579: Oetingen, Maandag 01 april 2024, 15,3 km. (11.257,573 km.)

“Wandeling N° 42 uit het ‘Groot Wandelboek Vlaanderen’ met start en aankomst ter hoogte van de Sint-Ursmaruskerk te Oetingen. Vooraf maakten we via Cambio de verplaatsing en konden nadien, bij aankomst op het Kerkplein, omstreeks 10:20 uur de geplande wandeltocht aanvangen. We verlieten het Kerkplein en begaven ons linksaf in de Kloosterstraat, voorbij de ondertussen afgebroken kleuterschool en het ernaast gelegen rusthuis. Voorbij het braak liggend terrein kozen we de eerste straat rechts, de Turkeyestraat. Aan het eerste kruispunt met eveneens de Turkeyestraat vonden we het wandelknooppunt 240 en kozen er rechtsaf een smalle veldweg. Goed voor de eerste waterplassen en modderstroken. We kruisten de Kapelstraat en wandelden aan de overzijde verder via de Turkeyestraat, tussen braak liggende akkers en weilanden. Na een lange rechtse bocht, bereikten we het knooppunt 236, om er de Turkeyestraat te verlaten, voor een smal kasseipad links. Even verder mondde dit uit in de Heerbaan, alwaar we het knooppunt 235 bemerkten. We stapten enkele honderden meters rechtsaf op de Heerbaan, tot aan een kapel rechts van de weg. Daar begaven we ons linksaf op een brede erg modderige veldweg. Hier ging de wandeling dwars doorheen landbouwgebied. Geruime tijd later mondde de modderige weg uit op de drukke N28, de Ninoofsesteenweg. Aan de overzijde ging onze wandeling verder via de geasfalteerde Monsebeekstraat, tot aan het kruispunt met de Strijlandstraat, tevens wandelknooppunt 233.

We draaiden deze straat in naar links en wonnen wat aan hoogte, tot we een driehoekig grasplein betraden, net aan het knooppunt 230. We begaven ons rechts van het plein op de Terhagenstraat, om vrijwel dadelijk opnieuw rechts aan het houden op een doodlopende weg, eveneens Terhagenstraat, richting knooppunt 227. Op deze grindweg konden we in de verte reeds het uitgestrekte Neigembos zien, wat later aan bod zou komen. De weg die we bewandelden maakte na een lang recht stuk een lange bocht naar rechts en daalde af naar een alleenstaande boerderij. Net tegenover de toegangspoort van de boerderij kozen we haaks linksaf een smal kronkelend wegeltje langs de rand van een stukje bos. Via enkele smalle betonnen brugjes staken we enkele malen de Molenbeek over. Een af en toe moeilijk begaanbaar pad, omwille van de modder, leidde hogerop naar de openbare weg, de Kindekensstraat. Daar troffen we tenslotte het knooppunt 227 aan, op de plaats waar we even konden overgaan tot een rust- en eetpauze omstreeks 11:40 uur, op een zitbank aan een Christusbeeld. Het moet gezegd, het beeld is dringend toe aan een opfrisbeurt. Na een kort oponthoud begaven we ons linksaf in de Kindekensstraat, met een lichte beklimming tot net vóór het eerste huis links. Daar draaiden we links een deels beton-grasweg in welke ons nog wat aan hoogte liet winnen. Via een vrij drassige graszone mondde het pad uit in de Ekelendriesstraat.

