502: Schriek, Zaterdag 26 juni 2021, 13,037 km. (10.003,077 km.)

“Op deze min of meer bewolkte ochtend, hadden we een wandeling gepland in Schriek. We zouden dan ook via bus 520 van de Lijn, vertrekken omstreeks 09:50 uur. Bij aankomst aan het station echter bleek dat die bus uitzonderlijk vandaag niet reed. Als gevolg daarvan dienden we dan te wachten op de volgende bus, voorziene vertrek 10:50 uur. Uiteindelijk konden we pas om 11:50 uur onze wandeling aanvangen ter hoogte van de kerk, na een blik op het aldaar geplaatste kunstwerk ‘de aspergetrekker’. In eerste instantie volgden we de groene wandeling, het Kasteelpad, goed voor 7,8 km. We draaiden aan de kerk rechtsaf en stapten doorheen de hoofdstraat, de Leo Kempenaersstraat, tot we even verder links een doodlopende straat konden ingaan, Dreef. Tussen nieuw gebouwde woningen volgden we de brede betonweg, tot we voorbij de laatste huizen, een smal betonwegje in dezelfde richting bewandelden tussen weiland. Enkele honderden meters verder ging het haaks rechtsaf verder op een brede grasweg, de plaatselijke Buurtweg 34. Geruime tijd verliep dit graspad tussen akkers en weiden, tot deze aan de andere kant uitmondde in de Schriekstraat. Over korte afstand ging het linksaf op deze druke bereden weg, tot we aan de overzijde rechstaf de doodlopende, eveneens Schriekstraat konden ingaan. Het smalle asfaltwegje leidde opnieuw tussen uitgestrekte akkers en weiden.

Voorbij de laatste woning hield de verharding op en hielden we dezelfde richting aan op een veldweg. Toen we later de rechts gesitueerde, onverharde Bredestraat bereikten, draaiden we haaks links een veldweg op, om kort erna haaks rechts een grindweg te kiezen welke uitmondde op de openbare weg, de Schaliehoevestraat. Even ging het linksaf, om slechts enkele meters verder aan de overzijde een grindweg op te gaan, eveneens Schaliehoevstraat. Een tweetal bochten verder kwamen we uit in de Hollandstraat, om deze naar links in te draaien. We kruisten er vervolgens de Schaliehoevestraat, om aan de overkant verder de Hollandstraat in te wandelen. Kort nadien ging het opnieuw rechtsaf, nogmaals de Schaliehoevestraat, waarna we uiteindelijk, na nogmaals links te hebben gekozen, de Steenputstraat ingingen. Een vrij smal asfaltwegje leidde tussen de akkers door naar de visclub ’t Steenputteke, een fiets- en wandelcafé. Daar konden we aan de oever van de visvijver op een aangenaam buitenterras even genieten van een glaasje cola omstreeks 13:00 uur. Na een korte wandelpauze zetten we onze tocht verder via de Steenputstraat, om dan haaks linksaf, eveneens de Steenputstraat te kiezen, welke halverwege overging in de Masheikedreef. Op het einde maakte de weg een haakse bocht naar links en wandelden we verder in de Masheikedreef.

Deze Masheikedreef verliep over geruime afstand in rechte lijn, waarna de straatnaam overging in Hollandstraat. Tenslotte mondde de weg uit op eveneens de Hollandstraat, ter hoogte van een kapelletje ter ere van O.L.V. van Hal. In de onmiddellijke omgeving troffen we een picknickbank aan, ideaal om even te verpozen en te genieten van een hapje en een drankje. Na deze maaltijd volgden we over korte afstand de Hollandstraat naar rechts, tot op het kruispunt met de eveneens Hollandstraat, om aan de overzijde van de weg een onverhard pad in te gaan. Dit leidde langsheen enkele serres en tussen weiden en akkerland door, tot we tenslotte opnieuw verharding kregen in de Schriekstraat. Dit vrij smalle rechtlijnige asfaltwegje mondde uit in de bredere druk bereden Schriekstraat. Even naar rechts gaand, konden we aan de overzijde verder via andermaal de Schiekstraat, welke tenslotte overging in een graspad. Na een haakse verandering van richting bevonden we ons in de Pachterslei, welke ons nadien leidde naar de reeds eerder betreden Dreef. In tegengestelde richting als vroeger op de dag, wandelden we nu terug naar het centrum van Schriek, einde van deze eerste korte wandeling. Na een korte rustpauze aan de kerk, ondernamen we een tweede wandeling doorheen het dorp, met name de rode wandeling, het Uilenpad, goed voor 3,8 km.

