518: Neigem, Dinsdag 21 juli 2020, 21,495 km. (10.289,85 km.)

“Een wandeling via knooppunten behorende tot het Wandelnetwerk Pajottenland, met start en aankomst te Neigem. Na de verplaatsing vooraf via Cambio, bereikten we de startplaats van deze wandeltocht ter hoogte van het knooppunt 13 in Bevingen, net aan de daar gesitueerde kapel Heilige Rita. Na een broodje op een van de zitbanken in het nabije parkje, konden we omstreeks 10:00 uur van start gaan, onder een min of meer zonnige hemel. We wandelden de kapel voorbij teneinde de doodlopende straat Bevingen te volgen tot op het einde. Hierbij gingen we het knooppunt 14 voorbij. Daar ging het schuin rechts een stijgende veldweg op, langs de rand van het Neigembos, om nadien via een haakse bocht naar rechts, het bos zelf in te gaan. Een soort holle weg liet ons nog wat verder aan hoogte winnen. Deze eerste passage doorheen het Neigembos was slecht van korte duur, vermits we het bos opnieuw verlieten en in dalende lijn de Steenstraat volgden, een smal kronkelend betonwegje. We kwamen wat lager terecht in Meerbeke tussen de huizen, om er een Y-splitsing aan te treffen met de Natteschoot rechts. We sloegen deze smalle betonweg in, opnieuw richting Neigembos, tussen de akkers door. Dit vrij bochtige wegje liet ons opnieuw aan hoogte winnen, tot waar de verharding ophield. We hielden dezelfde richting aan op een veldweg, om dan via een ruime bocht naar rechts, zowat het hoogste punt van het bos te bereiken, de Nellekensberg, 89 m. Even er voorbij vonden we het knooppunt 16.

We gingen er haaks linksaf en wandelden het bos uit, om aan te komen in de Neerstraat. Waar de verharding begon, verlieten we dadelijk de weg naar links op een smalle wegel tussen de velden. Op het einde van dit kaarsrechte pad kwamen we in de Nellekensstraat, een smal betonbaantje, dat we over korte afstand naar rechts opgingen, tot het knooppunt 811. Daar daalden we af naar links via een smal wegeltje, de Kleinen Tombergweg, om door een klein stukje van het Berchembos te gaan, tot aan het knooppunt 818. We stapten er voorbij het bos rechtdoor verder op een dalende weg, Bultkets, tot we beneden het kruispunt bereikten met Ternat. We gingen rechtsaf, het doodlopende gedeelte in, om op het einde via een bospad, de Postkoetsweg op te gaan, nogmaals doorheen een deel van het Berchembos. We kregen er een verscheidenheid aan wandelbeleven: een gedeelte vlonderpaden, smalle bospaadjes en wat klimwerk. Eenmaal het hoogste punt bereikt, konden we er even uitblazen en genieten van een picknick omstreeks 11:55 uur. Na te hebben genoten van deze maaltijd troffen we het knooppunt 817 aan, om er enkele honderden meters de Berchemstraat in te gaan, tot we linksaf konden via de Poelkveldstraat. Deze dalende asfaltweg tussen de velden, liet ons voorbij de Hemelweg gaan, tot we iets verder rechtsaf konden op de Krommen Kemelweg, Voetweg 85, inmiddels op het grondgebied van Pamel. Het smalle pad mondde uit in de Omloopstraat, tevens knooppunt 809.

We begaven ons linksaf in de Omloopstraat en wandelden langs de rand van het rechts gelegen Hulsbroekbos. Net aan de bosrand gekomen, knooppunt 808, verlieten we de weg naar rechts, via een houten balk over de beek en betraden het Hulsbroekbos zelf. Op het einde van het bos kozen we haaks rechtsaf en volgden de bosrand via de Kleinen Halleweg, Voetweg 71, tot we terug de openbare weg aantroffen, de Grotstraat, net aan een kleine kapel. We draaiden rechts de weg op en kwamen amper 100 m verder aan de Grot van Poelk, knooppunt 807. Voorbij de grot stapten we rechtdoor verder tussen de velden, op de smalle asfaltweg, opnieuw klimmend tot op het einde, het kruispunt met de Berchemstraat. We gingen de weg op naar links en stapten tussen de bewoning door, voorbij het knooppunt 804, tot aan het knooppunt 805. Daar gingen we haaks rechtsaf en verlieten de weg voor een onverharde weg tussen de weiden, terug richting Berchembos. Het paadje mondde uit op de weg, Berchembos genaamd, net ter hoogte van het knooppunt 810. We kruisten de weg om aan de overzijde een smal bospad te kiezen dat ons nogmaals door een gedeelte van het Berchembos liet gaan, voorbij knooppunt 812. Het einde van het bos aangetroffen, volgde een veldwegel tussen weiden, tot aan de Woestijnveldweg, welke leidde naar de Woestijnstraat, knooppunt 813.

