266: Gottem, Zaterdag 27 april 2013, 23 km. (5306,979 km.)

“Een volgende beschreven wandeling uit de Dagstappergids Oost-Vlaanderen, leidde ons op een zonnige zaterdag naar Gottem. Aldaar, ter hoogte van de kerk, zouden we van start gaan voor een wandeling van 23 km. Deze dagtocht verkreeg in de wandelgids als titel: ‘In het teken van de Leie en de vlasindustrie’. In hoofdzaak zou de tocht verlopen langsheen het parcours van de GR128 en GR129. We vonden een parkeerplaats ter hoogte van het parochiecentrum De Vlasschuur. Na een hapje ter plaatse, alvorens van start te gaan, konden we even later op weg. We konden er ter hoogte van het parkeerpleintje het beeld bewonderen van de Vlasser. Vanaf de kerk wandelden we al dadelijk langs het traject van de GR129 en dit in de richting van het Leiekanaal. Gekomen ter hoogte van de gekanaliseerde Leie, ging het naar links, langsheen de oever van deze waterloop. De Mandeldalfietsroute, welke we over vrij korte afstand hadden gevolgd, ging hier een andere richting uit. We wandelden onder een brug door. De GR129 verliet even verder de oever, doch wij wandelden verder rechtdoor.

Het ging voorbij het domein ‘de Oude Leie Deinze-Zulte’, om even verder links de Grammenestraat in te gaan. Een betonweg kronkelde tussen de weiden en veranderde later in een onverharde weg, welke ons liet aankomen ter hoogte van een ingang van het natuurreservaat van de Oude Leie. Net vóór deze ingang wandelden we naar rechts en volgden zo het verloop van de oude Leie links van ons. Een graspad volgend, konden we genieten van de omgeving en de rust uitgaande van de natuur. We kregen zicht op de mooie kerk van Grammene, aan de overzijde van de oude Leie en even verder wandelden we onder een wel bijzondere spoorwegbrug door. Voorbij de brug verbreedde de Leiearm alsook het pad dat we volgden. We bereikten uiteindelijk een brede plas, alwaar we konden genieten van enkele watervogels. Nogmaals troffen we een infobord aan inzake het natuurreservaat. We bevonden ons dan ook ter hoogte van de samenvloeiing van de Leie en het Schipdonkkanaal. 

Over korte afstand volgden we nu de oever van het Afleidingskanaal, beter gekend als Schipdonkkanaal, tot waar we een asfaltweg bereikten en we ons bevonden op het traject van de GR128 (Kemmel-Aken). We dienden nu de aanwijzingen van deze GR te volgen, om op de andere oever te geraken van de oude Leie, bijgevolg ging het via de straat Dhoye. Vrij vlug draaide de GR naar links en voorbij een kapelletje kwamen we terug ter hoogte van de oude Leie. Ditmaal volgden we de oever naar rechts. Een drassige passage werd vermeden, vermits we gebruik konden maken van aangelegde vlonderpaden. We naderden opnieuw de spoorwegbrug van voorheen, alwaar de GR128 een andere richting uitging en de oever van de oude Leie verliet. Wij wandelden verder rechtdoor tot aan de brug zelf. Daar klommen we naar de hoger gelegen Oude Heirweg en stapten in de richting van de kerk van Grammene. Ter hoogte van café De Zwaan, in de nabijheid van de kerk, troffen we een oude kerkwegel aan. Via deze kerkwegel kwamen we in de Grijsbulckstraat welke we naar rechts volgden, tot aan het kapelletje van O.-L.-V. van Altijddurende Bijstand.

Voorbij de kapel ging het rechtsaf en net voor de spoorweg, draaiden we links in de Zavelstraat. Via een wandelpad verlieten we de Zavelstraat en staken even verder de spoorweg over. We bevonden ons terug op het parcours van de GR128 en wandelden via de Goedstraat verder. We dwarsten de weg naar Wontergem en gingen de Dosweg in, richting enkele oude bedrijfsgebouwen. Voorbij deze gebouwen ging het via de links gelegen Puttenstraat, welke vrij snel veranderde in een tegelpad. Het pad mondde even verder uit in de Houtbulkstraat, alwaar we rechts aanhielden. De Houtbulkstraat kwam over de spoorweg uit in de Tabakstraat, alwaar de GR’s 128 en 129 elkaar kruisen. We troffen er dan ook een wandelboom aan met vermelding van de GR’s en hun verschillende wandelrichtingen. Wat betreft de GR129 had men de keuze, richting Brugge of Ronse en Dinant. De GR128 liet toe te wandelen naar Deinze en Gent of Roeselare en Kemmel. We verkozen dan ook de GR128, richting Roeselare en Kemmel. 

