552: Rijkhoven, Zaterdag 06 mei 2023, 19,8 km. (10.855,776 km.)

“Een wandeling met start en aankomst te Rijkhoven, vertrekkend vanuit de Landcommanderij Alden Biesen. Na de verplaatsing vooraf via Cambio, konden we terecht op de ruime bezoekersparking, gelegen in de Kasteelstraat 6. Aan de overzijde begaven we ons vooreerst via de Maastrichterallee naar het binnenplein van het complex, alwaar we in de shop konden overgaan tot de aankoop van de wandelkaart ‘Alden Biesen – Geschiedenis tussen akker en beemd’. We konden kiezen uit een zestal uitgepijlde wandelroutes, waarvan we deze kozen, aangeduid door opstaande gele rechthoekjes, over een afstand van ongeveer 16 km. Na de diverse gebouwen even van nabij te hebben bekeken, konden we even later omstreeks 10:45 uur de tocht aanvangen. We lieten het binnenplein even achter ons en volgden over korte afstand naar rechts opnieuw de Maastrichterallee, tot we schuin rechts een kronkelend vlonderpad konden opgaan, dat uitmondde op een grindpad dat we links insloegen. Na nogmaals links te hebben gekozen, bereikten we andermaal de Maastrichterallee, welke we ditmaal rechts opgingen om het domein te verlaten via de poort onder het Apostelhuis. We bevonden er ons op een kruispunt van smalle asfaltwegen, om er schuin rechts Keiberg op te gaan. Vrijwel dadelijk wandelden we voorbij het gemeentebord Kleine Spouwen. De licht hellende weg ging voorbij de laatste woning over in een smal betonpad, alwaar we verder aan hoogte wonnen. Eenmaal over het hoogste punt daalden we af tussen landerijen links en een stukje bos rechts. Even later, ter hoogte van een rechts invoegend grindpad, veranderde de naam van de weg in Bosselaar. Beneden aangekomen kruisten we vervolgens de N758, de Rode Kruislaan.

Aan de overzijde stapten we verder op de geasfalteerde Weerterstraat, om ter hoogte van de eerste bocht naar rechts, de weg te verlaten rechtdoor op een smal aardewegje tussen weiden en akkers. Even verder mondde het wegje uit op de Biesterstraat, een brede betonweg, ondertussen op het grondgebied van Grote Spouwen. We begaven ons linksaf op de weg, om naarmate we het centrum naderden een steile beklimming aan te vangen. Net voorbij het bord van de bebouwde kom Grote Spouwen, kozen we een smal graspaadje rechts tussen twee woningen. Het graswegje leidde ons doorheen het kleine Weerterbos, waar we omstreeks het middaguur even halt hielden ter hoogte van een kleine zitbank bezijden het pad. Terwijl we genoten van een broodje, verkregen we een schitterend uitzicht over de lager gelegen vallei. Na deze korte wandel- en eetpauze, volgden we nog steeds het graspaadje verder, om tenslotte via een wandelpoortje het bos te verlaten en er rechtsaf Boven het Bos in de draaien. Het pad eindigde op een T-kruising met een smalle betonstrook, Op de Steeg, die we rechts opgingen om nadien uit te komen in de bredere Op de Steeg. We gingen er scherp linksaf en vervolgden onze weg tussen enkele villa’s. Waar de weg bochtte naar rechts, ter hoogte van de laatste woningen, gingen we rechtdoor een brede stijgende veldweg op. Tussen uitgestrekte landerijen wandelden we tot op het einde, om er vervolgens linksaf over korte afstand een betonwegje te volgen, de Bovenstraat. Nadien ging het via de eerste straat rechts, de Slootweg, een nagenoeg rechtlijnig betonwegje tussen de akkers. Licht dalend leidde dit wegje ons naar de Rozelarenweg, om er rechtsaf verder te dalen naar een volgend kruispunt met de Membruggenweg. In feite ging het min of meer rechtdoor verder dalend.

