406: Ukkel, Zaterdag 04 maart 2017, 15,379 km. (8265,925 km.)

“Het relaas met betrekking tot een vierde etappe, langs het traject van ‘De Groene Wandeling’. Onze vorige tocht eindigde in Ukkel, dus begon onze dag met een verplaatsing per bus en trein naar het station van Ukkel-Kalevoet. Daar hadden we een afspraak met André, ons ondertussen bekend. Alvorens van start te gaan, namen we even de tijd voor een sanitaire stop en een kopje koffie, in het café Charlotte, tegenover het station. Even later, omstreeks 09:30 uur konden we op weg voor een volgende tocht omheen Brussel, waarbij André ons een tijdje zou vergezellen. We verlieten dan ook het café en gingen via de voetgangerstunnel onder de spoorweg door, om dan de Steenweg op Alsemberg af te dalen naar links, tot op de plaats waar onze vorige tocht ten einde was gekomen, meer bepaald aan het kruispunt met de Sint-Jobsesteenweg. We verlieten dan ook de Steenweg op Alsemberg naar rechts en begaven ons via een pad in de groene zone Keyenbempt. Het pad doorheen het bos leidde ons naar de Geleytsbeek, waar we terecht kwamen op een smal kasseiwegje. We draaiden rechtsaf en wandelden naast de beek verder in de richting van de Nekkersgatmolen. Vandaag doet dit gebouw dienst als Nationaal Instituut voor Oorlogsinvaliden. Even voorbij het gebouw bevonden we ons in de Keyenbemptstraat.

Even later verlieten we de straat naar links, via een wandelpaadje doorheen een stukje grasland, om aan de overzijde de Melkriekstraat aan te treffen. In de onmiddellijke nabijheid kwamen we rechts op de Sterstraat aan. We kruisten de Sterstraat en tevens de tramsporen om aan de overzijde verder te gaan in het Maarschalkdreefje, een straat welke leidde langs de rechts gelegen grote parking Stalle. De straat mondde uit op de grote rotonde aan de drukke Verlengde Stallestraat. Op deze rotonde bevonden zich tal van enome rotsblokken, altijd de moeite waard even op de digitale plaat vast te leggen. Aan de overzijde zouden we onze weg dienen te vervolgen via een smal wandelpad langs een enorm sportcomplex, doch omwille van werken was de weg afgesloten. We dienden bijgevolg een omleiding te volgen via de Verlengde Stallestraat, de Langestraat en de Paul Gilsonlaan om aan de andere zijde van het sportcomplex de Kabouterstraat te vinden, waar het uitgepijlde traject verder kon worden gevolgd. Eenmaal deze straat aangetroffen, ging het dus naar links en verlieten we de drukke weg, inmiddels de Steenweg op Ruisbroek, het verlengde van de Paul Gilsonlaan. De korte Kabouterstraat eindigde aan het kruispunt met de Lusambostraat, waar ons traject linksaf verder verliep.

Korte tijd later stapten we voorbij het ‘Klein Stoomtreintje van Vorst’, gelegen in het Bemptpark. Jammer genoeg was er geen treinverkeer waar te nemen. Ter hoogte van deze verkleinde spoorweg, verlieten we de Lusambostraat ter hoogte van een bocht en begaven ons op een smal wandelpad doorheen het Bemptpark. We konden dan ook even verder genieten van het uitzicht over een grote vijver. Inmiddels bevonden we ons vanzelfsprekend reeds een tijdje op het grondgebied van Vorst. Op het einde van het park bevonden we ons op de Brits Tweedelegerlaan, de N265, welke we rechtdoor volgden tot aan het kruispunt met de Zijdeweverijstraat. Hier sloegen we de linkse kant in, naast de fabriek van Audi, om dan via een tunnel onder de sporen te gaan van Vorst-Zuid. Aan de overzijde van de spoorweg ging het nog steeds via de Zijdeweverijstraat tot aan de drukke Humaniteitslaan en tevens het viaduct van de autosnelweg E19. Net vóór het viaduct stapten we rechts de Humaniteitslaan in, welke we over langere afstand zouden bewandelen. Tussen tal van industriegebouwen vorderden we tot aan het kruispunt met de Verwelkomingsstraat, ondertussen op het grondgebied van Anderlecht. We stapten rechtdoor verder, ditmaal op de Industrielaan en het moet gezegd, een weinig aantrekkelijk wandelparcours.

