479: Sint-Anna-Pede, Zaterdag 21 augustus 2021, 17,574 km. (9643,586 km.)

“Ditmaal het relaas inzake onze belevenissen tijdens een wandeltocht via knooppunten, behorende tot het Wandelnetwerk Pajottenland. We verkozen als startpunt de Herdebeekstraat, alwaar zich een parking bevindt tegenover de Sint-Annakapel te Sint-Anna-Pede. Na vooraf de verplaatsing te hebben gemaakt via Cambio, arriveerden we op de betreffende startplaats omstreeks 09:50 uur. Na te hebben genoten van een broodje op de parking, namen we nog even de tijd voor een kopje koffie in café St. Anna, schuin tegenover de parking. Even later om exact 10:20 uur konden we aan de tocht beginnen. Vermits we ons bevonden tussen de knooppunten 722 en 721, opteerden we voor de richting knooppunt 722, welke we aanvankelijk hadden gekozen als startpunt. We begaven ons tegenover het café in de Plankenstraat en namen er aan de Y-splitsing de linkertak. Vrij vlug verdween het asfalt en zetten we de tocht verder op een smal paadje naast een hoge haag, de Kerkweg. Een korte afdaling liet toe de Kleinveldweg te kruisen, om aan de overzijde door middel van een kort klimmetje Kerkweg ITT39 te betreden. We waren zo het knooppunt 722 voorbij gegaan. Het pad liet ons onder het grote spoorwegviaduct gaan, waarna we rechtsaf draaiden en een tijdje evenwijdig onder het viaduct vorderden. Een volgende bocht naar links gaf een korte passage doorheen de hoek van het Ijsbos. Tussen enkele uitgestrekte grasvelden konden we even later opnieuw vaste voet verkrijgen in de Kerselaerveldweg.

Dit eveneens smalle paadje mondde tenslotte uit op de druk bereden Ijsbergstraat, tevens wandelknooppunt 723. Over korte afstand volgden we aan de overzijde via het fietspad naar rechts deze Ijsbergstraat tot we linksaf een volgend smal paadje konden betreden dat ons over een heuvel liet wandelen. De geheten Leeuwveldweg daalde nadien af naar de Lostraat, om er aan de overzijde de Korteweg te beklimmen, die wat verderop uitmondde op de openbare weg, Kapelleveld, net aan de kerkhofmuur van de begraafplaats Sint-Gertrudis-Pede. Inmiddels vonden we daar het knooppunt 747 en gelet op de aanwezigheid van een zitbank op de begraafplaats, namen we er omstreeks 11:00 uur een korte wandel- en eetpauze. Vervolgens begaven we ons verder in Kapelleveld, om vrij vlug links een smal graspaadje in te draaien, de Kapelleweg. Een haakse bocht naar rechts doorheen een klein stukje bos, liet ons uitkomen op de dwars gelegen Ste Gertrudeweg, welke we naar links opgingen. Het paadje mondde uit op de openbare weg, de Eksterstraat. We daalden de Eksterstraat af naar links, om in de volgdende bocht reeds, de weg te verlaten via een grasweg naast een woning, de Cothemveldweg. Aan het andere uiteinde van het graspad, bereikten we de Scheestraat. Aan de overzijde van de weg, daalden we geleidelijk verder af in de Cottemstraat, om een paar honderd meter verder, links een smal kerkpad te kiezen.