We volgden deze bochtige weg naar links, voorbij een kleine kapel ter ere van Onze-Lieve-Vrouw, om nadien linksaf de smalle Kelenbergstraat in te draaien. Voorbij een boerderij ging het asfalt over in een modderige kasseiweg, waarbij we nog wat aan hoogte wonnen. Tussen akkers door overschreden we het hoogste punt, om vervolgens af te dalen naar de lager gelegen Kroonstraat, ter hoogte van het wandelknooppunt 229. Daar aangekomen begonnen we aan de beklimming van de Kroonstraat, rechtsaf richting Neigembos. Eenmaal het einde van de straat bereikt, zowat het hoogste punt, hielden we even een drankpauze omstreeks 12:25 uur op een zitbank, gelegen op een klein driehoekig pleintje. Even later kruisten we de drukke Drie Egyptenbaan om aan de overzijde af te dalen via de Bettestraat. Vrijwel dadelijk verlieten we de weg naar links, ter hoogte van een Christusbeeld, om er een smalle kasseiweg op te gaan, richting knooppunt 15. Een soort karrenspoor leidde tenslotte naar de rand van het Neigembos, alwaar we links een smal wegeltje kozen langs de bosrand. Iets verder mondde dit paadje uit op de openbare weg, Prindaal, waar we min of meer rechtdoor aanhielden. Amper 100 m verder, tussen twee witte woningen, draaiden we rechts het Neigembos in. We passeerden een informatiebord betreffende het bos en konden vervolgens overgaan tot het beklimmen van houten trappen, tot zowat het hoogste punt van het Neigembos. Daar konden we dan genieten van de kleurrijke boshyacinten.

Ter hoogte van het wandelknooppunt 15, draaiden we links een dalende bosweg in, richting knooppunt 14. Een vrij drassige en modderige bosweg liet ons gestaag dalen tot we beneden aan de bosrand de openbare weg bereikten, Bevingen. We kozen er linksaf en via blauwe rechthoekjes, wandelden we verder tot aan de kapel van Bevingen, de kapel Heilige Rita. We namen er dan ook op een picknickbank een langere wandel- en eetpauze omstreeks 13:30 uur. Tevens maakten we van de gelegenheid gebruik de kapel binnen te bezichtigen. Na te hebben genoten van een pauze, draaiden we voorbij de kapel rechts mee, om zowat 50 m verder, ter hoogte van een electriciteitscabine, linksaf te kiezen, eveneens Bevingen. Voorbij enkele huizen ging het asfalt over in een smalle kasseiweg tussen weilanden, andermaal klimmen dus. Over het hoogste punt konden we langzaam afdalen naar de lager gelegen Brusselseheerweg, waar we rechtsaf verder stapten tot we links de Gotestraat konden ingaan. Een kronkelende grindweg, later een smalle asfaltweg bracht ons tot aan het knooppunt 273, op het kruispunt met de Kroonstraat. We kozen er rechtsaf en bewandelden de Kroonstraat tussen uitgestrekte akkers tot we de drukke N28, de Ninoofsesteenweg konden oversteken. Aan de overzijde van de weg, kregen we dan de meest modderige passage van de dag te verwerken, een aardeweg tussen de velden, Windschof. Hier en daar zakten we letterlijk weg in de modder. Bijna op het einde ging de modder over in een smal asfaltwegje, waarna we op een kruising verder rechtdoor stapten via Kasseide.

Net vóór een haakse bocht op Kasseide, vonden we rechts van de weg een klein kapelletje, alwaar we even konden zitten omstreeks 15:20 uur en ondertussen konden genieten van een stukje gebak. Nadien zetten we onze wandeling verder via Kasseide, om na een tweetal bochten uit te komen op het kruispunt met Vreckom die we links opdraaiden. In de verte verkregen we zicht op het kasteel van Heetvelde. Echter amper 100 m verder draaiden we rechts een hobbelige kasseiweg in, de Opperstebosstraat. Zowat 50 m voorbij de laatste woning, ter hoogte van het wandelknooppunt 234, kozen we een smal wegeltje links, tussen weideafsluitingen. Dit pad mondde uit in de Boomgaardstraat, die we rechts opgingen, tot net voorbij het huis nr. 8, om daar een smal pad links te kiezen, richting wandelknooppunt 240, alwaar we vroeger op de dag waren van start gegaan. Volgens de auteur van het wandelboek, betrof dit het allermooiste veldweggetje uit de beschreven wandeltochten. We kunnen enkel beamen dat dit inderdaad het geval is. Eenmaal aan het einde gekomen van het mooie wegje, vonden we opnieuw het knooppunt 240, op korte afstand van de kerk van Oetingen. Even later omstreeks 16:20 uur konden we dan ook deze aangename tocht afsluiten en opnieuw huiswaarts keren.”