We volgden de stijgende Woestijnstraat naar links tot het knooppunt 814, om er rechtsaf eveneens de Woestijnstraat te kiezen. Ditmaal gemakkelijk afdalend, kwamen we voorbij de wit geschilderde Woestijnkapel, alwaar we even halt hielden omstreeks 13:15 uur voor een picknickpauze. Op de gevel van de kapel troffen we een bronzen schelp aan, bekend voor diegenen vertrouwd met de pelgrimswegen naar Santiago de Compostela. Na te hebben genoten van een wandel- en eetpauze, daalden we nog wat verder af, om voorbij de kapel, schuin rechts de Bettestraat in te wandelen. Daar konden we vrijwel dadelijk nog eens pauzeren om 13:35 uur, voor het nuttigen van een lekker ijsje bij Hoeveijs Gooik. Na deze lekkernij stapten we verder door de Bettestraat tot op het einde, vooreerst nog flink dalend, nadien eerder vlak tussen velden, om tenslotte opnieuw fors aan hoogte te winnen. De weg eindigde ter hoogte van een pleintje aan de dwars gelegen Drie Egyptenbaan, ondertussen het knooppunt 211. We kuisten de weg om aan de overzijde de Kroonstraat op te stappen. Deze dalende kronkelende smalle asfaltweg liet ons het knooppunt 229 passeren, om wat later aan het knooppunt 273, rechts de Gotestraat in te gaan. Deze landelijke weg, naast een beek werd bewandeld tot het knooppunt 11, om daar links een brede grasweg in te draaien, de Grootoosteykenweg.

Deze grasweg eindige aan de Oosteikendreef, welke we over korte afstand rechts volgden, tot we links via een kerkenpad de drukke N28, de Ninoofsesteenweg konden kruisen, om aan de overzijde door middel van een wandelpaadje uit te komen in Windschof. Via een links-rechts afslag volgden we verder Windschof richting centrum van Lieferinge. Daar konden we om 15:10 uur even genieten van een frisdrankje op het terras van ’t Stalleke op de Lieferingeplaats tegenover de kerk Onze-Lieve-Vrouw Lichtmis. Na even te hebben genoten van een glaasje cola, wandelden we het plein over, voorbij de kerk om daar een smal asfaltpaadje aan te treffen, het Kosterstraatje dat ons leidde naar knooppunt 10, op het kruispunt met de Muntstraat. We begaven ons rechtsaf in de Muntstraat tot op het kruispunt met Kasseide, om daar de richting linksaf te nemen. In de eerste bocht verlieten we deze kasseiweg rechtdoor op de Kapellestraat, een smal stijgend kasseiwegje dat uitmondde aan het knooppunt 4 met de Brusselseheerweg. We draaiden links deze brede aardeweg op, welke zich via enkele bochten een weg zocht tussen de landerijen, waarna we het knooppunt 5 vonden. Daar begaven we ons rechts op de Neigemveldweg, een volgende aardeweg die leidde tot aan Kerkveld. We bewandelden dit asfaltwegje naar links tot we rechtsaf konden via de Schone Veldstraat. Waar de weg eindigde kozen we links een aardeweg, Varenberg.

Eenmaal de eerste woningen aangetroffen ging de weg over in asfalt en bereikten we het knooppunt 2. Op het kruispunt van Varenberg met Bosveld, kozen we deze laatste rechtsaf, een lange veldweg welke eindigde aan het knooppunt 3, op het kruispunt met de Kleiveldstraat. We draaiden scherp rechtsaf deze weg op, om na enkele bochten en zowat 2 km verder knooppunt 12 te vinden. Rechtdoor verder gaand kruisten we nogmaals de N28, ditmaal de Halsesteenweg om aan de overzijde Bevingen in te wandelen, op weg naar knooppunt 13, einde van deze wandeltocht, goed voor zowat 28284 stappen.”

515: Galmaarden, Zaterdag 28 november 2020, 18,537 km. (10.232,305 km.)

“Een wandeltocht via knooppunten behorende tot het wandelnetwerk Pajottenland, met start en aankomst te Galmaarden. Na de verplaatsing vooraf via Cambio, bereikten we de startplaats van deze geplande tocht, met name het Marktplein van Galmaarden. Na een hapje vooraf, konden we omstreeks 10:20 uur onder een stralend blauwe hemel van start gaan, ter hoogte van het knooppunt 6, tegenover de plaatselijke kerk Sint-Petrus. We verlieten het Marktplein en begaven ons links van de kerk in de doodlopende Kammeersweg, een betegelde bochtige weg, in dalende lijn. Waar de weg eindigde veranderde de weg in een grindpad. We volgden er een tijdje de plaatselijke Ringmuswandeling en kwamen even verder aan de oever van de Mark. Via een brugje overschreden we de waterloop, om dan linksaf verder te wandelen langs de oever. Het kronkelend pad volgde het verloop van de rivier doorheen een stukje bos, waarna we bij het einde van het bos, doorheen een weide verder gingen. We kwamen zo terecht op de openbare weg, de Munkbaan aan het knooppunt 607, ondertussen op het grondgebied van Tollembeek. Daar konden we even de Eetvelde watermolen van nabij bekijken. Via een brug aan de molen ging het nogmaals de Mark over, waarna we de Munkbaan verder inwandelden. We volgden het smalle asfaltwegje tussen de velden door, tot op het kruispunt met de Hollestraat, waar we rechtsaf draaiden. Ter hoogte van de eerste bocht naar rechts, gingen we rechtdoor via een smalle landelijke weg, de Molenveldbaan.

