488: Malderen, Zaterdag 19 februari 2022, 14,837 km. (9781,609 km.)

“Een kort relaas inzake onze ervaringen tijdens een wandeling via knooppunten, behorende tot het Wandelnetwerk Brabantse Kouters (West) en het Wandelnetwerk In het Land van Stille Waters. Een geplande luswandeling met start en aankomst aan het station van Malderen. Na vooraf de verplaatsing te hebben gemaakt via bus en trein, bereikten we even na 10:00 uur het station van Malderen. Alvorens echter de wandeling aan te vangen, namen we omstreeks 10:30 uur nog even de tijd voor een kopje koffie in café Den Black, tegenover het station. Even later konden we op weg en tevens op zoek naar het eerste knooppunt van de dag, met name 68. We begaven ons linksaf in de Handelsstraat en stapten evenwijdig aan de spoorweg, om op die manier het centrum van het dorp te verlaten. Vrij vlug ging het voorbij het gemeentebord van Buggenhout, waarna we het kruispunt bereikten van de Handelsstraat met de Brusselmansstraat, tevens knooppunt 68. Daar ging het rechts de Brusselmansstraat in, een vrij druk bereden weg. Om de een of andere reden hadden we blijkbaar op het kruispunt een rechts gelegen paadje gemist, gezien we geen aanduiding meer vonden verder in de Brusselmansstraat. Tenslotte gekomen aan de rechts gelegen Grote Kouterbaan, vonden we een aanwijzing naar het knooppunt 69. Op die manier zouden we opnieuw op de juiste weg geraken. Dus rechtsaf de Grote Kouterbaan in, een smal landelijk betonbaantje.

Tussen uitgestrekte akkers en weilanden volgden we dit baantje tot aan de links gesitueerde Stenenmolenstraat, tevens knooppunt 69. We hielden dezelfde richting aan via de Grote Kouterbaan en kruisten vervolgens de Hoogweg. Aan de overzijde ging het nog een eindje door dezelfde straat verder tot het knooppunt 70 aan de dwars gelegen Vierbunderstraat. Aan de overzijde stapten we doorheen een kleine woonwijk via Hoogveld en Edgard Blancquaertlaan. In een linkse bocht van deze straat, ging het rechts tussen twee woningen door naar de dwars gelegen Vierbunderstraat, een smal paadje achter de woningen. We draaiden rechtsaf en bereikten de Akkerstraat, om er opnieuw rechts te kiezen. Dit smalle asfaltwegje tussen weiden leidde naar de dwars gelegen Holstraat, welke we links insloegen. We gingen voorbij het knooppunt 72 en volgden de Holstraat tot op het einde, zijnde knooppunt 73. Aldaar verlieten we de openbare weg en begaven ons aan de overzijde op een aardeweg, de Houtekruisweg, vrijwel dadelijk modderig en vol afgewaaide takken, door de storm van de vorige dag. Langs enkele kleine percelen bos, kwamen we uiteindelijk opnieuw op de openbare weg terecht, de Vekenstraat, ter hoogte van het knooppunt 74. Deze Vekenstraat rechts opgaand passeerden we vrij vlug het knooppunt 91.

We hielden nog steeds dezelfde richting aan, waarna uiteindelijk de Vekenstraat overging in Driehuizen, nog altijd een smal asfaltwegje tussen akkers en weilanden. Helemaal op het einde mondde Driehuizen uit op een driesprong, Biesten. We bemerkten er het knooppunt 92, alsook een wandelpaal welke aangaf dat we ons bevonden op het traject van de GR126. We draaiden rechtsaf en begaven ons op een aardeweg, welke even verder, na een haakse bocht naar rechts verder ging via Buurtweg 58, de Kruisheide. Op die manier betraden we het Lippelobos. We vonden er vrij vlug een kanjer van een omgevallen boom, het moment om even te verpozen en te genieten van een broodje. Na een korte onderbreking stapten we nog wat verder doorheen de brede dreef, vol afgevallen takken, tot we een kruispunt van bospaden en dreven bereikten aan het knooppunt 93. Daar verlieten we de Kruisheide naar links, teneinde via een smaller pad, de Lippelooweg richting openbare weg te wandelen. Hier konden we pas goed de schade bemerken van de storm, door tal van omgewaaide of afgebroken bomen. Uiteindelijk verlieten we wat later het bos en mondden uit op de druk bereden Kasteeldreef, meteen knooppunt 95.