Deze eerder minder aangename wandeling, leidde vooral doorheen de aanpalende woonstraten omheen de dorpskern, waarbij we weinig of niets konden aantreffen wat uiteindelijk een wandelaar kan bekoren. Maar het werd al vroeger terloops vermeld, de ene tocht is de andere niet, maar het belangrijkste is blijven bewegen, ook in tijden van Corona. We namen dan ook omstreeks 16:15 uur afscheid van Schriek en namen de bus huiswaarts. Ondertussen overschreden we de symbolische kaap van 10.000 km, met nog heel wat wandelingen in voorraad welke wachten op een beschrijving.”

139: Eeklo, Zondag 17 januari 2010, 19,9 km. (2737,333 km.)

Een georganiseerde tocht welke van start ging in Eeklo. Voordien werd in de wandelgids Marching deze tocht als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche 17/01/2010 – 9900 Eeklo (Oost-Vlaanderen), Sint-Jozefswandeling – 5-8-13-18-22-30 km. Wandelclub Roal Benti. Start: Basisschool Sint-Jozef. Rustige winterwandeling. Mooie en goed begaanbare veldwegels brengen de wandelaars op grondgebied van Eeklo, Adegem, Maldegem en Balgeroeke. Gedeeltelijk nieuw parcours.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond een verslag, omstreeks 19:11 uur.

“Gisteren hadden wij gepland om vandaag te gaan wandelen in Rijkevorsel. Toen wij echter deze ochtend omstreeks 06:15 uur werden gewekt, viel het water met bakken uit de lucht. Onze plannen vielen figuurlijk in het water en dus besloten we om thuis te blijven. Later in de voormiddag klaarde het op en toen zowaar de zon te voorschijn kwam, namen we de beslissing om alsnog de wandelschoenen aan te trekken. Onze keuze viel dan op een wandeling dichter bij huis, met name de Sint-Jozefswandeling te Eeklo. Deze tocht werd georganiseerd door Wandelclub Roal Benti en nam een start vanuit de Basisschool Sint-Jozef aldaar in Eeklo. Er kon worden gekozen uit de volgende afstanden: 6, 10, 15, 19, 23 of 30 km. Gezien wij pas omstreeks 11:30 uur van start zouden gaan, kozen wij het traject van 19 km, met een werkelijke afstand van 19,9 km. Langsheen het wandelparcours zouden we twee controleposten vinden, eentje in Adegem en een andere in Balgerhoeke. We kenden reeds Roal Benti van enkele vorige wandelingen en konden toen steeds met een voldaan gevoel huiswaarts keren. Zo hoopten wij ook vandaag dit te kunnen doen. Na een koffie trokken we op weg.

Het eerste gedeelte van de tocht had een lengte van 8,6 km, een flinke hap om te verwerken. Gelukkig hadden we vanaf de start de zon aan onze zijde en dat voelde goed aan, vooral na de voorbije winterweken. We wandelden langs een rustig baantje in de richting van de Ringlaan, welke we vervolgens dwarsten. Aan de overzijde troffen we een veldweg, welke ons loodste tot aan het Schipdonkkanaal. Hier gingen we linksaf en volgden de oever van het kanaal tot aan de verder gelegen Raverschootbrug. We staken de brug vervolgens over en volgden dan terug naar links de andere oever van het kanaal. We zaten op het grondgebied van Adegem (Maldegem). Langsheen deze oever van het kanaal troffen we de aanduidingen van de Wandelroute Uilenpad. Met de zon in het aangezicht en in de verte enkele draaiende windmolens, volgden wij de weg tot aan de jachthaven van Maldegem. Hier ging het haaks rechtsaf en volgden we een kleine landweg in de richting van de open velden. We volgden hier gedeeltelijk het traject van de Drongengoed Route (44 km), een omloop voor fietsers.

Even verder verlieten we deze weg en namen een schuin links gelegen veldwegje, dat al spoedig overging in een smalle wegel, afgezoomd door een grasberm. Het terrein werd drassig en we kregen wat modder te verwerken, een gevolg van de voorbije winterprik. De veldwegel kronkelde zich tussen de landerijen door en af en toe kregen we de wind langs alle kanten te verwerken. Na geruime tijd deze veldwegel te hebben gevolgd, bereikten we een drukke weg, waar we terug rechtsaf dienden te gaan. Hierlangs verliep de Plattelandsroute Maldegem. Gelukkig konden we wat verderop deze drukke weg verlaten en gingen we een links gelegen klinkerweg in. We voelden dat het parcours de hoogte inging. We troffen opnieuw de Drongengoed Route aan en vervolgden onze wandeling langsheen rustige landelijke baantjes. Uiteindelijk bereikten we de industriezone van Maldegem en hier situeerde zich onze eerste controlepost in de toonzalen van de firma Decoranda. Hier konden we even genieten van een hapje en een drankje tussen de veranda's welke aldaar konden worden gewikt en gewogen. Juist voor het bereiken van dit punt hadden we onderweg een ontmoeting met enkele leden van onze wandelclub, waaronder onze voorzitter.