Een nogal kronkelende weg liet ons genieten van de omgeving. Voorbij een kleine poel ging het naar rechts in de Kattesteertstraat, om aan de volgende splitsing de Groeneweg te kiezen. Even later overschreden we de grens met West-Vlaanderen en dit via de straat Herpelplas. We bereikten nadien een T-kruising, waar de niet langer het traject zouden volgen van de GR128, welke naar rechts verder verliep. Wij gingen naar links, richting kerk van Dentergem. We overschreden de Speijebeek en bereikten een eind verder de kapel van O.-L.-V. van Salette. Net tegenover deze kapel ging onze wandelroute verder via een tegelpad. We staken nogmaals de beek over en via een ander tegelpad wandelden we tussen de kerk van Dentergem en de brouwerij, deze laatste vooral bekend omwille van de ‘Witte van Dentergem’. Tegenover de brouwerij zetten we onze wandeltocht verder via de Gottemstraat. Zowat 100 m verder ging het via een smal wegje tussen weiden door. Er volgden terug enkele stroken betegelde paden. Gekomen ter hoogte van een bushalte ging het verder linksaf in de Kapittelstraat.

We bevonden ons inmiddels terug in Oost-Vlaanderen en bereikten korte tijd later de weg Wontergem-Gottem. We volgden deze weg naar rechts, ondertussen opnieuw het parcours volgend van de GR129. Op het einde van de weg ging het naar links in de Donkerstraat en kwamen we aan ter hoogte van de Kapelledreef. We wandelden verder via de Donkerstraat voorbij een klein wit kapelletje in de richting van Gottem. We dwarsten de Oude Heirbaan en even verder bereikten we de kerk van Gottem, het einde van deze aangename wandeltocht.”

139: Eeklo, Zondag 17 januari 2010, 19,9 km. (2737,333 km.)

Een georganiseerde tocht welke van start ging in Eeklo. Voordien werd in de wandelgids Marching deze tocht als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche 17/01/2010 – 9900 Eeklo (Oost-Vlaanderen), Sint-Jozefswandeling – 5-8-13-18-22-30 km. Wandelclub Roal Benti. Start: Basisschool Sint-Jozef. Rustige winterwandeling. Mooie en goed begaanbare veldwegels brengen de wandelaars op grondgebied van Eeklo, Adegem, Maldegem en Balgeroeke. Gedeeltelijk nieuw parcours.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond een verslag, omstreeks 19:11 uur.

“Gisteren hadden wij gepland om vandaag te gaan wandelen in Rijkevorsel. Toen wij echter deze ochtend omstreeks 06:15 uur werden gewekt, viel het water met bakken uit de lucht. Onze plannen vielen figuurlijk in het water en dus besloten we om thuis te blijven. Later in de voormiddag klaarde het op en toen zowaar de zon te voorschijn kwam, namen we de beslissing om alsnog de wandelschoenen aan te trekken. Onze keuze viel dan op een wandeling dichter bij huis, met name de Sint-Jozefswandeling te Eeklo. Deze tocht werd georganiseerd door Wandelclub Roal Benti en nam een start vanuit de Basisschool Sint-Jozef aldaar in Eeklo. Er kon worden gekozen uit de volgende afstanden: 6, 10, 15, 19, 23 of 30 km. Gezien wij pas omstreeks 11:30 uur van start zouden gaan, kozen wij het traject van 19 km, met een werkelijke afstand van 19,9 km. Langsheen het wandelparcours zouden we twee controleposten vinden, eentje in Adegem en een andere in Balgerhoeke. We kenden reeds Roal Benti van enkele vorige wandelingen en konden toen steeds met een voldaan gevoel huiswaarts keren. Zo hoopten wij ook vandaag dit te kunnen doen. Na een koffie trokken we op weg.

Het eerste gedeelte van de tocht had een lengte van 8,6 km, een flinke hap om te verwerken. Gelukkig hadden we vanaf de start de zon aan onze zijde en dat voelde goed aan, vooral na de voorbije winterweken. We wandelden langs een rustig baantje in de richting van de Ringlaan, welke we vervolgens dwarsten. Aan de overzijde troffen we een veldweg, welke ons loodste tot aan het Schipdonkkanaal. Hier gingen we linksaf en volgden de oever van het kanaal tot aan de verder gelegen Raverschootbrug. We staken de brug vervolgens over en volgden dan terug naar links de andere oever van het kanaal. We zaten op het grondgebied van Adegem (Maldegem). Langsheen deze oever van het kanaal troffen we de aanduidingen van de Wandelroute Uilenpad. Met de zon in het aangezicht en in de verte enkele draaiende windmolens, volgden wij de weg tot aan de jachthaven van Maldegem. Hier ging het haaks rechtsaf en volgden we een kleine landweg in de richting van de open velden. We volgden hier gedeeltelijk het traject van de Drongengoed Route (44 km), een omloop voor fietsers.

