424: Puurs, Zaterdag 19 augustus 2017, 23,355 km. (8649,007 km.)

“Het relaas inzake een wandeltocht via knooppunten, behorende tot het wandelnetwerk ‘In het Land van Stille Waters’. Vooraf maakten we de verplaatsing per bus en trein naar het station van Puurs, alwaar onze tocht zou van start gaan, evenwel pas ter hoogte van het wandelknooppunt 124. We bereikten dan ook het station van Puurs omstreeks 10:00 uur. We begonnen dan ook met een korte aanlooproute naar het beginpunt, via de Stationsstraat en de F. De Bondtstraat, om op die manier aan de spoorweg te arriveren. Net vóór de spoorweg gingen we linksaf op de Seinhuiskaai, een smal wandel- en fietspad naast de sporen. We kruisten de R. Verbelenstraat en gingen aan het Kerkplein voorbij. We kregen zo een mooi zicht op de Sint-Pieterskerk links. Nog steeds dezelfde richting verder aanhoudend naast de spoorweg, kwamen we op het kruispunt met de Reststraat. We gingen rechtsaf, staken de spoorweg over en troffen het wandelknooppunt 124 aan. Onmiddellijk ging het opnieuw naar rechts, om een graspad te bewandelen naast de spoorweg, in de andere richting. Gekomen ongeveer ter hoogte van het Kerkplein aan de overzijde van de spoorweg, verlieten we het graspad naar links en kwamen op de openbare weg, Keulendam.

Zowat een grote S-bocht later kwamen we op de N159, de R. Verbelenstraat, een vrij drukke weg, welke we slechts naar links dienden op te gaan tot het eerste kruispunt. We staken nogmaals de spoorweg over, om nadien rechtsaf te wandelen op een smal tegelpad, eveneens R. Verbelenstraat. Eenmaal de laatste huizen achter de rug, verkregen we een smalle asfaltweg, welke ons liet wandelen tussen akkers en weilanden. Evenverder kruisten we de Bosdreef, om nog steeds het smalle wegje verder te volgen tot we tenslotte terecht kwamen op de Eikevlietbaan. We kozen de richting links om verder te stappen naar de N16, de Rijksweg Temse – Breendonk. Net alvorens de N16 aan te treffen, konden we omstreeks 10:45 uur even pauzeren ter hoogte van de McDonald’s. We konden er terecht voor een kopje koffie en dat smaakte naar behoren. Na deze korte onderbreking, staken we de N16 over om aan de overzijde het knooppunt 73 aan te treffen, ter hoogte van een Y-splitsing. We kozen de rechtertak, een smalle asfaltweg Grote Amer genoemd en maakten een grote bocht naar rechts, nagenoeg terug richting N16.

Juist alvorens het einde van de doodlopende weg te bereiken, ging het via een smalle wegel linksaf, doorheen een stukje bos. Na het bos kregen we een smal asfaltpad voor de voeten dat we verder volgden. Nadien zou blijken dat we ons bevonden in Kleine Amer. We passeerden ’t Hof van Seghers en draaiden nadien naar rechts verder. We kwamen uiteindelijk op het T-kruispunt met eveneens Kleine Amer, om er opnieuw links verder te gaan, tot het kruispunt met de rechts gelegen Vijverstraat. Deze straat geruime tijd volgend, ging het nogmaals de spoorweg over en troffen we even later het knooppunt 71 aan op de N149, de Coolhemstraat. We konden er de mooie Sint-Bernarduskapel bewonderen, met het erachter gelegen Bosreservaat Coolhem. We stapten de Coolhemstraat in naar links en stapten langs het rechts gelegen bos, op een fel rood gekleurd fietspad. Toen we nogmaals de spoorweg bereikten, troffen we er het wandelknooppunt 72 aan. We namen er afscheid van de N149, de Coolhemstraat en stapten net voor de spoorweg op een fietspad rechts, dat evenwijdig verliep met de spoorweg. Een klein brugje over een waterloop, liet toe omstreeks 12:00 uur even te genieten van een picknick.

