518: Neigem, Dinsdag 21 juli 2020, 21,495 km. (10.289,85 km.)

“Een wandeling via knooppunten behorende tot het Wandelnetwerk Pajottenland, met start en aankomst te Neigem. Na de verplaatsing vooraf via Cambio, bereikten we de startplaats van deze wandeltocht ter hoogte van het knooppunt 13 in Bevingen, net aan de daar gesitueerde kapel Heilige Rita. Na een broodje op een van de zitbanken in het nabije parkje, konden we omstreeks 10:00 uur van start gaan, onder een min of meer zonnige hemel. We wandelden de kapel voorbij teneinde de doodlopende straat Bevingen te volgen tot op het einde. Hierbij gingen we het knooppunt 14 voorbij. Daar ging het schuin rechts een stijgende veldweg op, langs de rand van het Neigembos, om nadien via een haakse bocht naar rechts, het bos zelf in te gaan. Een soort holle weg liet ons nog wat verder aan hoogte winnen. Deze eerste passage doorheen het Neigembos was slecht van korte duur, vermits we het bos opnieuw verlieten en in dalende lijn de Steenstraat volgden, een smal kronkelend betonwegje. We kwamen wat lager terecht in Meerbeke tussen de huizen, om er een Y-splitsing aan te treffen met de Natteschoot rechts. We sloegen deze smalle betonweg in, opnieuw richting Neigembos, tussen de akkers door. Dit vrij bochtige wegje liet ons opnieuw aan hoogte winnen, tot waar de verharding ophield. We hielden dezelfde richting aan op een veldweg, om dan via een ruime bocht naar rechts, zowat het hoogste punt van het bos te bereiken, de Nellekensberg, 89 m. Even er voorbij vonden we het knooppunt 16.

We gingen er haaks linksaf en wandelden het bos uit, om aan te komen in de Neerstraat. Waar de verharding begon, verlieten we dadelijk de weg naar links op een smalle wegel tussen de velden. Op het einde van dit kaarsrechte pad kwamen we in de Nellekensstraat, een smal betonbaantje, dat we over korte afstand naar rechts opgingen, tot het knooppunt 811. Daar daalden we af naar links via een smal wegeltje, de Kleinen Tombergweg, om door een klein stukje van het Berchembos te gaan, tot aan het knooppunt 818. We stapten er voorbij het bos rechtdoor verder op een dalende weg, Bultkets, tot we beneden het kruispunt bereikten met Ternat. We gingen rechtsaf, het doodlopende gedeelte in, om op het einde via een bospad, de Postkoetsweg op te gaan, nogmaals doorheen een deel van het Berchembos. We kregen er een verscheidenheid aan wandelbeleven: een gedeelte vlonderpaden, smalle bospaadjes en wat klimwerk. Eenmaal het hoogste punt bereikt, konden we er even uitblazen en genieten van een picknick omstreeks 11:55 uur. Na te hebben genoten van deze maaltijd troffen we het knooppunt 817 aan, om er enkele honderden meters de Berchemstraat in te gaan, tot we linksaf konden via de Poelkveldstraat. Deze dalende asfaltweg tussen de velden, liet ons voorbij de Hemelweg gaan, tot we iets verder rechtsaf konden op de Krommen Kemelweg, Voetweg 85, inmiddels op het grondgebied van Pamel. Het smalle pad mondde uit in de Omloopstraat, tevens knooppunt 809.

We begaven ons linksaf in de Omloopstraat en wandelden langs de rand van het rechts gelegen Hulsbroekbos. Net aan de bosrand gekomen, knooppunt 808, verlieten we de weg naar rechts, via een houten balk over de beek en betraden het Hulsbroekbos zelf. Op het einde van het bos kozen we haaks rechtsaf en volgden de bosrand via de Kleinen Halleweg, Voetweg 71, tot we terug de openbare weg aantroffen, de Grotstraat, net aan een kleine kapel. We draaiden rechts de weg op en kwamen amper 100 m verder aan de Grot van Poelk, knooppunt 807. Voorbij de grot stapten we rechtdoor verder tussen de velden, op de smalle asfaltweg, opnieuw klimmend tot op het einde, het kruispunt met de Berchemstraat. We gingen de weg op naar links en stapten tussen de bewoning door, voorbij het knooppunt 804, tot aan het knooppunt 805. Daar gingen we haaks rechtsaf en verlieten de weg voor een onverharde weg tussen de weiden, terug richting Berchembos. Het paadje mondde uit op de weg, Berchembos genaamd, net ter hoogte van het knooppunt 810. We kruisten de weg om aan de overzijde een smal bospad te kiezen dat ons nogmaals door een gedeelte van het Berchembos liet gaan, voorbij knooppunt 812. Het einde van het bos aangetroffen, volgde een veldwegel tussen weiden, tot aan de Woestijnveldweg, welke leidde naar de Woestijnstraat, knooppunt 813.

