297: Herentals, Zaterdag 17 mei 2014, 24,8 km. (6007,579 km.)

“Vandaag waren we nog eens toe aan een wandeling, beschreven in de ‘Stationsstapper’, een gids met ‘Groene Haltewandelingen van station naar station langs Grote Routepaden’. Ditmaal kozen we de tocht van Herentals naar Tielen, met een geplande afstand van 24,6 km. Onderweg zouden we af en toe het traject volgen van de GR565 en tevens van de Streek-GR Kempen. Na een treinrit vooraf konden we de startplaats bereiken, met name het station van Herentals. Alvorens van start te gaan, namen we nog even de tijd om een hapje te eten en konden we ervaren dat de zon reeds in vol ornaat was te zien. Even later konden we alvast aan deze aangename dagtocht beginnen. We verlieten het station van Herentals naar links, om reeds de geel-rode aanwijzingen te volgen van de Streek-GR Kempen alsook een lokale route van 50 km, met name de Watermolenroute. Aan de overweg vervolgens rechtsaf de Belgiëlaan in, om voorbij de rotonde rechts Blijdenberg in te slaan, hierbij de rood-witte markeringen volgend van de GR5. Via de Vaartstraat wandelden we door het Klein Stadspark, om opnieuw de Belgiëlaan te bereiken en die naar rechts te volgen. Ter hoogte van het pand nr. 9 ging het linksaf om op die manier te wandelen door het Begijnhof. Aan het einde van het Begijnhof troffen we een zandpad aan, dat ons via enkele bochten liet aankomen ter hoogte van de Kleine Nete. Aan de overkant gingen we linksaf tot op de Nederrij, de eerstvolgende brug en hielden daar rechts.

De Nederrij naar rechts opgaand, bemerkten we de aanduidingen inzake de Abdijroute. We passeerden het kasteel Le Paige, staken even verder de spoorweg over en draaiden linksaf in Wijngaard. Nogmaals een spoorweg over ging het naar rechts in de Heistraat om dan een bospad te volgen, vooreerst bergop langs een kruisweg en nadien bergaf tot aan de Heilige Grafkapel. Na het bekijken van de kapel gingen we via enkele zanderige paden verder tot aan de in de nabijheid gesitueerde Toeristentoren. Hier konden we even pauzeren in het zonnetje en genieten van een lekkere koffie. We hadden er een schitterend zicht op de zandvlakte en de omringende bossen. Na deze onderbreking stapten we via enkele paden rechts en links, even later door de poort van het domein De Brink, om dit al even snel opnieuw te verlaten. Na enkele haakse richtingsveranderingen, via het Hermelijnpad, Hulzen en tot slot Heerle, kwamen we aan de Heerlekapel. Tijd vonden we om vooreerst te denken aan de inwendige mens. We troffen dan ook een picknickbank aan in de nabijheid van deze mooie kapel. Na een heerlijke lunch namen we even de tijd om de kapel te bezoeken, gelukkig stonden we niet voor een gesloten deur, zoals echter vaak het geval is. Na het nemen van enkele foto’s konden we even later onze wandeltocht verder zetten.

Voorbij de Heerlekapel volgden we de eerste straat rechts, staken de spoorweg over om dan links het Mispad te kiezen. Zowat 100 m verder draaide de weg naar rechts, welke ons liet aankomen aan een driehoekig pleintje. Voorbij het pleintje verliep de route via de Coolsweg tot aan het Hofke van Bayot. We troffen er een kruis aan ter ere van Nestor Bayot, gesneuveld tijdens de Eerste Wereldoorlog. Aan de T-kruising met de Coolsweg vonden we een wegwijzer inzake een lokale route, Pintelieren met Kastelse streekbieren. Daar hadden we toen geen behoefte aan, dus aan het Hofke van Bayot hielden we rechts aan, om over zowat 1,8 km een brede bosweg te bewandelen tot aan de vogelobservatiehut van het Zwart Water. Net voorbij de hut, ter hoogte van het wandelknooppunt 20, dienden we onze wandelweg verder te zetten naar links. Hier dienden we volgens onze wandelgids duidelijk de tekens te volgen van de Streek-GR Kempen, welke hier gedeeltelijk verliep over het wandelnetwerk Kempense Heuvelrug. Op die manier trokken we achtereenvolgens voorbij de wandelknooppunten 81, 80 en tot slot 28. Zo ging het doorheen dit enorme bosgebied over brede zandwegen, welke af en toe wel eens moeilijk begaanbaar waren omwille van het mulle zand. Aan het wandelknooppunt 28 gingen we andermaal rechtsaf.