435: Velm, Zaterdag 07 maart 2020, 22,235 km. (8845,879 km.)

“Een wandeling uit de Dagstappergids Limburg 2, met start en aankomst te Velm. Tijdens deze tocht wordt een gedeelte gevolgd van het traject van de GR564. Deze tocht kan worden opgedeeld in een afstand naar keuze, met name 24,1 km, 18 km of 6,4 km. Wij kozen voor de langste afstand en zouden onderweg desnoods de wandeling inkorten. Vooraf maakten we dankzij Cambio de verplaatsing naar Velm en konden parkeren op het Gemeenteplein. Na vooraf een broodje ter plaatse, konden we omstreeks 10:00 uur beginnen aan deze tocht. We verlieten het Gemeenteplein en begaven ons in de Sint-Martinusstraat, richting kerk Sint-Martinus. Een brede kasseiweg liet ons al dadelijk aan hoogte winnen. Net voorbij de kerk draaiden we rechts de Oudekerkstraat in, nog wat verder klimmend. We bemerkten er de eerste rood-witte markeringen van de GR564, welke we over langere afstand zouden volgen. We kruisten de R. Schrijversstraat om voorbij het kruispunt verder rechtdoor aan te houden in de Steenbergstraat. Op het einde van de weg kruisten we de smalle Glimmerberg en daalden aan de overzijde via enkele trappen af naar de lager gelegen Pomphuisstraat. We sloegen rechtsaf en kort erna linksaf in de Waterstraat tot op het volgende kruispunt voorzien van een kapel.

Daar wandelden we links verder in de Bornstraat. Voorbij de laaste huizen verkregen we kasseien onder de schoenen. We stapten de Bornstraat verder in tot we terecht kwamen aan een groen hek, alwaar we de weg naar rechts verlieten en een graspad opgingen. Het pad veranderde even later in een holle weg welke leidde naar een dwars gelegen veldweg, de Kruisstraat. We zagen er toepasselijk een kruisbeeld geplaatst aan een eenzame boom. We dwarsten deze veldweg en stapten verder rechtdoor tot op het einde van de holle weg. We hielden links aan en wandelden vervolgens langs de links geplaatste fruitbomen tot we tenslotte een betonnen veldweg aantroffen, Staakweg. We begaven ons naar links op de weg en stapten zowat 1 km in dezelfde richting, tot we rechts van de weg een holle weg konden ingaan. We kwamen nadien tegenover de spoorlijn uit, alwaar we een bocht maakten naar links en een eindje evenwijdig aan de sporen stapten tot aan de spoorwegovergang in de Opheimstraat. We staken naar rechts de spoorweg over om vrijwel onmiddellijk opnieuw rechtsaf te wandelen op een graspad aan de andere kant van de spoorweg. Amper 250 m verder ging het een links gelegen veldweg in, welke uitmondde in de Dorpsstraat.

We kruisten de Kapelstraat en wandelden verder in de Dorpsstraat tot aan een klein rond punt. Daar bemerkten we links in de Kaasstraat café ‘De Tempelier’. We hielden er dan ook omstreeks 11:25 uur even halt voor het nuttigen van een kopje koffie, ondertussen zowat in het centrum van Attenhoven. Na deze onderbreking stapten we nog enkele meters verder in de Dorpsstraat om nadien links de Lindestraat in te draaien. We bereikten er een Y-splitsing, voorzien van een enorme lindeboom met Mariabeeld. We hielden de richting rechtdoor aan tot aan een hoogspanningscabine, alwaar we rechts een smal paadje insloegen, dat leidde naar de verder gelegen Kastelstraat. Rechts kregen we een mooi zicht op de kerk Sint Pieters Banden van Attenhoven. In de Kastelstraat gekomen daalden we af naar links en betraden op die manier het natuurgebied De Beemden. Via een brugje staken we de Zeyp over en draaiden naar links, om te wandelen tussen de Molenbeek en enkele vijvers. We troffen er enkele picknickbanken aan en genoten er omstreeks 12:05 uur van een hapje en een drankje. Even later wandelden we verder richting fietsknooppunt 53, om tenslotte aan te komen aan het OCMW-rusthuis in de Oscar Huysecomlaan.