Op die manier betraden we het grondgebied van Membruggen. Op het einde van de Membruggenweg, aan het kruispunt met de Koekoekstraat, konden we even pauzeren op een daar geplaatste zitbank en even denken aan de inwendige mens. Na dit korte oponthoud, ging het net vóór dit kruispunt linksaf op een veldweg, Keibosch genaamd. We kruisten nadien een smal betonwegje om aan de overzijde verder te gaan via de Zavelstraat. Tussen akkers door vorderden we naar een volgende kruising, ditmaal de Vogelzangstraat, om aan de overzijde een ander smal betonbaantje op de draaien, de Melkerijstraat. Langzaam wonnen we aan hoogte en gingen voorbij het even verder links gelegen Grootbos. Over het hoogste punt heen ging het in dalende lijn tot we rechtsaf via een doorsteek terecht kwamen op de Kasteelstraat in Genoels-Elderen, tegenover het daar gesitueerde wijnkasteel. We begaven ons dan even tot op het domein, alwaar we op het buitenterras even konden genieten van een fris glas cola. Jammer genoeg dienden we nadien te vernemen dat 2 cola’s van 20cl een prijskaartje hadden van exact 10 euro. Niet echt wandelvriendelijk met andere woorden. Na deze dure aangelegenheid verlieten we het wijnkasteel en sloegen linksaf op de Kasteelstraat. We gingen voorbij de lokale begraafplaats en volgden de Kasteelstraat tot we net vóór een electriciteitscabine, links de weg verlieten op een brede grasweg, tussen de woningen, die wat verder versmalde tot een brede wegel. Op het einde gekomen ging het op een kruispunt van smalle betonwegen scherp rechtsaf. Tussen eindeloze velden door leidde de weg ons stilaan terug richting Membruggen.

Aan een eerste Y-splitsing bogen we verder rechtsaf en daalden af tot aan een groot bedrijf, om daar de weg naar links te verlaten via een brede aardeweg. We kruisten een naamloos betonbaantje en stapten aan de overzijde verder op een andere aardeweg. Zowat halverwege ging het haaks rechtsaf op een smal wegeltje, om nadien links verder te gaan langs een haag om tenslotte uit te komen in de Roger Martensstraat. Over korte afstand ging het rechtsaf tot in de Dorpsstraat van Membruggen. Via de Zagerijstraat, gevolgd door de Koekoekstraat ging het richting natuurgebied Molenbeemd. Net over de Molenbeek sloegen we links een smal graspad in dat ons verder leidde langsheen de beek door het natuurgebied Molenbeemd. Dit unieke natuurgebied liet ons vooral genieten van mooi graspaden, af en toe wat smallere wegels en een hele reeks vlonderpaden, welke ons af en toe van richting lieten veranderen. Eenmaal voorbij het natuurgebied eindigde het pad ter hoogte van de druk bereden Rode Kruislaan. We konden er nog even genieten van een wandelpauze op een picknickbank bezijden het pad. Even later begaven we ons op weg voor het laatste gedeelte van de wandeling en volgden een smal pad naar rechts, evenwijdig aan de weg, door een stukje boszone, gevolgd door een tweede passage over vlonderpaden. Op het einde van de boszone, draaide het pad naar links en mondde uit op de drukke Rode Kruislaan ter hoogte van een garage. We staken de weg over en begonnen aan de overzijde aan de beklimming van de Tarweveldweg.

Tussen de akkers en wat verder boomgaarden, overschreden we het hoogste punt en daalden vervolgens af naar het lager gelegen kruispunt met Achter de Hoven. We konden er nog even verpozen op een zitbankje en het laatste broodje nuttigen, hierbij van dicht bekeken door een groepje geiten. Vervolgens begaven we ons rechtsaf op een grindweg, welke we even verder naar links verlieten via de Cuvelierstraat, voor zover een wegel een naam verkrijgt, om dan rechtsaf in rechte lijn een wandelweg te betreden welke uitmondde aan het kerkhof van Rijkhoven. Voorbij het kerkhof ging het rechtdoor via het Kamp waarbij we opnieuw het domein betraden van de Landcommanderij Alden Biesen. Deze weg leidde naar de reeds bekende Maastrichterallee, waar we links aanhielden en het domein verlieten, op weg naar de parking. Meteen het einde van een mooie en vooral rustige wandeling over een vrij heuvelachtig parcours.”