We gingen nogmaals onder de spoorweg door, tot we uiteindelijk de eentonige industriezone konden verlaten via de Bollinckxstraat links. Via een brugje staken we Zenne over en kwamen even later aan op de Vaartdijk langs het kanaal Brussel-Charleroi. Over korte afstand ging het langs de Vaartdijk naar links, tot we het kanaal via een brug konden overgaan ter hoogte van de Arthur Dehemstraat. Onmiddellijk na de brug, draaiden we opnieuw linksaf, om verder het jaagpad te volgen langs het kanaal, vooreerst via de Schippersstraat. Zo stapten we nogmaals onder de spoorweg en genoten we van een tochtje langs het kanaal. Voorbij het spoorwegviaduct bevonden we ons inmiddels op de Veeweidekaai, die ons bracht tot aan het viaduct van de Brusselse Ring. Net daar voorbij, verlieten we het jaagpad langs het kanaal en begaven ons rechts in de Zuunstraat, voorbij tal van volkstuintjes. Gekomen aan een Y-splitsing in de Zuunstraat, volgden we de linker tak door een stukje boszone, waarna we de N6, de zeer drukke Bergensesteenweg bereikten. Gelukkig konden we aan de overzijde verder via een smal paadje en een wandelpoortje, om zo het natuurgebied Vogelzang in te gaan. Tal van brede graspaden leidden ons doorheen dit mooie stukje groen, tot we tenslotte aankwamen in de Vogelenzangstraat.

Daar hielden we links en stapten voorbij het kerkhof van Anderlecht. Voorbij de begraafplaats arriveerden we aan het Erasmus ziekenhuis, om er de Vogelenzangstraat te verlaten en via de rechts gelegen Mijlenmeersstraat te gaan tot aan de Lenniksebaan. Daar eindigden we onze etappe voor vandaag, vermits we er terecht konden in het metrostation Erasmus, om de terugreis aan te vatten. We eindigden deze vierde etappe van ‘De Groene Wandeling’ na 20506 stappen en 15,379 km gewandelde afstand.”

366: Brussel, Vrijdag 08 april 2016, 25,645 km. (7408,697 km.)

“Het wandelrelaas met betrekking tot onze derde etappe op weg naar Santiago de Compostela. De dag begon relatief vroeg, met een korte busrit omstreeks 08:20 uur richting station van Mechelen. Aldaar volgde omstreeks 08:34 uur aansluiting via het spoor naar Brussel-Zuid. Zo bereikten we alweer de hoofdstad, zowat 750 m verwijderd van de Hallepoort, het eindpunt van onze vorige, tweede etappe. Nadat we het station hadden verlaten, volgde een korte wandeling via de Avenue Fonsny en de Rue d’Angeleterre naar de reeds vermelde Hallepoort. Het was dan ook reeds 09:20 uur, toen we ter plaatse konden starten aan het bewandelen van het geplande traject tot in Halle. Met een laatste blik op dit restant van de stadsomwalling, verlieten we deze plaats via de Waterloosesteenweg. Een druk bereden weg met tal van winkels en horecazaken. Een eindje verderop bereikten we het Sint-Gillisvoorplein. Aldaar hielden we om 09:30 uur even halt voor een kort bezoekje aan de kerk van Sint-Gillis, de kerk van ‘Frères et les Soeurs de Jérusalem’. We konden er alvast een Sint Jakob bewonderen in een van de prachtige glasramen die de kerk rijk is. Na ons kerkbezoek namen we aan de overzijde van het plein even de tijd voor een kopje koffie in Brasserie Verschueren. Een café dat blijkbaar reeds heel wat jaren menige klant heeft voorzien van het noodzakelijke.

