijdens deze wandeling. Over de brug ging het naar links, om kort daarna de oever van de Demer te verlaten en te wandelen naar het fietsknooppunt 2, waarbij we de beek Weerderlaak overstaken. Op weg daarheen volgden we een tijdje de Rillaarse Route (14 km) en opnieuw de ROB Route.

Eenmaal dit knooppunt bereikt, ging het op de kruising naar links, richting fietsknooppunt 1. Via enkele veldwegen bereikten we vervolgens een straat, geheten Rommelaar en stonden we dus aan de voet van de Wijnberg, ook wel Konijnenberg geheten. We draaiden zowat 180° om en begonnen via een brede bosweg aan de beklimming van deze heuvel. Boven gekomen wandelden we een tijdje op de heuvelrug, om aan het andere einde te beginnen aan de afdaling. Zo bereikten we opnieuw asfalt onder de voeten en naderden het fietsknooppunt 1. We stapten langsheen enkele veldwegen en kregen links en rechts houten kasten te zien, gevuld met maïskolven. Wat verderop bewandelden we een grasweg, tot we verder de oever bereikten van de Laarbeek, welke we geruime tijd zouden volgen. Op onze weg ontmoetten we nogmaals de Demer, welke vlug opnieuw werd gewisseld voor de Laarbeek. Zo bereikten we een brugje, alwaar we even de geplande route verlieten, om even verder te genieten van een versnapering op de ezelboerderij De Hoef.

We werden er op het terras verwend met slagroom en een koek in de vorm van een ezel. Heel lekker, dat mag worden vermeld. We keerden nadien een eindje op onze stappen terug en dienden zowat 1,5 km opnieuw de oever van de Laarbeek te volgen via een grasweg. Even later bereikten we opnieuw de Demer ter hoogte van het wandelknooppunt 207 en vanaf nu ging het richting wandelknooppunt 261, alwaar we een drukke weg bereikten. Rechtsaf ging het hier, waarna we even halt hielden in de taverne De Spellehut, waar wandelaars welkom zijn. Een korte pauze later, gingen we alweer op pad. We hoefden hierbij enkel de aanwijzingen te volgen naar de wandelknooppunten 283 en 141, teneinde opnieuw de Demer te bereiken. We volgden de oever ervan tot in Zichem. Op die manier bereikten we de oude watermolen en het centrum van het dorp, alwaar we nog even een laatste koffiepauze namen in het café De Heren van Zichem. Bekend van de gelijknamige serie op televisie destijds.

Tenslotte keerden we terug naar de Demer, ter hoogte van de oude watermolen en volgden nog even de oever tot op de openbare weg, de druk bereden N212. We sloegen linksaf en wandelden via de brug over de Demer en wat verder een tweede arm van de rivier. We volgden nu het traject van de bekende GR5 en dienden vervolgens een keuze te maken inzake het verdere verloop van de tocht. We konden rechtdoor wandelen via het verder gelegen natuurreservaat Demerbroeken, ofwel links de rivier volgen richting Testelt. Omwille van het voorziene modderige parcours, opteerden we voor de tweede optie. We wandelden dus verder op de oever, via een grasweg, tot we een wandelboom op onze weg aantroffen. Hier kwamen de beide voorgestelde routes opnieuw samen. We volgden vanaf dit punt opnieuw de geel-rode tekens van de Streek-GR Hageland, richting station van Testelt.

Op weg daarheen kwamen we nog langs de watermolen van Testelt, om nadien, via een kerkwegel langsheen de kerk, uiteindelijk de Stationsstraat te bereiken. Deze dagtocht, met als rode draad de Demer, was goed voor 26,623 km, 1311,4 cal, 35498 stappen in een tijd van 6.19.07. Enigszins moe, maar tevreden, begonnen we aan de terugreis huiswaarts.”