511: Tielt-Winge, Zaterdag 30 maart 2019, 16,049 km. (10.157,487 km.)

“We vervolgen ons verhaal inzake het bewandelen van het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute. Onze vorige etappe eindigde ter hoogte van de Gempemolen in Tielt-Winge, waarna we de bus namen op de Leuvensesteenweg. Vandaag echter ging het via bus en trein opnieuw naar de Leuvensesteenweg, om dan via een korte aanlooproute terug de Gempemolen te bereiken. Helaas, omstreeks 09:50 uur nog gesloten, dus maar dadelijk van start gegaan met de geplande wandeling. We verlieten de Gempemolen en begaven ons ditmaal in de Gempstraat naar rechts op een grasweg, voorbij een vijver en later over een drietal brugjes, welke uitmondde in Schubbeek. We sloegen deze betonweg in naar links om spoedig daarna de drukke N2, de Staatsbaan te kruisen en deze over korte afstand naar rechts te volgen. De eerste straat links, Spicht werd gekozen, waarbij we ons bevonden op een gedeelte van het Sassenbeek Wandelpad. Het smalle betonwegje bracht ons tot aan de ingang van het natuurgebied De Spicht. Via een wandelpoortje betraden we een brede grasweg. Geruime tijd volgden we het verloop van de links kabbelende Molenbeek doorheen een prachtig stukje natuur. Het paadje eindigde op de Molendries die we links opgingen. Dit vrij bochtige wegje tussen tal van woningen en villa’s door, werd bewandeld tot aan de Wauwerdries. We draaiden links dit kaarsrechte betonwegje in dat tussen de velden leidde naar een klein bos in de verte. We bevonden er ons trouwens op de Wauwerdries Wandeling.

Waar de weg een bocht maakte naar links stapten we rechtsaf via een stijgend bospaadje het bos in, om dadelijk naar rechts weg te draaien. Naast een veld stapten we via een veldweg tot aan een wandelpoortje. In de nabijheid troffen we een rustbank aan om er omstreeks 10:35 uur even te genieten van een picknick; Opnieuw naast een veld stapten we verder tot op de Grotendries, om aan de overzijde een volgend dalend wandelpaadje te vinden dat ons bracht op eveneens Grotendries. Even ging het linksaf om ter hoogte van het huis nummer 34, rechts een grasweg op te gaan, het Kalvariebos in. Een stijgend pad, het Kalvariewandelpad, bracht ons tot op de Kalvarieberg. Boven, op 83 m hoogte, hielden we even halt op een rustbank aan een mooi kruisbeeld, om even later schuin links af te dalen tot de lager gelegen Binkomstraat, ondertussen op het grondgebied van Lubbeek. Even ging het op deze weg naar rechts, tot we 100 m verder links de Brakumdreef, een kaseiweg, konden ingaan, welke ons bracht voorbij het Kasteel Brakum. Na 700 m ging het onder een poort door en bochtte de Brakumdreef naar rechts, waarna we uitkwamen op de Heurebeekstraat. We begaven ons naar links de weg op en kregen te zien dat we een lokale wandeling volgden, de Lubbeekse Hoeven & Troeven Route. Langzaam aan hoogte winnend ging het door een boszone, om aan het huis nr 34 links aan te houden op een onverharde weg, tevens Heurebeekstraat.

Gekomen aan een T-kruising ging het ditmaal rechts de Begijnenbosweg op, waar we een gedeelte bewandelden van de Kwikkelbergwandeling. Op het einde mondde de weg uit op de Koppeleikenstraat die we rechts opdraaiden, om na een bocht rechts de Boskouterstraat in te gaan. Aan het huis met nummer 80 verlieten we de weg naar links, om via een veldweg het bos in te stappen. We vonden er even later een plekje om even te pauzeren en omstreeks 12:50 uur te genieten van een middagmaal. We hadden reeds bemerkt dat we ons bevonden op het Klein Zwitserland Wandelpad. Na deze korte eet- en rustpauze zetten we onze wandeling verder door het bos, om aan het einde ervan, rechts de bosrand te volgen tot aan de HH Geesthofstraat. We begaven ons rechts op dit grindwegje tussen de weilanden tot aan de Kapel OLV van Lubbeek. Aan de kapel ging het op een brede veldweg linksaf, in rechte lijn tussen de weiden naar de Boskouterstraat, die we naar links volgden. Deze brede dalende weg leidde naar een T-kruispunt, om er opnieuw links de Malendriesstraat in te gaan, inmiddels op het grondgebied van Boutersem. Op de hoek konden we omstreeks 13:35 uur even genieten van een kopje koffie in café Sportlokaal.