We volgden de stijgende Woestijnstraat naar links tot het knooppunt 814, om er rechtsaf eveneens de Woestijnstraat te kiezen. Ditmaal gemakkelijk afdalend, kwamen we voorbij de wit geschilderde Woestijnkapel, alwaar we even halt hielden omstreeks 13:15 uur voor een picknickpauze. Op de gevel van de kapel troffen we een bronzen schelp aan, bekend voor diegenen vertrouwd met de pelgrimswegen naar Santiago de Compostela. Na te hebben genoten van een wandel- en eetpauze, daalden we nog wat verder af, om voorbij de kapel, schuin rechts de Bettestraat in te wandelen. Daar konden we vrijwel dadelijk nog eens pauzeren om 13:35 uur, voor het nuttigen van een lekker ijsje bij Hoeveijs Gooik. Na deze lekkernij stapten we verder door de Bettestraat tot op het einde, vooreerst nog flink dalend, nadien eerder vlak tussen velden, om tenslotte opnieuw fors aan hoogte te winnen. De weg eindigde ter hoogte van een pleintje aan de dwars gelegen Drie Egyptenbaan, ondertussen het knooppunt 211. We kuisten de weg om aan de overzijde de Kroonstraat op te stappen. Deze dalende kronkelende smalle asfaltweg liet ons het knooppunt 229 passeren, om wat later aan het knooppunt 273, rechts de Gotestraat in te gaan. Deze landelijke weg, naast een beek werd bewandeld tot het knooppunt 11, om daar links een brede grasweg in te draaien, de Grootoosteykenweg.

Deze grasweg eindige aan de Oosteikendreef, welke we over korte afstand rechts volgden, tot we links via een kerkenpad de drukke N28, de Ninoofsesteenweg konden kruisen, om aan de overzijde door middel van een wandelpaadje uit te komen in Windschof. Via een links-rechts afslag volgden we verder Windschof richting centrum van Lieferinge. Daar konden we om 15:10 uur even genieten van een frisdrankje op het terras van ’t Stalleke op de Lieferingeplaats tegenover de kerk Onze-Lieve-Vrouw Lichtmis. Na even te hebben genoten van een glaasje cola, wandelden we het plein over, voorbij de kerk om daar een smal asfaltpaadje aan te treffen, het Kosterstraatje dat ons leidde naar knooppunt 10, op het kruispunt met de Muntstraat. We begaven ons rechtsaf in de Muntstraat tot op het kruispunt met Kasseide, om daar de richting linksaf te nemen. In de eerste bocht verlieten we deze kasseiweg rechtdoor op de Kapellestraat, een smal stijgend kasseiwegje dat uitmondde aan het knooppunt 4 met de Brusselseheerweg. We draaiden links deze brede aardeweg op, welke zich via enkele bochten een weg zocht tussen de landerijen, waarna we het knooppunt 5 vonden. Daar begaven we ons rechts op de Neigemveldweg, een volgende aardeweg die leidde tot aan Kerkveld. We bewandelden dit asfaltwegje naar links tot we rechtsaf konden via de Schone Veldstraat. Waar de weg eindigde kozen we links een aardeweg, Varenberg.