Even verder verlieten we deze weg en namen een schuin links gelegen veldwegje, dat al spoedig overging in een smalle wegel, afgezoomd door een grasberm. Het terrein werd drassig en we kregen wat modder te verwerken, een gevolg van de voorbije winterprik. De veldwegel kronkelde zich tussen de landerijen door en af en toe kregen we de wind langs alle kanten te verwerken. Na geruime tijd deze veldwegel te hebben gevolgd, bereikten we een drukke weg, waar we terug rechtsaf dienden te gaan. Hierlangs verliep de Plattelandsroute Maldegem. Gelukkig konden we wat verderop deze drukke weg verlaten en gingen we een links gelegen klinkerweg in. We voelden dat het parcours de hoogte inging. We troffen opnieuw de Drongengoed Route aan en vervolgden onze wandeling langsheen rustige landelijke baantjes. Uiteindelijk bereikten we de industriezone van Maldegem en hier situeerde zich onze eerste controlepost in de toonzalen van de firma Decoranda. Hier konden we even genieten van een hapje en een drankje tussen de veranda's welke aldaar konden worden gewikt en gewogen. Juist voor het bereiken van dit punt hadden we onderweg een ontmoeting met enkele leden van onze wandelclub, waaronder onze voorzitter.

Na dit oponthoud trokken we opnieuw op pad voor het tweede gedeelte van de wandeling, dat verliep over een afstand van 5,8 km. We wandelden vooreerst nog een stukje doorheen de industriezone, om nadien via rustige landelijke wegen, de richting te volgen van het Canada - Poland War Museum. Even later konden we reeds van ver het pantservoertuig bemerken dat zich bevindt ter hoogte van dit museum. Hier werd uiteraard de tijd genomen om alles eens rustig te bekijken. Deze Sherman staat opgesteld op een paar flinke stenen en wordt geflankeerd door de Canadese vlag. Rechtover bevindt zich het museum, de taverne De Canadees en een te bezichtigen tuin. We wandelden verder om aan het volgende kruispunt linksaf te gaan, alwaar we opnieuw het traject volgden van de Plattelandsroute Maldegem. Langsheen dit rustige wegje, troffen we even verder de Ommegang Oosteinde aan, welke dateert van 1904. Een kruisbeeld, vergezeld door een informatiebord, bevindt zich midden deze prachtige ommegang. Menig wandelaar nam aldaar even de tijd om het fotoapparaat boven te halen.

Via een stukje woonwijk, kwamen we terecht op de Prins Boudewijnlaan (Eeklo - Adegem), welke we over korte afstand volgden tot aan de brug over het Schipdonkkanaal. We verlieten hier de openbare weg, om in eerste instantie naast de brug en vervolgens onder de brug door te gaan, in de richting van de kerk van Balgerhoeke. Langsheen het kanaal troffen we een oude spoorwegbrug aan, waarna we aan de volgende brug, rechtsaf gingen en het grondgebied van Eeklo opnieuw bereikten. Hier ter hoogte van de Balgerhoekebrug, troffen we een tweede Sherman aan, opgesteld ter ere van de bevrijding van Eeklo in september 1944. Enkele gedenkplaten gaven ons wat nadere uitleg omtrent de geschiedkundige feiten. Aan de overzijde van het kruispunt bereikten we het Parochiaal Centrum, waar de tweede controle van de dag zich situeerde. Ook hier namen we even een korte rustpauze en deden we ons te goed aan een warm drankje. Het laatste gedeelte van de wandeling, over een afstand van 5,4 km, zou ons opnieuw in de richting van de startzaal brengen.

Na het verlaten van het Centrum ging het naar rechts, waar we over korte afstand de Krekenroute volgden. Even verder ging het opnieuw naar rechts en op die manier verlieten we de woonstraten en trokken opnieuw tussen de open velden. We dwarsten vooreerst nog de Ringlaan, om nadien een asfaltweg te volgen tussen de aldaar gelegen boerderijen. Even ging het zelfs over het erf van 't Rozenhof, aangezien we de veldweg aan de andere kant ervan dienden te bereiken. Zo trokken we langsheen rustige landelijke wegen, terug in de richting van de weg Eeklo - Maldegem, die we bereikten ter hoogte van het aldaar gelegen sportcentrum. We dwarsten de baan en volgden via de plaatselijke wijk enkele woonstraten tot aan het Galgenhof. Hier konden we nog even genieten van een stukje natuur, alvorens we stilaan de Sint-Jozef Basisschool konden vervoegen. We kunnen terugkijken op een aangename wandeldag en konden alweer met een voldaan gevoel huiswaarts keren. Toen wij de startzaal verlieten noteerden wij 944 deelnemers aan de wandeling van vandaag. Gelet op het slechte weer deze ochtend, een toch wel mooi eindresultaat.”