Na te hebben genoten van het zwarte goud, ging het over korte afstand de Malendriesstraat in, om 100 m verder een smal betonbaantje op te gaan. Een 300-tal meter verder sloegen we linksaf op een smal bol kasseiwegje, om er een gedeelte te volgen van het Butselbos Wandelpad. Op het einde van het kasseibaantje draaiden we rechts een veldweg op die uitmondde net in een bocht van een asfaltweg. We hielden de richting rechtdoor aan en kwamen tenslotte terecht in de Smisveldstraat. Deze weg dienden we over zowat 750 m naar links te volgen tot aan het huis nr 1. Daar kozen we de rechts gelegen Kapelstraat, om er vrijwel dadelijk links de Sterrebornestraat in te stappen. Daar hielden we even halt voor het bekijken van de Kapel Onze-Lieve-Vrouw van Sterreborne. We stapten nadien de kapel voorbij, gevolgd door het voetbalveld van FC Butsel, om net op het einde daarvan, rechts een smal pad in te gaan, Voetweg 37. Het pad maakte een haakse bocht naar links, waarna we door een stuk bos gingen tot op een asfaltweg, de Nachtegaalstraat. Daar volgden we de straat naar rechts, welke vrij vlug veranderde in een veldweg. Dit baantje leidde afwisselend door een bosje, tussen enkele velden, opnieuw een bosje en tot slot terug velden. Op het einde van de veldweg, op een T-kruispunt ging het links verder.

We kruisten even later Oude Vijvers en gingen aan de overzijde verder in de Bosduifweg, ditmaal een bredere grindweg. Ter hoogte gekomen van de eerste huizen werd het grind vervangen door asfalt en betraden we de bebouwde kom van Boutersem. Op het einde van de weg kruisten we de Nieuwstraat, om aan de overzijde achter de huizen een wandelpad in te gaan, Voetweg 33. We kruisten er tweemaal kort na elkaar Binnenhof om uit te komen op de N234, de Kerkomsesteenweg. We draaiden rechtsaf en belandden op de N3, de Leuvensesteenweg. Aan de overzijde van de Leuvensesteenweg volgden we nog even de Dorpsstraat tot aan het Kerkplein van Boutersem, aan de Sint-Hilariuskerk. Teneinde de wandeling op een goede manier af te ronden, genoten we nog even van een glas cola op het terras van café De Pomp omstreeks 15:15 uur. Na te hebben genoten van deze verfrissing, begaven we ons opnieuw naar de Leuvensesteenweg, teneinde daar de terugreis aan te vangen per bus, aan de gebouwen van de vroegere Nationale Gendarmerie. We eindigden deze wandeling na exact 16,049 km, goed voor 21.118 stappen.”

510: Rullingen, Zaterdag 08 oktober 2022, 16,2 km. (10.141,438 km.)

“Een wandeling beschreven in de Dagstappergids Limburg 2, met start en aankomst ter hoogte van het kasteel van Rullingen. Daar kon een wandelparcours naar keuze worden ondernomen, van respectievelijk 7,3 km, 16,2 km, 4,1 km of 14,1 km. Voordien hadden we reeds onze keuze laten vallen op de afstand van 16, 2 km, zijnde Lus B. Na vooraf de verplaatsing te hebben gemaakt via Cambio, waren we bij aankomst in Rullingen hopeloos op zoek naar de voorziene startplaats, zijnde de parking op het kasteeldomein. Na wat heen en weer te hebben gereden, vernamen we tenslotte van een bewoner, dat het kasteeldomein private eigendom was geworden en dat het domein op geen enkele manier meer toegankelijk was. Uiteindelijk parkeerden we dan maar het voertuig in de Bronstraat ter hoogte van het huis nummer 8 te Berlingen, net voorbij de Sint-Agathakerk, niet ver van het kasteel vandaan. Omwille van deze vertraging konden we pas om 11:10 uur van start gaan. Tussen de woningen met nummer 8 en 9, begaven we ons op een smal paadje tussen de boomgaarden, dat leidde naar de N777, de Weg op Berlingen. Aan de overzijde van de weg, zowat 10 m naar links, sloegen we rechts een brede aardeweg in welke eveneens verliep tussen de boomgaarden. Hier en daar konden we de appels bekijken, klaar om te worden geplukt. Gekomen aan een Y-splitsing hielden we het bij de linkertak, om tenslotte opnieuw de bewoonde wereld te betreden in de Oeterslovenstraat.

Op het kruispunt hielden we even halt voor een bezoekje aan de kapel van Oetersloven. We begaven ons nadien linksaf in de Oeterslovenstraat. Net voorbij een onverharde weg rechts, ging de weg over in de Kerselaarstraat. Het smalle asfaltwegje liet ons genieten van de uitgestrekte akkers bezijden de weg. Af en toe liet een wolk de zon even verdwijnen, maar gelukkig hielden we het droog en zonnig, ondanks een onaangename wind uit tegengestelde richting. De velden en weiden maakten vaak plaats voor percelen fruitbomen. We wandelden de Daalstraat voorbij, waar midden het kruispunt zich de Jongmanskapel bevindt. Eenmaal de rechts gelegen manège ’t Steenke bereikt, staken we de Bilterweg over, om aan de overzijde verder te stappen in de Kerselaarstraat. Opnieuw waren we begonnen aan een tocht tussen eindeloze boomgaarden, tal van appel- en perebomen gingen aan het oog voorbij. Geruime tijd later mondde de Kerselaarstraat uit op het kruispunt met de Vogeleindestraat, om er rechtdoor het kruispunt over te gaan en nog steeds de Kerselaarstraat te bewandelen. Na een linkse bocht bereikten we een picknickplaats, beter gekend als de Honsberg uitkijkpost. We namen en dan ook omstreeks 12:25 uur de tijd om een broodje te nuttigen, terwijl we een prachtig uitzicht hadden over het verder gelegen Zepperen. Voordien hadden we amper een paar honderd meters de GR128 gevolgd.