Na het zwarte goud te hebben gedronken, werd het echt tijd om van start te gaan. We zouden nu verder de ‘Via Brabantica’ en tevens de GR12 volgen gedurende zowat de gehele dag. Nog steeds de Waterloosesteenweg volgend, bereikten we een rotonde, alwaar we de Théodore Verhaegenstraat, de Parklaan en de Alsembergsesteenweg kruisten, om verder rechtdoor te wandelen via de Paul Dejaerlaan naar het gemeentehuis van Sint-Gillis. Aldaar werden we geconfronteerd met wegwerkzaamheden en hadden dus enige moeite om het gebouw duidelijk waar te nemen. We gingen rechtsaf en volgden derwijze de Adolphe Demeurlaan, welke overging in de Villalaan tot aan de ingang van het park van Vorst. Gekomen aan de aldaar gelegen rotonde, namen we aan de overzijde een pad doorheen het park. Zo verkregen we voor het eerst op de dag wat groen te zien, maar vooral heel wat baasjes, bezig met het uitlaten van hun viervoeter. We wandelden langsheen het meest linkse pad tot we later opnieuw de openbare weg bereikten ter hoogte van de Konigin Maria Hendrikalaan. We kruisten deze weg en wandelden naar rechts via de Besmelaan. Vervolgens ging het via een links gelegen en stijgend pad tot aan een uitkijkpunt, alwaar we zicht kregen op het lager gelegen centrum van Brussel. Jammer genoeg, omwille van de lage bewolking, konden we amper in de verte gebouwen herkennen.

Via het ernaast gelegen parkje, ging het in dalende zin naar de ingang van het Dudenpark. Aan het einde van het parkje kruisten we de Gabriel Faurélaan en wandelden het park in. Statige bomen, welke ooit behoorden tot het Zoniënwoud, maken nu deel uit van de Koninklijke Schenking. Een wandeling doorheen het park liet ons kennis maken met steile hellingen en vooral schitterende natuur. Alvorens verderop het park te verlaten via een andere uitgang, namen we even een korte picknickpauze ter hoogte van enkele zitbanken. De klok wees ondertussen 10:30 uur aan en de boterhammen smaakten heerlijk. Ondertussen waren we getuige hoe enkele meters verder een standje werd opgericht voor de verkoop van biogeteelde groenten. Daar hadden we echter nu geen behoefte aan en verlieten vervolgens het Dudenpark. We dwarsten de Victor Rousseaulaan en volgden aan de overzijde de Maarschalk Joffrelaan, richting centrum van Ukkel. We kregen vrijwel dadelijk enkele mooie stickers te zien op een lantaarnpaal, welke vanzelfsprekend de weg wezen naar Santiago de Compostela. De vermelde laan volgden we tussen hoge flatgebouwen en oude herenhuizen, tot we op het einde rechts hielden op de Oscar van Goidtshovenlaan, om vervolgens de Zevenbunderslaan en de Alsembergsesteenweg te kruisen. Het ging nadien linksaf via de Coghenlaan.

Hier konden we vaststellen, hoe tal van statige herenhuizen werden verbouwd, maar vooral de grote hoeveelheid zwerfvuil was opmerkelijk. De Coghenlaan volgend, kruisten we enkele straten, vernoemd naar maanden van de voormalige republikeinse kalender, we bemerkten er onder andere de Messidorlaan en de Floréallaan. Uiteindelijk verlieten we de laan, via de rechts gelegen Coghensquare, alwaar we wandelden omheen een gebouwencomplex dat tijdens de jaren twintig en dertig werd opgericht. We daalden af naar de lager gelegen Dekenijstraat, alwaar we linksaf kozen, richting Sint-Pieterskerk van Ukkel. Het was dan ook omstreeks 11:15 uur, toen we een bezoekje brachten aan deze kerk, via de ingang ter hoogte van het Sint-Pietersvoorplein. Een mooi kerkgebouw, met een prachtige preekstoel, alleen was het portaal broodnodig toe aan wat restauratie, vooral wat schilderwerk betreft. We verlieten even later de kerk en volgden verder de Dekenijstraat tot aan de drukke Brugmannlaan, één van de hoofdaders van Ukkel. Na veilig de overkant te hebben bereikt, wandelden we verder via de Heldensquare, met wat aandacht voor een monument ter ere van oorlogsslachtoffers. We kregen en ook een folder toegestopt door enkele verkopers van de Bijbel, die ons toch nog een fijne trip en een behouden aankomst in Santiago toewensten.