Gelukkig ging het slechts over vrij korte afstand rechtsaf langsheen deze weg, om de eerst volgende bosweg links in te draaien, deel uitmakend van het Natuurreservaat Boske Kruisheide. Hier wisselden stukken bos en bosrand elkaar af, waarbij we een serie vlonderpaden kregen te verwerken, waarvan sommige deels waren vernield, door omgevallen bomen op de houten structuur. Het lukte evenwel de hindernissen te overwinnen, mits natuurlijk enig klimwerk. Dit mooie stukje ongerepte natuur eindigde jammer genoeg opnieuw op de openbare weg, ditmaal Kruisheide, inmiddels grondgebied Londerzeel. We bevonden ons aan het knooppunt 33, om er ditmaal Kruisheide naar links te bewandelen, een smalle kronkelende asfaltweg tussen akkers en weiland. Via een brugje staken we de Grote Molenbeek over en kwamen op een Y-splitsing uit aan het knooppunt 34. We namen de linkerweg, de Marselaerdreef, een vrij smal, nagenoeg lijnrecht asfaltwegje tussen de velden. Ondertussen hadden we reeds gevoeld dat de wind opnieuw in kracht begon toe te nemen, voorlopig nog in het voordeel. Bijna op het einde van dit wegje, bevond zich rechts een klein dennenbosje, alwaar we even halt hielden om toch nog even te denken aan de inwendige mens en uiteraard, omwille van gebrek aan horeca, even een sanitaire pauze in te lassen.

Voorbij dit stukje natuur maakte de Marselaerdreef een bocht naar links aan het knooppunt 35, doch we verlieten er rechtdoor de openbare weg en stapten een grindweg op, de Maerselaerweg, welke vrijwel dadelijk naar rechts bochtte. Door afwisselend enkele kleine percelen bos en stukken open landschap zetten we ons wandeling verder, af en toe gehinderd door omgevallen bomen, welke vanzelfsprekend niet altijd eenvoudig waren te omzeilen. Eenmaal al deze hindernissen verwerkt, bereikten we de Maldersesteenweg. We gingen even naar rechts tot voorbij de eerste woning, om dan tussen de gebouwen in links een grasweg op te gaan. Wat verderop maakte het gras plaats voor grind en pas nu in open vlakte voelden we pas echt goed hoe hard de wind tekeer ging. Voorlopig hadden we die nog min of meer van opzij. We kruisten er de Bessembaan en hielden de richting rechtdoor aan, tot we op het einde van het pad rechtsaf bogen en langsheen een haag stapten. We voelden af en toe een verloren regendruppel en begonnen al te vrezen voor erger. Hier hadden we de wind volledig in het nadeel en ook de temperatuur was behoorlijk gedaald. Voorbij de haag draaide het paadje naar links en kwamen we opnieuw op de openbare weg, de Bessembaan, ondertussen knooppunt 39.

Op het eerst volgende kruispunt ging het haaks linksaf op de Bessembaan, nu een grindweg tussen eindeloos lijkende akkers. De gure wind voelden we nu van rechts komen en dat duurde een tijdje, vermits we geen enkele beschutting hadden op dit gedeelte van het parcours. Op het einde aangekomen maakte de grindweg een bocht naar rechts en ging over in een smalle asfaltweg, waarna we vrij snel aankwamen op het Y- kruispunt met Sneppelaar, tevens knooppunt 310. Ditmaal verlieten we het geplande traject, gezien we anders met volle tegenwind richting Malderen zouden moeten gaan. We kozen dus min of meer de wind in het voordeel en volgden Sneppelaar naar links, richting verder gelegen spoorlijn. Een aantal bochten later bereikten we de spoorweg, om er nog even halt te houden in een overdekte picknickplaats juist bezijden de spoorweg. We konden er nog even een hapje nuttigen, waarna we evenwijdig aan de spoorlijn linksaf richting station van Londerzeel kozen. Ter hoogte van de overweg, op het einde van Sneppelaar vonden we knooppunt 313, om er rechtdoor een wandelpad op te gaan dat eindigde aan de achterzijde van het station van Londerzeel. We eindigden dan ook onze tocht omstreeks 15:35 uur, na 14,837 km. We zouden enkele minuten later een trein nemen, welke echter werd afgelast. Noodgedwongen vonden we dan toch aan de overzijde een bus richting Mechelen, na uiteraard een lange wachttijd.”

482: Bornem, Zondag 10 juni 2018, 18,111 km. (9689,21 km.)