Na deze eerste rustpauze, ging het vanzelfsprekend verder, nog steeds tussen de boomgaarden via de Kerselaarstraat. Een kruispunt verder veranderde de naam van de weg in Kruiskapelstraat, om er nog steeds verder dezelfde richting aan te houden tussen de fruitplantages. We negeerden alle zijwegen rechts en links, tot we een kruispunt bereikten, met links een brugje. Via dit brugje ging het over een voormalige spoorbedding, waarna we aan de overkant onmiddellijk links het fiets-en wandelwegje opdraaiden. We stapten evenwijdig aan de lager gelegen wildernis. Dit pad eindigde aan het kruispunt met de Weg op Zepperen, die we rechts insloegen en zo de bebouwde kom betraden van Rijkel. Tussen de woningen leidde deze weg tot aan de Oude Truierbaan, welke we kruisten. Aan de overzijde volgden we dan de Schanzestraat, om op die manier de drukke N79, de Sint-Truidersteenweg over te gaan. We stapten verder via de Dionysius Van Leeuwenstraat, tot we het kasteel van Rijkel rechts van de weg konden bekijken. Blijkbaar tijdelijk gesloten wegens renovatie. Aan de linkerkant bemerkten we de plaatselijke Sint-Jozefkerk, met op de gevel een gedenkplaat ter ere van Dionysius Van Leeuwen, een beroemd theoloog uit de 15^de eeuw.

Aan het volgende kruispunt kozen we links de Molenstraat. De taverne op de hoek, Oud Rycklen, was nog gesloten. We stapten dan maar verder via de Molenstraat tot aan de eerste straat links. Op dit kruispunt konden we een oude kapel bekijken ter ere van Aloysius Gonzaga. We hielden rechtdoor aan en betraden een autovrij fietspad dat we volgden tot aan het kruispunt met de Wildebornstraat. Daar verlieten we de verharding en kozen rechts een onverharde holle weg. We zouden nu over langere afstand de wit-rode markeringen volgen van de GR128. We wonnen geleidelijk aan hoogte tot we nagenoeg op het hoogste punt opnieuw beton onder de schoenen kregen. We stapten verder rechtdoor, ditmaal in de Helshovenstraat. Dit smalle wegje leidde uiteindelijk naar een dubbel kruispunt, waar we linksaf gingen en de Romeinse Kassei Tienen-Tongeren betraden. Zowat 50 m verder hielden we er even halt ter hoogte van een panoramisch uitzicht, voorzien van een picknickbank. We konden er de Zwevende Kapel bekijken, alsook de galg van Helshoven. Ondertussen 14:00 uur geworden maakten we van de gelegenheid gebruik er even een laat middagmaal te nuttigen.

Na deze zonnige rust- en eetpauze wandelden we verder via de Romeine Kassei tot aan het kruispunt met de Helshovenstraat, de steenweg Hoepertingen – Groot-Gelmen. Aldaar gingen we over tot het bekijken van de kluiskapel Helshoven met bijhorende crypte. In de aanpalende tuin bevindt zich het standbeeld van Andreas Gielen, de laatste kluizenaar die er verbleef tot 1908. Na dit bezoek en het nemen van enkele foto’s, konden we aan de overzijde van de kapel even genieten van een kopje koffie omstreeks 14:45 uur in Heirbaan 66. Het zonnetje op het buitenterras voelde aangenaam. Even later gingen we terug op pad en stapten naast de kluiskapel verder op de Romeinse Kassei, om via een brugje de Herk over te steken. We kregen opnieuw een smalle betonweg welke ons via een stijgende holle weg aan hoogte liet winnen. Tenslotte bereikten we een kruispunt van veldwegen aan het beeld van ’t Jenne. Dit beeld herinnert aan de verbranding van Jeanne Michiels in 1667, die als heks een doodsvonnis had verkregen. Op het kruispunt bevond zich tevens een wandelboom, we namen er afscheid van de GR128 en sloegen op het kruispunt linksaf, nu gericht op de rood-witte tekens van de GR564. Meteen in dalende zin richting Gotem. Na een ruime bocht naar rechts eindigde deze onverharde weg op Hoenshovenstraat, welke we over korte afstand naar rechts volgden, tot we links een smalle veldweg konden kiezen.

Andermaal tussen de boomgaarden ging het langs dit smalle wegje, dat even later kasseien verkreeg. Net vóór de brug over de Herk, begaven we ons op een grasweg langs de beek, tot aan de volgende weg, de Groenendaalstraat. We draaiden linksaf, opnieuw over de Herk en stapten door de Groenendaalstraat tot aan het kruispunt met de Wolfstraat. Even voordien hadden we het traject van de GR564 verlaten. Via de Wolfstraat, een vrij steile weg, konden we opnieuw de N79, de Sint-Truidersteenweg kruisen. Aan de overzijde ging het rechtdoor verder op een aardeweg langs een plantage, om er aan een splitsing links te houden. We bereikten tenslotte een smalle lager gelegen asfaltweg, een fiets-en wandelweg. Daar hadden we even de verkeerde richting gekozen, om er 200 m verder even halte houden aan een laatste picknickbank. We genoten er omstreeks 16:30 uur van een gebakje frangipane. We keerden even later op onze stappen en begaven ons links op het wandelwegje tot aan de weg Rullingen. Hier kozen we linksaf en begonnen aan het laatste stukje wandelweg van de dag. De bredere weg leidde voorbij het kasteeldomein van Rullingen, waar het net nog lukte om doorheen de haag het kasteel te kunnen waarnemen. Voorbij het kasteel overschreden we opnieuw de grens met Berlingen, waar Rullingen overging in de Muggestraat. Een laatste beklimming eindigde in de Berlingenstraat, welke ons linksaf opnieuw liet wandelen voorbij de Sint-Agathakerk, zowat het eindpunt van deze af en toe zonnige wandeldag.”