We wonnen er langzaam aan hoogte en kregen er schitterende vergezichten. De akkers waren zo goed als kaal, gelet op de periode van het jaar. Toch konden we genieten van een aangenaam herfstzonnetje. Op het einde van deze kaarsrechte weg, ging het via een ruime bocht naar rechts tot op de dwars gelegen weg, Sint-Leonardus, welke we slechts over vrij korte afstand naar links volgden, tot aan het knooppunt 610. Daar, met op de hoek een boerderij, begaven we ons rechtsaf op de Ketelbaan, andermaal een smalle weg tussen de akkers en weilanden. In dalende lijn leidde deze Ketelbaan ons naar het kruispunt met de Nemerkendries, alwaar we het knooppunt 609 konden bemerken. We bevonden er ons op een klein pleintje, voorzien van een zitbank, waar we omstreeks 11:35 uur even een pauze namen, teneinde een hapje te eten en even rustend te genieten van het zalige herfstweer. Op het pleintje konden we ondertussen even van nabij een kapelletje bekijken ter ere van Onze-Lieve-Vrouw en de Heilige Barbara. Na deze wandelpauze begaven we ons opnieuw op weg en gingen aan het kapelletje rechts verder via Nemerkendries en kruisten wat later de Hollestraat. Aan de overzijde van de weg ging het de Modrielaan in, een weg welke verliep richting Mark. Net vóór de brug over de Mark, aan het knooppunt 608, verlieten we de Modrielaan naar links via een aardeweg, een stukje bos in. Zowat 1,5 km volgden we nu de oever links van de waterloop, vaak dicht bij de rivier en dan opnieuw er even van verwijderd. We trokken door enkele kleine percelen bos en stapten in hoofdzaak tussen weiden door.

Tenslotte mondde het pad uit op de openbare weg aan het knooppunt 600, in een bocht van de N272, de Vollezelestraat. We genoten er om 12:30 uur even van een late middagmaaltijd, net voorbij een brug over de Mark. In de verte was de toren van de Sint-Martinuskerk van Tollembeek duidelijk waar te nemen. Na deze rustgevende pauze keerden we op onze stappen terug, om via de brug opnieuw de Mark over te gaan en dadelijk rechtsaf opnieuw de oever van de waterloop te volgen. Via diverse weilanden, volgden we terug min of meer het verloop van de rivier en gingen het knooppunt 643 voorbij, om er verder rechtdoor aan te houden. Zowat halverwege tussen de knooppunten 643 en 404, gingen we voorbij een smal houten brugje dat rechts over de Mark voerde. We bleven echter dezelfde richting aanhouden langsheen de Mark, tot we tenslotte stilaan naar links uitweken en de aardeweg overging in een asfaltweg ter hoogte van de eerste woningen van Herne. We bevonden er ons in de Gessereyendries. Even alvorens de drukke N255, de Ninoofsesteenweg te bereiken, draaiden we rechtsaf de Boesmolenstraat in, net aan het knooppunt 404. We wandelden nogmaals via een brugje de Mark over, net aan de Boesmolen, een watermolen rechts van de weg. Net voorbij de watermolen, aan het knooppunt 403, verlieten we de weg naar links op een veldweg, welke ons vrij kort erna opnieuw de Mark liet overgaan, om vervolgens op de linkeroever te vorderen tot aan de Scherpstraat.

We draaiden de weg links op en kwamen meteen aan het kruispunt met de Stationsstraat, de N269. Ook daar ging het over korte afstand naar links, om dan aan de overzijde van de weg, de eerste straat rechts te kiezen, Rendries. We stapten voorbij het knooppunt 4 en zetten onze weg verder, nog steeds via Rendries. Ook nu verliep de weg in hoofdzaak tussen de velden. We staken de spoorweg over, om even later, gekomen aan het knooppunt 400, rechts een smal pad te kiezen, dat doorheen een klein perceel bos verliep, om dan schuin rechts tot aan de spoorweg uit te komen, ter hoogte van het station van Herne, inmiddels knooppunt 401. We staken nogmaals de spoorweg over en gingen via de Breemstraat tot aan de Stationsstraat, die we links insloegen, waarna we rechts de Frans Minnaertstraat kozen. Deze weg ging voorbij de sporthal De Hernekouter, om ter hoogte van de voetbalvelden linksaf de Lorengdreef in te wandelen. Die straat mondde dan uit in de Lorengstraat, om er om de hoek het knooppunt 402 aan te treffen. We kozen links een smal wandelpad naast een woning, welke ons de Imbeekstraat liet kruisen, om aan de overzijde rechtdoor aan te houden via de Dronkaertstraat. Net over een beekje veranderde de naam in Groenstraat, welke we in dezelfde richting zouden volgen tot aan de Processiestraat, om die rechts in te draaien. Vervolgens ging het aan de eerste straat linksaf via de Begijnhofstraat, waar we vrij vlug knooppunt 601 voorbij gingen.

