579: Oetingen, Maandag 01 april 2024, 15,3 km. (11.257,573 km.)

“Wandeling N° 42 uit het ‘Groot Wandelboek Vlaanderen’ met start en aankomst ter hoogte van de Sint-Ursmaruskerk te Oetingen. Vooraf maakten we via Cambio de verplaatsing en konden nadien, bij aankomst op het Kerkplein, omstreeks 10:20 uur de geplande wandeltocht aanvangen. We verlieten het Kerkplein en begaven ons linksaf in de Kloosterstraat, voorbij de ondertussen afgebroken kleuterschool en het ernaast gelegen rusthuis. Voorbij het braak liggend terrein kozen we de eerste straat rechts, de Turkeyestraat. Aan het eerste kruispunt met eveneens de Turkeyestraat vonden we het wandelknooppunt 240 en kozen er rechtsaf een smalle veldweg. Goed voor de eerste waterplassen en modderstroken. We kruisten de Kapelstraat en wandelden aan de overzijde verder via de Turkeyestraat, tussen braak liggende akkers en weilanden. Na een lange rechtse bocht, bereikten we het knooppunt 236, om er de Turkeyestraat te verlaten, voor een smal kasseipad links. Even verder mondde dit uit in de Heerbaan, alwaar we het knooppunt 235 bemerkten. We stapten enkele honderden meters rechtsaf op de Heerbaan, tot aan een kapel rechts van de weg. Daar begaven we ons linksaf op een brede erg modderige veldweg. Hier ging de wandeling dwars doorheen landbouwgebied. Geruime tijd later mondde de modderige weg uit op de drukke N28, de Ninoofsesteenweg. Aan de overzijde ging onze wandeling verder via de geasfalteerde Monsebeekstraat, tot aan het kruispunt met de Strijlandstraat, tevens wandelknooppunt 233.

We draaiden deze straat in naar links en wonnen wat aan hoogte, tot we een driehoekig grasplein betraden, net aan het knooppunt 230. We begaven ons rechts van het plein op de Terhagenstraat, om vrijwel dadelijk opnieuw rechts aan het houden op een doodlopende weg, eveneens Terhagenstraat, richting knooppunt 227. Op deze grindweg konden we in de verte reeds het uitgestrekte Neigembos zien, wat later aan bod zou komen. De weg die we bewandelden maakte na een lang recht stuk een lange bocht naar rechts en daalde af naar een alleenstaande boerderij. Net tegenover de toegangspoort van de boerderij kozen we haaks linksaf een smal kronkelend wegeltje langs de rand van een stukje bos. Via enkele smalle betonnen brugjes staken we enkele malen de Molenbeek over. Een af en toe moeilijk begaanbaar pad, omwille van de modder, leidde hogerop naar de openbare weg, de Kindekensstraat. Daar troffen we tenslotte het knooppunt 227 aan, op de plaats waar we even konden overgaan tot een rust- en eetpauze omstreeks 11:40 uur, op een zitbank aan een Christusbeeld. Het moet gezegd, het beeld is dringend toe aan een opfrisbeurt. Na een kort oponthoud begaven we ons linksaf in de Kindekensstraat, met een lichte beklimming tot net vóór het eerste huis links. Daar draaiden we links een deels beton-grasweg in welke ons nog wat aan hoogte liet winnen. Via een vrij drassige graszone mondde het pad uit in de Ekelendriesstraat.

We volgden deze bochtige weg naar links, voorbij een kleine kapel ter ere van Onze-Lieve-Vrouw, om nadien linksaf de smalle Kelenbergstraat in te draaien. Voorbij een boerderij ging het asfalt over in een modderige kasseiweg, waarbij we nog wat aan hoogte wonnen. Tussen akkers door overschreden we het hoogste punt, om vervolgens af te dalen naar de lager gelegen Kroonstraat, ter hoogte van het wandelknooppunt 229. Daar aangekomen begonnen we aan de beklimming van de Kroonstraat, rechtsaf richting Neigembos. Eenmaal het einde van de straat bereikt, zowat het hoogste punt, hielden we even een drankpauze omstreeks 12:25 uur op een zitbank, gelegen op een klein driehoekig pleintje. Even later kruisten we de drukke Drie Egyptenbaan om aan de overzijde af te dalen via de Bettestraat. Vrijwel dadelijk verlieten we de weg naar links, ter hoogte van een Christusbeeld, om er een smalle kasseiweg op te gaan, richting knooppunt 15. Een soort karrenspoor leidde tenslotte naar de rand van het Neigembos, alwaar we links een smal wegeltje kozen langs de bosrand. Iets verder mondde dit paadje uit op de openbare weg, Prindaal, waar we min of meer rechtdoor aanhielden. Amper 100 m verder, tussen twee witte woningen, draaiden we rechts het Neigembos in. We passeerden een informatiebord betreffende het bos en konden vervolgens overgaan tot het beklimmen van houten trappen, tot zowat het hoogste punt van het Neigembos. Daar konden we dan genieten van de kleurrijke boshyacinten.