Voorbij deze Square volgden we enkele meters de De Frélaan, om vervolgens rechtsaf te gaan via de Crabbegatweg, welke zicht bevindt juist naast de ingang van het Park Wolvendael. We konden er even het voormalige kasteel vanuit de verte bekijken, nu onderkomen voor de kunstacademie. Aan het begin van de Crabbegatweg bevindt zich het voormalige ’t Hoff ten Horen, alwaar ooit Uilenspiegel vaak zijn opwachting zou hebben gemaakt. Een gedenkplaat herinnert daaraan. Vandaag de dag echter is hier een Italiaans restaurant gevestigd, Casa Vecchia. De weg zelf deed ons even naar adem happen, vermits de holle weg, bestaande uit kasseien, nogal steil de hoogte inging. Desondanks konden we toch genieten van deze bijzondere manier van wandelen. We draaiden even naar links om vervolgens terecht te komen op de Kamerdellelaan, welke we naar rechts volgden. Tussen enkele statige villa’s door bereikten we wat verder de drukke Dieweg. Ter hoogte van dit kruispunt wandelden we nu verder rechtsaf, de Dieweg volgend tot aan het station Ukkel-Kalevoet. Zowat halverwege, ter hoogte van de eindhalte van de tram aan een andere uitgang van Park Wolvendael, hielden we even halt voor een korte picknick.

Op het kleine pleintje, ter hoogte van de Wolvendaellaan, volgens een gedenksteen genoemd Square Maurice Raindorf, lieten we ons de boterhammen smaken. Na deze korte halte wandelden we verder langsheen de Dieweg, met een volgende tussenstop ter hoogte van het oude kerkhof van Ukkel. Een kleine rondgang tussen de enorme grafkelders, liet ons even de vergelijking maken met het kerkhof van Laken en uiteraard kwam de gedachte aan Père Lachaise opnieuw boven. Nadien volgde als het ware een parade van chique villa’s, tot we uiteindelijk de Dieweg verlieten via de Oude Dieweg, rechtsaf dus. In dalende lijn bereikten we het vrij drukke kruispunt met de Alsembergsesteenweg en de Engelandstraat. We raakten veilig aan de overkant en namen vervolgens de voetgangerstunnel onder de spoorweg aan het station Uccle-Calevoet. Hier verkregen we, omwille van de muurschilderingen, even het gevoel te vertoeven in het diepste van de oceaan. Figuurlijk terug boven water, ging het over korte afstand naar rechts via de Egide van Ophemstraat, om vervolgens de links gelegen François Vervloetstraat in te wandelen.

Op de gevel van een plaatselijke school troffen we een wegwijzer aan met de vermelding ‘GR12 Paris’. We stapten dus duidelijk in zuidelijke richting. De doodlopende straat ging vrijwel vlug over in een bospad en zo betraden we het natuurgebied Keyenbempt. Rechts kregen we vooreerst een reeks volkstuintjes, om nadien het bos verder in te gaan. Enkele richtingsveranderingen laten bereikten we een houten brugje over de Geleytsbeek. Het ging de beek over en zo belandden we in de Keyenbemptstraat. We hielden op deze kasseiweg, voorzien van mooie lantaarnpalen, rechts en stapten verder tot aan de Nekkersgatmolen. Van de molen zelf is niets meer te zien, het gerestaureerde gebouw biedt nu onderdak aan het Nationaal Instituut voor Oorlogsinvaliden. Aan de voormalige molen ging het linksaf via een wandelpoortje en volgden we een soort kerkwegel tot aan de verder gelegen Melkriekstraat. We bevonden ons nu in een woonwijk met hoofdzakelijk sociale woningen. Het ging links naar de Forelstraat en aldaar rechtsaf. Onze klok wees toen ongeveer 13:15 uur aan, toen we even het aangeduide parcours verlieten en afweken van de geplande route. Immers in de nabijheid waren we uitgenodigd op de koffie door een vriend, bekend via Google+, met als profielnaam André Zomerwandeling.