We bevonden ons ondertussen opnieuw op het grondgebied van Tollembeek. De Begijnhofstraat liet ons wat verder aankomen in de Statiestraat, die we heel even naar links indraaiden, om dan aan de overzijde rechts de Flieterweg op te wandelen, om er dadelijk links de Flieterkouter in te gaan, tot het knooppunt 602. We draaiden nogmaals linksaf, eveneens via Flieterkouter, om er na enkele bochten voorbij de Flietermolen te gaan. Enkele bochten later, ging de weg over in de Zeuningenstraat, welke ons leidde tot in de Muylebeekstraat. We hadden ondertussen opnieuw Galmaarden bereikt en begaven ons in de Muylebeekstraat rechtsaf, om er nogmaals de spoorweg over te gaan. Voorbij het spoor stapten we voorbij het knooppunt 603 en hielden dezelfde richting aan tot het knooppunt 605, waar we rechtsaf Hazendries insloegen. Amper 200 m verder vonden we knooppunt 606 net ter hoogte van de spoorweg. We gingen voor het laatst de spoorlijn over en trokken via Hazendries tussen de velden door tot aan de Plaatsstraat, die we kruisten, om aan de overzijde de Munkbaan in te gaan. We kwamen op die manier opnieuw aan het knooppunt 607, net aan de Eetvelde watermolen. We draaiden links de weide op en volgden in omgekeerde richting de weg terug naar het knoopunt 6 aan het Marktplein van Galmaarden. We eindigden dan ook deze wandeling doorheen de natuur na 24392 stappen omstreeks 16:40 uur. Alvorens huiswaarts te keren konden we op het Marktplein nog overgaan tot de aankoop van enkele mattetaarten.”

504: Pepingen, Zaterdag 16 juli 2022, 17,4 km. (10.036,677 km.)

“Een wandeling via knooppunten behorende tot het wandelnetwerk Pajottenland, met start en aankomst te Pepingen. Na vooraf de verplaatsing te hebben gemaakt via Cambio, vonden we een parkeerplaats ter hoogte van het fiets- en wandelcafé Ter Lindenhof, in de onmiddellijke nabijheid van onze startplaats, het knooppunt 364. Alvorens van start te gaan genoten we nog even van een kopje koffie in de zaak. Nadien, omstreeks 11:00 uur begaven we ons tot aan het knooppunt 364 teneinde de wandeling aan te vangen. We verlieten dan ook de Terlindenstraat naar rechts, om een grindweg te betreden, welke ons wat aan hoogte liet winnen, tussen de omliggende velden en weilanden. We gingen voorbij het knooppunt 269, kruisten wat verder de Rosbeek om tenslotte een kruising van grindpaden aan te treffen aan het knooppunt 270. Daar ging het haaks rechtsaf, waarbij we zicht kregen op het hoger gelegen woonzorgcentrum Mater Dei en de Sint-Bernarduskerk van Heikruis. Na een korte klim kwamen we terecht op de openbare weg in de Neerstraat, ter hoogte van de muur omheen het woonzorgcentrum. Over korte afstand volgden we de Neerstraat naar links tot het knooppunt 271, op de hoek van de Molenhofstraat. We sloegen rechts de Molenhofstraat in, wandelden voorbij de kerk en vonden daar vóór de kerk een parkje voorzien van een picknicktafel. We hielden er dan ook om 12:00 uur even halt voor een broodje en een drankje.

Na een korte wandelonderbreking begaven we ons tegenover de kerk in een smal wegje tussen de woningen, de Plaats, welke vrij vlug veranderde in een onverharde weg, aan het knooppunt 361. Op die Y-splitsing kozen we de linkertak om er een smal graspaadje te bewandelen. We kruisten er even verder de Kouterstraat, om aan de overzijde een breed graspad aan te treffen. Op het einde van deze onverharde weg bereikten we het knooppunt 359 in de Eechoudtstraat. We volgden rechtdoor deze straat tot in de eerste bocht naar links, knooppunt 360, om er rechtdoor verder te gaan in het doodlopend gedeelte. Via alweer een onverharde veldweg tussen de velden, bereikten we aan het uiteinde het knooppunt 351 in de dwars gelegen Bosstraat. We gingen even naar links, om vervolgens aan de overzijde de Nanovestraat in te gaan. Een vrij smal asfaltwegje tussen enkele boerderijen en weiland. Op het einde van het wegje betraden we dan ook het Strijthoutbos. Het te volgen bospad maakte al vrij vlug een haakse richtingsverandering naar rechts, waarna we geruime tijd nagenoeg rechtdoor doorheen het bos wandelden. Bij het uitkomen van het bos volgde een kort stukje openbare weg via de Nachtegalendreef om opnieuw bosgebied te betreden. Vrij vlug waren we er doorheen om uit te komen in de Wachthuisdreef, midden tussen statige villa’s. We begaven ons daar, aan het knooppunt 353, naar rechts teneinde deze dreef te bewandelen tot aan het kruispunt met de drukke N285 de Steenweg Asse. Ondertussen wisselelden we even van Gewest.

Deze drukke en gevaarlijke steenweg dienden we jammer genoeg over langere afstand te bewandelen, voorbij het knooppunt 430 tot aan het knooppunt 431. Kwam daar nog bij een lange en inspannende beklimming, ondertussen gestoord door het voorbij razende verkeer. Eenmaal het knooppunt 431 aangetroffen konden we de N285 naar rechts verlaten op een brede grasweg welke leidde naar het Bos Ter Rijst. Net aan de ingang van het bos stond knooppuntpaaltje 354. We hielden de richting rechtdoor aan en begaven ons in het bos. Na enkele honderden meters ging het bospad haaks linksaf en wandelden we in rechte lijn naar de uitgang aan het andere einde van het Bos Ter Rijst, om er een splitsing aan te treffen aan het knooppunt 356, een kruising van grindwegen Terrest. We sloegen linksaf en volgden de dalende grindweg tot aan het knooppunt 355 ter hoogte van de ingang van het Kasteeldomein Ter Rijst. We begaven ons via het toegangshek links het domein in en vonden om de hoek meteen een van de talrijke rustbanken op het domein. Ondertussen de klok van 14:30 uur nabij namen we er even de tijd om een broodje te nuttigen en even een koele slok water te nemen. We genoten er ook van een langere rustpauze, gezeten in de schaduw van enkele bomen. Na deze aangename onderbreking gingen we opnieuw op pad.

