451: Erps-Kwerps, Donderdag 21 mei 2020, 20,267 km. (9140,365 km.)

“Het relaas inzake een wandeltocht langs knooppunten behorende tot het wandelnetwerk Demer en Dijle, met start en aankomst te Erps-Kwerps. Ook deze tocht vond plaats in een periode dat Corona de bewegingsvrijheid beperkte. We zouden van start gaan ter hoogte van het knooppunt 80, gesitueerd in de Dorenbaan, doch omwille van de onmogelijkheid op dit smalle wegje te parkeren, konden we ons voertuig achterlaten op het Dorpsplein in de onmiddellijke nabijheid. Met de zon reeds hoog aan de hemel, beloofde het een warme dag te worden. Na een hapje ter plaatse, konden we omstreeks 09:50 uur van start gaan. We gingen de smalle kasseiweg, de Dorenbaan in, om er na enkele meters het eerste knooppunt 80 aan te treffen. Daar ging het linksaf op een kaarsrechte smalle wegel, de Voetweg 66. Aan het andere uiteinde kwamen we in de Keizerdellestraat, om er het knooppunt 81 te vinden. We kruisten de weg en gingen aan de overzijde verder op de Voetweg 66, andermaal een smal wegeltje tussen de akkers en weilanden. Na een haakse bocht naar links eindigde deze Voetweg in de Curegemstraat, waar we de weg naar rechts inwandelden. Eenmaal voorbij de laatste huizen, maakte het asfalt plaats voor een brede grindweg, om er gewoon rechtdoor verder te stappen. Wat later bereikten we het knooppunt 82 op de kruising met Buurtweg 11. Ook daar hielden we nog altijd dezelfde richting verder aan.

Uiteindelijk eindigde de tot nog toe gevolgde grindweg aan de Kortenbergsesteenweg, net voor de bebouwde kom van Steenokkerzeel. Aan de overzijde van de weg, achter de omheining, konden we een blik opvangen van de luchthaven van Zaventem. We begaven ons aan de overzijde van de Kortenbergsesteenweg naar rechts, dit via het afgescheiden wandelpad. Ter hoogte van het eerste kruispunt ging het rechtsaf om er verder te wandelen op een smal wandel- en fietspad, de Weg naar Nederokkerzeel. Opnieuw waren we vertrokken voor een tijdje wandelen tussen uitgestrekte velden, met een steeds warmer wordende zon boven het hoofd. Toen we het kruispunt hadden bereikt met de dwars gelegen Buurtweg 10, tevens het knooppunt 83, verlieten we het betonnen wegje en gingen linksaf een brede zandweg in.  Na ongeveer 700 m deze zandweg tussen de velden te hebben bewandeld, bereikten we het knooppunt 305, ter hoogte van een kruispunt van meerdere wegen. We bogen er onmiddellijk naar rechts, opnieuw via een onverharde weg. Toen we een tijdje langs deze zanderige weg vorderden, bemerkten we dat we een afslag te vroeg naar rechts waren gegaan. Na een blik op ons wandelplannetje, besloten we de eerste zijweg links te volgen, de Tiendeweg, welke ons leidde naar het knooppunt 17.

Daar volgden we vervolgens de Lemmekenstraat naar links, om aldus het knooppunt 16 te vinden, waar we oorspronkelijk van plan waren geweest langs te komen. We zaten dus terug op het juiste parcours. Aan het knooppunt 16 ter hoogte van de Lellebaan konden we even van nabij een kapel bekijken ter ere van Onze-Lieve-Vrouw. Aan het kapelletje hielden we nadien rechts aan en zetten onze wandeling verder via de Lellebaan. We bevonden ons vrijwel dagelijk op een gedeelte van het Van Steelant Wandelpad. Weinig later kwamen we aan een tweede kapelletje, ter ere van het Heilig Hart en dat aan het rechts gelegen Kapelstraatje. We troffen er een picknickbank aan, ideaal om er even te genieten van een broodje, inmiddels zowat 11:45 uur nabij. Hier konden we genieten van een aangename rust- en eetpauze in volle zon. Na deze aangename onderbreking zetten we onze tocht verder via de Lellebaan, om op het einde de Haachtsesteenweg (N21) te kruisen. Aan de overzijde gingen we nadien de Hinckaertstraat in, waarna we het knooppunt 15 aantroffen op het kruispunt met de Watermolenstraat. We hielden dezelfde richting aan en gingen rechtdoor de Sint-Lambertusstraat op, gevolgd na een bocht naar rechts door de d’Esterhertstraat. Na een linkse bocht ging de weg over in een graspad, ditmaal de Esterhertwegel.

