“Een wandeling via knooppunten met start en
aankomst ter hoogte van het Provinciedomein ‘Het Vinne’, gelegen aan de
Ossenwegstraat 70 te Zoutleeuw. Na de verplaatsing vooraf via Cambio konden we
terecht op de ruime parking aan de ingang van het domein. Even later, omstreeks
11:00 uur konden we onder een bewolkte hemel van start gaan en dit aan het
knooppunt 304. We begaven ons rechtsaf op de Ossenwegstraat, om vrijwel
dadelijk de eerste straat links, de Pijpstraat in te draaien. Deze licht
stijgende kasseiweg volgden we slechts over vrij korte afstand, om er links een
grasweg op te gaan. Bezijden het kasseiwegje bevond zich een wegwijzer naar het
‘Wijngaardpad’. Wat verder veranderde het graspad in een smalle wegel welke
onder de bomen verdween. We stapten onder een houten portiek door, waarop de
vermelding ‘Wijngaardpad’. Echter amper het bosje ingegaan, kregen we af te
rekenen met honderden muggen, welke niet nalieten de eerste prikken uit te
delen. Vlug de muggenspray boven gehaald, echter zonder al te veel succes. Het
pad zouden we eerder kunnen vermelden als de ‘Muggenboulevard’. Na een ruime
bocht naar rechts bereikten we na veel armgezwaai de muggenvrije openbare weg,
de Bredestraat, tevens knooppunt 303. Deze brede grindweg leidde in een ruime
bocht omheen de links gelegen bosrand. Ter hoogte van de eerste woningen
veranderde het wegdek in asfalt. Deze weg tot op het einde volgend, kwamen we
uit op de dwars gelegen drukke Budingenweg. Inmiddels het knooppunt 302.
We kruisten de weg, om aan de overzijde via het
afgescheiden fietspad de weg naar links op te gaan. Deze druk bereden weg
echter, konden we even later ter hoogte van het Gemaal Zoutleeuw verlaten naar
rechts, via een brug over de Kleine Gete. We troffen er het knooppunt 301 aan,
doch bovendien hielden we er even halt op de nieuw aangebrachte rustbanken voor
een boterham met omelet. Na deze korte eet- en wandelpauze begaven we ons
opnieuw op weg. Aan het knooppunt 301, volgden we ditmaal de richting naar het
knooppunt 300, vooreerst via een smal grindpaadje links van de Kleine Gete,
zowat in tegengestelde richting. Via een haakse bocht naar links ging het
omheen een uitgestrekt grasveld. Een volgende bocht naar links liet ons via een
brugje de Vloedgracht overschrijden, waarna het nagenoeg in rechte lijn verliep
richting centrum van Zoutleeuw. Het tot nog toe gevolgde pad had dan ook als
benaming ‘Verbrande Brug’. Het pad verliep min of meer evenwijdig aan deze
gracht. We bemerkten er tevens de aanduiding dat we een gedeelte bewandelden
van het traject van de Streek-GR Hageland, alsmede de GR128. Gekomen op de
kruising met de rechts gelegen Melkweg, ging de grindweg over in een smalle
betonweg. Tussen de akkers en weiden door wandelden we verder via de Verbrande
Brug. Het af en toe bochtrijke wegje liet ons het knooppunt 300 voorbijgaan. Op
het einde van de weg bereikten we een Y-splitsing aan het knooppunt 39.
We kozen de linkertak en gingen via een brug de
Vloedgracht over om verder te stappen op de Leeuwerweg. Het betonbaantje mondde
tenslotte uit op de dwars gelegen Tiensestraat, aan het knooppunt 38. We
sloegen de straat in naar links, richting centrum Zoutleeuw. We begaven ons op
deze drukke toegangsweg naar het centrum, om een drietal ruime bochten later
aan te komen op de Schipstraat, ter hoogte van de brug over de Kleine Gete. We
konden er de kapel bekijken van Onze-Lieve-Vrouw-Ster der Zee. We volgden over
korte afstand de Prins Leopoldplaats naar rechts, evenwijdig aan de Kleine
Gete, tot aan het knooppunt 3. Daar ging het haaks linksaf, de Kleine Gete over
en vervolgens via de Vleesstraat tot aan de Sint-Leonarduskerk. Naast de kerk
troffen we een klein kunstwerk aan, getiteld ‘De Voor Denker’. We betraden er
vervolgens de Grote Markt aan het knooppunt 31. Men was er bezig met de
oprichting van een podium ter gelegenheid van de kermis. We konden er omstreeks
12:45 uur even de dorst lessen op het terras van café ‘De Met’. Gelukkig
voorzien van grote paraplu’s, vermits we tijdens het nuttigen van een cola
werden voorzien van regenwater. Tevergeefs hopend op het einde van de regenbui,
toch maar noodgedwongen de regenjas aangetrokken.