Dit pad leidde opnieuw naar de Scheestraat, alwaar we om de hoek rechts de Rosweg opgingen. Tussen de laatste huizen en weiden door, kwamen we nogmaals terecht op de kruising met de Cottemstraat en tevens aan het knooppunt 746 er vlakbij op het kruispunt met de Varenbergstraat. We stapten nog een 200-tal meter rechtdoor tot aan knooppunt 197 aan de dwars gelegen Rosweg. Op deze kasseiweg hielden we voorlopig rechts, tot we tenslotte linkaf konden wandelen in de Paardenstraat, ondertussen op het grondgebied van Sint-Martens-Lennik. Het smalle asfaltwegje voerde ons tussen uitgestrekte weilanden door. Na een haakse bocht naar rechts vonden we het knooppunt 196, in een haakse bocht naar links, om er verder de Paardenstraat te bewandelen, tot aan het knooppunt 125, op het einde van de straat, ter hoogte van het kruispunt met de Eksterstraat. Via een nog smallere asfaltweg, zetten we onze tocht verder naar rechts in de Eksterstraat. Net alvorens we de drukke N282, de Brusselsestraat zouden kruisen, troffen we bezijden de weg de Hoeveslagerij Groenenberg aan. Een picknickbank op de oprit nodigde uit tot een maaltijd en tevens konden we er terecht voor de aankoop van een blikje cola. We genoten dan ook in het zonnetje omstreeks 12:00 uur van een aangenaam middagmaal.

Na een ietwat langere rustpauze, gingen we via de Eksterstraat tot aan de Brusselsestraat, om aan de overzijde een veldweg op te gaan, Groenenberg. Zoals de naam al min of meer liet vermoeden, mondde het pad uit in het Domein Groenenberg. Aan de ingang van het domein wandelden we voorbij het knooppunt 129, om er dadelijk wat aan hoogte te winnen tot aan het kasteel van het Domein Groenenberg. We konden er even van nabij het kasteel zelf bewonderen, alsook nadien genieten van de bloemenpracht in het domein zelf. Stilaan verder wandelend richting uitgang van het domein, troffen we aan het toegangshek het knooppunt 730 aan, ondertussen aangekomen op het grondgebied van Sint-Pieters-Leeuw. Aan het knooppunt stapten we haaks linksaf een grindweg op, de Konijnestraat, welke verliep langsheen de rand van het domein Groenenberg. Eenmaal voorbij het domein verkregen we opnieuw asfalt en gingen we het knooppunt 729 voorbij. We volgden verder nog altijd de Konijnestraat, voorbij het knooppunt 728 tot aan het kruispunt met de Kwadewegenstraat, welke we over korte afstand links opgingen. Vrijwel dadelijk sloegen we rechtsaf tussen enkele loodsen de Onze-Lieve-Vrouwweg in. Zowat halverwege dit grindwegje, sloegen we nogmaals rechtsaf een ander pad in, de Mortelveldweg en dit aan het knooppunt 727.

Via deze veldweg, tussen tal van fruitboomgaarden, kwamen we tenslotte terecht op de druk bereden Postweg, dichtbij het centrum van Vlezenbeek. Op zoek naar een kopje koffie en vooral een sanitaire stop, begaven we ons even linksaf op de Postweg tot aan het centrum, alwaar we omstreeks 13:40 uur even konden pauzeren in het OC De Merselborre. Na deze wandelonderbreking ging het opnieuw de Postweg in tot even voorbij de Mortelveldweg, om er links een smal tegelpad te kiezen, richting Schreinhofveld. Daar volgden we links de Kleine Schreinweg, kruisten de Schreinstraat om verder dezelfde richting aan te houden in de Kleine Schreinweg tot aan de dwars gelegen Schaliestraat. Over korte afstand rechtsaf de Schaliestraat in tot aan de kerk van Vlezenbeek, alwaar we inmiddels waren aangekomen aan het knooppunt 742. Net vóór de kerk ging het linksaf op het Dorp, tot net voorbij de kerk, om daar rechtsaf een smal kerkpaadje in te draaien, evenwijdig met de kerk. Op het einde draaide het smalle pad naar rechts en mondde uit op de Vlezenbeeklaan. Even wandelden we rechts de Vlezenbeeklaan op om dan de eerste straat links, de Rekerstraat te kiezen. Stilaan wonnen we aan hoogte, om nadien, gekomen aan het kruispunt met de Nederstraat, rechtdoor een smalle grasweg te nemen, naast de muur van een hoeve. Op de kruising met de Kleine-Nederstraat, een grindweg, bereikten we het knooppunt 741.

