507: Engsbergen, Zaterdag 01 juni 2019, 23,661 km. (10.089,738 km.)

“Een wandeling beschreven in de Dagstappergids Limburg 2, met start en aankomst te Engsbergen. Tijdens het verloop van deze tocht wordt een gedeelte van het traject gevolgd van de GR561 Kempen – Maaspad. Na de verplaatsing te hebben gemaakt via Cambio, vonden we een parkeerplaats naast de Sint-Luciakerk aan de Engsbergseweg. Het beloofde alvast een zonnige en warme dag te worden. Alvorens van start te gaan genoten we nog van een glaasje cola op het terras van het cultuurhuis ’t Goor. Even later om 10:45 uur gingen we op pad. We begaven ons rechtsaf op de Engsbergseweg en stapten langsheen de kerk, om net er voorbij rechtsaf te slaan via Goor. We bemerkten er de aanduiding van een fietsroute, de Drieprovincieënroute van 63 km. Na een lange bocht naar links mondde de weg uit in de dwars gelegen Goor, om er rechts aan te houden. Zowat 500 m verder bereikten we de mooi gerestaureerde Kievithoeve, nu een fraai restaurant. We wandelden rechtdoor verder, om even voorbij de hoeve te zien dat de straatnaam veranderde in Asdonkstraat, een smalle asfaltweg, welke vlug overging in een grindweg. Deze kronkelende weg ging voorbij een paar zandwegen en tenslotte onder de hoogspanningslijn door. Uiteindelijk mondde de grindweg uit op een vijfsprong van zand- en grindpaden, waar we het meest rechtse pad opgingen.

We kwamen nogmaals uit aan de hoogspanningslijn, om er voor het eerst de rood-witte markeringen te zien van de GR561. Vanaf nu zouden we geruime tijd dit traject volgen, over zowat 8 km tot aan de kerk van Vorst. Net onder deze lijn begaven we ons op een smal zanderig paadje, Voetweg 153, Bottes Vijver. Dit bochtige pad doorheen een gekapt bos, leidde langs tal van weiden, om te eindigen in de Heidestraat. We draaiden links de straat in om langs de rand van het bos de volgende straat rechts te kiezen, Prinsenbos welke na 500 m uitmondde op de Engsbergseweg. Over korte afstand ging het op deze drukke weg naar rechts, tot de eerste straat links, Heuvelken. Amper 100 m verder verlieten we deze weg naar rechts via een smal paadje en betraden het natuurreservaat Gerhagen. Door het bos ging het smalle pad richting een T-kruising, om er linksaf te gaan op het Mispad, dat later eindigde op een asfaltwegje, Heuvelken. We draaiden rechtsaf om spoedig het asfalt te verlaten en een onverharde weg te bewandelen. We betraden opnieuw bos, via een holle weg, de zogeheten Jagersweg. Ruim 1 km verder arriveerden we aan het Jagershuis, een Jeugdkampeercentrum.

Ondertussen de klok van 12:20 uur nabij, genoten we op het terrein van een koffiekoek. Na deze rustpauze hielden we nog even dezelfde richting aan op de Jagersweg tot we een volgende rustplaats aantroffen, een 800-tal meter verder aan de Gerhagenvijver, met de befaamde waterval van Too. Jammer genoeg, toen we er waren om 12:45 uur was de kantine van de vijver dicht. Er zat niets anders op dan maar de wandeling te hervatten. We gingen rechtdoor verder en dwarsten een bosweg, de Heggebossenweg en kwamen terecht in een klein duinengebied, dat we rechtdoor ingingen. Voorbij het duinengebied volgde opnieuw bos, om er na een S-bocht Sloterheide in te gaan, en zo een mooie O.-L.-Vrouw-van-Lourdesgrot te vinden. We hielden er dan ook op één van de vele zitbanken een wandelpauze om 13:20 uur. Voorbij de grot troffen we asfalt aan, tevens Sloterheide om die weg verder op te gaan tot we rechts de Boekdonkstraat konden indraaien en op het einde dezelfde straat linksaf. We staken de Schoterweg over en betraden een smal pad tussen afsluitingen; om even later een klein kruispunt aan te treffen, opnieuw met de Schoterweg. Daar pauzeerden we even om 14:00 uur voor het nuttigen van een chocomelk.