Aan dit laatste wandelknooppunt echter, hielden we even halt aan het monument ter ere van de bemanning van een vliegtuig van de Royal Air Force, welke sneuvelden in de nacht van 25 op 26 maart 1942. Even verder bereikten we de Herentalsebaan. Hier weken we even af van de geplande route, vermits 100 m naar rechts, we even gingen pauzeren in café ‘In de Heide’. Na te hebben genoten van een verfrissend drankje, ging het aan de overzijde van de Herentalsebaan, links in de Bekenbaan en even later links in de Olmenlaan. Waar de onverharde weg overging in asfalt, draaiden we rechts een zandweg in, die we volgden tot aan de Weyersberg rechts. Even verder volgden we links de St-Rochusstraat tot aan het pand nr. 57. Daar wandelden we via een voetpad schuin rechts tot aan de kapel H. Barbara. We hielden rechtdoor aan via het Corneliuspad en later de Hogeweg tot we de plaats bereikten waar de Streek-GR Kempen het gezelschap verkreeg van de GR565, het Sniederspad. Vanaf deze plek zouden we tot bijna in Tielen de wit-rode markeringen in het oog dienen te houden. Bijgevolg ging het voor ons linksaf, we staken nadien de N123 over en wat verder via een brugje de Kaliebeek. Zo vorderden we tot aan de inkompoort van de Hoge Rielen.

We betraden zo het natuurdomein, voorheen militair domein, thans jeugdverblijfscentrum. We trokken doorheen dit mooie natuurgebied en wandelden voorbij het restaurant-café. Even later verlieten we het gebied via de hoofdingang en stapten tot aan de rotonde. Even voordat we de kazerne van de para’s bereikten, dienden we links een bospad op te gaan. We verlieten daar het traject van de GR565 en volgden opnieuw de geel-rode markeringen van de Streek-GR Kempen. We bleven het pad volgen in open veld, tot we Opstal bereikten, alwaar het linksaf ging. Even verder stapten we de Kerkstraat in tot aan het pand nr. 11, om via een paadje rechts aan te komen aan de kerk van Tielen. We konden er het mooie voormalige gemeentehuis bewonderen en als afsluiter nog even nagenieten bij een drankje in brasserie ‘Onder den Toren’. Zo eindigde onze wandeltocht na 24,8 km en 31803 stappen in het centrum van Tielen. De dag eindigde dan ook met een terugreis huiswaarts.”

101: Sijsele, Zaterdag 18 juli 2009, 18,58 km. (1960,634 km.)

Een georganiseerde wandeltocht, welke voorheen in de wandelgids Marching werd aangekondigd als volgt: ‘Zaterdag – Samedi 18/07/2009, 8340 Sijsele (West-Vlaanderen) – Op stap door Ryckevelde, 6-12-18-24 km. Wandelclub Roal Benti. Start: Feesttent KLJ. Prachtige natuurwandeling door dreven en bossen. Ryckevelde op zijn best. Het oude Male herbergt een geschiedenis waarvan het begin zich situeert in de vroege middeleeuwen. Een aanrader in uw agenda.’ Na afloop schreven we het navolgende relaas met betrekking tot onze belevenissen onderweg, op zaterdag 18 juli 2009, omstreeks 17:48 uur.

“Na de opgelopen kwetsuren van de voorbije weken en de daarmee gepaard gaande verplichte rust, waren we vandaag hoopvol gestemd om opnieuw te gaan wandelen. Deze morgen vertrokken we dan ook richting Sijsele, gelegen in West-Vlaanderen. Daar werd immers door de wandelclub Roal Benti, een wandeltocht ingericht onder de titel ‘Op stap door Ryckevelde’. Reeds bij het vertrek voelden we een strakke wind en op weg naar de plaats van inschrijving, vielen de eerste regendruppels. Het beloofde een dag te worden in mineur. Ter plaatse aangekomen vonden we een parkeerplaats op een daarvoor voorziene weide, in de onmiddellijke nabijheid van de opgerichte feesttent van de KLJ. Er kon worden gekozen uit de afstanden 6, 12, 18 en 24 km. Gezien we tijdens het verloop van de wandeltocht zouden bekijken hoe het ons verging, zouden we later beslissen welke afstand we zouden wandelen. Na een hapje en een koffie, gingen we op weg.

Bij het verlaten van de feesttent, bemerkten wij reeds dadelijk een eerste splitsing. Hier stelden we vast dat we naar links dienden te gaan, waar zowel voor de 18 als de 24 km, er tweemaal in die richting diende te worden gewandeld. Wat verderop staken we de drukke steenweg Maldegem - Brugge over, om ons te begeven in de richting van een klein stukje bos. We volgden geruime tijd de rand van dit bos, op een ernaast gelegen asfaltweg. Al spoedig bereikten we het grondgebied van Sint Kruis Brugge, waar we een eerste bezienswaardigheid konden bekijken, de Sint Trudo Abdij van Male. De wandelaars werden gedeeltelijk door het park van deze site gestuurd, om vervolgens via enkele aanpalende straten, een lange kasseiweg in het vizier te krijgen. Deze, op een heerweg lijkende baan, leidde ons terug naar het grondgebied van Sijsele. Al even vlug zagen we de plaatsnaamborden met de vermelding Moerkerke, om een paar honderd meter verder opnieuw Sijsele te zien staan. We bevonden ons hier blijkbaar op de scheiding van enkele gemeenten.