We gingen voorbij de links gelegen Nederstraat, kruisten de Zeypestraat en hielden nog steeds dezelfde richting aan, tot we opnieuw de Postweg konden oversteken, ditmaal aan de andere kant van het centrum van Vlezenbeek. Aan de overzijde bevonden we ons daar in de Sint-Annastraat. Eenmaal voorbij de laatste huizen, konden we opnieuw tenvolle genieten van akkers en weilanden. Aan de links gelegen Zobbroekweg vonden we het knooppunt 726, om er steeds verder rechtdoor onze wandeling te vervolgen, tevens Zobbroekweg genaamd. Doorheen een klein perceel bos, kwamen we aan het knooppunt 718 om er rechtdoor de Herdebeekstraat op te gaan, wat nogmaals klimmen betekende. Het hoogste punt overschreden, mondde de weg uit op de drukke N282, de Lenniksebaan, tevens knooppunt 719. Voorzichtig kruisten we de weg om aan de overzijde over langere afstand de Lenniksebaan naar links te volgen, tot we rechtsaf konden op een grindweg, dewelke uitmondde op de Lennikseweg. Even verder naar links konden we even later aan de overzijde een grindweg op, de Ganzeveldweg. Deze bochtige deels grasweg, liet ons opnieuw genieten van de open velden en de natuur op zijn best. Een blikvanger midden in het veld, trok even de aandacht, met name ‘Study for a windmill’ van het architectenduo Gijs Van Vaerenbergh.

Gekomen op het einde van de Ganzeveldweg, gingen we haaks rechtsaf op een smalle kasseiweg, de Roomstraat, welke ons uiteindelijk bracht tot op het kruispunt met de Ijsbergstraat en tevens knooppunt 723. Aan dit knooppunt ging het haaks rechtsaf en betraden we opnieuw de Kerselaerveldweg, om dan in omgekeerde richting te wandelen tot het knooppunt 722 en verder naar de plaats waar we de wandeling hadden aangevangen. Alvorens huiswaarts te keren genoten we nog van een kopje koffie in café St. Anna. We eindigden deze tocht over een af en toe heuvelachtig parcours omstreeks 16:55 uur, na 22824 stappen, goed voor 17,574 km.”

193: Sint-Martens-Lennik, Zondag 19 september 2010, 21,4 km. (3889,798 km.)

Deze tocht werd voorheen in de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche 19/9/2010 – 1750 Sint-Martens-Lennik (Vl.-Brab.), 11^de Levenslustige Wandeltocht, M.P.I. Levenslust. Start: Sportzaal MPI Levenslust. Organisatie t.v.v. behoeftige kinderen. Landelijke wegen en glooiende hellingen in de groene ziel van het Pajottenland met kastelen Groenenberg-Gaasbeek, de idyllische dorpjes Pede, Gaasbeek. Gratis bevoorrading en degustatie brouwerij Lindemans.’ Na afloop van deze prachtige wandeltocht, schreven we nog dezelfde avond het relaas met betrekking tot de belevenissen onderweg, omstreeks 19:51 uur.

“Het grote voordeel van het wandelen is, dat je kan kiezen waar en wanneer je dat wenst te doen. Vandaag kregen we alweer maar eens een wandeling te verwerken, om duimen en vingers af te likken. Deze ochtend immers trokken we naar Sint-Martens-Lennik, alwaar een tocht werd ingericht door MPI Levenslust. Het betreft een instituut waar jongeren met leer- gedrags- en/of emotionele moeilijkheden worden opgevangen. Met andere woorden, een wandeling voor het goede doel dus. Deze organisatie ging reeds door voor de 11^de maal en dat wil toch al iets zeggen. We werden dan ook verwelkomd op het grote domein en werden er begeleid naar een parkeerplaats in de onmiddellijke nabijheid van de plaats van inschrijving. Er heerste reeds een drukte van belang, niet enkel omwille van deelnemende wandelaars, maar ook tal van fietsers en mountainbikes. Blijkbaar een dagje met voor elk wat wils.