Ter hoogte van het wandelknooppunt 15, draaiden we links een dalende bosweg in, richting knooppunt 14. Een vrij drassige en modderige bosweg liet ons gestaag dalen tot we beneden aan de bosrand de openbare weg bereikten, Bevingen. We kozen er linksaf en via blauwe rechthoekjes, wandelden we verder tot aan de kapel van Bevingen, de kapel Heilige Rita. We namen er dan ook op een picknickbank een langere wandel- en eetpauze omstreeks 13:30 uur. Tevens maakten we van de gelegenheid gebruik de kapel binnen te bezichtigen. Na te hebben genoten van een pauze, draaiden we voorbij de kapel rechts mee, om zowat 50 m verder, ter hoogte van een electriciteitscabine, linksaf te kiezen, eveneens Bevingen. Voorbij enkele huizen ging het asfalt over in een smalle kasseiweg tussen weilanden, andermaal klimmen dus. Over het hoogste punt konden we langzaam afdalen naar de lager gelegen Brusselseheerweg, waar we rechtsaf verder stapten tot we links de Gotestraat konden ingaan. Een kronkelende grindweg, later een smalle asfaltweg bracht ons tot aan het knooppunt 273, op het kruispunt met de Kroonstraat. We kozen er rechtsaf en bewandelden de Kroonstraat tussen uitgestrekte akkers tot we de drukke N28, de Ninoofsesteenweg konden oversteken. Aan de overzijde van de weg, kregen we dan de meest modderige passage van de dag te verwerken, een aardeweg tussen de velden, Windschof. Hier en daar zakten we letterlijk weg in de modder. Bijna op het einde ging de modder over in een smal asfaltwegje, waarna we op een kruising verder rechtdoor stapten via Kasseide.

Net vóór een haakse bocht op Kasseide, vonden we rechts van de weg een klein kapelletje, alwaar we even konden zitten omstreeks 15:20 uur en ondertussen konden genieten van een stukje gebak. Nadien zetten we onze wandeling verder via Kasseide, om na een tweetal bochten uit te komen op het kruispunt met Vreckom die we links opdraaiden. In de verte verkregen we zicht op het kasteel van Heetvelde. Echter amper 100 m verder draaiden we rechts een hobbelige kasseiweg in, de Opperstebosstraat. Zowat 50 m voorbij de laatste woning, ter hoogte van het wandelknooppunt 234, kozen we een smal wegeltje links, tussen weideafsluitingen. Dit pad mondde uit in de Boomgaardstraat, die we rechts opgingen, tot net voorbij het huis nr. 8, om daar een smal pad links te kiezen, richting wandelknooppunt 240, alwaar we vroeger op de dag waren van start gegaan. Volgens de auteur van het wandelboek, betrof dit het allermooiste veldweggetje uit de beschreven wandeltochten. We kunnen enkel beamen dat dit inderdaad het geval is. Eenmaal aan het einde gekomen van het mooie wegje, vonden we opnieuw het knooppunt 240, op korte afstand van de kerk van Oetingen. Even later omstreeks 16:20 uur konden we dan ook deze aangename tocht afsluiten en opnieuw huiswaarts keren.”

518: Neigem, Dinsdag 21 juli 2020, 21,495 km. (10.289,85 km.)

“Een wandeling via knooppunten behorende tot het Wandelnetwerk Pajottenland, met start en aankomst te Neigem. Na de verplaatsing vooraf via Cambio, bereikten we de startplaats van deze wandeltocht ter hoogte van het knooppunt 13 in Bevingen, net aan de daar gesitueerde kapel Heilige Rita. Na een broodje op een van de zitbanken in het nabije parkje, konden we omstreeks 10:00 uur van start gaan, onder een min of meer zonnige hemel. We wandelden de kapel voorbij teneinde de doodlopende straat Bevingen te volgen tot op het einde. Hierbij gingen we het knooppunt 14 voorbij. Daar ging het schuin rechts een stijgende veldweg op, langs de rand van het Neigembos, om nadien via een haakse bocht naar rechts, het bos zelf in te gaan. Een soort holle weg liet ons nog wat verder aan hoogte winnen. Deze eerste passage doorheen het Neigembos was slecht van korte duur, vermits we het bos opnieuw verlieten en in dalende lijn de Steenstraat volgden, een smal kronkelend betonwegje. We kwamen wat lager terecht in Meerbeke tussen de huizen, om er een Y-splitsing aan te treffen met de Natteschoot rechts. We sloegen deze smalle betonweg in, opnieuw richting Neigembos, tussen de akkers door. Dit vrij bochtige wegje liet ons opnieuw aan hoogte winnen, tot waar de verharding ophield. We hielden dezelfde richting aan op een veldweg, om dan via een ruime bocht naar rechts, zowat het hoogste punt van het bos te bereiken, de Nellekensberg, 89 m. Even er voorbij vonden we het knooppunt 16.