Even verder verlieten we de openbare weg, om via enkele veldwegen aan te komen in een verkaveling. Daar werden enkele straten gevolgd, tot we aankwamen aan het lokaal van de plaatselijke KLJ vereniging. Daar hadden we na 7,02 km een eerste controle. Na een kort oponthoud, trokken we opnieuw op pad. Kort na het verlaten van de controlepost, bemerkten we een splitsing, waar er voor de afstand van 24 km een bijkomende lus diende te worden gewandeld. Het zekere voor het onzekere nemend, besloten we om hier te kiezen voor de 18 km en eventueel morgen een wat langere afstand te wandelen. We sloegen dus een rechts gelegen pad in, dat ons leidde naar de steenweg Maldegem - Brugge. We dwarsten voor een tweede maal deze drukke weg, om aan de overzijde een smalle rijweg te nemen tussen de velden. De wandeling verliep via enkele verkeersarme straten, tussen velden, weilanden en boerderijen. We gingen langsheen een links gelegen maïsveld, terwijl we rechts in de verte zicht kregen op de kerk van Sijsele. Er tussenin lag een weide waar het vee rustig doorging met grazen.

Voorbij het veld bereikten we de kazerne van deze gemeente. We volgden opnieuw de openbare weg en vanaf nu het traject van het Ryckevelde wandelpad en van de Beverhouts fietsroute. Een mooie lange dreef later, bereikten we de feesttent van de KLJ, waar we een tweede controle hadden. Ondertussen waren we 13,91 km ver. Tijd dus voor een hapje en een drankje. Er was aldaar een tornooi minivoetbal van start gegaan en technici waren druk doende met de opbouw van de lichtinstallatie in de feesttent. Na de korte pauze, volgden we opnieuw dezelfde richting als voorheen op de dag, om wat verderop rechtdoor te gaan en een oude spoorwegbedding te volgen. Ook hier troffen we opnieuw de Beverhouts fietsroute aan. Ondertussen kwam de zon te voorschijn en het beloofde dan toch nog een aangename dag te worden.

Hier kwamen we terecht op het mooiste gedeelte van de wandeling. We volgden de oude bedding, links en rechts omgeven door een prachtig stuk bos. We zagen informatie aangaande de lokale Abdijroute en bemerkten bordjes van het Schilderspad. Zoals we verder konden lezen, bevonden we ons nu in het Domein Ryckevelde. Volgens de aangebrachte infopanelen, bevonden we ons zelfs op militair domein. Zo volgden we de ene dreef na de andere, met telkens om de hoek een ander zicht op het prachtige domein. Hier werd duidelijk ook beheerswerk verricht, vooral heideherstel. Af en toe volgden we een zandweg doorheen het bos. Middenin het bos bevindt zich het Maritiem Damage Control Center, ons nog bekend van de televisie. Hier werden immers in het verleden opnamen gemaakt. We gingen omheen dit terrein om het kasteel van Ryckevelde te bereiken. Ook hier werd even de tijd genomen om wat foto's te nemen van dit prachtige gebouw.

Naast het kasteel volgden we een dreef doorheen het bos, om uiteindelijk het Ryckevelde wandelpad te volgen, terug op weg naar de feesttent. We kunnen terugblikken op een geslaagde wandeling, vermits we geen nieuwe kwetsuren hebben opgelopen en blijkbaar min of meer reeds hersteld zijn van de vorige. We hadden zonder moeite de 18,58 km kunnen verwerken en kunnen uitkijken naar een volgende wandeling. De wandelclub had zijn best gedaan om te zorgen voor een afwisselend parcours, duidelijk voorzien van de nodige bewegwijzering. Toen we huiswaarts reden, zagen we dat omstreeks 13 uur, reeds 811 wandelaars waren van start gegaan. Ondertussen scheen volop de zon en kwamen nog steeds nieuwe deelnemers zich aanmelden. Uiteraard kenden we deze organisatie reeds van vroegere wandelingen in de omgeving, een reden om nog eens terug te keren dus.”

Tot slot van deze beschrijving, volgt uiteraard nog een korte weergave, van datgene wat na afloop van de tocht, werd toevertrouwd aan de wandelboekjes. ‘K: Landelijke wandeling. Eerste lus viel mee. Tweede niet! De derde door Ryckevelde en langs het militair domein, was mooi. Hevige wind, zeker geen zomer. Sijsele, Sint Kruis Brugge (Male) en Moerkerke. J: Tocht doorheen Sijsele, Sint Kruis Brugge en Moerkerke. Doorheen het domein Ryckevelde, langs het ‘maritiem damage control center’. Start in feesttent KLJ.’