 “Het relaas betreffende een wandeling via knooppunten, behorende tot het Wandelnetwerk In het Land van Stille Waters, met start en aankomst te Bornem. Na een verplaatsing per bus naar het station van Mechelen, konden we aldaar in de Panos genieten van een kopje koffie en overgaan tot de aankoop van een zestal koffiekoeken. Vervolgens namen we de trein richting station van Bornem, om er aan te komen omstreeks 10:07 uur. We begaven ons nadien in de Stationsstraat, richting Kerkplein van Bornem, om aldaar, alvorens de wandeling aan te vatten nog even te genieten van een kopje koffie in Kafeemangee. Na te hebben genoten van het zwarte goud, begaven we ons naar het Kardinaal Cardijnplein en stapten zo voorbij de plaatselijke Onze-Lieve-Vrouw-en-Leodegariuskerk, alsook het Landhuis. Om de hoek vonden we de eigenlijke startplaats van onze dagtocht, knooppunt 1. We gingen linksaf de Kasteelstraat in en stapten voorbij het AZ Rivierenland. Voorbij de laatste huizen in de Kasteelstraat betraden we een parkzone, behorende tot het kasteel Marnix de Sint Aldegonde. Ter hoogte van een eerste splitsing, wandelden we links verder om er vrijwel onmiddellijk knooppunt 2 aan te treffen. We hielden dezelfde richting aan, nu op een grindpad, waarna we de Kasteelstraat kruisten. Vanop dit kruispunt konden we rechts in de verte een glimp opvangen van de toegangspoort tot het kasteel zelf. Vermits we ons bevonden in een schitterende omgeving, namen we omstreeks 11:45 uur even de tijd om te genieten van een boterkoek.

Na dit aangenaam oponthoud ging het verder via het grindpad, tot op een T-kruising, om er rechtaf te gaan via Luipegem. We gingen zo in een wijde bocht naar links omheen het Natuurreservaat Het Graafschap. Uiteraard volgden we hierbij een gedeelte van het parcours van de plaatselijke Luipegem Wandeling. Min of meer aan de overzijde van het natuurreservaat naderden we van nabij de Oude Schelde. Nog steeds dezelfde richting aanhoudend bereikten we tenslotte knooppunt 28, nagenoeg aan het andere uiteinde van deze mooie natuurzone. Aan het knooppunt bereikten we opnieuw de bewoonde wereld, om tussen de huizen door Luipegem te bereiken, de dwars gelegen openbare weg. Over vrij korte afstad volgden we de weg naar links, om dan net voorbij een woning, rechtsaf een gindpad op te gaan. Gekomen aan een kruispunt van grindpaden, draaiden we haaks linksaf in de richting van het Nonnenbos. De tocht verliep een tijdje langsheen de rand ervan om vervolgens opnieuw de openbare weg te vinden net alvorens we opnieuw Luipegem betraden, zijnde het knooppunt 29. We bemerkten er dadelijk de bordjes dat we ons bevonden op de Scheldeland Route. Over vrij korte afstand begaven we ons naar rechts op Luipegem, om nadien de eerste doodlopende straat links, de Brandheide in te draaien. De weg eindigde aan de rand van het Natuurreservaat Het Graafschap. Daar troffen we een grindweg aan, welke we rechts volgden, langsheen de rand van het bos.

We bewandelden dit grindpad langsheen de rand van het bos en achter de tuintjes van de rechts gelegen woningen tot aan het knooppunt 3. Daar aangekomen omstreeks 12:30 uur, konden we even genieten van een zitpauze op een van de daar geplaatste zitbanken. Even later begaven we ons opnieuw op weg, teneinde enkele woonstraten te doorkruisen. We verlieten het grindpad naar rechts via de Kloosterstraat, kruisten de Kloosterstraat om aan de overzijde ons te begeven in de Grootheide. Bijna onmiddellijk ging het links een smal tegelpad op tussen de woningen, welke uitmondde in de Collegelaan. Deze weg volgend, passeerden we bezijden het Abdijpark, om nadien opnieuw de openbare weg te bereiken, de Sint-Amandsesteenweg. We draaiden de weg naar links op, om nadien aan de overzijde rechts de doodlopende Steenmolenweg te kiezen, die leidde naar de Barelveldweg. Nogmaals links verkiezend, kwamen we aan het kruispunt met de Barelstraat, om daar rechtsaf te gaan in de richting van de iets verder gesitueerde Kinderboerderij Barelhoeve. De klok wees ondertussen 13:10 uur aan, toen we even konden genieten van een cola in ’t Koerhuis. Na deze rustpauze betraden we de kinderboerderij en stapten tot aan de rand van het bos, om er rechtsaf langsheen de bosrand verder te wandelen.