We gingen er haaks linksaf en wandelden het bos uit, om aan te komen in de Neerstraat. Waar de verharding begon, verlieten we dadelijk de weg naar links op een smalle wegel tussen de velden. Op het einde van dit kaarsrechte pad kwamen we in de Nellekensstraat, een smal betonbaantje, dat we over korte afstand naar rechts opgingen, tot het knooppunt 811. Daar daalden we af naar links via een smal wegeltje, de Kleinen Tombergweg, om door een klein stukje van het Berchembos te gaan, tot aan het knooppunt 818. We stapten er voorbij het bos rechtdoor verder op een dalende weg, Bultkets, tot we beneden het kruispunt bereikten met Ternat. We gingen rechtsaf, het doodlopende gedeelte in, om op het einde via een bospad, de Postkoetsweg op te gaan, nogmaals doorheen een deel van het Berchembos. We kregen er een verscheidenheid aan wandelbeleven: een gedeelte vlonderpaden, smalle bospaadjes en wat klimwerk. Eenmaal het hoogste punt bereikt, konden we er even uitblazen en genieten van een picknick omstreeks 11:55 uur. Na te hebben genoten van deze maaltijd troffen we het knooppunt 817 aan, om er enkele honderden meters de Berchemstraat in te gaan, tot we linksaf konden via de Poelkveldstraat. Deze dalende asfaltweg tussen de velden, liet ons voorbij de Hemelweg gaan, tot we iets verder rechtsaf konden op de Krommen Kemelweg, Voetweg 85, inmiddels op het grondgebied van Pamel. Het smalle pad mondde uit in de Omloopstraat, tevens knooppunt 809.

We begaven ons linksaf in de Omloopstraat en wandelden langs de rand van het rechts gelegen Hulsbroekbos. Net aan de bosrand gekomen, knooppunt 808, verlieten we de weg naar rechts, via een houten balk over de beek en betraden het Hulsbroekbos zelf. Op het einde van het bos kozen we haaks rechtsaf en volgden de bosrand via de Kleinen Halleweg, Voetweg 71, tot we terug de openbare weg aantroffen, de Grotstraat, net aan een kleine kapel. We draaiden rechts de weg op en kwamen amper 100 m verder aan de Grot van Poelk, knooppunt 807. Voorbij de grot stapten we rechtdoor verder tussen de velden, op de smalle asfaltweg, opnieuw klimmend tot op het einde, het kruispunt met de Berchemstraat. We gingen de weg op naar links en stapten tussen de bewoning door, voorbij het knooppunt 804, tot aan het knooppunt 805. Daar gingen we haaks rechtsaf en verlieten de weg voor een onverharde weg tussen de weiden, terug richting Berchembos. Het paadje mondde uit op de weg, Berchembos genaamd, net ter hoogte van het knooppunt 810. We kruisten de weg om aan de overzijde een smal bospad te kiezen dat ons nogmaals door een gedeelte van het Berchembos liet gaan, voorbij knooppunt 812. Het einde van het bos aangetroffen, volgde een veldwegel tussen weiden, tot aan de Woestijnveldweg, welke leidde naar de Woestijnstraat, knooppunt 813.