We volgden ditmaal de richting naar het knooppunt 354, weliswaar via de wandelpaden op het kasteeldomein. We passerden langs de kasteelvijver en bochtten dan naar rechts richting kasteel. Op de dag van vandaag restaurant T’Rest, doch op een geplaatst buitenterras konden we toch even genieten van een glaasje cola om zoiets na de klok van 15:00 uur. Nadien ging onze wandelroute nog doorheen een gedeelte van het kasteelpark, om tenslotte via het plaatselijke ‘Gras Wandelpad’ uit komen aan de ingang van het Bos Ter Rijst, waar we even voorheen reeds waren langs gekomen, met name aan het knooppunt 354. We wandelden nu in tegengestelde richting terug naar het knooppunt 431 aan de drukke N285. We dienden opnieuw even langs de drukke weg te stappen, gelukkig ditmaal niet ver, vermits we aan de overzijde links de Warlokkestraat konden opgaan. Een lange landelijke weg tussen uitgestrekte akkers. Op het einde maakte de weg een haakse bocht naar rechts en leidde naar een Y-splitsing aan het knooppunt 432. We kozen de rechterkant, Tembroek, om er zowat de laatste beklimming van de dag aan te vangen, waarvan het laatste gedeelte behoorlijk steil de hoogte inging. De lange weg mondde uit op de dwars gelegen Barakkenbergstraat, welke we rechts opgingen. In dalende lijn verliep de weg nu andermaal naar de N285, welke we dwarsten, om aan de overzijde de Terlindenstraat te kiezen.

Zowat halverwege de weg, konden we via een smal paadje rechts, tussen twee akkers door naar de evenwijdig gelegen Terlindenstraat gaan. We beklommen dit vrij smalle wegje naar links om te eindigen aan het knooppunt 448, in de onmiddellijke nabijheid van het Ter Lindenhof, alwaar we vroeger op de dag waren van start gegaan. We eindigden dan ook onze zonnige wandeldag omstreeks 17:05 uur. Alvorens de terugreis aan te vangen namen we nog even de tijd voor een afsluitend glaasje cola op het terras van dit fiets-en wandelcafé.”

503: Sint-Kwintens-Lennik, Zaterdag 09 juli 2022, 16,2 km. (10.019,277 km.)

“Het relaas betreffende een wandeling via knooppunten, behorende tot het wandelnetwerk Pajottenland, met start en aankomst te Sint-Kwintens-Lennik. Na vooraf de verplaatsing te hebben gemaakt via Cambio, vonden we een niet betalende parkeerplaats op het Andreas Masiusplein, achter de Sint-Quintinuskerk. Alvorens van start te gaan konden we om 10:30 uur nog even genieten van een kopje koffie in café ‘De Snelle Duif’ bezijden de parking. Even later begaven we ons via de Karel Keymolenstraat naar de Markt, om daar het knooppunt 1 te vinden, de eigenlijke startplaats van deze wandeltocht. We konden er het grote bronzen paard aantreffen, genaamde ‘Prins, trots van Brabant’, een ode aan het Brabants trekpaard. Aan de overzijde van het plein begaven we ons tussen de woningen op een smal kerkpad, tussen achtertuintjes door en kruisten er Keitse. Het pad verliep verder tot we opnieuw vaste voet verkregen in de Halleweg. Daar ging het ter hoogte van het knooppunt 141 haaks rechtsaf, om er nadien de drukke Frans Van der Steenstraat over te steken. Een volgend smal paadje leidde naar de verder gelegen Veldstraat. Over korte afstand ging het rechtsaf om uit te komen in de Zwartenbroekstraat, welke we vrij vlug links verlieten via de doodlopende Kersestraat. Op het einde van de weg troffen we het knooppunt 142 aan op een Y-splitsing van grindwegen. We verkregen er dadelijk zicht op het heuvelachtige landschap en de kleurrijke graangewassen.

We kozen er de linkertak van de Kersestraat en stapten geruime tijd tussen de uitgestrekte akkers, tot het grindpad uitmondde in de Frans Luckxstraat, ter hoogte van het knooppunt 147. We begaven ons rechtsaf op deze kronkelende asfaltweg en betraden zo het grondgebied van Gooik. Een serie bochten later vonden we het knooppunt 208 aan de links gelegen Hallebaan. In dalende lijn ging het naar het knooppunt 209 op het kruispunt met de Kwakenbeekstraat. We hielden nog even de richting rechtdoor aan via de Kwakenbeekstraat, tot we linksaf konden gaan in de Honingenveldstraat. Op die manier wandelden we voorbij het knooppunt 205 tot waar de Honingenveldstraat een bocht maakte naar rechts. Daar ging het verder rechtdoor op een smal kasseiwegje om er opnieuw wat aan hoogte te winnen. De voorbije kilometers hadden we gestaag geklommen en afgedaald. Tussen de akkers ging het een tijdje lijnrecht tot het wegje een haakse bocht maakte naar rechts. Even voorbij de bocht passeerden we dan ook het knooppunt 210. Nog steeds via een onverhard pad, ditmaal de Groeningenveldstraat, ging het nagenoeg tussen de velden richting druk bereden N285, de Edingsesteenweg. Een tijdje ging het langs de gevaarlijke weg naar links, tot we aan de overzijde de weg konden verlaten door middel van de Bosstraat. Tussen de bebouwing door bereikten we het knooppunt 214 op het kruispunt met de tevens links gesitueerde Bosstraat.