Een haakse bocht naar rechts later, ging onze tocht verder langs de bosrand om uit te monden in de Kluisstraat, een breed grindpad tussen de bomen. We sloegen ter hoogte van dit knooppunt 43 haaks rechtsaf in de Kluisstraat, een grindpad met het uitzicht van een dreef. Op het einde van de Kluisstraat bereikten we het kruispunt met de Barelstraat, welke we links opgingen. Deze brede druk bereden asfaltweg leidde ons naar het Fort van Bornem. Aan de ingang van het fort troffen we een picknickhut aan, alwaar we omstreeks 13:50 uur nog even konden denken aan de inwendige mens. Na het bekijken van de omgeving, stapten we nog wat verder in de Barelstraat tot aan het knooppunt 41, om er in een haakse bocht naar rechts van de Barelstraat, links een aardeweg in te draaien. Tussen de eindeloze akkers door mondde deze aardeweg uit op de openbare weg, de Platte Heegtestraat, die we een tijdje naar rechts zouden volgen, tot we aan de overzijde opnieuw links een brede grindweg konden ingaan. We maakten een ruime bocht naar links tussen de akkers, om tenslotte opnieuw de Platte Heegtestraat te betreden en die ditmaal opnieuw naar rechts op te gaan, ter hoogte van een kapel OLV Onbevlekt Ontvangen. Op het einde van de weg, dienden we links nogmaals de Kluisstraat te kiezen, die nu leidde naar het knooppunt 42. Haaks rechtsaf, betraden we even verder het Domein Breeven.

We passeerden de aldaar geplaatste klimmuur en wandelden dan doorheen het domein, langs een enorme waterpartij, richting ingang van het domein. Nabij de ingang van het complex konden we om 15:30 uur nog even genieten van een verfrissend drankje in het Breeven Sportkafee. Na deze nagenoeg laatste rustpauze, begaven we ons even later via de parking naar de uitgang van het domein er vervolgens de Barelstraat in te gaan. Voorbij een supermarkt kruisten we de Sint-Amandsesteenweg om aan de overzijde via de Guil, uiteindelijk aan de komen in de Kloosterstraat, knooppunt 4. Via de Kloosterstraat en in het verlengde de Achterweidestraat, eindigden we opnieuw aan het knooppunt 1 op het Kerkplein van Bornem. Restte ons dan nog enkel de afstand te overbruggen naar het station voor de terugreis. We eindigden deze zomerse dagtocht dan ook na 24149 stappen, goed voor alweer 18,111 km erbij op de teller.”

424: Puurs, Zaterdag 19 augustus 2017, 23,355 km. (8649,007 km.)

“Het relaas inzake een wandeltocht via knooppunten, behorende tot het wandelnetwerk ‘In het Land van Stille Waters’. Vooraf maakten we de verplaatsing per bus en trein naar het station van Puurs, alwaar onze tocht zou van start gaan, evenwel pas ter hoogte van het wandelknooppunt 124. We bereikten dan ook het station van Puurs omstreeks 10:00 uur. We begonnen dan ook met een korte aanlooproute naar het beginpunt, via de Stationsstraat en de F. De Bondtstraat, om op die manier aan de spoorweg te arriveren. Net vóór de spoorweg gingen we linksaf op de Seinhuiskaai, een smal wandel- en fietspad naast de sporen. We kruisten de R. Verbelenstraat en gingen aan het Kerkplein voorbij. We kregen zo een mooi zicht op de Sint-Pieterskerk links. Nog steeds dezelfde richting verder aanhoudend naast de spoorweg, kwamen we op het kruispunt met de Reststraat. We gingen rechtsaf, staken de spoorweg over en troffen het wandelknooppunt 124 aan. Onmiddellijk ging het opnieuw naar rechts, om een graspad te bewandelen naast de spoorweg, in de andere richting. Gekomen ongeveer ter hoogte van het Kerkplein aan de overzijde van de spoorweg, verlieten we het graspad naar links en kwamen op de openbare weg, Keulendam.

Zowat een grote S-bocht later kwamen we op de N159, de R. Verbelenstraat, een vrij drukke weg, welke we slechts naar links dienden op te gaan tot het eerste kruispunt. We staken nogmaals de spoorweg over, om nadien rechtsaf te wandelen op een smal tegelpad, eveneens R. Verbelenstraat. Eenmaal de laatste huizen achter de rug, verkregen we een smalle asfaltweg, welke ons liet wandelen tussen akkers en weilanden. Evenverder kruisten we de Bosdreef, om nog steeds het smalle wegje verder te volgen tot we tenslotte terecht kwamen op de Eikevlietbaan. We kozen de richting links om verder te stappen naar de N16, de Rijksweg Temse – Breendonk. Net alvorens de N16 aan te treffen, konden we omstreeks 10:45 uur even pauzeren ter hoogte van de McDonald’s. We konden er terecht voor een kopje koffie en dat smaakte naar behoren. Na deze korte onderbreking, staken we de N16 over om aan de overzijde het knooppunt 73 aan te treffen, ter hoogte van een Y-splitsing. We kozen de rechtertak, een smalle asfaltweg Grote Amer genoemd en maakten een grote bocht naar rechts, nagenoeg terug richting N16.