We hielden links en vorderden tot aan een rond punt ter hoogte van de Carrefour Market. Net voorbij deze rotonde draaiden we rechts een wandelpad in tussen de Carrefour en de Molenbeek. Op het einde van het wandelpad ging het rechts een helling op, de Edouard Hamelsstraat, om vrijwel meteen links de Bovenpoortstraat te kiezen. Gekomen aan het einde van de straat, gingen we links het Roefferdingeplein op en kwamen zo aan het bezoekerscentrum Rufferdinge. Net naast het centrum stapten we door een poortje en bereikten de binnenplaats van het domein Rufferdinge. Via enkele trappen konden we een waterrad bekijken en nadien verder doorheen het domein wandelen tot we het domein verlieten en de Sportlaan betraden. We hielden links aan richting sportcomplex van Landen. Net voorbij de toegang van het sportcomplex gingen we onmiddellijk rechtsaf en volgden het Noorse looppad omheen het voetbalterrein. Op het einde van het pad begaven we ons naar links richting parking om via een draaimolen het complex te verlaten. We draaiden rechtsaf en volgden de richting station van Landen. Aan het Stationsplein konden we via een tunnel onder de spoorweg door en kwamen aan de andere kant terecht in de Smeestersstraat, die we naar rechts opgingen.

Op het einde van de straat maakten we een bocht naar links en hielden rechtdoor aan in de Sint-Norbertusstraat, een hobbelige kasseiweg. We passeerden er de Sint-Norbertuskerk en stapten verder tot op de rotonde. Daar namen we definitief afscheid van de GR564 en begaven ons rechts in de Karolingerslaan. Na geruime tijd deze laan te hebben bewandeld, kruisten we op het einde de Raatshovenstraat en kozen rechts richting site van Sinte-Gitter, welke we bereikten via enkele trappen aan een oude waterput. We konden er even doorheen het glas het Stedelijk Archeologisch Centrum bekijken. Op de site troffen we tevens een zitbank aan, ideaal om omstreeks 13:40 uur te genieten van een picknick. Na deze wandelpauze verlieten we de site rechts en kwamen terecht op de Wingbergstraat, waar we bezijden de weg een wandelpad konden volgen tot aan een industrieterrein. Daar namen we rechts een grinpad dat verliep naast de rechts gelegen woonwijk, waarna we op het einde Roosveld betraden. We sloegen deze weg naar rechts in en stapten tot aan de links gesitueerde Sint-Gertrudisstraat. Via deze weg wandelden we via een tunnel onder de spoorweg door en bleven de Sint-Gertrudisstraat volgen tot aan een witte kapel. Links van deze kapel wandelden we rustig verder via de Eikkapellaan, kruisten even verder Dries en hielden rechtdoor aan, naast de waterloop de Zijp.

Op het einde van deze lijnrechte en lange weg kwamen we op het kruispunt met de Tiensestraat, welke we kruisten en aan de overzijde de Maartstraat namen. Deze weg mondde uit op de drukke Oscar Huysecomlaan, waar we vroeger op de dag reeds waren voorbij gekomen. Het was inmiddels 14:40 uur geworden, tijd om even te pauzeren met een glaasje cola in café Argus, tegenover het grasplein. We konden er een kunstwerk bekijken, ‘De poort naar de toekomst’, vervaardigd uit wilgentakken. Na te hebben genoten van een verfrissend drankje, gingen we terug op weg. We volgden de Oscar Huysecomlaan naar links tot aan de eerste onverharde weg rechts. We passeerden er het kasteel van Rumsdorp, jammer genoeg was er weinig van te bemerken en volgden het pad tot aan een weide. Daar stapten we naast de afspanning tot aan een wandelpad net voor het natuurgebied De Beemden. Met wat moeite het wandelpad bereikt, ging het linksaf om uit te komen in de Beemdenstraat. Nogmaals dienden we linksaf te draaien en een 50-tal m verder rechts een veldweg op te gaan. We kruisten een betonnen veldweg, de Spikkaertstraat en namen aan de overzijde een grasweg, welke leidde voorbij een waterzuiveringsstation.

