Een eindejaarstocht welke
destijds van start ging, in de gemeente alwaar we vroeger woonachtig waren.
Deze tocht werd toen aangekondigd in de wandelgids Marching als volgt:
‘Zaterdag – Samedi – 27/12/2008 – 9940 Sleidinge (Oost-Vlaanderen) –
Eindejaarstocht – 7-9-13-17-21 km. – W.A.K. (Wandelclub Al Kontent) – Start:
Vrije Basisschool De Bijenkorf. Langs rustige en landelijke wegen. Verzorgde
controleposten.’ Na het beleven van deze mooie en aangename winterwandeling,
konden we aan de hand van de belevenissen onderweg, het navolgende verhaal
neerpennen. Een verhaal op zaterdag, 27 december 2008 omstreeks 16:11 uur.
“Vandaag werd Sleidinge gekozen,
als beginpunt voor een winterse wandeling. Organisator, Wandelclub Al Kontent,
mocht zich gelukkig prijzen met de weersomstandigheden vandaag. Alhoewel
berekoud deze morgen, ongeveer - 3,5°, kreeg het zonnetje al vlug de bovenhand
en dat zorgde voor mooie vergezichten tussen de akkers en weilanden. Startplaats
voor de wandeling was de Vrije Basisschool ‘De Bijenkorf’, gelegen in het
Akkerken. Gezien de schrijver van dit artikeltje, geboren en getogen is in deze
gemeente, had deze wandeling vandaag wel iets bijzonders. Op deze startplaats
was vroeger de kleuterschool gelegen en daar kregen we dan ook onze eerste
kennismaking met het begrip school. Het gaf dan ook een raar gevoel, hier terug
te komen, zoveel jaren later. Vandaag kon worden gekozen voor afstanden van 7,
9, 13, 15, 17 en 21 km. Gelet op de gevoelstemperatuur, kozen we voor een
eerder kortere afstand van 15 km.
Na het verlaten van de
basisschool, liep het parcours langs het bedrijf Calcutta, destijds een gekende
textielfabriek, die zelfs de oorlogsjaren overleefde, dankzij het verkeerd
vallen van de daarvoor bestemde Duitse bommen. Het ging dan via de
Dellaertsdreef in de richting van het Keizersgoed. Hier kwamen we als kind
hengelen in de daar gelegen forellenvijver. Tussen de akkers ging het nadien
naar de Langendam. Op dit traject lopen tal van wandelroutes, zoals het
Burggravenpad en de Kristoffelroute. Op het einde van de vermelde straat ligt
het gekende psychiatrisch centrum van Sleidinge. In de volksmond is dit gekend
als de ‘Knip’, naar de vroegere naam ‘Kneippgesticht’. Hier kunnen tal van
jongeren terecht met alcohol- of drugsproblemen.
Vervolgens trokken we verder naar
de Weegse, alwaar we een eerste controlepunt hadden in de plaatselijke
judoclub. Na een korte eet- en drankpauze, trokken we verder richting Evergem,
via onder andere de Biezenstraat. De watertoren van Sleidinge, kwam steeds
nader, gezien de wandeling uiteindelijk via de Zevekotestraat en het Hulleken
in de onmiddellijke nabijheid van dit gebouw verliep. Vervolgens werd de drukke
baan, Gent - Watervliet gedwarst om dan de weg te vervolgen via Meerhem. Langs
rustige binnenwegen, ging het naar het Oostveld, waar nu de huidige velden
dienen om bomen te kweken. Jaren terug waren dit een soort meersen, geliefd bij
de plaatselijke jeugd. Uiteindelijk arriveerden we in de Kerkstraat om zo een
tweede controleplaats binnen te stappen, gelegen in de gemeentelijke
jongensschool.
Ook hier alweer een confrontatie
met een ver verleden, vermits we hier de lagere school doorliepen tot in het
jaar 1968. Een fel gemoderniseerd schoolcomplex, liet toch nog ruimte over om
een deel van de oude schoolgebouwen te bewaren. Aan de overzijde ligt het
rusthuis ‘Ave Maria’, destijds het ‘Moederhuis’ van de streek, waar menig kind
werd geboren. Ironie van het lot... velen die hier destijds het daglicht zagen,
brengen nu hun oude dag door op dezelfde plaats. Het tegenover gelegen
klooster, kon de tand des tijds niet weerstaan en diende plaats te ruimen voor
een modern zorgcentrum voor bejaarden. Enkel de oude kapel bleef bestaan. Zo
vervolgden wij onze wandeling, af en toe mijmerend over het verleden, langs tal
van wegen die ondertussen wijzigden van naam en waar de bouwwoede steeds verder
oprukt. Een kleine gemeente is groot geworden.
Via een lus kwamen we tot slot
opnieuw aan op de startplaats van de wandeling. Net als in een film, kregen we
vandaag een kijk op een modern Sleidinge, doorweven met eigen beelden hoe het
vroeger was. Nog steeds waakt de kerk over het dorpsplein, zoals ze altijd
heeft gedaan. Waarschijnlijk een stille getuige van zoveel jaren
gemeentegeschiedenis, waar we ook deel van uitmaken. Al bij al een geslaagde en
verzorgde wandeling, voorzien van een klein winterzonnetje en onder een
stralend blauwe hemel.”
Ook onmiddellijk na de
wandeltocht, werd een weinig aandacht geschonken aan de wandelboekjes, alwaar
ter zake enkele korte bevindingen werden genoteerd. Ziehier alvast wat destijds
in 2008 werd geschreven: ‘K: - 3° Berekoud. Maar een mooie wandeling door
Sleidinge. Met de nodige verhalen uit Joris zijn jeugd. J: Wandeling door mijn
geboortedorp. Veel herinneringen aan de jeugd. Een kleine gemeente is nu groot
geworden. Waar is de tijd?? De kleuterschool, de lagere school, veel uren
speelplezier her en der. Het moederhuis, waar het allemaal ooit begon!’
Sleidinge:
BeantwoordenVerwijderendaar werd eens geboren,
de man die mijn hart heeft gestolen,
met plezier op terug gekeken
op dit dorpje van weleer ♥