Juist alvorens het einde van de doodlopende weg te bereiken, ging het via een smalle wegel linksaf, doorheen een stukje bos. Na het bos kregen we een smal asfaltpad voor de voeten dat we verder volgden. Nadien zou blijken dat we ons bevonden in Kleine Amer. We passeerden ’t Hof van Seghers en draaiden nadien naar rechts verder. We kwamen uiteindelijk op het T-kruispunt met eveneens Kleine Amer, om er opnieuw links verder te gaan, tot het kruispunt met de rechts gelegen Vijverstraat. Deze straat geruime tijd volgend, ging het nogmaals de spoorweg over en troffen we even later het knooppunt 71 aan op de N149, de Coolhemstraat. We konden er de mooie Sint-Bernarduskapel bewonderen, met het erachter gelegen Bosreservaat Coolhem. We stapten de Coolhemstraat in naar links en stapten langs het rechts gelegen bos, op een fel rood gekleurd fietspad. Toen we nogmaals de spoorweg bereikten, troffen we er het wandelknooppunt 72 aan. We namen er afscheid van de N149, de Coolhemstraat en stapten net voor de spoorweg op een fietspad rechts, dat evenwijdig verliep met de spoorweg. Een klein brugje over een waterloop, liet toe omstreeks 12:00 uur even te genieten van een picknick.

Na de wandelpauze ging het nog verder langsheen de spoorweg, voorbij het knooppunt 69, om er nadien de J. de Donckerlaan te kruisen ter hoogte van het knooppunt 68. We bleven evenwijdig wandelen aan de spoorweg en staken ter hoogte van het station Ruisbroek Sauvegarde de gelijknamige Sauvegardestraat over, op weg naar het knooppunt 67. Voorbij de bebouwde kom van Ruisbroek Sauvegarde, verliep het spoorwegtracé een eindje door de Polder van Bree, waarna we knooppunt 67 aantroffen in de Kaardijkstraat. Aldaar ging het linksaf, over de spoorweg, teneinde de Kaardijkstraat te volgen naar het centrum van Ruisbroek. Vooreerst via een smal asfaltpaadje tussen de beplanting, kwamen we later terecht tussen de woningen en mondde de straat uit op het kruispunt met de Kerkstraat. We gingen rechtsaf en betraden Ruisbroek-Dorp om er aan te komen omstreeks 12:50 uur ter hoogte van het Gemeentehuis. Links daarvan konden we dan even pauzeren op het terras van ‘Afspanning De Kroon’, om er te genieten van een glaasje cola. Eenmaal de wandelpauze achter de rug, ging het verder via Ruisbroek-Dorp, links van het gemeentehuis. We kwamen langsheen het monument dat herinnert aan de waterramp en stapten voorbij de plaatselijke kerk. We troffen tenslotte knooppunt 66 aan op het kruispunt met de Hellegatstraat. We draaiden de straat rechts in om zo het Zeekanaal te bereiken op het einde van de weg.

Eenmaal dit punt bereikt, begonnen we aan een wandeling langsheen het jaagpad aan de oever van het Zeekanaal, met andere woorden linksaf dus. Zo vorderden we langzaam maar zeker voorbij de knooppunten 62 en 61 tot aan het knooppunt 20. Daar verlieten we het jaagpad naar links en daalden via enkele trappen af naar de lager gelegen E. de Blockstraat. We bevonden ons trouwens op het traject van de Scheldedijkroute, een fietsomloop van 43 km. We passeerden knooppunt 50 en gingen linksaf richting centrum van Wintam. Korte tijd later kwamen we aan de St. Margarethakerk van Wintam. Op het plein naast de kerk troffen we het beeld aan van ‘De Binnenschipper’, alsook het café Sint Margareta. Ondertussen was het zowat 14:30 uur geworden, tijd om te genieten van een frisdrankje. Na een aangename rustpauze gingen we links verder in de Willem de Blockstraat, wat verder overgaand in de Jozef Spiessensstraat. De straat werd steeds smaller om uiteindelijk als tegelpad te eindigen ter hoogte van de Egied de Jonghestraat. Aan de overzijde van de weg stapten we verder via een veldweg, de Eikevlietbaan. Zo kwamen we aan ter hoogte van het knooppunt 58, naast de kapel OLV van Bijstand, gedateerd 1833.

Aan de kapel betraden we een veldweg naar rechts, tussen de akkers door welke leidde naar de Karel Suykensstraat. We draaiden rechts de straat in welke overging in de Eikendreef. Aan het kruispunt met de rechts gelegen Papenstraat, ging het linksaf een dreef in op een grindweg. Zo ging het lange tijd doorheen de ene dreef na de andere, waarbij we achtereenvolgens de knooppunten 57, 56, 55 en 53 voorbij gingen. Zo kwamen we terecht in het Natuurreservaat Het Moer. Na een weidse bochr naar links bereikten we het knooppunt 53 op de Schoonaardestraat, een smalle kasseiweg. We draaiden de kasseiweg links op richting knooppunt 54, gesitueerd op het kruispunt met de Spuistraat. Daar draaiden we rechtsaf, stilaan richting centrum van Puurs. We staken opnieuw de N16 over, om op die manier terug te wandelen naar het station van Puurs. We sloten deze dagtocht af na 31140 stappen en 23,355 km.”