Na de wandelpauze ging het nog verder langsheen de spoorweg, voorbij het knooppunt 69, om er nadien de J. de Donckerlaan te kruisen ter hoogte van het knooppunt 68. We bleven evenwijdig wandelen aan de spoorweg en staken ter hoogte van het station Ruisbroek Sauvegarde de gelijknamige Sauvegardestraat over, op weg naar het knooppunt 67. Voorbij de bebouwde kom van Ruisbroek Sauvegarde, verliep het spoorwegtracé een eindje door de Polder van Bree, waarna we knooppunt 67 aantroffen in de Kaardijkstraat. Aldaar ging het linksaf, over de spoorweg, teneinde de Kaardijkstraat te volgen naar het centrum van Ruisbroek. Vooreerst via een smal asfaltpaadje tussen de beplanting, kwamen we later terecht tussen de woningen en mondde de straat uit op het kruispunt met de Kerkstraat. We gingen rechtsaf en betraden Ruisbroek-Dorp om er aan te komen omstreeks 12:50 uur ter hoogte van het Gemeentehuis. Links daarvan konden we dan even pauzeren op het terras van ‘Afspanning De Kroon’, om er te genieten van een glaasje cola. Eenmaal de wandelpauze achter de rug, ging het verder via Ruisbroek-Dorp, links van het gemeentehuis. We kwamen langsheen het monument dat herinnert aan de waterramp en stapten voorbij de plaatselijke kerk. We troffen tenslotte knooppunt 66 aan op het kruispunt met de Hellegatstraat. We draaiden de straat rechts in om zo het Zeekanaal te bereiken op het einde van de weg.

Eenmaal dit punt bereikt, begonnen we aan een wandeling langsheen het jaagpad aan de oever van het Zeekanaal, met andere woorden linksaf dus. Zo vorderden we langzaam maar zeker voorbij de knooppunten 62 en 61 tot aan het knooppunt 20. Daar verlieten we het jaagpad naar links en daalden via enkele trappen af naar de lager gelegen E. de Blockstraat. We bevonden ons trouwens op het traject van de Scheldedijkroute, een fietsomloop van 43 km. We passeerden knooppunt 50 en gingen linksaf richting centrum van Wintam. Korte tijd later kwamen we aan de St. Margarethakerk van Wintam. Op het plein naast de kerk troffen we het beeld aan van ‘De Binnenschipper’, alsook het café Sint Margareta. Ondertussen was het zowat 14:30 uur geworden, tijd om te genieten van een frisdrankje. Na een aangename rustpauze gingen we links verder in de Willem de Blockstraat, wat verder overgaand in de Jozef Spiessensstraat. De straat werd steeds smaller om uiteindelijk als tegelpad te eindigen ter hoogte van de Egied de Jonghestraat. Aan de overzijde van de weg stapten we verder via een veldweg, de Eikevlietbaan. Zo kwamen we aan ter hoogte van het knooppunt 58, naast de kapel OLV van Bijstand, gedateerd 1833.

Aan de kapel betraden we een veldweg naar rechts, tussen de akkers door welke leidde naar de Karel Suykensstraat. We draaiden rechts de straat in welke overging in de Eikendreef. Aan het kruispunt met de rechts gelegen Papenstraat, ging het linksaf een dreef in op een grindweg. Zo ging het lange tijd doorheen de ene dreef na de andere, waarbij we achtereenvolgens de knooppunten 57, 56, 55 en 53 voorbij gingen. Zo kwamen we terecht in het Natuurreservaat Het Moer. Na een weidse bochr naar links bereikten we het knooppunt 53 op de Schoonaardestraat, een smalle kasseiweg. We draaiden de kasseiweg links op richting knooppunt 54, gesitueerd op het kruispunt met de Spuistraat. Daar draaiden we rechtsaf, stilaan richting centrum van Puurs. We staken opnieuw de N16 over, om op die manier terug te wandelen naar het station van Puurs. We sloten deze dagtocht af na 31140 stappen en 23,355 km.”