509: Tielt-Winge, Zondag 03 maart 2019, 14,8 km. (10.125,238 km.)

“Het relaas van onze ervaringen tijdens een tweede etappe langs het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute. Na de verplaatsing vooraf via bus en trein bereikten we opnieuw de Sint-Martinuskerk te Tielt-Winge, waar we een eerste wandeling hadden afgesloten. In tegenstelling tot de zonnige dag tijdens de eerste etappe, gingen we nu omstreeks 10:35 uur van start onder de regen. Tegenover de trappen die leiden naar de ingang van de kerk, daalden we af via de Dag-en Nachtstraat, een smal asfaltwegje tussen de weiden. Op het einde van de weg kwamen we uit in de Keulestraat, om er linksaf en dadelijk erna rechtsaf onze wandeling te vervolgen in de Keulestraat. Op het einde, ter hoogte van een T-kruising begaven we ons naar links op een smalle veldweg, tevens Keulestraat genaamd. Waar de weg een scherpe bocht maakte naar links, draaiden we dadelijk rechtsaf de Bleukenweg in. Een smal landelijk wegje langs de rand van een rechts gelegen bosgebied. Zevenhonderd meters verder ging het haaks linksaf in de eveneens genaamde Bleukenweg, om enkele stappen verder de weg naar rechts te verlaten en via een afsluitboom het Walenbos in te gaan. Een slingerend bospad leidde naar een veengebied voorzien van een afsluiting. We stapten langs de afsluiting tot aan een bospad op het einde van het veengebied, dat we rechtdoor verder bewandelden. Omstreeks 11:20 uur hielden we in het bos even halt voor het nuttigen van een broodje. Na een korte wandelpauze zetten we onze tocht verder doorheen het Walenbos.

Na enkele bochten en het voorbijgaan van een afsluitboom, verlieten we tenslotte het Walenbos om er via een graspad uiteindelijk opnieuw de openbare weg te bereiken in de Haldertstraat, ondertussen op het grondgebied van Houwaart. Aan de overzijde van de weg stapten we dan de Molenstraat in, een smalle landelijke weg tussen de akkers. Vrij vlug ging de verharding over in een veldweg. Gekomen aan een kruising van veldwegen, hielden we de richting rechtdoor aan, om door middel van een smal wegeltje te beginnen aan de steile beklimming van de Houwaartse berg. Op het einde van de beklimming troffen we er de Wijngaardstraat aan, die we links opdraaiden. Net vóór het huis met nummer 57 begaven we ons dan in een sterk dalende holle weg, om even later de Jansbergstraat te bereiken. Na een bocht naar links, gevolgd door een bocht naar rechts bevonden we ons in Houwaartsgat. Op de volgende kruising ging het rechtsaf in de Terheideveld Weg, welke na enkele bochten uitmondde aan de verkeerslichten van de Terheidsehoek. We staken de Terheidsehoek over, gevolgd door het kruisen van de gevaarlijke N223, de Rijksweg Aarschot-Winge. Inmiddels bevonden we ons op het grondgebied van Holsbeek. Aan de overzijde van de weg gingen we een aardeweg op, om 250 m verder rechtsaf een bospad te kiezen, waar we voorbij een afsluitboom het kasteeldomein van Horst binnen wandelden.

We volgden het bospad doorheen het kasteeldomein om uiteindelijk te arriveren aan het kasteel van Horst zelf. Daar gingen we omstreeks 13:20 uur over tot een langere rustpauze op het terras van Het Wagenhuis Horst. Een tweetal kopjes koffie brachten wat warmte, gelukkig waren we reeds verlost van de regenval. Na het nemen van enkele foto’s van het kasteel en de omgeving, verlieten we even later het kasteeldomein via een brede toegangsdreef en kwamen in de Horststraat. We bemerkten er opnieuw de geel-rode markeringen van de Streek-GR Hageland die we eveneens een tijdje zouden volgen. We dwarsten de Horststraat om aan de overzijde verder te stappen in Peerse. Amper 150 m verder verlieten we de asfaltweg naar rechts op een graspad dat een ruime bocht maakte naar links, waarbij we opnieuw wat aan hoogte wonnen. Een blik achterom liet ons nog een laatste maal het kasteel van Horst zien. Een kruising verder zetten we onze tocht verder schuin rechts via Guldendelle, een begroeide veldweg, tussen eindeloze akkers. Op het einde van de veldweg kwamen we op de openbare weg, de Langestraat, een brede betonweg. Een daar geplaatste wandelboom liet ons kennen dat we nog 2 km verwijderd waren van Boutersem. We draaiden links de Langestraat in om een 50-tal m verder een picknickpauze te houden om 14:00 uur aan de daar geplaatste Sint-Wivinakapel.