372: Bornem, Zaterdag 21 mei 2016, 23,857 km. (7541,009 km.)

“Vandaag hadden we het wandelnetwerk ‘In het Land van Stille Waters’ als doel voor onze dagtocht. We zouden dan ook een soort luswandeling maken met vertrek en aankomst in Bornem. Deze ochtend ging het dan ook om zowat 08:22 uur via een bus van lijn 287 naar het station van Mechelen, alwaar we even later om 08:41 uur aansluiting hadden per trein naar Bornem. Omstreeks 09:15 uur arriveerden we ter hoogte van het Stationsplein en vonden daar aan de overzijde een zitbank, alwaar we vooreerst even genoten van een ontbijt. Vervolgens wandelden we richting kerk, om aldaar nog een kleine koffiepauze te nemen in café taverne ’t Gemak. We zaten er inderdaad gemakkelijk, doch dat kon zo niet de hele dag blijven duren, er diende immers nog te worden gewandeld. We gingen dan ook op zoek naar het wandelknooppunt 1, start van onze eigenlijke wandeltocht en troffen dit aan ter hoogte van de Kasteelstraat, in de nabijheid van het gemeentehuis. Nu konden we pas echt van start voor een tochtje doorheen dit wandelnetwerk.

Het traject leidde ons vooreerst langs de Temsesteenweg, waarna we vrijwel dadelijk de openbare weg verlieten, teneinde te wandelen omheen het links gelegen Mannewiel. Op dit ochtendlijke uur, blijkbaar een druk bezochte visvijver. Ondanks af en toe wat bewolking, deed de zon toch wat moeite ons voorlopig een aangename dag te brengen. Zowat halverwege de waterplas, ging het rechtsaf om doorheen een klein stukje bos te wandelen, via enkele aangelegde vlonderpaden. We bemerkten er vrijwel dadelijk de rood-witte markeringen van de GR5A. Voorbij het stukje natuur bereikten we de Rijkenhoek en stapten we rechtsaf, opnieuw naar de Temsesteenweg. Zo bereikten we het wandelknooppunt 5. Ons aanvankelijk geplande traject zou richting knooppunt 6 gaan, via Buitenland, doch ter hoogte van het reeds gemelde wandelknooppunt 5, werden we geconfronteerd met een trajectwijziging. We zouden dienen om te gaan via het wandelknooppunt 179, een punt dat we niet konden aantreffen op onze kaart. Dan maar in goed vertrouwen de aangegeven omleiding volgend.

Op die manier verliep onze wandelroute vervolgens via de rechts gelegen Vitsdam, nadien over de spoorweg naar de drukke en gevaarlijke N16, de Rijksweg Temse Breendonk. Eenmaal veilig aan de overkant, wandelden we verder doorheen de Vitsdam. De bebouwde kom hadden we al een tijdje verlaten en we bevonden ons nu tussen weiden en akkers. We troffen onderweg het nieuwe wandelknooppunt 179 aan en vonden daar de verdere aanwijzingen naar het aanvankelijk geplande knooppunt 6. Zo stapten we langsheen een tweede waterplas, het Kleine Kragewiel. Hier maakten we nagenoeg een haakse bocht naar links, nog steeds de Vitsdam volgend, tot we uiteindelijk het knooppunt 6 bereikten ter hoogte van de Groot Schoordijk en dit na een korte klim. We kregen nu zicht op de Schelde. Een aldaar gemaakt kunstwerk uit zwerfvuil met de vermelding 17.000.000 kg, trok even de aandacht. We wandelden rechtdoor via het jaagpad langsheen de Schelde en volgden op die manier het traject van de LF5 Vlaanderen Fietsroute. We wandelden een beetje naar links en bevonden ons tussen de Schelde rechts en de Buitenlandpolderdijk links.

Heel wat wielerliefhebbers reden in beide richtingen langsheen dit mooie geasfalteerde jaagpad. We troffen even verder de bordjes aan van de Scheldedijkroute, een fietsomloop van 43 km, toen we plots een fietser onze richting zagen naderen, enigszins over de weg zigzaggend. Bleek dat de man was gestoken door een insect en verzocht ons even de wonde te bekijken. Onze levensgezellin haalde daarop terstond een spiegeltje, wat insectenzalf en een Kleenex uit de tas om de man behulpzaam te zijn. Even later kon hij dankbaar als hij was, de resterende 30 km verder fietsen. We kregen stilaan zicht op de kerktoren van Temse, alsook naderden we de bekende bruggen over de Schelde aldaar. Korte tijd nadien, gingen we onder de bruggen door van de N16, de Rijksweg Temse Breendonk, om vervolgens linksaf te wandelen, evenwijdig met de Rijksweg tot aan het eerstvolgende kruispunt, het Sas, alwaar we wandelknooppunt 21 aantroffen. Op weg daarheen volgden we een tijdje de LF38 Dender-Waaslandroute en tevens het Groteroutepad GR5A. We dienden rechts te houden en stapten voorbij het echte sas, alsook de gelijknamige taverne ’t Sas, doch die ging pas een uur later open. Dus maar verder op zoek naar een volgende horecazaak, te beginnen richting knooppunt 22.