We volgden de stijgende Woestijnstraat naar links tot het knooppunt 814, om er rechtsaf eveneens de Woestijnstraat te kiezen. Ditmaal gemakkelijk afdalend, kwamen we voorbij de wit geschilderde Woestijnkapel, alwaar we even halt hielden omstreeks 13:15 uur voor een picknickpauze. Op de gevel van de kapel troffen we een bronzen schelp aan, bekend voor diegenen vertrouwd met de pelgrimswegen naar Santiago de Compostela. Na te hebben genoten van een wandel- en eetpauze, daalden we nog wat verder af, om voorbij de kapel, schuin rechts de Bettestraat in te wandelen. Daar konden we vrijwel dadelijk nog eens pauzeren om 13:35 uur, voor het nuttigen van een lekker ijsje bij Hoeveijs Gooik. Na deze lekkernij stapten we verder door de Bettestraat tot op het einde, vooreerst nog flink dalend, nadien eerder vlak tussen velden, om tenslotte opnieuw fors aan hoogte te winnen. De weg eindigde ter hoogte van een pleintje aan de dwars gelegen Drie Egyptenbaan, ondertussen het knooppunt 211. We kuisten de weg om aan de overzijde de Kroonstraat op te stappen. Deze dalende kronkelende smalle asfaltweg liet ons het knooppunt 229 passeren, om wat later aan het knooppunt 273, rechts de Gotestraat in te gaan. Deze landelijke weg, naast een beek werd bewandeld tot het knooppunt 11, om daar links een brede grasweg in te draaien, de Grootoosteykenweg.

Deze grasweg eindige aan de Oosteikendreef, welke we over korte afstand rechts volgden, tot we links via een kerkenpad de drukke N28, de Ninoofsesteenweg konden kruisen, om aan de overzijde door middel van een wandelpaadje uit te komen in Windschof. Via een links-rechts afslag volgden we verder Windschof richting centrum van Lieferinge. Daar konden we om 15:10 uur even genieten van een frisdrankje op het terras van ’t Stalleke op de Lieferingeplaats tegenover de kerk Onze-Lieve-Vrouw Lichtmis. Na even te hebben genoten van een glaasje cola, wandelden we het plein over, voorbij de kerk om daar een smal asfaltpaadje aan te treffen, het Kosterstraatje dat ons leidde naar knooppunt 10, op het kruispunt met de Muntstraat. We begaven ons rechtsaf in de Muntstraat tot op het kruispunt met Kasseide, om daar de richting linksaf te nemen. In de eerste bocht verlieten we deze kasseiweg rechtdoor op de Kapellestraat, een smal stijgend kasseiwegje dat uitmondde aan het knooppunt 4 met de Brusselseheerweg. We draaiden links deze brede aardeweg op, welke zich via enkele bochten een weg zocht tussen de landerijen, waarna we het knooppunt 5 vonden. Daar begaven we ons rechts op de Neigemveldweg, een volgende aardeweg die leidde tot aan Kerkveld. We bewandelden dit asfaltwegje naar links tot we rechtsaf konden via de Schone Veldstraat. Waar de weg eindigde kozen we links een aardeweg, Varenberg.

Eenmaal de eerste woningen aangetroffen ging de weg over in asfalt en bereikten we het knooppunt 2. Op het kruispunt van Varenberg met Bosveld, kozen we deze laatste rechtsaf, een lange veldweg welke eindigde aan het knooppunt 3, op het kruispunt met de Kleiveldstraat. We draaiden scherp rechtsaf deze weg op, om na enkele bochten en zowat 2 km verder knooppunt 12 te vinden. Rechtdoor verder gaand kruisten we nogmaals de N28, ditmaal de Halsesteenweg om aan de overzijde Bevingen in te wandelen, op weg naar knooppunt 13, einde van deze wandeltocht, goed voor zowat 28284 stappen.”

319: Ninove, Zaterdag 08 november 2014, 25,182 km. (6515,27 km.)

“Een wandeltocht met start en aankomst te Ninove. Deze dagtocht wordt beschreven in de Dagstappergids Oost-Vlaanderen 2 met als titel: ‘Tussen Pajottenland en Dender’. Volgens deze wandelgids bedraagt de totale wandelafstand 24 km en neemt een aanvang ter hoogte van het zwembad van Ninove. Tijdens het verloop van de tocht zou een groot gedeelte worden gevolgd van de GR512. Nadat we ons voertuig veilig konden achterlaten op de parking aan het zwembad en uiteraard na een laat ontbijt, konden we even later op weg. We verlieten het terrein van het zwembad en stapten tot aan de Dender net voor de ingang, om het jaagpad naar rechts op te gaan. We verkregen al dadelijk de tekens te zien van de LF38 Dender-Waaslandroute. Aan de eerste brug over de Dender aangekomen, dwarsten we de weg, om aan de overzijde een voetweg in te gaan naast de brandweer. Langsheen de voetbalvelden van KVK Ninove verlieten we vrij snel Ninove en kwamen terecht op het kruispunt van de N28 (Halsesteenweg) en de N8. Het ging naar rechts via de drukke Halsesteenweg tot aan de Sint-Pieterskerk van Meerbeke. Net voor de kerk ging het de links gelegen Gemeentehuisstraat in om omheen de kerk en begraafplaats te wandelen. Nadien gingen we rechtsaf in de Sint-Berlindisstraat, tot aan de Stenebrug en dit via een voetweg naast de rijbaan. We bevonden ons toen op een gedeelte van de Denderroute Zuid.