Na dit oponthoud trokken we opnieuw op pad voor het tweede gedeelte van de wandeling, dat verliep over een afstand van 5,8 km. We wandelden vooreerst nog een stukje doorheen de industriezone, om nadien via rustige landelijke wegen, de richting te volgen van het Canada - Poland War Museum. Even later konden we reeds van ver het pantservoertuig bemerken dat zich bevindt ter hoogte van dit museum. Hier werd uiteraard de tijd genomen om alles eens rustig te bekijken. Deze Sherman staat opgesteld op een paar flinke stenen en wordt geflankeerd door de Canadese vlag. Rechtover bevindt zich het museum, de taverne De Canadees en een te bezichtigen tuin. We wandelden verder om aan het volgende kruispunt linksaf te gaan, alwaar we opnieuw het traject volgden van de Plattelandsroute Maldegem. Langsheen dit rustige wegje, troffen we even verder de Ommegang Oosteinde aan, welke dateert van 1904. Een kruisbeeld, vergezeld door een informatiebord, bevindt zich midden deze prachtige ommegang. Menig wandelaar nam aldaar even de tijd om het fotoapparaat boven te halen.

Via een stukje woonwijk, kwamen we terecht op de Prins Boudewijnlaan (Eeklo - Adegem), welke we over korte afstand volgden tot aan de brug over het Schipdonkkanaal. We verlieten hier de openbare weg, om in eerste instantie naast de brug en vervolgens onder de brug door te gaan, in de richting van de kerk van Balgerhoeke. Langsheen het kanaal troffen we een oude spoorwegbrug aan, waarna we aan de volgende brug, rechtsaf gingen en het grondgebied van Eeklo opnieuw bereikten. Hier ter hoogte van de Balgerhoekebrug, troffen we een tweede Sherman aan, opgesteld ter ere van de bevrijding van Eeklo in september 1944. Enkele gedenkplaten gaven ons wat nadere uitleg omtrent de geschiedkundige feiten. Aan de overzijde van het kruispunt bereikten we het Parochiaal Centrum, waar de tweede controle van de dag zich situeerde. Ook hier namen we even een korte rustpauze en deden we ons te goed aan een warm drankje. Het laatste gedeelte van de wandeling, over een afstand van 5,4 km, zou ons opnieuw in de richting van de startzaal brengen.

Na het verlaten van het Centrum ging het naar rechts, waar we over korte afstand de Krekenroute volgden. Even verder ging het opnieuw naar rechts en op die manier verlieten we de woonstraten en trokken opnieuw tussen de open velden. We dwarsten vooreerst nog de Ringlaan, om nadien een asfaltweg te volgen tussen de aldaar gelegen boerderijen. Even ging het zelfs over het erf van 't Rozenhof, aangezien we de veldweg aan de andere kant ervan dienden te bereiken. Zo trokken we langsheen rustige landelijke wegen, terug in de richting van de weg Eeklo - Maldegem, die we bereikten ter hoogte van het aldaar gelegen sportcentrum. We dwarsten de baan en volgden via de plaatselijke wijk enkele woonstraten tot aan het Galgenhof. Hier konden we nog even genieten van een stukje natuur, alvorens we stilaan de Sint-Jozef Basisschool konden vervoegen. We kunnen terugkijken op een aangename wandeldag en konden alweer met een voldaan gevoel huiswaarts keren. Toen wij de startzaal verlieten noteerden wij 944 deelnemers aan de wandeling van vandaag. Gelet op het slechte weer deze ochtend, een toch wel mooi eindresultaat.”

We sluiten stilaan dit wandelhoofdstuk af met een blik in de respectievelijke wandelboekjes, waarin zoals steeds enkele eerste indrukken werden nagelaten. ‘K: Rustige wandeling langs weiden en paden. Soms wat drassig. Hoogtepunt: de tanks te Adegem en Balgeroeke. (Maldegem) De eerste zon! J: Rustige wandeling doorheen Eeklo, Maldegem en Balgerhoeke. Langsheen het Canada-museum en de Shermans geplaatst langsheen het parcours. Pril lentezonnetje onderweg!!’