Eenmaal de eerste woningen aangetroffen ging de weg over in asfalt en bereikten we het knooppunt 2. Op het kruispunt van Varenberg met Bosveld, kozen we deze laatste rechtsaf, een lange veldweg welke eindigde aan het knooppunt 3, op het kruispunt met de Kleiveldstraat. We draaiden scherp rechtsaf deze weg op, om na enkele bochten en zowat 2 km verder knooppunt 12 te vinden. Rechtdoor verder gaand kruisten we nogmaals de N28, ditmaal de Halsesteenweg om aan de overzijde Bevingen in te wandelen, op weg naar knooppunt 13, einde van deze wandeltocht, goed voor zowat 28284 stappen.”

154: Roosdaal, Zaterdag 27 maart 2010, 21,3 km. (3035,611 km.)

Deze georganiseerde tocht werd destijds in de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zaterdag – Samedi 27/03/2010, 1760 Roosdaal (Vlaams-Brabant) – Lentetocht, 4-7-14-21 km. De Pajotten Hekelgem. Start: Zaal De Kluis. Het Pajottenland in prachtige lentetooi.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond het relaas inzake de bezienswaardigheden onderweg, omstreeks 18:49 uur. We geven hierna nogmaals de oorspronkelijke versie weer.

“Aangezien de lente zich vandaag zou laten voelen, kozen we deze ochtend voor deelname aan de Lentetocht, ingericht door De Pajotten Hekelgem. De wandeling zou doorgaan in Roosdaal (Vlaams-Brabant), met start in de zaal De Kluis in Ledeberg, deelgemeente van Roosdaal. We vertrokken dan ook iets over zeven uur ten huize, om onderweg op de E40 reeds de zon te zien opkomen. Het beloofde alvast een prachtige wandeldag te worden. Bij aankomst in Roosdaal, vonden we nog net een laatste vrije parkeerplaats op het plein van Ledeberg, op wandelafstand van de startzaal, iets hoger gelegen. Het ging dus al bergop, nog voor de wandeling goed en wel was begonnen. In de ruime startzaal De Kluis, konden we vervolgens terecht voor de inschrijving en voor het nuttigen van een hapje voor onderweg.

Er kon worden gekozen uit de afstanden 4, 7, 10, 14 of 21 km. Wij opteerden voor de 21 km, met een werkelijke afstand van 21,3 km. Onderweg zouden we tweemaal dezelfde rustpost aandoen en het parcours was onderverdeeld in de volgende afstanden: 5 - 8,1 en 8,2 km. Even later verlieten we De Kluis van de parochie Sint Apollonia in Ledeberg, om vervolgens langsheen de kerk, de afdaling aan te vatten, langs waar we even voordien waren gekomen. Het baantje leidde ons terug naar het plein en volgden we de eerste route van de dag, het Ledeberg Wandelpad. Het ging omheen het gemeenteplein, waarna we een rechts gelegen weg opgingen, om nadien een dalende kerkwegel te betreden. Op het einde van deze geplaveide wegel, troffen we een eerste splitsing aan: naar links gingen de wandelaars van de 4 km, alsook de deelnemers aan de 7 km voor het eerste gedeelte. Naar rechts gingen de wandelaars van de 10, 14, 21 en de 7 km wandelaars bij een tweede passage.

We volgden hier de Verlenging van het Ledeberg Wandelpad, alsook de Verkorting van het Zevenbeuken Wandelpad en de weg zelf, hij ging naar omhoog. Zo verlieten we stilaan de bebouwde kom, om al heel vlug het grondgebied van Strijtem (Roosdaal) te bereiken. Nadat we de openbare weg hadden omgeruild voor een eerste veldweg, verlieten de wandelaars van de 7 km het traject en sloegen bij een splitsing naar rechts af. De anderen vervolgden hun weg naar links, het is te zeggen de afstanden 10, 14 en 21 km. Hier konden we genieten van de open velden en vooral van de zon welke zich duidelijk liet voelen. Hier ook kregen we voor het eerst een indruk van het golvende parcours dat ons te wachten stond. Heel in de verte zagen we reeds een windmolen staan, het zou nog enkele uren duren alvorens we daar zouden langskomen.