De grasweg veranderde in een smalle wegel welke ons even later liet aankomen in het centrum van Neerlanden. We kruisten vooreerst de Droogveldstraat en namen aan de overkant de F. Istasstraat, om nadien de Bergstraat te kruisen en rechtdoor te gaan naar de Beekhoeve, voorheen een vierkantshoeve. We gingen links van deze hoeve en staken via een brugje de Molenbeek over, waarna we nadien een smal kasseiwegje links opgingen, de Abdijstraat, om er de oude abdij van Neerlanden aan te treffen, alsook de oude pastorie. De korte Abdijstraat eindigde in de Zoutleeuwstraat, die we nu naar rechts opgingen. Hier weken we even van het geplande parcours af, om enkele overbodige zijwegen te negeren. We wandelden dan ook geruime tijd langsheen de Zoutleeuwstraat, tot we tenslotte rechts de smalle betonweg konden kiezen, de Romeinseweg. Volgens ons routeplannetje zouden we steeds dezelfde richting dienen aan te houden om het centrum van Velm opnieuw te bereiken. De Romeinseweg ging over in de Davidstraat. Een oneindig lang uitziend betonbaantje leidde ons tussen de akkers, weiden en boomgaarden door. Af en toe wonnen we aan hoogte, om dan terug wat te dalen. Geruime tijd later, net alvorens we konden afdalen naar Velm, troffen we bezijden de weg nog een rustbank aan. Nadien ging het verder, nog steeds in de Davidstraat, om er de spoorweg te dwarsen en uiteindelijk opnieuw het Gemeenteplein aan te treffen na 22,235 km stappen in 05.24.23 uur.”

409: Sint-Truiden, Zaterdag 22 april 2017, 18,497 km. (8323,119 km.)

“Vandaag besloten we, wat het wandelen betreft, het te houden bij een wandeling in Sint-Truiden. De dag begon dan ook vrij vroeg door middel van een reis per bus en trein richting station van Sint-Truiden. Echter omwille van een storing bij de nmbs, dienden we de trein te verlaten in het station van Tienen en daar te wachten op vervangbussen. Heel wat ongenoegen uiteraard bij andere treinreizigers, waaronder een groep wandelaars, eveneens met bestemming fruitboomgaarden. Uiteindelijk, na veel geduld, konden we dan toch de bus op naar Sint-Truiden. Daar eenmaal aangekomen, konden we via een korte wandeling de Grote Markt bereiken, alwaar we een bezoekje brachten aan de dienst Toerisme, teneinde wat info te bekomen betreffende wandeltochten. Korte tijd later waren we in het bezit van eenTrudo Wandelgids en een brochure inzake de Fruitvalleiwandeling. Beide te combineren gelet op de onderscheiden wandelafstanden.

Na te hebben genoten van een hapje en een drankje op de Grote Markt, besloten we om eerst de Trudowandelroute aan te vangen. Dit betrof een wandeling van ongeveer 6 km doorheen het centrum van Sint-Truiden, met startplaats op de Grote Markt zelf. We kregen er zicht op het stadhuis en de bijhorende hallentoren. We stapten links voorbij het stadhuis en draaiden links de Diesterstraat in. We passeerden er de voormalige benedictijnenabdij en konden er de abdijtoren bewonderen. We daalden af in de Diesterstraat, om even later opnieuw aan hoogte te winnen en aan te komen ter hoogte van het Sint-Gangulfusplein, alwaar zich de gelijknamige Sint-Gangulfuskerk bevindt. We stapten tot op het einde van de Diesterstraat om dan aan te komen op de Prins Albertlaan. Even verder, ter hoogte van een driehoekig pleintje, troffen we het monument aan ter ere van de Sint-Truidense musicus Juliaan Wilmots. Aldaar verlieten we dan ook de Prins Albertlaan, om linksaf de Leopold II-straat in te wandelen. Zowat 50 m verder draaiden we rechtsaf de Koningin Astridstraat in, welke leidde naar het station.