We volgden verder de Schoterweg en gingen voorbij een links gelegen vijver. Na een bocht naar rechts en vervolgens naar links eindigde de Schoterweg ter hoogte van een houten brug over de Grote Laak. Over het water kwamen we in de Kerkstraat en stapten voorbij het gemeentehuis in de richting van de Sint-Gertrudiskerk van Vorst. Net voorbij de kerk konden we het beeld bekijken van de Mijnwerker. Ter hoogte van de eerste straat voorbij de kerk, de Veldstraat, namen we afscheid van de GR561. Hier verlieten we even het geplande parcours, daar in de wandelgids werd vermeld, dat 400 m voorbij de Veldstraat, op het Marktplein van Vorst en een café was, waar wandelaars welkom waren. Jammer, maar helaas, het café Caro was gesloten, dus om 14:30 uur dan maar rechtsomkeer. Tijdens de terugtocht konden we toch even een cola aankopen in De Smisse, een tijdschriftenwinkel tegenover het kasteeltje op het Marktplein. Na het lessen van de dorst ging het opnieuw naar het kruispunt met de Veldstraat, welke we links indraaiden. Tussen de bewoning door wandelden we de Veldstraat uit tot aan de N174, de Nieuwebaan. Aan de overzijde stapten we verder de Veldstraat in tot waar deze weg bochtte naar links. Daar stapten we rechtdoor op een wegje voor plaatselijk verkeer, De Vloed, ondertussen op het grondgebied van Laakdal. Onze tocht ging voorbij een enorm serrecomplex en tenslotte voorbij de links gelegen Lindestraat.

Even verder bemerkten we het sportcentum De Vloed, waar we korte tijd later omstreeks 15:50 uur konden genieten van een drinkpauze op het terras van de tennisclub Laakdal. Na deze verkoelende wandelpauze, volgden we nog even rechtdoor De Vloed, gevolgd door Groenpoort om via de brug nogmaals de Grote Laak over te steken. Op het einde van de Groenpoort mondde de weg uit op de dwars gelegen Baal, waar we rechtsaf kozen. Opnieuw doorheen bosgebied, gingen we verder op een smalle asfaltweg. Na ongeveer 400 m, ging het een brede bosweg links in, Wetsberg, om voorbij het bos verder te verlopen tussen akkers en weiden. Het pad eindigde ter hoogte van de dwars gelegen openbare weg Liebroek. Over korte afstand ging het naar links, waarna we verder Liebroek bewandelden tot aan de Schoterweg. We staken de weg over om aan de overzijde verder Liebroek in te gaan, ditmaal via een onverharde veldweg. Amper 100 m verder kwamen we op de geasfalteerde Heggebossenweg, die we rechts opdraaiden, om nadien de eerste straat links te kiezen, het Marterpad. Tussen weekendhuisjes door, kruisten we even later het Marterpad en stapten verder tot op een T-kruispunt. Daar ging het rechtsaf op het Marterpad en dan linksaf op het Konijnepad dat uitmondde op het Vossepad. Nog altijd in bosrijk gebied, begaven we ons op het Vossepad linksaf.

Enkele honderden meters verder begaven we ons in een doodlopende bosweg links, om er vrijwel dadelijk rechts een andere bosweg te betreden die leidde naar de Gerhagenstraat. We volgden de weg naar links om er dadelijk een picknickbank aan te treffen, om er nog even te genieten van een broodje, ondertussen reeds 17:30 uur. Na deze laatste rustpauze, begaven we ons rechts in de straat genaamd Boshuis. Geruime tijd bleven we deze landelijke weg volgen tussen akkers, tot uiteindelijk de verharding ophield. Een honderdtal meter verder kozen we de linkertak van een Y-splitsing en wonnen wat aan hoogte om opnieuw de bossen in te gaan. We bevonden ons daar op de Rodenberg. Het pad eindigde ter hoogte van de N174, welke we dwarsten, om aan de overzijde een andere bosweg op te gaan, Houterenberg. Op het einde van het bos begaven we ons linksaf in de Smisstraat en stapten voorbij het kerkhof en de oude Engsbergse molen. Vijf minuten later bereikten we terug de Sint-Luciakerk, einde van deze zonnige wandeling, goed voor 31383 stappen.”

406: Ukkel, Zaterdag 04 maart 2017, 15,379 km. (8265,925 km.)

“Het relaas met betrekking tot een vierde etappe, langs het traject van ‘De Groene Wandeling’. Onze vorige tocht eindigde in Ukkel, dus begon onze dag met een verplaatsing per bus en trein naar het station van Ukkel-Kalevoet. Daar hadden we een afspraak met André, ons ondertussen bekend. Alvorens van start te gaan, namen we even de tijd voor een sanitaire stop en een kopje koffie, in het café Charlotte, tegenover het station. Even later, omstreeks 09:30 uur konden we op weg voor een volgende tocht omheen Brussel, waarbij André ons een tijdje zou vergezellen. We verlieten dan ook het café en gingen via de voetgangerstunnel onder de spoorweg door, om dan de Steenweg op Alsemberg af te dalen naar links, tot op de plaats waar onze vorige tocht ten einde was gekomen, meer bepaald aan het kruispunt met de Sint-Jobsesteenweg. We verlieten dan ook de Steenweg op Alsemberg naar rechts en begaven ons via een pad in de groene zone Keyenbempt. Het pad doorheen het bos leidde ons naar de Geleytsbeek, waar we terecht kwamen op een smal kasseiwegje. We draaiden rechtsaf en wandelden naast de beek verder in de richting van de Nekkersgatmolen. Vandaag doet dit gebouw dienst als Nationaal Instituut voor Oorlogsinvaliden. Even voorbij het gebouw bevonden we ons in de Keyenbemptstraat.