Omwille van de schrale wind welke we konden ervaren vanop de picknickbank, hielden we onze rust- en eetpauze eerder beperkt in tijd. Net vóór de kapel sloegen we dan maar de kasseiweg links in, welke verliep tussen alsnog kale akkers. De kasseiweg ging vrij snel over in een veldweg, welke later zelfs werd herleid tot een smal pad. We dwarsten zowat 1 km verder de Galgenbergstraat, om aan de overzijde een nog smaller pad te bewandelen. Een eind verder kruisten we een tweede weg, de Houwaartsebaan. Tenslotte ging het smalle paadje over in een breder graspad, de Lindekensstraat, welke na een ruime links-rechts bocht uitmondde op Dries, een verharde openbare weg, die we naar rechts opgingen. 200 m verder, net aan de bushalte gingen we links de Waterstraat in, deel uitmakend van de gemeente Lubbeek. Voorbij de laatste woningen ging het asfalt over in een aardeweg. Gekomen aan een Y-splitsing kozen we de linkertak, de Bensbergstraat, opnieuw Tielt-Winge. Een smal kronkelend wegje liet ons nog even genieten van een zone bos. Voorbij het huis met nummer 11, ging het rechts een smal pad op, dat even verder over een beek verliep via een vlonderpad. We zetten onze tocht verder bezijden de beek op een drassig, vaak ondergelopen pad. Af en toe dienden grote waterplassen te worden omgaan teneinde het schoeisel droog te houden. Uiteindelijk kwam een einde aan dit miserabele stukje terrein en bereikten we de Gempemolen.

Inmiddels waren we reeds de klok van 15:20 uur voorbij en besloten we daar de wandeltocht voor vandaag te eindigen. We namen dan ook de tijd te genieten van een kopje koffie op het terras van brasserie Gempemolen. Restte ons nog een uitlooproute van 800 m tot aan een bushalte op de Leuvensesteenweg, om er de terugreis aan te vatten, na een wisselvallige dag wat de weersomstandigheden betrof.”

508: Diest, Zondag 24 februari 2019, 20,7 km. (10.110,438 km.)

“Onze belevenissen tijdens de eerste etappe van de GR512, de Brabantse Heuvelroute van Diest naar Geraardsbergen. De totale wandelafstand bedraagt 173 km. Na de verplaatsing te hebben gemaakt via bus en trein bereikten we het station van Diest. Vanaf het station volgden we over zowat 600 m het traject van de GR561 Kempen-Maaspad, doorheen het Park Jan Heylen, tot we het startpunt bereikten aan de Schaffense Poort. Op de daar geplaatste wandelboom kan men de routetekens vinden van de GR561, de GR5 en uiteraard de GR512. Nadat we daar een hapje hadden genoten, konden we omstreeks 09:15 uur beginnen aan de eerste etappe op weg naar Geraardsbergen. Ter hoogte van de Schaffense Poort staken we de ringweg over, de Omer Vanaudenhovelaan en volgden aan de overzijde de Schaffensestraat. Na ongeveer 200 m verlieten we de weg naar rechts via enkele trappen en kwamen terecht op het vlonderpad langs de Demer. Op het einde van het vlonderpad draaiden we rechtsaf over een brug en meteen erna opnieuw linksaf. Een volgend brugje gebood ons links te kiezen waarna we het Park Cerckel inwandelden, om er het wandelpad links door het park te volgen. Korte tijd later verlieten we het park door de poort en gingen voorbij het beeld van de Bierproever. We gingen rechtdoor via de Oscar Nihoulstraat voorbij de Sint-Sulpitiuskerk. We begaven ons even naar rechts tot op de Grote Markt, om er even te genieten van een kopje koffie omstreeks 09:45 uur in brasserie Schmedz.

Na een blik op het stadhuis van Diest en de Grote Markt, keerden we een eindje op onze stappen terug om tegenover de Oscar Nihoulstraat, de Hallestraat in te draaien. We passeerden de Lakenhalle en sloegen er net voorbij links de Felix Moonsstraat in. Tussen tal van winkels vorderden we naar het volgende kruispunt om er de Koestraat te kiezen. Net voorbij een daar gelegen parking volgden we naar links de Veemarkt. Gekomen aan een mooie kapel rechts van de weg, ter ere van de Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt ontvangen, begaven we ons links de Bruidstraat in. We stapten voorbij de Onze-Lieve-Vrouwekerk, om net er voorbij rechts de Begijnenstraat in te gaan. Via een grote poort kwamen we het Begijnhof in om er dadelijk de eerste straat links te kiezen, de Infirmeriestraat. Op die manier wandelden we omheen de witte Sint-Catherinakerk van het Begijnhof. Net voorbij de kerk ging het naar links om er nadien rechts de HH Geeststraat te volgen doorheen een groot gedeelte van het Begijnhof. Op het einde ging het haaks rechtsaf in de Kraaienneststraat om aldus het Begijnhof te verlaten door middel van de Vestenstraat aan de rand van het Warandepark. We staken schuin rechts de Pesthuizenstraat over en gingen het Warandepark in. We konden er vrijwel dadelijk om 10:45 uur genieten van een picknick in het zonnetje op een aangename picknickplaats.