Op de hoek troffen we een kapelletje aan ter ere van Onze-Lieve-Vrouw onbevlekte ontvangenis. Op het einde van de straat arriveerden we ter hoogte van het station, om vrijwel onmiddellijk opnieuw links te kiezen voor de Stationsstraat. We kruisten even later de Leopold II-straat en kwamen terecht in de Stapelstraat. We kregen en dadelijk zicht op de toren van de Sint-Maartenskerk, die we kort daarna bereikten. Uiteraard mocht een bezoekje aan de kerk niet ontbreken tijdens onze wandeltocht. We konden er een mooi glasraam bekijken van St. Jacobus Major, ons ondertussen genoegzaam bekend. Na dit kerkbezoek, begaven we er ons tegenover in de Gootstraat. Op het einde van de straat konden we rechts het huis ‘de zoutkist’ bemerken, tegenwoordig een plek waar kunstenaars elkaar treffen. Net daar voorbij konden we naar rechts, via een licht hellend wandelpaadje naar de erachter gelegen Tiensevest, rijkelijk voorzien van bomen. We volgden deze vest naar links, terwijl we aan de rechterkant villa Orphée konden opmerken. Op het einde van de vest aangekomen, stapten we tweemaal na elkaar linksaf, in de Clockemstraat. Op de hoek van de Clockemstraat en de verder gelegen Sluisberg, wandelden we voorbij het voormalige refugehuis van de abdij van Averbode.

We volgden verder de Clockemstraat om opnieuw de Grote Markt te betreden. Vrijwel dadelijk verlieten we de Grote Markt naar rechts, teneinde ons te begeven in de Minderbroedersstraat. Rechts konden we al dadelijk een bezoekje brengen aan de Minderbroederskerk. Opvallend een beeld van Franciscus Solanus, de patroonheilige van de kerk. In de Minderbroedersstraat ging het naar rechts, de Capucienessenstraat in. Zo kwamen we even later terecht op het Pater Damiaanhof, getooid met een opvallende beukenboom. Het Pater Damiaanhof sloot aan op de Naamsevest, welke we naar links insloegen. We kwamen langs het beeld van het Appelmanneke. Ter hoogte van het kruispunt met de Luikerstraat, dienden we links te houden om kort erna rechts de Schepen Dejonghestraat in te draaien. Aan de links gelegen Ridderstraat, stapten we naar rechts een wandelpad op, de Bër Joeksteeg, om op die manier de Tichelrijdreef te betreden. We gingen doorheen de dreef om op het einde links Nieuwpoort in te draaien tot aan de dikste boom van Sint-Truiden, een plataan van eeuwen oud.

Daar kozen we voor de straat rechts, Schurhoven om zo de Sint-Jacobskerk te bereiken. Ook hier mocht uiteraard een bezoekje niet ontbreken. Bij het verlaten van de kerk ging het tot op het einde van Schurhoven om er aan te komen op een pleintje. We troffen er het beeldje aan van het Raadsvriendje. Nog steeds dezelfde richting verder volgend, kwamen we aan ter hoogte van het Sint-Agnesbegijnhof. We betraden dan ook deze site via de straat Begijnhof en stapten voorbij het ‘Torenhuis’ om het binnenplein te bereiken. We stapten naar de Begijnhofkerk Sint-Agnes om er vooral het interieur te bekijken. Onder de indruk van het gebouw, verlieten we even later de site van het begijnhof naar rechts, richting Cicindriabeek. Een wandelpad naast de beek leidde ons tot aan het Domein Speelhof in de nabijheid. Volgens info het vroeger buitenverblif van de Trudo-abdij. Een andere wandeldreef naar links liet ons terug te openbare weg betreden, de Speelhoflaan, welke we naar rechts volgden. We passeerden de grootste overdekte veemarkt van het land en gingen er voorbij de parking, links de Sint-Jansstraat in.