In de sporthal, welke dienst deed als startzaal, kregen we bij de inschrijving een brochure van tien bladzijden, met tekst en uitleg over het te volgen parcours. Tevens ontvingen we een bonnetje voor een gratis degustatie, later op de dag. Er kon worden gekozen uit de volgende afstanden: 7, 14, 16 of 21 km. Wij kozen voor de wandeling van 21 km met de welluidende naam Panoramische Wandeling. Onderweg zou worden voorzien in drie gratis bevoorradingsposten. Er werd dus veel beloofd bij de start! Na een koffie en een hapje trokken we vanuit de sporthal op weg. We wandelden vooreerst een stukje doorheen het domein van het MPI, waar we zicht kregen op de kinderboerderij en het internaat van de jongeren. We vervolgden onze weg langsheen de keuken en het voetbalveld. Toen werd het domein verlaten en splitsten zich de deelnemers. De 7 en 14 km verliep rechtdoor, wijzelf sloegen rechtsaf en volgden een aardeweg. Hier bevonden we ons op het Pedemolen Wandelpad.

Na een stukje aardeweg, ging het verder via een wegel en trokken we langsheen een uitgestrekt maïsveld. Het gras lag nog nat en dat voelde soms een beetje fris aan. Ook al zag de lucht er dreigend uit, het bleef droog en meer kan een mens niet verlangen. Het wegeltje leidde ons tot aan een klein stukje bos. Hier konden we enkele soorten paddestoelen bekijken, met daarnaast tal van nestkastjes. Naarmate we een beetje aan hoogte wonnen, konden we achterom de eerste mooie vergezichten zien. Deze streek is immers licht heuvelachtig en dat biedt schitterende panoramische vergezichten. Toen we de velden verlieten, ging het via een smalle landelijke weg tot aan een kasseiweg, de Rosweg. Hier leek deze kasseibaan eindeloos en was rechts opnieuw geflankeerd door maïsvelden. Links konden we tuintjes bekijken. Wat verderop kwamen de wandelaars aan de 14 km zich vanaf links weer aansluiten en samen ging het vervolgens rechtsaf via een woonstraat.

Korte tijd later ging het opnieuw de velden in via een aardeweg. Ondertussen hadden we zonnebloemen gezien, druiven en vooral veel pompoenen. De aardeweg volgend, slingerden we ons tussen tal van weilanden, waar koeien zich niet bekommerden om de voorbijtrekkende wandelaars. Uiteindelijk leidde deze aardeweg ons tot aan de drukke Brusselstraat, die we gelukkig slechts over korte afstand dienden te volgen. Hier noteerden we de aanwezigheid van De Gordelroute (100 km) en de Bruegelroute (45 km). We verlieten deze drukke verkeersader via een links gelegen aardeweg. We waren nu op weg naar een van de eerste bezienswaardigheden van de dag, het bos Groenenberg. Na een eindje wandelen ging het links het bos in en bevonden we ons op het Kastelen Wandelpad. Het ging via een systeem van trappen even naar omhoog, waar we uiteindelijk een wandelpad volgden doorheen dit mooie stukje natuur. Hier kregen we minder licht omwille van het bladerdek en dat gaf toch wel een eigen uitstraling aan het bos. Ontelbare kastanjebomen bevonden zich langsheen het pad en de bolsters stonden op het punt open te barsten.

Een dreefje aan de rand van het bos leidde ons naar een wegje, alwaar we terecht kwamen op het Daen Vervaet Wandelpad. Dit smalle landelijke wegje bracht ons opnieuw tot in de bewoonde wereld, waar we de Groenstraat bereikten. Het Groenenbergwandeling Wandelpad stond meteen bezijden de weg aangegeven. Ondertussen bevonden we ons op het grondgebied van Gaasbeek (Lennik). Aan het eerstvolgend kruispunt ging het rechtsaf, richting markt van Gaasbeek. We konden vandaag niet genoeg krijgen van de wandel- en fietsroutes onderweg en konden er meteen twee aan toevoegen: de LF6 Vlaanderen Fietsroute en de Zuunbeek Route. Terwijl we in de richting van het centrum van Gaasbeek wandelden, zagen we links in de verte het hoog verheven kasteel Gaasbeek reeds opdoemen. Later tijdens de wandeling zouden we aldaar langskomen. Voor ons zagen we reeds het kleine kerkje van Gaasbeek verschijnen en korte tijd later daalden we af naar de marktplaats. Hier bereikten we na 7,3 km de eerste controle- en bevoorradingspost. En of we werden bevoorraad!!