We stapten nog over korte afstand linksaf tot het knooppunt 215, om er de openbare weg te verlaten naar rechts en via een veldweg richting Lombergbos te wandelen, via de Vierthiendagwandweg. We vertoefden slechts heel kort in het bos en aan het andere uiteinde vonden we een picknickbank om er omstreeks 12:25 uur even een hapje te nuttigen. Eenmaal uit het bos leidde een smal asfaltwegje, de Paddenbroekstraat naar een Y-splitsing, inmiddels knooppunt 220. We kozen de linkertak van de Paddenbroekstraat en bereikten op die manier het Plattelandscentrum Paddenbroek. We konden er op het buitenterras even later genieten van een glaasje cola. Na deze verpozing ging onze tocht verder doorheen de Paddenbroekstraat, voorbij het knooppunt 218, om nadien linksaf te draaien in de Breedveldstraat. Een bochtige en glooiende weg tussen de velden welke tenslotte eindigde ter hoogte van enkele woningen. Daar ging het haaks linksaf, via een smal aan hoogte winnend paadje. Nagenoeg op het hoogste punt troffen we het knooppunt 217 aan op een kruising van smalle wandelpaden. We hielden er links en stapten verder over vrij smalle wegels om na enkele richtingsveranderingen het knooppunt 216 te vinden.

Via een bredere grindweg ging het ditmaal naar rechts in de richting van de iets verder gelegen drukke N28, de Ninoofsesteenweg. Aan de overzijde van de weg, ging het via een paar trappen naar de erachter gelegen grindweg, de Kesterheide. Daar troffen we het Praalgraf aan van Staf De Clercq. Ondertussen reeds de klok van 14:00 uur genaderd, hielden we er dan ook even langer halt, teneinde nog even te denken aan de inwendige mens. We stapten nadien nog wat verder door Kesterheide, voorbij het knooppunt 255, tot aan het volgende, 257, waar we even konden stilstaan op de weide van Pervivo. Een herdenkingsplaats voor kinderen gestorven aan een stofwisselingsziekte. Bomen voorzien van gedenkplaatjes voor de overleden kinderen, met op de achtergrond een mooi kruisbeeld. We daalden vervolgens via een smal paadje af tot de lager gelegen Heidestraat, knooppunt 256. We daalden verder af via de kronkelende Heidestraat tot het lager gelegen kruispunt met de Kattestraat, tevens knooppunt 264, inmiddels op het grondgebied van Leerbeek. We draaiden er rechtsaf om de Kattestraat te bewandelen tot aan het knooppunt 263, ter hoogte van de drukke N285, de Edingsesteenweg. Aan de overzijde stapten we voorbij de kerk, jammer genoeg zonder horeca in de buurt. We verlieten er het Sint-Pietersplein rechtsaf via een smalle veldweg, welke ons zou leiden naar andermaal de Ninoofsesteenweg.

Echter alvorens die te bereiken dienden we dwars doorheen een maïsveld te gaan, amper de breedte van een meetlat. Toch kwamen we heelhuids aan de overzijde terecht. We begaven ons aan de overzijde van de steenweg naar links op het gescheiden fietspad, tot we rechts konden de weg verlaten via de Winnepenninckxstraat. Daar troffen we om de hoek omstreeks 15:15 uur café Jona aan, net aan de Stevinistenkapel. We konden er buiten even op het terras genieten van een frisdrankje. Een korte wandelpauze later volgden we onze weg verder doorheen de Winnepenninckxstraat, vooreerst een asfaltweg tussen de huizen, nadien een wat smallere weg tussen akkers en weiden. We passeerden dan ook de knooppunten 212, 20 en 219. Even voorbij dit knooppunt ging de weg over in een grindweg. Tenslotte veranderde de straatnaam in Langestraat, tot we op het einde van de grindweg het knooppunt 13 aantroffen ter hoogte van het kruispunt met Bree-Eik. Midden het kruispunt bevond zich een nieuw aangebrachte picknickbank, ideaal om er de laatste broodjes te nuttigen. Even later begaven we ons verder in de Langestraat naar links, ditmaal op een smalle asfaltweg. Net vóór een manège draaiden we links de Kwakenbeekstraat in om er vrij vlug knooppunt 148 te vinden. We gingen haaks rechts via een smal onverhard wegeltje langs de achterzijde van de manège om uit te monden in de Frans Luckxstraat, om die naar links op te gaan.