Tussen de akkers en weilanden door, leidde het Zevenbeuken Wandelpad ons in de richting van een klein bosje, waar we slechts langs gingen, om wat later uit te komen ter hoogte van de drukke N8 - de Ninoofsesteenweg. Deze weg werd gedwarst, om aan de overzijde verder onze weg te vervolgen. Even later sloegen we een links gelegen tegelpad in, dat verliep tussen de akkers. Zover we konden kijken, zagen we het vervolg van dit smalle wegje. Het ging even doorheen een klein stukje bosgebied, waarna het tegelpad verder werd gevolgd tussen de akkers. Onderweg troffen we de aanduiding, dat we ons bevonden op het Vijf Gehuchten Wandelpad. Op het einde van het geplaveide paadje, bereikten we opnieuw de openbare weg en waren we aanbeland op het grondgebied van O.L.V. Lombeek (Roosdaal).

Het ging nadien lichtjes dalend naar de dorpskom van dit gehucht, waar de Valleitjesroute (een fietsomloop van 31 km) ons bracht tot aan de Triangel, de plaatselijke Kleuter- en Lagere School. Erachter bevond zich De Kring waar we een eerste controle hadden en even konden pauzeren. We namen er de tijd om een hapje te eten. De eerste 5 km zaten erop. Na deze korte onderbreking trokken we terug op weg. Bij het verlaten van De Kring, kregen we al een eerste splitsing: bij een eerste passage dienden de deelnemers aan de 14 of 21 km rechtdoor te gaan, bij een tweede passage later, naar rechts, samen met de wandelaars van de 10 km. We staken dus de baan over om langsheen de kerk verder te wandelen. We volgden hier de Boerenkrijg Route (45 km). Daar ging het opnieuw stevig de hoogte in, waar we even verder opnieuw het traject volgden van het Vijf Gehuchten Wandelpad, tevens kregen we hier de rood-witte markeringen van de GR512.

Een links gelegen veldweg leidde ons nog hogerop, om eenmaal de heuveltop bereikt, ons opnieuw te laten afdalen. Beneden gekomen op de openbare weg, splitsten zich de wandelaars van de 14 en 21 km. De eersten gingen naar links, de anderen naar rechts. Een landelijke weg bracht ons op die manier wat later op het grondgebied van Gooik. Talrijke kapelletjes onderweg passeerden de revue en een niet onaardig aantal holle wegen werden voor de voeten geschoven. Na elke bocht verkregen we een ander uitzicht over de omgeving en overal bemerkten we het heuvelachtige terrein. Na een lange klim langsheen een smalle asfaltweg, alweer af en toe sterk de hoogte ingaand, troffen we een links gelegen karreslag aan die we dienden te volgen. We kregen hier de bordjes in zicht aangaande het Windmolen Wandelpad. Later zou blijken dat deze wandelroute een lengte heeft van 7,5 km. Deze karreslag liet ons opnieuw genieten van de weidsheid van de open velden.

Via enkele landelijke wegen, bereikten we wat later de links gelegen Voetweg, welke blijkbaar recent werd aangelegd. Voorzien van nieuwe aanplantingen en een wegdek bestaande uit houtschilfers, voelde dit bijzonder aangenaam om te bewandelen. Rechts in de verte konden we een kasteel bemerken. Het paadje leidde ons langsheen een watergebied, behorende bij het kasteel, waarna we terug genoegen dienden te nemen met een landelijke weg. Hier bevonden we ons terug op het traject van de Valleitjesroute en een fietsomloop genaamd Koornmolen van 35 km. Gelukkig konden we enkele honderden meters verder alweer een rechts gelegen veldweg opdraaien en meteen zagen we dat het traject alweer de hoogte zou ingaan. Een lange klim kondigde zich aan en af en toe begonnen de benen dat toch aan te voelen. Ook deze helling konden we overwinnen en eenmaal over de heuveltop, zaten we op het grondgebied van Lennik - Eizeringen.