103: Ruisbroek, Dinsdag 21 juli 2009, 24,14 km. (2006,874 km.)

Deze wandeling werd voorheen in de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Dinsdag – Mardi, 21/07/2009 – 2870 Ruisbroek (Antwerpen), Herdenkingstocht 33 jaar Waterramp – Tussen dijk en achterland, 5-10-15-20-25 km. Wandel mee Ruisbroek vzw. Start: De Nieuwe Ark. Rustige landelijke wegen en Domein Ter Zielbeek, polder van Bree, natuurgebied Prayon nv en plaats van dijkbreuk.’ Na afloop schreven we nog diezelfde avond een relaas met betrekking tot onze belevenissen onderweg, omstreeks 19:24 uur.

“Vandaag, op de nationale feestdag, trokken wij naar Ruisbroek, in de provincie Antwerpen. Daar vond de ‘Herdenkingstocht 33 jaar Waterramp - Tussen Dijk en achterland’ plaats. De organisatie was in handen van vzw Wandel Mee Ruisbroek. De startplaats was gelegen in de Vrije Basisschool De Krinkel in Ruisbroek Dorp. Er kon worden gekozen uit de volgende afstanden: 5, 10, 15, 20 of 25 km. Wij kozen vandaag voor de langste afstand, in werkelijkheid 24,140 km. Reeds op weg naar Ruisbroek, kregen wij op de autosnelweg de eerste regendruppels te verwerken, dus vreesden wij voor het ergste. Echter, naarmate wij dichter bij de startplaats kwamen, begon de zon volop te schijnen. Het zou dus een warme en zwoele wandeldag worden, zo had men het immers in het weerbericht voorspeld. We vonden een parkeerplaats in de nabijheid en trokken naar de school. Na de inschrijving en een hapje, trokken wij op weg.

We verlieten de school, om via de weg naar Puurs, de bebouwde kom te verlaten. Wat verderop sloegen wij rechts een smalle weg in en die leidde al heel vlug tussen de velden. De weg ging over in een grindpad en verliep richting Eikse Amer. Eenmaal doorheen deze wijk, vonden wij een pad, dat verliep over de aldaar gelegen dijken. Links en rechts zagen wij beneden akker- en weilanden. Af en toe een kleine kronkelende waterloop. Dit prachtig stukje rustige natuur achter ons gelaten, kwamen wij aan ter hoogte van de spoorweg. We volgden deze spoorweg langsheen een betonnen pad, richting Boom. Een oneindig lange strook tekende zich af voor ons. Hierlangs druk fietsverkeer, omwille van de aanwezigheid van de Aspergeroute, zoals wij later zouden bemerken. Een heel stuk wandelen verderop, dwarsten wij de spoorweg, waarna enkele landelijke wegen elkaar opvolgden. Hierlangs ging ook de Scheldeland autoroute. Korte tijd later echter, verlieten wij opnieuw de openbare weg om een veldweg te volgen in de richting van het station Ruisbroek - Sauvegarde. Eenmaal daar aangekomen, volgden wij opnieuw een stukje de spoorweg, tot zich een nieuw stukje natuurgebied aankondigde.

Via enkele kronkelende paadjes, kwamen wij na 9,5 km aan op de eerste controlepost, gelegen in het Sportlokaal Jonge Beloften. Vermits de terrasjes van het café buiten reeds volzet waren, dienden wij genoegen te nemen met een plaats binnen in de zaak. Tijd dus voor een hap en een drankje. Na deze pauze, dienden wij een kleine lus te bewandelen in de omgeving, waarna we opnieuw op dezelfde plaats een tweede controle zouden hebben. Deze lus verliep vooreerst gedeeltelijk doorheen de aanpalende wijk, waarna wij opnieuw de vrije natuur konden verkennen. Deze keer kregen wij een lange kronkelende veldweg te verwerken die ons bracht langsheen een stukje bos en wat verwilderde natuur. Uiteindelijk kwam deze weg ook uit op een spoorweg, die we alweer een tijdje dienden te volgen. Na enkele woonstraten, belandden we aan het Sportlokaal Jonge Beloften. Ondertussen waren de temperaturen al hoger opgelopen en dat was te bemerken aan de wandelaars, bij wie sommigen het zweet op het aangezicht stond. Tijdens het nuttigen van een verkoelend drankje, zagen wij op het schema dat we ondertussen reeds 14,640 km hadden afgelegd.