We konden vooreerst kiezen tussen een sinaasappel en een banaan, vervolgens tussen een stukje bodding of een wafel en kregen er nog een drankje bovenop. Tja, we hebben weinig wandelaars horen klagen over de service op deze kleine gezellige marktplaats. Na een leuke babbel met enkele medewerkers, ging de wandeling natuurlijk verder. Na een laatste blik op de schandpaal trokken we langsheen de Donkerstraat. Wat verderop ging het links de Oudenakenstraat in. Aldaar kregen we enkele mooie gedichten te lezen, welke langsheen het parcours stonden opgesteld. De tekst was vergezeld van een illustratie. We zouden er nog talrijke ontmoeten tijdens de rest van de wandeling. Na een eindje deze rustige weg te hebben gevolgd, bereikten we de grens met St. Laureins-Berchem. Hier ging het rechtsaf en kregen we een steenslagpad voor de voeten geschoven. Onderweg hadden we intussen enkele mooie oude hoeves kunnen bekijken en sommigen lijken echte pareltjes inzake bouwkunst. Gelukkig dat sommigen er nog tijd en geld willen aan investeren, om deze gebouwen te redden van de sloophamer.

De steenslag verbijtend, zochten we onze weg tussen diverse veldwegels. Ook hier de uitdrukkelijke aanwezigheid van maïsvelden. Het zal raar aanvoelen wanneer straks de velden weer kaal lijken te zijn. Gelukkig konden we nu genieten van de rode muren bezijden het pad, waar ontelbare rode bessen in dikke trossen hun heesters sierden. In vele schakeringen van dieprood tot bijna paars hingen ze binnen handbereik. Na het lang genieten van deze herfstvruchten, we bevonden ons ondertussen op het grondgebied van Pepingen, bemerkten we in de verte de kerktoren van Oudenaken, onze volgende bestemming. Via enkele landelijke, verkeersarme wegen, afgewisseld met enkele woonstraten, bereikten we tenslotte het voorportaal van de kerk van Oudenaken. We hadden even voordien het Vier Dorpen Wandelpad verlaten. Juist voor de kerk dienden we een smal pad, met de toepasselijke naam Kerkweg, te nemen, welke ons leidde omheen het plaatselijke kerkhof. Deze wegel verliep langsheen de maïs, om wat verder doorheen een rietzone te verlopen.

Het paadje werd smaller en kronkelde zich tussen een wildgroei van grassen. Hier namen we een korte aanloop om een sterk stijgend kiezelpaadje te nemen dat ons, eenmaal boven gekomen, deed aankomen aan de tweede controle- en bevoorradingspost van de dag, een hoeve in de Molenborrestraat. We hadden ondertussen 13,1 km afgelegd. Binnenin was een van de vroegere stallen omgebouwd tot antiek café. We namen er even de tijd om een rustpauze in te lassen. Ook hier hadden we de gelegenheid om gratis drank te bekomen en konden we kiezen uit wafels en bodding. We waagden er ons ook aan een antiek volksspelletje ten voordele van het MPI. Onze inzet van twee euro bracht ons een waardevolle prijs op, die zijn nut zal bewijzen hier ten huize. Een handbediend ramenpoetssysteem dat de vrouw des huizes morgen zal proberen. We weten in elk geval dat onze inzet naar een goed doel gaat en dat is het voornaamste. Na alweer te hebben geproefd van de zelfgemaakte wafels, trokken we ons opnieuw op gang.