We begaven ons bijgevolg opnieuw in de richting van het jaagpad langsheen de Schelde en begonnen terug aan een lange tocht over een asfaltweg, bovenop de dijk. De bewolking was ondertussen toegenomen en de wind blies behoorlijk in het nadeel. We vorderden nu evenwijdig met de Dijkstraat. Een rustbank nodigde alvast uit een hapje te eten, vermits we langzaam de klok van het middaguur naderden. Na onze versnapering werd toch maar verder het jaagpad gevolgd. Eenmaal wandelknooppunt 22 bereikt, bemerkten we links beneden op de weg een herberg, weliswaar ‘te koop’. Een bekend verschijnsel dat stilaan een gewoonte wordt tijdens een zaterdagse wandeltocht. Hop dan maar naar het volgende wandelknooppunt 23. Alvorens dit te bereiken hadden we wat meer geluk en konden we even halt houden op het terrasje van het ‘Praat & Eetcafé Groenendijk’ in de Dijkstraat. We hadden ondertussen het grondgebied bereikt van Weert en dat zowat omstreeks 12:15 uur. Blijkbaar op het tijdstip van de maaltijden, vermits we onmiddellijk de spijskaart in de handen kregen. Toen we het echter hielden bij een frisdrankje, was de vriendelijkheid van de uitbater plots ver te zoeken. We hebben dan ook onze drankpauze eerder beperkt gehouden.

We hadden even kort van het geplande traject afgeweken, doch na onze keel te hebben gesmeerd, gingen we aan het café het hoekje om, teneinde via de Scheldestraat opnieuw de dijk te beklimmen richting jaagpad. Boven gekomen ging het opnieuw linksaf ter hoogte van het wandelknooppunt 23 en begonnen we terug aan een stukje wandelen langsheen het jaagpad naast de Schelde. Langzaam maar zeker draaide het jaagpad wat naar links, weg van de Schelde en wandelden we min of meer evenwijdig met de Molenstraat. We bereikten even later knooppunt 44 en aldaar ging het linksaf en daalden we de dijk af naar de lager gelegen Briel. Er volgde nu een verkeersarme landweg tussen in hoofdzaak weilanden en akkers. De weg ging nagenoeg in rechte lijn naar het volgende knooppunt 46, om aldaar nog altijd in dezelfde richting rechtdoor te stappen. Uiteindelijk bereikten we een T-kruispunt, ter hoogte van een piepklein wit huisje en draaiden aldaar rechtsaf, opnieuw richting jaagpad. Een korte beklimming bracht ons opnieuw bovenop de dijk en tevens ter hoogte van het wandelknooppunt 47. Het ging voor de zoveelste maal die dag linksaf, verder op het jaagpad.

Enkele honderden meters verder troffen we een rustbank aan tegenover het derde wiel van de dag, het Schoorlandwiel. Het was reeds 13:20 uur geworden, de hoogste tijd dus om iets te drinken en een klein dessert te nuttigen. Terwijl we genoten van deze versnapering hadden we een uniek zicht op het watergebied lager gelegen. Terug op pad bereikten we vervolgens wandelknooppunt 48, nog steeds langsheen het jaagpad en zouden deze weg nog volgen tot aan het volgende punt, met name 49. Daar aangekomen draait de Schelde enigszins naar rechts en hielden wij rechtdoor aan, teneinde af te dalen naar de Benedenstraat, een toepasselijke naam eigenlijk. We hadden ondertussen Branst bereikt. Linksaf ging het tot aan de Wilgenlaan, om aldaar opnieuw linksaf te gaan. We vorderden nu doorheen een woonwijk, eigenlijk een doodlopende straat, om op het einde een kerkwegel te volgen, welke ons leidde naar de verder gelegen Beerdonkstraat. Opnieuw op de openbare weg ging het naar rechts, tot aan het volgende kruispunt, hierbij ondertussen wandelknooppunt 32 voorbij gewandeld. We bevonden ons trouwens op het traject van de Scheldeland Route.