Enkele veldkapelletjes openbaarden zich langsheen de weg en de rood-witte markeringen van het GR-pad volgend, daalden we even later fors af in de richting van O.L.V. Lombeek. Deze Helling 15 bevond zich trouwens niet meer veraf van het controlepunt. Via een klein stukje woongebied, bereikten we opnieuw de dorpskom van O.L.V. Lombeek, om voor de tweede maal halt te houden in De Kring. Vooreerst was het tijd om de dorst te lessen en uiteraard een hapje te eten. Ondertussen waren we 13,1 km onderweg en hadden nog maar weinig vlakke wegen ervaren. Het Pajottenland dus zoals was aangekondigd. Na onze tweede controle konden we op weg voor het laatste gedeelte van de wandeling. Bij het verlaten van De Kring ging het ditmaal naar rechts. We wandelden vooreerst langsheen een stukje bos, waarin zich een soort burcht bevond, echter te ver verwijderd om duidelijk te kunnen zien. Om de hoek ging het via een smalle landelijke weg alweer de hoogte in. We troffen hier opnieuw de aanduidingen van de Valleitjesroute, het Windmolen Wandelpad en het Vijf Gehuchten Wandelpad. Naarmate de weg verder de hoogte inging, zagen we stilaan de wieken van een windmolen over de heuvel te voorschijn komen.

Even later bereikten we deze molen, met het ernaast gelegen Hertboommolenmuseum en de Brasserie Zeppos. Jammer genoeg enkel open op zondag. Hier konden we dus van nabij de molen aanschouwen waar destijds de opnames plaats vonden van het feuilleton met kapitein Zeppos. Hoe lang lijkt dat alweer niet geleden? Ter hoogte van het kruispunt aan de molen, bevond zich eveneens een splitsing op het parcours. De 14-km wandelaars gingen hier rechtdoor, de deelnemers aan de 21 km sloegen linksaf en begonnen opnieuw aan een klimmetje. De Boerenkrijg Route fungeerde hier als gids onderweg. Wat verderop trokken we opnieuw via een karreslag doorheen de velden, alwaar we het Woestijn Wandelpad volgden, dat even later uitmondde in de gelijknamige straat. Enkele statige boerderijen verschenen hier langsheen de weg. Ondertussen waren we reeds gevorderd tot op het grondgebied van Pamel (Roosdaal).

Meteen konden we ook kennismaken met de eerste wielertoeristen, die blijkbaar ook aan hun tocht bezig waren. Geruime tijd zouden we tientallen zien voorbij flitsen, vooral daar waar het parcours zich in dalende lijn begaf. De Groene Koepel Route (47 km), liet ons even later kennismaken met een dergelijke afdaling, waar ten behoeve van de wielrenners, borden waren geplaatst met de vermelding gevaarlijke afdaling. Niet meteen voor ons wandelaars, maar veeleer voor de anderen die met hoge snelheid reden. Via een klein ommetje doorheen het veld, bereikten we wat later de rand van het Hulsbroekbos. Hier hielden we even halt om de Mariagrot te bekijken en een praatje te maken met diegenen die instonden voor het onderhoud ervan. Blijkbaar ook fervente wandelaars zoals zou blijken. Vanaf de grot zagen we in verte reeds het eindpunt van de wandeling liggen, doch een heuse klim stond ons nog te wachten zo te zien. Voorbij de grot volgden we vervolgens een eindje een paadje doorheen dit Hulsbroekbos, om wat verderop uit te komen aan de Mestdagh-hut. Blijkbaar werd hier een wilgenhut gebouwd op een open ruimte naast het bosgebied.

We naderden ondertussen terug de drukke N8 - Ninoofsesteenweg, die we vandaag voor de tweede maal dwarsten. Vervolgens ging het gestaag de hoogte in, waarbij we gelukkig de startplaats zagen naderbij komen. Moe maar voldaan konden we even later uitblazen bij een verfrissing in de startzaal. Bij aankomst bleek dat omstreeks 13 uur reeds 792 wandelaars waren geteld. Wat valt er verder nog te vermelden: een meer dan verzorgde wandeltocht, perfect uitgepijld, op 100 meter na een juist opgegeven wandelafstand, prima afwisselende omloop, verzorgde controlepost met voldoende plaats en goedgeluimde medewerkers en bovendien de zon van de partij. Ons hoor je vandaag niet klagen!!!”

Tot slot blikken we even terug in het wandelboekje van maatje, vermits we zelf destijds blijkbaar hebben vergeten, iets te noteren. Vandaag dus slechts een paar eerste indrukken. ‘K: Roosdaal, Strijtem, Gooik, Lennik, OLV Lombeek, Pamel. Forse wandeling met kuitenbijters. Mooie panorama’s en een golvend landschap. Ledeberg. Lenteweer!’