Toen we even later aanbelden aan de voordeur werden we meteen begroet en gastvrij ontvangen. Tijdens een gezellige babbel genoten we ondertussen van een heerlijke Cappuccino. Min of meer de klok enigszins uit het oog verloren, konden we geruime tijd later opnieuw op pad. Via deze weg uiteraard een woord van dank voor de ontvangst en de koffie. We bereikten opnieuw de Forelweg om onze route naar Santiago de Compostela verder te bewandelen. De doodlopende weg, bood ons via een pad tussen de woningen, de kans om de erachter gelegen Driekoningenstraat te bereiken. Het ging vervolgens naar links om via de Brouwerijstraat te wandelen richting Sint-Niklaaskerk van Drogenbos, de volgende gemeente welke we ondertussen hadden bereikt, terug Vlaanderen onder de voeten dus. We arriveerden ter hoogte van een rotonde op de Grote Baan, met de kerk aan de overzijde. We kruisten de Grote Baan via de oversteekplaats om vervolgens te moeten ervaren dat de kerk was gesloten. Daarnaast, in het gemeentehuis gaf men niet thuis, wegens gesloten op vrijdagnamiddag. We gingen dan maar verder op weg, de Grote Baan volgend naar links naast de trambedding. We kwamen langsheen het kasteeldomein Rey of Calmeyn, doch enkele waarschuwingsborden inzake camerabewaking en loslopende honden, weerhielden ons het domein te betreden. Dan maar een foto vanaf de stoeprand.

Net voorbij het domein draaiden we rechtsaf, de brede Nieuwstraat in, die we over geruime afstand zouden volgen. De licht hellende weg, liet ons wandeltempo opnieuw even dalen. Deze straat heeft behalve het bekijken van de huizen weinig anders te bieden dan enkele bloeiende Japanse kerselaars, een muurschildering van Betty Boop en een loslopend kuiken. Trouwens de Nieuwstraat volgend, ondertussen veranderd in Dachelenbergstraat, hadden we Drogenbos verlaten en bevonden we ons op het grondgebied van Beersel. Gekomen ter hoogte van het kruispunt met Diepenbeemd, in een bocht naar links, namen we aan de overzijde tussen twee woningen het Wandelpad H. Teirlinck – F. De Boeck. We daalden op die manier af naar de lager gelegen velden en weilanden. Onderweg kregen we de aanduiding dat we ons bevonden op de Biezeweide en er onder andere wandelden langsheen het Zenne Wandelpad. Af en toe werd het te volgen pad herleid tot een smalle wegel, met rechts de vallei en tal van boomgaarden. Het parcours verliep hier een tijdje vrij heuvelachtig en we voelden op de hoogste punten dan ook de wind in kracht toenemen. De lucht werd donkerder en soms voelden we een verloren geraakte regendruppel.

Het smalle pad eindigde ter hoogte van de doodlopende Weidestraat, welke we niet anders dan naar links konden opgaan en we meteen begonnen aan een forse beklimming. Een haakse bocht naar links verder, bereikten we een brug over de spoorlijn. Aan de overzijde van de brug, verlieten we opnieuw de openbare weg en volgden een stijgend pad naar rechts, evenwijdig met de sporen. We bevonden ons nu op het traject van de GR512 (Diest-Geraardsbergen), vermits de GR-paden van de GR512 en de GR12 ter hoogte van de brug elkaar ontmoetten. Na deze langzame klim volgde wat verder een gevaarlijke afdaling langsheen een smal pad, deels uitgehold door de neerslag van de voorbije weken. Gelukkig bereikten we terug vaste grond onder de voeten ter hoogte van de Zennedreef. Net tijdens het afdalen trouwens kregen we een eerste regenbui over ons heen. Beneden gekomen, gingen we onder de spoorweg door, om onmiddellijk opnieuw linksaf te wandelen, terug evenwijdig met de spoorlijn. Een gemakkelijk te bewandelen paadje liet ons toe het station van Beersel te bereiken. Station is eigenlijk een groot woord, voor een perron met een schuilhuisje. Het was toen omstreeks 15:00 uur en we maakten dan ook van het schuilhuisje gebruik, om van de laatste boterhammen te genieten. Tijdens deze picknick hadden we reeds zicht op het kasteel van Beersel op de achtergrond.