Gekomen ter hoogte van het kruispunt tegenover de kerk, ging het linksaf in Luipegem om vervolgens de eerste straat rechts te kiezen, eveneens Luipegem, wat verderop Heuvelstraat geheten. We stapten nu langsheen een rustige landelijke weg, hoofdzakelijk omgeven door weiland, met bloeiende grasbermen. Ter hoogte van knooppunt 100 vervolgden we gewoon dezelfde richting, nog altijd de Heuvelstraat, tot aan het knooppunt 34. Hier eindigde de Heuvelstraat en bereikten we een splitsing met de Boterbloemenlaan rechts en de Brandheide, zowat schuin links. We volgden de Brandheide en betraden op die manier een onverharde veldweg tussen hagen en later passeerden we enkele achtertuintjes. Korte tijd nadien, een smalle wegel volgend, veranderden we af en toe van wandelrichting, waarna we uiteindelijk het speelbos Nonnenbos betraden. Vrijwel onmiddellijk ondervonden we daar hinder van ontelbare insecten. Dan maar vlug gebruik gemaakt van een spray op armen en benen, om dan zo vlug mogelijk het bos te kunnen verlaten, via de aangegeven weg, een bospad teneinde aldus de Kloosterstraat te bereiken, tevens het wandelknooppunt 29.

Zowat 100 m verder ging het linksaf in de richting van een brede bosdreef, welke jammer was afgesloten. Net voor het begin van het bos hielden we dan ook rechts en wandelden evenwijdig met de bosrand, tot aan een picknickbankje ter hoogte van een petanquebaan. Hier troffen we het paaltje aan van wandelknooppunt 3. Het was toen zowat 14:45 uur en tijd om de laatste broodjes te nuttigen. Na deze laatste maaltijd van de dag, ging het via een lichte helling naar rechts, opnieuw naar de Kloosterstraat, welke we kruisten, om aan de overzijde Grootheide te betreden. Kort daarna ging het schuin links een kerkwegel op. Aan het einde bereikten we de Collegebaan, om vervolgens via een andere kerkwegel de Sint-Amandsesteenweg te bereiken en naar links in te wandelen. Een volgende kerkwegel aan de overzijde van de weg, liet ons uiteindelijk de Barelveldweg betreden. Een kort ommetje naar links liet ons even verpozen op het terras van café ’t Zandhof, alwaar me midden een groep wielerliefhebbers even konden genieten van een frisdrankje. We waren al een heel eind gevorderd op onze wandeling, toen we omstreeks 15:15 uur begonnen aan de laatste etappe.

We wandelden verder doorheen de Barelstraat, om vervolgens ter hoogte van de kinderboerderij, het domein te betreden van de Barelhoeve. Ook hier mocht een korte tussenstop niet ontbreken, vermits we onszelf even de tijd gaven een lekker ijsje aan te schaffen in de hoevewinkel. Al likkend stapten we verder doorheen de kinderboerderij, om via een achterpoortje het domein te verlaten en te stappen langsheen de bosrand van het Sport- en Recreatiedomein Breeven. Een mooi graspad tussen wilgen liet ons het wandelknooppunt 43 bereiken. Op deze t-splitsing ging het linksaf via een bijna kaarsrecht grindpad, de zogeheten Kluisstraat. Een volgende kruising van onverharde wegen, ter hoogte van het wandelknooppunt 42, even voorbij het links gelegen bosje, draaiden we eveneens linksaf, om nog steeds een grindpad te volgen. Zo wandelen we achtereenvolgens langsheen het golfterrein, voorbij de klimmuur van de bergsportvereniging Klein-Brabant en langsheen de atletiekpiste. Aldaar namen we het links gelegen wandelpad langsheen de enorme vijver van het domein, om op die manier het domein te verlaten via de hoofdingang in de Barelstraat.

Een aan de overzijde gelegen wandelpad, leidde ons in nagenoeg rechte lijn over de Barelstraat, de Sint-Amandsesteenweg, teneinde opnieuw de Kloosterstraat te bereiken, ter hoogte van de wandelpaal 4. We hadden een mooie lus gewandeld door het Breeven. Gekomen aan dit voorlaatste wandelknooppunt, ging het via de Kloosterstraat naar rechts, richting centrum van Bornem. Via de Achterweidestraat, de Ruiterstraat en tot slot de Boomstraat, bereikten we opnieuw wandelknooppunt 1, alwaar we voorheen op de dag waren van start gegaan. Het was dan ook ongeveer 17:10 uur, toen we nog even een laatste pauze namen op het terras van café Luxhuis tegenover het gemeentehuis. We hadden immers nog wat tijd voor onze terugreis per spoor. Deze eerste kennismaking met het wandelnetwerk ‘In het Land van Stille Waters’, was dan ook goed voor 23,857 km, 31810 stappen, 1170,7 cal in een wandeltijd van 5.44.23 uur.”