Na deze korte eetpauze gingen we net vóór de picknickplaats rechts een smal stijgend pad op, met op het einde een volgend stijgend pad naar links. We kwamen terecht op een vrij open ruimte om aan de funderingen van een burcht rechts te kiezen. Een oude waterput konden we nog even bekijken. Een circelvormige rustplaats lieten we rechts liggen en via enkele trappen daalden we opnieuw af. Via een poort verlieten we vervolgens het Warandepark. We gingen rechtdoor via de Graanmarkt om de tweede straat rechts in te gaan, de Guido Gezellestraat, voorbij de Sint-Barbarakerk. In het verlengde volgde de Schotelstraat, waar we op het einde linksaf draaiden op de Grote Markt ter hoogte van de reeds vernoemde Sint-Sulpitiuskerk. Voorbij de Grote Markt zetten we onze wandeling verder in de Allerheiligenberg. Net vóór de Allerheiligenkapel daalden we af richting Keelstraat om in het verlengde van de Allerheiligenberg de Fonteinstraat door te wandelen. Deze betegelde weg bracht ons tot aan de ingang van het Citadelbos, waar we linksaf een smal stijgend bospad kozen. Een eerste Y-splitsing en we kozen de linkertak om nadien een poort aan te treffen. Via een ruime linkse bocht wandelden we omheen de Citadel. Aan een volgende poort zowat 500 m verder hielden we rechts en begonnen af te dalen naar het drukke kruispunt aan de R26, de Citadellaan met de Diestersteenweg, de N10.

Eenmaal het gevaarlijke kruispunt over gegaan, begaven we ons in de Galgeveldstraat. Na een tijdje de Galgeveldstraat te hebben gevolgd, troffen we bezijden de weg een zitbank aan, waar we omstreeks 11:55 uur even halt hielden teneinde de dorst te lessen. Nadien ging onze tocht verder doorheen de Galgeveldstraat, tot de weg een haakse bocht maakte naar rechts. We stapten er rechtdoor via een smalle kasseiweg en begonnen op die manier aan de beklimming van de Galgenberg. Door het bos stapten we vaak over een soort holle weg, af en toe kasseien ruilend voor grind. Eenmaal over de top ging het in dalende lijn tussen de velden. De Galgenberg achter de rug mondde de weg uit in de Prinsenbosstraat, die we rechts indraaiden. We kregen een bordje te zien dat we een gedeelte volgden van het Prinsenbos Wandelpad.  Inmiddels bevonden we ons op het grondgebied van Scherpenheuvel-Zichem. Na een haakse bocht naar links stapten we over zowat 400 m in de Prinsenbosstraat tot aan een kruispunt net voorbij een boerderij, om er linksaf Grootveld te kiezen, een vrij brede aardeweg. We bochtten er naar links en kort erna naar rechts, om dan 1 km verder uit te komen bij de wandelboom Steensel. Het kruispunt van de GR5, GR512 en de Streek-GR Hageland. We maakten er van de gelegenheid gebruik een laat middagmaal te gebruiken om precies 13:00 uur.

Een rust- en eetpauze later begaven we ons terug op pad. Ter hoogte van de wandelboom ging het linksaf richting Geraardsbergen, daar nog 168 km verder verwijderd. Via een aardeweg, de Roeterstraat, ging het over een 500-tal m tussen de velden tot net vóór een boerderij. Daar ging het op een smal paadje rechtsaf tussen de akkers door, waarna het pad enigszins breder werd tot een veldweg. Steeds rechtdoor verder stappend, kruisten we een andere veldweg, de Weverstraat, en tenslotte na zowat 1,5 km naderden we de autosnelweg E314. We maakten er een ruime bocht naar rechts via de Van Nieuwenhuyzen Voetweg welke leidde naar de openbare weg, Ballaarstraat. We sloegen linksaf en gingen onder de autosnelweg door, om er voorbij ditmaal rechts te kiezen via de Dennestraat, nu op het grondgebied van Bekkevoort. Vooreerst een stijgende asfaltweg, vrij vlug overgaand in een grindweg. Na 500 m ging het een grindweg rechts in, gevolgd door een graspad links aan een alleenstaande villa. Het graswegje mondde uit op de openbare weg, Steenberg, die we over korte afstand naar rechts bewandelden. Even verder ging het eveneens op Steenberg naar links, om op het einde van de weg uit te komen in de Hulststraat, om er andermaal rechts aan te houden. Na een bocht naar links, kozen we de rechts gelegen Buurtweg 21, de Schillekensberg. Op het einde ging het rechtsaf op de bredere Schillekensberg om die even later opnieuw naar rechts te verlaten op een aardeweg met dezelfde naam.