Na een nieuwe rustpauze, gingen wij op weg. Dit keer verlieten wij het café naar links om wat verderop het monument ‘De Waterhoek’ aan te treffen. Hier konden wij tot onze verbazing zien, hoe hoog destijds het water heeft gestaan na de dijkbreuk. Vervolgens gingen we het ernaast gelegen Parkdomein Hof ter Zielbeek binnen. Hier bevindt zich een Maria-grot. Gelet op het aantal brandende kaarsjes, kan deze grot toch op veel bezoekers rekenen. Wij wandelden het park door, om dit achteraan te verlaten via een klein bruggetje. Opnieuw kwamen wij terecht in een prachtig stuk natuurgebied. Volgens kenners uit de streek zou het gaan om de polders van Bree. Tussen hoge rietkragen slingerde het wandelpad verder. Af en toe volgde een stukje verhoogde dijk. Dit gebied bracht ons tot aan de nabijgelegen autosnelweg en de Jesco Auto training school. Achter dit terrein wachtte ons wat klimwerk, dat gelukkig vlot verliep, dankzij de aangebrachte touwen bezijden het pad. Boven gekomen, volgde een stuk weelderige plantengroei, met nog net een pad, breed genoeg voor één wandelaar.

Dit pad eindigde ter hoogte van een lager gelegen klei-schietstand, zoals later zou blijken, ging het hier om de Klein Brabantse Shooting Club. Hier volgde een laatste controle tijdens de wandeling. We waren 18,530 km ver en konden hier even uitrusten en genieten van een frisdrankje. Na dit laatste oponthoud, vervolgden we onze weg, doorheen een nieuw natuurgebied, in de nabijheid van de firma Prayon. Zo volgden diverse paden en veldwegen elkaar op. Enkele watergebieden konden links en rechts van het traject worden opgemerkt. Plotseling, opgedoken uit het niets, lag hij daar... de Rupel. Van nabij kan je pas bemerken tot wat zo een stroom in staat is en dat ze daar in Ruisbroek kunnen over meepraten, dat staat vast. Langs een fietspad langsheen de Schelde, vonden we de oude bekende Aspergeroute terug. Deze bracht ons tot aan een laatste stukje natuur en zo kwamen we terug in de bewoonde wereld.

Enkele woonstraten, waarlangs het Ruisbroekpad verliep, brachten ons tot aan de kerk van Ruisbroek. Hier konden we nog een laatste foto nemen van het monument ‘De Redder’ en daarna ging het richting aankomst. Een frisse...tegemoet. Vandaag hebben we het grootste gedeelte van de dag kunnen doorbrengen in prachtige natuurgebieden, waar het zalig was om te wandelen. Een aanrader zeker om nog eens terug te keren in de streek. Al bij al konden wij vandaag getuige zijn van een verzorgde en prima georganiseerde wandeling. Met dank aan de organisatie voor een prachtige wandeldag. Op weg naar huis konden wij nog eens de kracht van het water ervaren, toen een kanjer van een onweer ons overviel op de R4 omheen Gent. Bij momenten waren de hagelstenen dermate groot, dat wij vreesden voor onze voorruit. Uiteindelijk raakten wij toch veilig thuis.”

We sluiten dit wandelverhaal af, met de weergave van datgene, wat na afloop werd neergeschreven in de respectievelijke wandelboekjes. ‘K: Natuurgebied, polder van Bree, park Zielbeek, de Vliet en bres, Prayon natuurgebied. Kalme wandeldag, 32°. J: Tocht doorheen Ruisbroek en omgeving. Herdenking 33 jaar waterramp. Onweer op weg naar huis. Tussen dijk en achterland. Mooie natuurgebieden. Zonnig en warm!!’