Nagenoeg in rechte lijn verliep dit pad naar het Hellebos in de verte. Eenmaal de rand van het bos bereikt, ging het rechtsaf langs de bosrand via de Depotwegel. We wandelden op die manier omheen het terrein van de Slipschool van de Federale Politie. Toen we volledig omheen het terrein waren gegaan, kwamen we terecht in het Hellestraatje, nog steeds in het bos. We vonden er het knooppunt 14, waar we rechtsaf gingen tot op het kruispunt met de Hellebosstraat, tevens knooppunt 13. Daar verlieten we het Hellebos en gingen via deze asfaltweg naar rechts, langs de rand van het bos. Even verder verlieten we de bosrand en gingen links de Dreefstraat in. Na enkele bochten ging de weg over in een deels gras- en grindweg. Ook dit pad verliep naast het rechts gelegen bos. Toen we reeds geruime tijd dit pad hadden gevolgd, troffen we omstreeks 13:20 uur een zitbank aan bezijden het pad. We konden er even verpozen en natuurlijk genieten van een broodje, met uitzicht op de weidse akkers voor ons. Nadien de Dreefstraat verder volgend bereikten we het kruispunt met de links gelegen Kaasdaversweg, zijnde knooppunt 12, welke we vervolgens indraaiden. Weinig verder mondde deze grindweg uit op de Bulsomstraat, net voorbij knooppunt 11. Aan de overzijde stapten we verder, nog steeds via de Kaasdaversweg, nog steeds een gemakkelijk te bewandelen grindweg.

Tenslotte arriveerden we op het einde van deze veldweg opnieuw op de openbare weg, de Molenveldweg, dichtbij het centrum van Kampenhout. We gingen rechtsaf het smalle betonbaantje op om zowat 100 m verder links de Kriekelaastraat te kiezen en zo op het eerst volgende kruispunt knooppunt 10 te bemerken. Nog wat rechtdoor aanhoudend mondde de weg uit in de Kerkstraat, alwaar we andermaal rechtsaf gingen en de drukke Haachtsesteenweg, voor de tweede maal kruisten. Aan de overzijde ging het nadien linksaf in de Tiendeschuurstraat. Net voorbij het huis nr. 39 verlieten we de weg om een smal paadje rechts op te gaan tussen afsluitingen van de woningen. Deze zogeheten Geertruideboswegel bracht ons in rechte lijn naar de Ahornbomenlaan aan het knooppunt 106. We draaide rechts de Ahornbomenlaan in, om die wat verder naar rechts te verlaten via de Meerlaan. Gekomen op het kruispunt met eveneens Meerlaan, dienden we naar links verder te wandelen en zo het knooppunt 105 te vinden, op de kruising met de Neerstraat. We gingen de Neerstraat in naar links, om vrij vlug in de eerste bocht naar rechts, rechtdoor een klein stukje bos in te gaan via een grindwegje. We dwarsten te Neerstraat aan het knooppunt 102 en aan de overzijde kwamen we terecht in de Kruisstraat, een veldweg tussen de akkers.