Op die manier kwamen we voor de tweede maal vandaag aan het knooppunt 147, om er ditmaal schuin rechts hetzelfde pad, de Kersestraat te bewandelen als voorheen, nu in tegengestelde richting. Hierbij namen we afscheid van Gooik. Logisch dat we nadien terug het knooppunt 142 voorbij gingen, doch ditmaal naar links via een brede grindweg. Het pad gaf uit op de Sint-Elooistraat die we rechts opgingen, stilaan richting centrum van de gemeente. We maakten echter nog een kleine omweg via de Frans Jozef de Gronckelstraat en tot slot de Kamerveldweg, een vrij smal een steil paadje. Uiteindelijk mondde het pad uit in de Zavelstraat. We wandelden rechtdoor tot aan het kruispunt met de N282, de Kroonstraat om er dan de richting te kiezen van het knooppunt 1, einde van deze zonnige en aangename wandeldag. Even later konden we opnieuw beginnen aan de terugreis omstreeks 17:45 uur.”

479: Sint-Anna-Pede, Zaterdag 21 augustus 2021, 17,574 km. (9643,586 km.)

“Ditmaal het relaas inzake onze belevenissen tijdens een wandeltocht via knooppunten, behorende tot het Wandelnetwerk Pajottenland. We verkozen als startpunt de Herdebeekstraat, alwaar zich een parking bevindt tegenover de Sint-Annakapel te Sint-Anna-Pede. Na vooraf de verplaatsing te hebben gemaakt via Cambio, arriveerden we op de betreffende startplaats omstreeks 09:50 uur. Na te hebben genoten van een broodje op de parking, namen we nog even de tijd voor een kopje koffie in café St. Anna, schuin tegenover de parking. Even later om exact 10:20 uur konden we aan de tocht beginnen. Vermits we ons bevonden tussen de knooppunten 722 en 721, opteerden we voor de richting knooppunt 722, welke we aanvankelijk hadden gekozen als startpunt. We begaven ons tegenover het café in de Plankenstraat en namen er aan de Y-splitsing de linkertak. Vrij vlug verdween het asfalt en zetten we de tocht verder op een smal paadje naast een hoge haag, de Kerkweg. Een korte afdaling liet toe de Kleinveldweg te kruisen, om aan de overzijde door middel van een kort klimmetje Kerkweg ITT39 te betreden. We waren zo het knooppunt 722 voorbij gegaan. Het pad liet ons onder het grote spoorwegviaduct gaan, waarna we rechtsaf draaiden en een tijdje evenwijdig onder het viaduct vorderden. Een volgende bocht naar links gaf een korte passage doorheen de hoek van het Ijsbos. Tussen enkele uitgestrekte grasvelden konden we even later opnieuw vaste voet verkrijgen in de Kerselaerveldweg.

Dit eveneens smalle paadje mondde tenslotte uit op de druk bereden Ijsbergstraat, tevens wandelknooppunt 723. Over korte afstand volgden we aan de overzijde via het fietspad naar rechts deze Ijsbergstraat tot we linksaf een volgend smal paadje konden betreden dat ons over een heuvel liet wandelen. De geheten Leeuwveldweg daalde nadien af naar de Lostraat, om er aan de overzijde de Korteweg te beklimmen, die wat verderop uitmondde op de openbare weg, Kapelleveld, net aan de kerkhofmuur van de begraafplaats Sint-Gertrudis-Pede. Inmiddels vonden we daar het knooppunt 747 en gelet op de aanwezigheid van een zitbank op de begraafplaats, namen we er omstreeks 11:00 uur een korte wandel- en eetpauze. Vervolgens begaven we ons verder in Kapelleveld, om vrij vlug links een smal graspaadje in te draaien, de Kapelleweg. Een haakse bocht naar rechts doorheen een klein stukje bos, liet ons uitkomen op de dwars gelegen Ste Gertrudeweg, welke we naar links opgingen. Het paadje mondde uit op de openbare weg, de Eksterstraat. We daalden de Eksterstraat af naar links, om in de volgdende bocht reeds, de weg te verlaten via een grasweg naast een woning, de Cothemveldweg. Aan het andere uiteinde van het graspad, bereikten we de Scheestraat. Aan de overzijde van de weg, daalden we geleidelijk verder af in de Cottemstraat, om een paar honderd meter verder, links een smal kerkpad te kiezen.

Dit pad leidde opnieuw naar de Scheestraat, alwaar we om de hoek rechts de Rosweg opgingen. Tussen de laatste huizen en weiden door, kwamen we nogmaals terecht op de kruising met de Cottemstraat en tevens aan het knooppunt 746 er vlakbij op het kruispunt met de Varenbergstraat. We stapten nog een 200-tal meter rechtdoor tot aan knooppunt 197 aan de dwars gelegen Rosweg. Op deze kasseiweg hielden we voorlopig rechts, tot we tenslotte linkaf konden wandelen in de Paardenstraat, ondertussen op het grondgebied van Sint-Martens-Lennik. Het smalle asfaltwegje voerde ons tussen uitgestrekte weilanden door. Na een haakse bocht naar rechts vonden we het knooppunt 196, in een haakse bocht naar links, om er verder de Paardenstraat te bewandelen, tot aan het knooppunt 125, op het einde van de straat, ter hoogte van het kruispunt met de Eksterstraat. Via een nog smallere asfaltweg, zetten we onze tocht verder naar rechts in de Eksterstraat. Net alvorens we de drukke N282, de Brusselsestraat zouden kruisen, troffen we bezijden de weg de Hoeveslagerij Groenenberg aan. Een picknickbank op de oprit nodigde uit tot een maaltijd en tevens konden we er terecht voor de aankoop van een blikje cola. We genoten dan ook in het zonnetje omstreeks 12:00 uur van een aangenaam middagmaal.