De Stenebrug ging over in Tenberg die we naar rechts ingingen. Enkele honderden meters verder volgden we links de Dokstraat, gevolgd door het Hoendersveld rechts. Licht stijgend arriveerden we aan een kruisbeeld. We dienden links aan te houden tot op het volgende T-kruispunt en daar rechts te kiezen, richting Ternat. Zo kwamen we even later aan de voet van de Nellekensberg. Zoals de naam al liet vermoeden, konden we beginnen aan een bijna twee kilometer lange beklimming via de Nellekensstraat. We konden er een bordje waarnemen dat we ons bevonden op een verlenging van het Vijf Gehuchten Wandelpad. We dienden nadien tweemaal rechtsaf te gaan, via de Woestijnstraat gevolgd door de Neerstraat, om min of meer 180° te zijn gedraaid. We troffen er meteen de rood-witte markeringen aan van de GR512, waarvan we het traject de komende 15 km zouden volgen tot aan de Dender. Eenmaal het einde van de Neerstraat bereikt, wandelden we het Neigembos in. Via prachtige boswegen konden we afdalen doorheen het Neigembos met de GR512 als gids. Beneden aangekomen ging het via een asfaltweg naar links tot aan de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Bevingen.

Na het nemen van enkele foto’s en vooral een bezoekje aan de kapel, zetten we onze wandeltocht verder. We draaiden met de weg mee naar rechts en kwamen opnieuw aan ter hoogte van de N28. Aan de overzijde stapten we De Neep in, om die over een afstand van 1 km te volgen, tot aan de links gelegen Schone Veldstraat. We wandelden linksaf om nadien opnieuw links te kiezen, Kerkveld. Inmiddels ruilden we het asfalt voor een veldweg en licht oplopend trokken we richting centrum van Lieferinge. Achter de kerk namen we een dalend wegje, om beneden aangekomen links een asfaltweg op te gaan. Even later kwamen we langs de gerestaureerde Vreckomhoeve. Net voor de boerderij hielden we links en stapten langsheen de Molenbeek, nadien gevolgd door een passage op een kronkelende weg. Uiteindelijk bereikten we wat verder de Edingsesteenweg, om aan de overzijde de Kleine Rijstraat in te wandelen. Korte tijd later wisselden we de weg voor een veldweg, welke we ons leidde naar een klein stukje bos. Aan het andere einde van het bosje ging het over asfalt rechtsaf tot aan een huis met een ijzeren hek. We bevonden ons daar op het Stiltepad Noord.

Net voor het vermelde huis ging het op een aardeweg linksaf. Na zowat 1 km aardewegen te hebben bewandeld kwamen we aan ter hoogte van herberg De Kroon. Tijd met andere woorden voor een korte wandelpauze, maar eveneens het moment om de dorst te lessen. Na deze verdiende onderbreking gingen we opnieuw op pad. Even voorbij de herberg staken we de Krepelstraat over om verder te gaan in de Oude Brusselsebaan. Een halve kilometer verder staken we de Heirebaan over en stapten verder in Volckaaert. In een bocht naar rechts, verlieten we de weg en gingen rechtdoor tussen de weiden tot aan een Sint-Rochuskapel. We dienden aldaar rechts aan te houden. Na enkele richtingsveranderingen bereikten we het gehucht Flierendries, om net voor de eerste huizen links een veldweg aan te treffen. Deze veldweg volgend, wandelden we doorheen de Denderbeemden om tenslotte opnieuw de Dender te bereiken. Dit was dan ook de plaats waar we afscheid namen van de GR512 welke langsheen de Dender een andere richting uitging. Wij hielden rechts aan op het jaagpad en volgden de Dender stroomafwaarts, richting Ninove. Zowat 1 km verder kwamen we aan de Pollarebrug over de Dender.

Restten ons nog een drietal km tot aan de eindstreep. We zetten dus onze wandeltocht verder via het jaagpad langs de Dender. Net alvorens de parking van het zwembad in Ninove te betreden, wandelden we nog onder de N8 door, gevolgd door een doortocht in het park. Zo arriveerden we terug aan de nieuwe voetgangersbrug over de Dender aan het zwembad van Ninove. Een tocht uiteindelijk goed voor 33577 stappen en 25,182 km wandelen.”