We kruisten vervolgens de Liststraat en stapten verder, nog steeds in de Kruisstraat. Toen we de bewoonde wereld betraden, mondde de Kruisstraat uit in de Biststraat, waar we rechts de weg insloegen, ondertussen in het centrum van Nederokkerzeel. Amper 100 m verder gingen we rechtdoor verder in de Oude Brusselsebaan, aan het knooppunt 101. Even voorbij de laatste woningen verlieten we de Oude Brusselsebaan naar rechts op een brede grindweg, de Kortenbergbaan, terug in de vrije open wereld van de akkers en velden. Op een eerste kruising van veldwegen ging het linksaf in de Kerselarebaan. Tenslotte mondde dit grindpad uit op de Oude Brusselsebaan, een smal asfaltwegje, ter hoogte van het knooppunt 19. We volgden een tijdje links deze weg, om wat verder rechts opnieuw een veldweg in te gaan, de Dorenbaan. We passeerden nadien het knooppunt 84 ter hoogte van een Y-splitsing, waar we de rechtertak kozen. Zo ging tenslotte onze tocht rechtdoor verder via de smalle Dorenbaan tot aan het eindpunt van onze tocht, knooppunt 80. Op die manier kwamen we terug op het Dorpsplein van Erps-Kwerps. We eindigden uiteindelijk na 26668 stappen en 20,267 km.”

080: Nossegem, Zondag 10 mei 2009, 20,3 km. (1496,234 km.)

Deze wandeling, werd voorheen in de wandelgids Marching, editie 2009, als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche, 10/05/2009 – 1930 Nossegem (Vlaams-Brabant), 1^ste Airportwandeling – 6-12-20-25 km. Wandelclub De Parkvrienden Zaventem. Start: Hoeve Nothengem. Voor ¾ kan je wandelen langs landelijke wegen met veel groen en vergezichten. Kortom, een prachtige mozaïek van een wisselende natuur rond de luchthaven. Af en toe kan je genieten van opstijgende en landende vliegtuigen. Verzorgde rustplaatsen.’ Na afloop schreven we destijds het hierna weergegeven verslag, op zondag 10 mei 2009, omstreeks 17:56 uur.

“Dat wij hier ten huize, af en toe eens iets hebben met tanks of vliegtuigen, dat was reeds een bekend gegeven. Reden te meer ook vandaag dat we vroeg deze morgen richting Nossegem reden. Daar vond immers de 1^ste Airportwandeling plaats, een tocht ingericht door de plaatselijke wandelclub, de Parkvrienden uit Zaventem. De start, alsook de plaats van inschrijving diende te gebeuren in Hoeve Nothengem te Nossegem, op een boogscheut van de plaatselijke kerk. Er kon worden gekozen uit de afstanden 6, 12, 20 en 25 km. Wij kozen voor de 20 km (werkelijke afstand 20,3), vermits we zo een vermoeden hadden dat we veel zouden stilstaan om, zoals het marching boek aankondigde, opstijgende en landende vliegtuigen te bekijken. Na een broodje met gehakt en een koffie, gingen we op weg. Na enkele honderden meters kregen we op de linkerkant van de weg reeds een eerste bezienswaardigheid, met name het kerkhof van Nossegem, alwaar zich, volgens het bord op de kerkhofmuur, enkele graven bevonden van gesneuvelden uit de Tweede wereldoorlog.

Inderdaad een vijftal graven bevonden zich aldaar, trouwens allen leden van de Royal Air Force, waaronder zelfs twee militairen uit Nieuw Zeeland. Nadien ging het verder over de belangrijke spoorlijn richting Steenokkerzeel. Hier kwam al bijna onmiddellijk de luchthaven in beeld, vermits door de organisatoren was uitgepijld naar een plek waar je een panorama verkreeg over de terminals van Zaventem met tal van stilstaande vliegtuigen. Af en toe zag je in de verte reeds de eerste opstijgende en landende toestellen. Het ging dan verder langsheen de afsluiting, van het bekende centrum 127 bis van Steenokkerzeel. Net bij het voorbijgaan, werd iemand door de politie binnen gebracht. Wanneer je zo langs het met draad omsloten terrein wandelt, lijkt een vergelijking met de vroegere Duitse Konzentrationslager niet echt veraf. Een luguber zicht en dan te bedenken dat zich daar mensen bevinden die hier blijkbaar niet welkom zijn, anno 2009!! Even verder kwamen we op het Vliegtuigen Wandelpad, dat we geruime tijd zouden volgen, dwars door de akkers en weilanden.