Even later verlieten we de straat naar links, via een wandelpaadje doorheen een stukje grasland, om aan de overzijde de Melkriekstraat aan te treffen. In de onmiddellijke nabijheid kwamen we rechts op de Sterstraat aan. We kruisten de Sterstraat en tevens de tramsporen om aan de overzijde verder te gaan in het Maarschalkdreefje, een straat welke leidde langs de rechts gelegen grote parking Stalle. De straat mondde uit op de grote rotonde aan de drukke Verlengde Stallestraat. Op deze rotonde bevonden zich tal van enome rotsblokken, altijd de moeite waard even op de digitale plaat vast te leggen. Aan de overzijde zouden we onze weg dienen te vervolgen via een smal wandelpad langs een enorm sportcomplex, doch omwille van werken was de weg afgesloten. We dienden bijgevolg een omleiding te volgen via de Verlengde Stallestraat, de Langestraat en de Paul Gilsonlaan om aan de andere zijde van het sportcomplex de Kabouterstraat te vinden, waar het uitgepijlde traject verder kon worden gevolgd. Eenmaal deze straat aangetroffen, ging het dus naar links en verlieten we de drukke weg, inmiddels de Steenweg op Ruisbroek, het verlengde van de Paul Gilsonlaan. De korte Kabouterstraat eindigde aan het kruispunt met de Lusambostraat, waar ons traject linksaf verder verliep.

Korte tijd later stapten we voorbij het ‘Klein Stoomtreintje van Vorst’, gelegen in het Bemptpark. Jammer genoeg was er geen treinverkeer waar te nemen. Ter hoogte van deze verkleinde spoorweg, verlieten we de Lusambostraat ter hoogte van een bocht en begaven ons op een smal wandelpad doorheen het Bemptpark. We konden dan ook even verder genieten van het uitzicht over een grote vijver. Inmiddels bevonden we ons vanzelfsprekend reeds een tijdje op het grondgebied van Vorst. Op het einde van het park bevonden we ons op de Brits Tweedelegerlaan, de N265, welke we rechtdoor volgden tot aan het kruispunt met de Zijdeweverijstraat. Hier sloegen we de linkse kant in, naast de fabriek van Audi, om dan via een tunnel onder de sporen te gaan van Vorst-Zuid. Aan de overzijde van de spoorweg ging het nog steeds via de Zijdeweverijstraat tot aan de drukke Humaniteitslaan en tevens het viaduct van de autosnelweg E19. Net vóór het viaduct stapten we rechts de Humaniteitslaan in, welke we over langere afstand zouden bewandelen. Tussen tal van industriegebouwen vorderden we tot aan het kruispunt met de Verwelkomingsstraat, ondertussen op het grondgebied van Anderlecht. We stapten rechtdoor verder, ditmaal op de Industrielaan en het moet gezegd, een weinig aantrekkelijk wandelparcours.

We gingen nogmaals onder de spoorweg door, tot we uiteindelijk de eentonige industriezone konden verlaten via de Bollinckxstraat links. Via een brugje staken we Zenne over en kwamen even later aan op de Vaartdijk langs het kanaal Brussel-Charleroi. Over korte afstand ging het langs de Vaartdijk naar links, tot we het kanaal via een brug konden overgaan ter hoogte van de Arthur Dehemstraat. Onmiddellijk na de brug, draaiden we opnieuw linksaf, om verder het jaagpad te volgen langs het kanaal, vooreerst via de Schippersstraat. Zo stapten we nogmaals onder de spoorweg en genoten we van een tochtje langs het kanaal. Voorbij het spoorwegviaduct bevonden we ons inmiddels op de Veeweidekaai, die ons bracht tot aan het viaduct van de Brusselse Ring. Net daar voorbij, verlieten we het jaagpad langs het kanaal en begaven ons rechts in de Zuunstraat, voorbij tal van volkstuintjes. Gekomen aan een Y-splitsing in de Zuunstraat, volgden we de linker tak door een stukje boszone, waarna we de N6, de zeer drukke Bergensesteenweg bereikten. Gelukkig konden we aan de overzijde verder via een smal paadje en een wandelpoortje, om zo het natuurgebied Vogelzang in te gaan. Tal van brede graspaden leidden ons doorheen dit mooie stukje groen, tot we tenslotte aankwamen in de Vogelenzangstraat.

Daar hielden we links en stapten voorbij het kerkhof van Anderlecht. Voorbij de begraafplaats arriveerden we aan het Erasmus ziekenhuis, om er de Vogelenzangstraat te verlaten en via de rechts gelegen Mijlenmeersstraat te gaan tot aan de Lenniksebaan. Daar eindigden we onze etappe voor vandaag, vermits we er terecht konden in het metrostation Erasmus, om de terugreis aan te vatten. We eindigden deze vierde etappe van ‘De Groene Wandeling’ na 20506 stappen en 15,379 km gewandelde afstand.”