Na een ietwat langere rustpauze, gingen we via de Eksterstraat tot aan de Brusselsestraat, om aan de overzijde een veldweg op te gaan, Groenenberg. Zoals de naam al min of meer liet vermoeden, mondde het pad uit in het Domein Groenenberg. Aan de ingang van het domein wandelden we voorbij het knooppunt 129, om er dadelijk wat aan hoogte te winnen tot aan het kasteel van het Domein Groenenberg. We konden er even van nabij het kasteel zelf bewonderen, alsook nadien genieten van de bloemenpracht in het domein zelf. Stilaan verder wandelend richting uitgang van het domein, troffen we aan het toegangshek het knooppunt 730 aan, ondertussen aangekomen op het grondgebied van Sint-Pieters-Leeuw. Aan het knooppunt stapten we haaks linksaf een grindweg op, de Konijnestraat, welke verliep langsheen de rand van het domein Groenenberg. Eenmaal voorbij het domein verkregen we opnieuw asfalt en gingen we het knooppunt 729 voorbij. We volgden verder nog altijd de Konijnestraat, voorbij het knooppunt 728 tot aan het kruispunt met de Kwadewegenstraat, welke we over korte afstand links opgingen. Vrijwel dadelijk sloegen we rechtsaf tussen enkele loodsen de Onze-Lieve-Vrouwweg in. Zowat halverwege dit grindwegje, sloegen we nogmaals rechtsaf een ander pad in, de Mortelveldweg en dit aan het knooppunt 727.

Via deze veldweg, tussen tal van fruitboomgaarden, kwamen we tenslotte terecht op de druk bereden Postweg, dichtbij het centrum van Vlezenbeek. Op zoek naar een kopje koffie en vooral een sanitaire stop, begaven we ons even linksaf op de Postweg tot aan het centrum, alwaar we omstreeks 13:40 uur even konden pauzeren in het OC De Merselborre. Na deze wandelonderbreking ging het opnieuw de Postweg in tot even voorbij de Mortelveldweg, om er links een smal tegelpad te kiezen, richting Schreinhofveld. Daar volgden we links de Kleine Schreinweg, kruisten de Schreinstraat om verder dezelfde richting aan te houden in de Kleine Schreinweg tot aan de dwars gelegen Schaliestraat. Over korte afstand rechtsaf de Schaliestraat in tot aan de kerk van Vlezenbeek, alwaar we inmiddels waren aangekomen aan het knooppunt 742. Net vóór de kerk ging het linksaf op het Dorp, tot net voorbij de kerk, om daar rechtsaf een smal kerkpaadje in te draaien, evenwijdig met de kerk. Op het einde draaide het smalle pad naar rechts en mondde uit op de Vlezenbeeklaan. Even wandelden we rechts de Vlezenbeeklaan op om dan de eerste straat links, de Rekerstraat te kiezen. Stilaan wonnen we aan hoogte, om nadien, gekomen aan het kruispunt met de Nederstraat, rechtdoor een smalle grasweg te nemen, naast de muur van een hoeve. Op de kruising met de Kleine-Nederstraat, een grindweg, bereikten we het knooppunt 741.

We gingen voorbij de links gelegen Nederstraat, kruisten de Zeypestraat en hielden nog steeds dezelfde richting aan, tot we opnieuw de Postweg konden oversteken, ditmaal aan de andere kant van het centrum van Vlezenbeek. Aan de overzijde bevonden we ons daar in de Sint-Annastraat. Eenmaal voorbij de laatste huizen, konden we opnieuw tenvolle genieten van akkers en weilanden. Aan de links gelegen Zobbroekweg vonden we het knooppunt 726, om er steeds verder rechtdoor onze wandeling te vervolgen, tevens Zobbroekweg genaamd. Doorheen een klein perceel bos, kwamen we aan het knooppunt 718 om er rechtdoor de Herdebeekstraat op te gaan, wat nogmaals klimmen betekende. Het hoogste punt overschreden, mondde de weg uit op de drukke N282, de Lenniksebaan, tevens knooppunt 719. Voorzichtig kruisten we de weg om aan de overzijde over langere afstand de Lenniksebaan naar links te volgen, tot we rechtsaf konden op een grindweg, dewelke uitmondde op de Lennikseweg. Even verder naar links konden we even later aan de overzijde een grindweg op, de Ganzeveldweg. Deze bochtige deels grasweg, liet ons opnieuw genieten van de open velden en de natuur op zijn best. Een blikvanger midden in het veld, trok even de aandacht, met name ‘Study for a windmill’ van het architectenduo Gijs Van Vaerenbergh.

Gekomen op het einde van de Ganzeveldweg, gingen we haaks rechtsaf op een smalle kasseiweg, de Roomstraat, welke ons uiteindelijk bracht tot op het kruispunt met de Ijsbergstraat en tevens knooppunt 723. Aan dit knooppunt ging het haaks rechtsaf en betraden we opnieuw de Kerselaerveldweg, om dan in omgekeerde richting te wandelen tot het knooppunt 722 en verder naar de plaats waar we de wandeling hadden aangevangen. Alvorens huiswaarts te keren genoten we nog van een kopje koffie in café St. Anna. We eindigden deze tocht over een af en toe heuvelachtig parcours omstreeks 16:55 uur, na 22824 stappen, goed voor 17,574 km.”