We sluiten stilaan dit wandelhoofdstuk af met een blik in de respectievelijke wandelboekjes, waarin zoals steeds enkele eerste indrukken werden nagelaten. ‘K: Rustige wandeling langs weiden en paden. Soms wat drassig. Hoogtepunt: de tanks te Adegem en Balgeroeke. (Maldegem) De eerste zon! J: Rustige wandeling doorheen Eeklo, Maldegem en Balgerhoeke. Langsheen het Canada-museum en de Shermans geplaatst langsheen het parcours. Pril lentezonnetje onderweg!!’

044: Hansbeke, Zaterdag 03 januari 2009, 15,29 km. (803,93 km.)

Een wandelverhaal dat dateert van begin 2009. Toen vond onze eerste tocht plaats in Hansbeke, in het putje van de winter. Even voordien was deze tocht in de wandelgids Marching, als volgt aangekondigd: ‘Zaterdag – Samedi 03/01/2009 – 9850 Hansbeke (Oost-Vlaanderen) – 2^de Hansbeekse Wintertocht – 5-10-15-20 km. VZW Hansfeest – Start: Gemeentezaal Hansbeke. Deze wintertocht laat u genieten van de streek in en rond het landelijke Hansbeke. Kom wandelen en geniet van de meest idyllische plaatsen, speciaal voor u uitgezocht.’ Na afloop van deze aangename wandeltocht, in vooral winterse omstandigheden, werd door het vrouwtje het volgend wandelrelaas geschreven, op zaterdag 03 januari 2009 omstreeks 15:15 uur.

“Hoe sterk is een wandelaar bij vriestemperaturen? U kan het navragen bij een paar honderd fervente wandelaars, die vandaag in Hansbeke mee op stap gingen met de VZW Hansfeest. Wij stapten mee op de 15 km.  Het antwoord luidt: Berekoud!, en dat voor onze eerste wandeling in het nieuwe jaar. Wij kunnen er tegen, al maar goed ook. Enkel onze neustoppekes kregen het hard te verduren. Gezond is het wel en het levert prachtige beelden op. Sommige wegen herkenden we meteen, we wandelden er al eens eerder. Maar daarom was de tocht niet minder mooi. We vertrokken in het plaatselijke schooltje en wandelden langs wit gevroren weilanden. Zelfs de grachten lagen dicht. In Nevele volgden we geruime tijd het Schipdonkkanaal. Dat ons bracht tot in Landegem, waar we de spoorweg dienden te volgen. Dit alles leverde alweer een aantal foto’s op. Goed genoeg om een bijdrage te leveren aan ons verslag. De mist was tamelijk hardnekkig en dicht, zodat we enkel de treinen hoorden naderen, ze zien was pas mogelijk als men al bij de slagbomen aankwam.

Wat ons ook opviel op deze tocht, waren de talrijke echte ‘Brabanders‘ die op de weiden stonden. Blijkbaar wordt er in deze streek nog wel beroep gedaan op hun krachten. Nu de akkers echter niet omgeploegd kunnen worden, lijken deze dieren ook van een winterstop te genieten. Het was minder druk dan gewoonlijk op de wandeling, maar wij verkeren in elkaars gezelschap en dat moet volstaan, om ten volle de natuur in al zijn winterpracht te ontdekken. Toen rond de middag de zon eindelijk onze partij koos, was het alweer iets aangenamer. Maar weer geraakten we niet boven het vriespunt. Het kan ons alleen maar harden, tot we ooit toe zijn aan onze ultieme wandeling! Wij blijven alvast oefenen. Eén minpuntje vandaag waren de rustplaatsen en het sanitair die niet genoeg voldeden. Spijtig want de bewegwijzering was best ok.”

Tenslotte mogen natuurlijk de commentaren in de wandelboekjes niet worden vergeten. Ziehier wat kort na de tocht werd vermeld: ‘K: Bevroren opnames in Hansbeke, Nevele en Landegem. Rustplaatsen niet naar wens. Verder wel een mooie wintertocht. J: Tocht door Hansbeke, Nevele en Landegem bij temperaturen ver beneden het vriespunt. Prachtige natuur, volledig witgevroren... en toen kwam de zon...’.