Op het einde van de Sint-Jansstraat wandelden we nagenoeg rechtdoor het stadspark in, teneinde er een wandelpad naar links te betreden. We verlieten vrij snel het park onder een boog door en kwamen uit in de Abdijstraat, om aan de overzijde een van platanen voorzien wandelpad op te gaan dat uitmondde in de Clement Cartuyvelsstraat. Aldaar ging onze wandeing naar rechts tot aan het vroegere kapucijnenklooster. De straat ging even verder over in de Plankstraat om korte tijd later opnieuw aan te komen op de Grote Markt, ter hoogte van de Onze-Lieve-Vrouwekerk, eindpunt van deze korte stadswandeling. We eindigden deze eerste tocht dan ook met een afsluitend bezoek aan de kerk. Nadien begaven we ons naar het station voor de tweede wandeling van de dag, de Fruitvalleiwandeling van 11,3 km, aangeduid door bordjes met daarop rode bloesem. Ter hoogte van het station gingen we via een tunnel onder de sporen om aan de overkant uit te komen in de Boomgaardenstraat. We draaiden linksaf en volgden deze weg tot aan de Fabriekstraat, die we eveneens naar links volgden. Aan het volgende kruispunt ging het naar rechts via de Volmolenweg, welke we vrij snel verlieten naar links, om langsheen een smal wandelpad het verloop te volgen van de Molenbeek.

We konden dan ook dadelijk de eerste bloeiende fruitbomen bemerken. Het wandelpaadje mondde verder uit op de drukke Tiensesteenweg, waar we rechts aanhielden tot aan de grote rotonde. Met enige voorzichtigheid raakten we veilig aan de overzijde, om daar dan aan de andere kant een smal wandelpad op te gaan, richting spoorweg. We wandelden onder de spoorweg door om nadien een wandelpad naar rechts te volgen, een tijdje evenwijdig aan de sporen. Langzaam zwenkte het pad naar links, opnieuw het verloop van de Molenbeek volgend. Deze kronkelende grasweg tenslotte eindige opnieuw aan de openbare weg, de Halmaalweg, die we slechts over korte afstand naar rechts bewandelden, tot aan het kruispunt met de Leeuwerweg rechts en vervolgens de Landenseweg links. Ter hoogte van een perceel bos, verlieten we de Landenseweg naar links, langsheen de rand van het bos. Tussen velden en akkers ging onze wandelroute tot aan Maasrode, om daar de openbare weg naar links op te gaan. Even kort links rechts en we bereikten het watergebied Maasrode. We troffen er wat kunst aan, alsook enkele rustbanken, waar we dankbaar gebruik van maakten.

Na een ommetje omheen deze waterpartij kwamen we opnieuw op de openbare weg, Maasrode, om ditmaal de weg naar rechts op te gaan. Voor een lange periode begonnen we nu aan het bewandelen van smalle betonbaantjes tussen de boomgaarden en fruitplantages. Via de Maasrode, gingen we nogmaals onder de spoorweg door, om voorbij de tunnel rechts de Kersenlaarlaan te bewandelen, evenwijdig aan de spoorweg. De weg draaide naar links weg van de spoorweg, om later aan het eerste kruispunt rechts de Kalemanstraat te betreden. Deze smalle weg bracht ons opnieuw tot aan de drukke Tiensesteenweg. Aan de overkant vonden we rechts opnieuw de Leeuwerweg en nadien de Truierweg, nogmaals tussen de ontelbare fruitbomen. Langzaam bochtte de weg naar rechts, waarna we arriveerden ter hoogte van de Zoutleeuwesteenweg. Daar hielden we rechts aan, tot aan de links gelegen Volmolenweg, die ons uiteindelijk opnieuw leidde naar het station van Sint-Truiden. Het einde van een tochtje tussen de in bloei staande fruitbomen. We sloten onze tocht uiteindelijk af na 24663 stappen en 18,497 km.”