De landende vliegtuigen bevonden zich vlak boven onze hoofden en het geluid was bij momenten verschrikkelijk. Talrijke vliegtuigspotters stonden langs de bermen met dure camera's in de aanslag. Zo bereikten we uiteindelijk na 7,2 km onze eerste rustplaats, café Central in het dorpje Erps-Kwerps. Terwijl we buiten op het terras van het café konden genieten van een frisdrankje, zagen we vlak boven de huizen de toestellen aanvliegen naar de luchthaven. Voor ons wandelaars, een bezienswaardigheid, echter voor de lokale bewoners moet dat een totaal ander gevoel geven. Tja, na een korte onderbreking trokken we verder over het dorpsplein van Erps-Kwerps, terug in de richting van de vrije natuur. Opvallend gegeven is dat hier in deze gemeente de veldwegen allen een naam hebben gekregen. Zo kregen we achtereenvolgens tal van paden onder de voeten geschoven zoals daar zijn: Voetweg 61, Buurtweg 8, fietsweg ‘Het Heuveling’, fietsweg ‘De Bleuk’. Beide fietswegen liepen parallel met de reeds vermelde spoorlijn, die druk treinverkeer gaf vandaag.

Tal van snelle treinen passeerden de revue, waaronder de bekende Thalys. Na ‘De Bleuk’ te hebben verlaten, gingen we onder de spoorweg door en bereikten zo het grondgebied van Kortenberg. Via de verderop gelegen Voetweg 24 kwamen we terecht in een prachtig stuk bosgebied dat ons uiteindelijk bracht tot aan sporthal ‘De Cavid’ van Kortenberg. Hier hadden we na een stuk parcours van 8,6 km onze tweede rustpost. De druk bezette bar zette niet onmiddellijk aan om lang binnen te blijven, dus gingen we al vlug terug op weg. Gelukkig hadden we even voordien wat kunnen genieten van het bos, gezeten op enkele omgehakte bomen. Terug op pad voor het laatste gedeelte van de wandeling, trokken we eerst door het centrum van Kortenberg, om vervolgens via een stuk verkaveling, terug te stappen in de richting van de luchthaven. We liepen vooreerst opnieuw geruime tijd parallel met de spoorweg.

Links van ons daverden de treinen voorbij en rechts zagen we om de vijf minuten landende vliegtuigen. Zo gingen we gestaag verder om het grondgebied van Nossegem en de startplaats te bereiken. Bij onze aankomst zagen we dat voor deze eerste luchthavenwandeling, om 14 uur reeds meer dan duizend wandelaars hadden ingeschreven. Een succes dus, aldus de voorzitter van de organiserende club. Opvallend waren de lovende kritieken van talrijke wandelaars die te aanhoren waren op het buitenterras van hoeve Nothengem. Wij waren ook alvast tevreden over wat we hadden kunnen aanschouwen tijdens deze tocht. De luchthaven eens anders bekeken. Zo gingen wij nadien, net als vele anderen, tevreden terug naar huis. Met oprechte dank aan het zonnetje vandaag voor de aangename temperaturen.”

Een blik in onze wandelboekjes sluit alvast dit relaas van een mooie tocht af. ‘K: Wandeling vanuit Nossegem rond het vliegplein. Steenokkerzeel, Erps-Kwerps en Kortenberg. Heel wat vliegtuigen gespot! J: 1^ste Airportwandeling aan de luchthaven. Tocht doorheen Nossegem, Steenokkerzeel, Erps-Kwerps en Kortenberg. Talrijke opstijgende en landende vliegtuigen.’