De aardeweg bracht ons wat later tot op de drukke Oude Tiensebaan, die we links opgingen. Zowat 100 m verder bevond zich een electriciteitscabine en daar hielden we om 15:10 uur even halt voor een korte rust-en eetpauze. Na deze wandelpauze volgden we zowat 800 m de Oude Tiensebaan om dan schuin rechts de Meutelstraat in te gaan. Op het einde van de weg ging het over korte afstand linksaf via de Witteweg, om na amper 150 m rechts een kasseiweg te volgen, opnieuw Meutelstraat. Deze doodlopende straat eindigde in een kleine boszone waar we tal van vlonderpaden konden bewandelen. Tenslotte eindigde deze mooie wandeling door het bos in de Heuvelstraat. We begaven ons rechts in de Heuvelstraat en troffen daar tot onze verrassing herberg De Bleuken aan, ideaal om er even te genieten van een frisse cola rond de klok van 15:55 uur. Even later ging het nog over korte afstand verder, om dan links de Rijsbergstraat in te draaien, ondertussen op het grondgebied van Tielt-Winge. Tussen weiden en velden draaiden we tenslotte rechts de Horenweg in langs de rand van een stukje bos. We kruisten een veldweg en even later een betonweg, om aan de overzijde verder de Horenweg te bewandelen. Op het einde van de deels aardeweg kwamen we op de smalle Stenenhuisstraat, die we links opgingen. Op het einde van de weg ging het rechtdoor verder in de Vlooibergstraat. Ter hoogte van een kruising van veldwegen, begaven we ons op een holle weg, Oude Leuvensebaan om er vervolgens even te pauzeren ter hoogte van de Vlooybergtoren. Na de beklimming van de toren, genoten we nog van een hapje en een drankje op de picknickplaats in de nabijheid.

Na deze vermoedelijk laatste wandelpauze zetten we onze wandeling verder voorbij de toren om dan de drukke Blerebergstraat over te steken. Aan de overzijde begaven we ons dan op de Oude Leuvensebaan om 100 m verder rechts een wandelpad op te gaan, Optielt. Dit smalle paadje liet ons afdalen naar de lager gelegen Sint-Martinuskerk van Tielt-Winge. Daar eindigden we deze eerste kennismaking met de GR512, waarna we de terugreis aanvatten.”

507: Engsbergen, Zaterdag 01 juni 2019, 23,661 km. (10.089,738 km.)

“Een wandeling beschreven in de Dagstappergids Limburg 2, met start en aankomst te Engsbergen. Tijdens het verloop van deze tocht wordt een gedeelte van het traject gevolgd van de GR561 Kempen – Maaspad. Na de verplaatsing te hebben gemaakt via Cambio, vonden we een parkeerplaats naast de Sint-Luciakerk aan de Engsbergseweg. Het beloofde alvast een zonnige en warme dag te worden. Alvorens van start te gaan genoten we nog van een glaasje cola op het terras van het cultuurhuis ’t Goor. Even later om 10:45 uur gingen we op pad. We begaven ons rechtsaf op de Engsbergseweg en stapten langsheen de kerk, om net er voorbij rechtsaf te slaan via Goor. We bemerkten er de aanduiding van een fietsroute, de Drieprovincieënroute van 63 km. Na een lange bocht naar links mondde de weg uit in de dwars gelegen Goor, om er rechts aan te houden. Zowat 500 m verder bereikten we de mooi gerestaureerde Kievithoeve, nu een fraai restaurant. We wandelden rechtdoor verder, om even voorbij de hoeve te zien dat de straatnaam veranderde in Asdonkstraat, een smalle asfaltweg, welke vlug overging in een grindweg. Deze kronkelende weg ging voorbij een paar zandwegen en tenslotte onder de hoogspanningslijn door. Uiteindelijk mondde de grindweg uit op een vijfsprong van zand- en grindpaden, waar we het meest rechtse pad opgingen.

We kwamen nogmaals uit aan de hoogspanningslijn, om er voor het eerst de rood-witte markeringen te zien van de GR561. Vanaf nu zouden we geruime tijd dit traject volgen, over zowat 8 km tot aan de kerk van Vorst. Net onder deze lijn begaven we ons op een smal zanderig paadje, Voetweg 153, Bottes Vijver. Dit bochtige pad doorheen een gekapt bos, leidde langs tal van weiden, om te eindigen in de Heidestraat. We draaiden links de straat in om langs de rand van het bos de volgende straat rechts te kiezen, Prinsenbos welke na 500 m uitmondde op de Engsbergseweg. Over korte afstand ging het op deze drukke weg naar rechts, tot de eerste straat links, Heuvelken. Amper 100 m verder verlieten we deze weg naar rechts via een smal paadje en betraden het natuurreservaat Gerhagen. Door het bos ging het smalle pad richting een T-kruising, om er linksaf te gaan op het Mispad, dat later eindigde op een asfaltwegje, Heuvelken. We draaiden rechtsaf om spoedig het asfalt te verlaten en een onverharde weg te bewandelen. We betraden opnieuw bos, via een holle weg, de zogeheten Jagersweg. Ruim 1 km verder arriveerden we aan het Jagershuis, een Jeugdkampeercentrum.