We wandelden langsheen de kerk van Sint-Laureins-Berchem, om een links gelegen aardeweg in te slaan. Dit pad bracht ons tot aan de openbare weg, waarna we de weg dwarsten en een paadje volgden langsheen de rand van het bos dat zich daar bevond. We hadden op die manier het kasteelpark van Gaasbeek bereikt en volgden nu via een smalle wegel de rand van het park. Het paadje bracht ons tenslotte tot aan de vijver behorende bij het domein, waar we nu voor het eerst van nabij het kasteel konden bekijken. De wandeling ging omheen de vijver, tot aan de toegangspoort van het kasteelpark. We betraden het domein en kregen een steile trap te verwerken, die ons tot aan de ingang van het kasteel bracht. Hier namen we even de tijd om een kijkje te nemen op het binnenplein van het kasteel zelf. Er waren rondleidingen bezig, welke op een vast tijdstip van start gaan. Toch kregen we een idee over de geschiedenis van dit prachtige kasteel dat nu in handen is van de Vlaamse Gemeenschap. Eén van de meest gekende bewoners uit de geschiedenis betrof een zekere Lamoraal van Egmont, uiteraard bekend bij vele lezers.

Na een indruk te hebben opgedaan, volgden we de brede dreef op het domein, richting uitgang. Ook hier bevonden we ons opnieuw op het Kastelen Wandelpad. Aan de uitgang gekomen, dienden we de straat over te steken en vervolgden we onze weg richting kasteel Groenenberg, dat even verder was gelegen. We kwamen langsheen de Groene Boskabouter, waar het Daan Vervaet Wandelpad van start ging. Vervolgens langs de toegangspoort van het kasteel, doch gingen rechtdoor via het Hogebossen Wandelpad. Dit liep omheen het domein via een ernaast gelegen veldwegel. Deze leidde naar de Laarbeekvallei. Hier kregen we zicht op een stukje natuurgebied dat zichzelf in stand hield, zonder tussenkomst van de mens. Dat uitte zich door de enorme wildgroei, toch de moeite om even bij stil te staan. Eens de Laarbeekvallei voorbij, bereikten we ondertussen het grondgebied van Vlezenbeek en de drukke Brusselstraat, die we eerder op de dag reeds hadden gedwarst.

Aan de overzijde bevond zich de brouwerij Lindemans en hier hadden we onze laatste controle van de dag. In ruil voor onze bonnetjes kregen we er een gratis Framboisebier van maar liefst 37,5 cl. Er kon ook worden geopteerd voor Kriek of Geuze... We lieten ons dit drankje smaken op het terras voor de brouwerij en het moet gezegd, het heeft ons deugd gedaan. Na zowat 17,4 km te hebben afgelegd, was dit een welkome verfrissing die in dank door de wandelaars werd aanvaard. Uiteindelijk komt aan alles een einde, ook aan de geneugten des levens. Met andere woorden, we begonnen aan het laatste stukje wandelweg, richting aankomst. We keerden een eindje terug om vervolgens rechtsaf te gaan, richting Schepdaal. Enkele landelijke wegen brachten ons tot aan de laatste bezienswaardigheid van de dag, een mooie watermolen. Ondertussen begonnen de wolken te dreigen en voelden we af en toe een druppel neerslag. Teneinde toch nog droog de aankomst te bereiken, zetten we er een beetje vaart in, teneinde de laatste kilometers af te leggen.

Het ging stilaan richting aankomst, maar niet voordat nog even stevig diende te worden geklommen alvorens we opnieuw het domein Levenslust bereikten. Met een beetje geluk lukte het zonder veel neerslag de sporthal te bereiken. Na de eindcontrole verkregen we nog een sticker voor het wandelboek en kochten we nog een tombolabiljet ten voordele van de inrichters. Tevreden konden we even later huiswaarts, net zoals de overige 603 wandelaars. Uiteindelijk hadden we vandaag 21,4 km afgelegd en elke kilometer heeft ons voldoening gebracht. Waren alle wandelingen maar ingericht zoals vandaag en verliepen ze maar allemaal langsheen een parcours zoals vandaag. Wij hebben daar maar één woord voor ‘beregoed’ en dat wil al iets zeggen. We kunnen enkel maar de raad van velen onderweg opvolgen, volgend jaar terug richting Levenslust!!!”

We sluiten stilaan deze wandelbijdrage af, met een blik in de wandelboekjes, waarin immers ook enkele eerste indrukken werden nagelaten.’K: Wandeling voor het goede doel. Veel afwisselende natuur en Gaasbeek! J: Beregoed!’