Aan het knooppunt 31 begaven we ons nadien
naast het stadhuis in de Rijkswachtstraat, welke overging in de Vincent
Betsstraat, richting stadspark van Zoutleeuw. Net vóór het park sloegen we
links de doodlopende Kanonstraat in, welke op het einde via een graspad rechts
toegang gaf naar het stadspark. Daar konden we nog even schuilen voor de regen,
terwijl we nog even dachten aan de inwendige mens. Na de maaltijd volgden we
verder het pad doorheen het stadspark tot we het park verlieten via de
Vestenwandeling tot aan het knooppunt 32. Daar ging het haaks rechtsaf op een
brede grasweg langs de rand van een perenboomgaard. Op het einde van de
boomgaard vonden we het knooppunt 33, alwaar we haaks links kozen, om er nadien
via een haakse bocht uit te komen op de Ossenwegstraat, een vrij drukke brede
betonweg. Gelukkig dienden we over niet al te lange afstand deze weg naar links
te volgen, weliswaar onder de striemende regen. Net voorbij het huis nr. 62
begaven we ons rechtsaf op een brede grindweg, Voetweg 50, welke leidde naar
het knooppunt 309. We draaien er haaks linksaf om via een brugje de Sint-Odolphusbeek
over te gaan. Aan de overzijde van het brugje betraden we het Provinciedomein
‘Het Vinne’. Na de doortocht doorheen een stukje bos mondde het pad uit aan het
knooppunt 308, aan de rand van een rietzone. We gingen er haaks rechtsaf en
betraden het wellicht langste vlonderpad dat we ooit hebben gezien, tussen het
riet dat boven onze hoofden uitkwam. Het bochtige vlonderpad eindigde wat
verder aan een schuilhut.
Net voorbij de schuilhut was het vlonderpad
versperd en niet toegankelijk omwille van het broedseizoen. We dienden
bijgevolg een alternatieve grasweg te volgen omheen deze broedzone. Het pas
gemaaide pad wees duidelijk de weg. We stapten nu verder over diverse brede
graspaden omheen het eigenlijke Vinne. Het knooppunt 345 voorbij, zetten we onze
wandeling verder langs open grasvelden, doorheen kleine rietzones en af en toe
een bosrijk gebied. Net alvorens we het volgende knooppunt 344 zouden
aantreffen, konden we nog even halt houden omstreeks 14:30 uur ter hoogte van
één van de vele picknickplaatsen omheen het Vinne. Een rijsttaartje ging zonder
al te veel moeite naar binnen. We begaven ons nog wat verder doorheen een
volgende rietzone via een ander knuppelpad tot aan een mooie vogelkijkhut. Daar
konden we even van nabij het waterwild bekijken dat zich bevond op het Vinne.
Vanaf de vogelkijkhut bereikten we tenslotte het knooppunt 344. We kozen
rechtsaf en betraden opnieuw een boszone op vrij modderige paden. Uiteindelijk
dienden we even later een tijdje afscheid te nemen van de natuur, daar het pad
uitmondde op de Rondeweg, een asfaltweg die naar links werd betreden. Wat
verderop voorbij de eerste woningen ging de straatnaam over in de
Zwartaardeweg, langs de rand van het Zwartaardebos. Op het einde aan een
Y-splitsing gingen we links verder op de Zwartaardeweg om de bebouwde kom te
betreden van Ossenweg. Een kruispunt verder hielden we rechts en begaven ons op
de Muggenberg, vrijwel dadelijk een flinke kuitenbijter.
De steile beklimming overwonnen arriveerden we
aan de kapel van Onze-Lieve-Vrouw-van-de-Ossenweg. Vermits de deur was geopend
brachten we een bezoekje aan de kapel zelf. Na het bezoek kruisten we de
Ossenwegstraat en stapten aan de overzijde verder door de Lindeweg. Vervolgens
kruisten we wat later de dwars gelegen Lindeweg en wandelden verder door de
gelijknamige doodlopende weg. Op het einde ging de betonbaan over in een smalle
wegel op een grasweg om uit te komen op een kruispunt van veldwegen aan het
knooppunt 343. We kozen er links de stijgende Pijpstraat, een holleweg, welke over
het hoogste punt verder verliep tussen akkers en overging in een smalle
kasseiweg. Na een tweetal bochten verliep de kasseiweg in rechte lijn naar het
knooppunt 305 op de kruising met de Bredestraat, die we links insloegen. Langs
een boomgaard en akkersland daalden we af naar de Ossenwegstraat, om aan de
overzijde opnieuw het Provinciedomein te betreden en er het knooppunt 306 te
vinden naast een picknickbank. We hielden nog even kort halt om nadien een
grindweg naar rechts te bewandelen, evenwijdig aan de openbare weg om even
later aan te komen ter hoogte van het bezoekerscentrum, tevens knooppunt 307 en
einde van de wandeling.”