Ondertussen de klok van 12:20 uur nabij, genoten we op het terrein van een koffiekoek. Na deze rustpauze hielden we nog even dezelfde richting aan op de Jagersweg tot we een volgende rustplaats aantroffen, een 800-tal meter verder aan de Gerhagenvijver, met de befaamde waterval van Too. Jammer genoeg, toen we er waren om 12:45 uur was de kantine van de vijver dicht. Er zat niets anders op dan maar de wandeling te hervatten. We gingen rechtdoor verder en dwarsten een bosweg, de Heggebossenweg en kwamen terecht in een klein duinengebied, dat we rechtdoor ingingen. Voorbij het duinengebied volgde opnieuw bos, om er na een S-bocht Sloterheide in te gaan, en zo een mooie O.-L.-Vrouw-van-Lourdesgrot te vinden. We hielden er dan ook op één van de vele zitbanken een wandelpauze om 13:20 uur. Voorbij de grot troffen we asfalt aan, tevens Sloterheide om die weg verder op te gaan tot we rechts de Boekdonkstraat konden indraaien en op het einde dezelfde straat linksaf. We staken de Schoterweg over en betraden een smal pad tussen afsluitingen; om even later een klein kruispunt aan te treffen, opnieuw met de Schoterweg. Daar pauzeerden we even om 14:00 uur voor het nuttigen van een chocomelk.

We volgden verder de Schoterweg en gingen voorbij een links gelegen vijver. Na een bocht naar rechts en vervolgens naar links eindigde de Schoterweg ter hoogte van een houten brug over de Grote Laak. Over het water kwamen we in de Kerkstraat en stapten voorbij het gemeentehuis in de richting van de Sint-Gertrudiskerk van Vorst. Net voorbij de kerk konden we het beeld bekijken van de Mijnwerker. Ter hoogte van de eerste straat voorbij de kerk, de Veldstraat, namen we afscheid van de GR561. Hier verlieten we even het geplande parcours, daar in de wandelgids werd vermeld, dat 400 m voorbij de Veldstraat, op het Marktplein van Vorst en een café was, waar wandelaars welkom waren. Jammer, maar helaas, het café Caro was gesloten, dus om 14:30 uur dan maar rechtsomkeer. Tijdens de terugtocht konden we toch even een cola aankopen in De Smisse, een tijdschriftenwinkel tegenover het kasteeltje op het Marktplein. Na het lessen van de dorst ging het opnieuw naar het kruispunt met de Veldstraat, welke we links indraaiden. Tussen de bewoning door wandelden we de Veldstraat uit tot aan de N174, de Nieuwebaan. Aan de overzijde stapten we verder de Veldstraat in tot waar deze weg bochtte naar links. Daar stapten we rechtdoor op een wegje voor plaatselijk verkeer, De Vloed, ondertussen op het grondgebied van Laakdal. Onze tocht ging voorbij een enorm serrecomplex en tenslotte voorbij de links gelegen Lindestraat.

Even verder bemerkten we het sportcentum De Vloed, waar we korte tijd later omstreeks 15:50 uur konden genieten van een drinkpauze op het terras van de tennisclub Laakdal. Na deze verkoelende wandelpauze, volgden we nog even rechtdoor De Vloed, gevolgd door Groenpoort om via de brug nogmaals de Grote Laak over te steken. Op het einde van de Groenpoort mondde de weg uit op de dwars gelegen Baal, waar we rechtsaf kozen. Opnieuw doorheen bosgebied, gingen we verder op een smalle asfaltweg. Na ongeveer 400 m, ging het een brede bosweg links in, Wetsberg, om voorbij het bos verder te verlopen tussen akkers en weiden. Het pad eindigde ter hoogte van de dwars gelegen openbare weg Liebroek. Over korte afstand ging het naar links, waarna we verder Liebroek bewandelden tot aan de Schoterweg. We staken de weg over om aan de overzijde verder Liebroek in te gaan, ditmaal via een onverharde veldweg. Amper 100 m verder kwamen we op de geasfalteerde Heggebossenweg, die we rechts opdraaiden, om nadien de eerste straat links te kiezen, het Marterpad. Tussen weekendhuisjes door, kruisten we even later het Marterpad en stapten verder tot op een T-kruispunt. Daar ging het rechtsaf op het Marterpad en dan linksaf op het Konijnepad dat uitmondde op het Vossepad. Nog altijd in bosrijk gebied, begaven we ons op het Vossepad linksaf.

Enkele honderden meters verder begaven we ons in een doodlopende bosweg links, om er vrijwel dadelijk rechts een andere bosweg te betreden die leidde naar de Gerhagenstraat. We volgden de weg naar links om er dadelijk een picknickbank aan te treffen, om er nog even te genieten van een broodje, ondertussen reeds 17:30 uur. Na deze laatste rustpauze, begaven we ons rechts in de straat genaamd Boshuis. Geruime tijd bleven we deze landelijke weg volgen tussen akkers, tot uiteindelijk de verharding ophield. Een honderdtal meter verder kozen we de linkertak van een Y-splitsing en wonnen wat aan hoogte om opnieuw de bossen in te gaan. We bevonden ons daar op de Rodenberg. Het pad eindigde ter hoogte van de N174, welke we dwarsten, om aan de overzijde een andere bosweg op te gaan, Houterenberg. Op het einde van het bos begaven we ons linksaf in de Smisstraat en stapten voorbij het kerkhof en de oude Engsbergse molen. Vijf minuten later bereikten we terug de Sint-Luciakerk, einde van deze zonnige wandeling, goed voor 31383 stappen.”