Na de maaltijd verlieten we het perron en wandelden via het Beukenlandschap en de Beerselsestraat tot aan het kasteel. De taverne in de nabijheid bleek gesloten en ter hoogte van de inkom van het kasteel vroegen we tevergeefs om een stempel. Dan maar verder op pad, opnieuw onder de spoorweg door, de Kasteelstraat over en rechtdoor via de Lotsestraat. Op het einde van deze doodlopende straat ging het haaks rechtsaf en betraden we een pad, geheten Blarenveld, alwaar we ons tevens bevonden op het traject van het Kesterbeek Wandelpad. We kregen afwisselend een stuk openbare weg en vervolgens een pad, soms herleid tot een wegel. Steeds dezelfde richting aanhoudend, kruisten we de Rollebeekstraat en stapten verder tussen uitgestrekte akkers en weilanden. Uiteindelijk bereikten we opnieuw de bewoonde wereld ter hoogte van een rotonde aan de Kerkhofstraat. We bevonden ons ondertussen op het grondgebied van Lot. Aan de overzijde van de rotonde ging het verder via de Kesterbeeklaan, richting Leyburgstraat, zowat 400 m verderop. Alvorens deze straat in te gaan, namen we aan de overzijde van de straat, ter hoogte van een parkje nog even een korte drankpauze op een zitbankje.

Terug op pad ging het via de Leyburgstraat licht dalend richting verder gelegen Batenborg, ter hoogte van een ruiterhoeve. We hielden rechts en verlieten net voorbij de hoeve de openbare weg, om via een pad de verder gelegen Lotsesteenweg te bereiken. We hadden hier als leidraad de LF6 Vlaanderen Fietsroute. Gekomen aan de Lotsesteenweg kruisten we deze weg en hielden verder rechtdoor aan, nog steeds Batenborg volgend. Hier troffen we de aanduidingen dat we ons bevonden op de Gordelroute, een fietsomloop van 100 km. We wandelden hier langsheen het Provinciaal Domein van Huizingen. Een bocht naar rechts verder wandelden we onder de autosnelweg E19 door en sloegen linksaf de Menisberg in, om zo te stappen naar de dorpskom van Huizingen. We passeerden de plaatselijke Sint-Jan-de-Doperkerk, rechts gesitueerd, doch we hielden eerder even halt links op de hoek in café Flash Back. Het was stilaan tijd voor een kopje koffie, nadat we de afgelopen uren in hoofdzaak landelijke wegen en paden hadden gezien. Het was stilaan 16:35 uur en we hadden nog een eindje te gaan.

Na de laatste rustpauze tijdens deze derde etappe, verlieten we het café, staken het kruispunt over en volgden de stijgende Devillersstraat. Een lange en eerder vermoeiende klim, bracht ons vervolgens tot aan de drukke en gevaarlijke Steenweg naar Alsemberg. Aan de overzijde namen we via een klein trapje de doorsteek naar de erachter gelegen Reiberg, welke deels evenwijdig verliep met de autosnelweg. Nog steeds aan hoogte winnend, ging het voorbij de lokale watertoren. De Reiberg werd de Sanatorialaan en zo betraden we een stukje grondgebied van Buizingen. Op het einde van de weg, ging het vervolgens over korte afstand naar rechts via de Frans Daystraat, om nadien linksaf te gaan, het Kluisbos in. Geleidelijk daalden we tussen de bomen af, naar de lager gelegen Nachtegaalstraat. Onderweg daarheen kwamen we langsheen het voormalige Kindersanatorium Baronne Lucie Lambert, met bijhorende kapel. Op het kruispunt gekomen, volgden we verder rechtdoor via de Bleukenstraat, om na zowat 150 m, een rechts gelegen pad op te wandelen, richting kerkhof van Buizingen. Het zou zowaar de laatste beklimming van de dag worden, tussen het groen en met een steeds donker wordende hemel boven ons.

Eenmaal het kerkhof voorbij, wandelden we via een breder tegelpad naar de Karel Neirinckxlaan. In de verte kregen we reeds de toren van de basiliek van Halle in zicht. Deze laan verder volgend over geruime afstand, bereikten we tenslotte een grote rotonde ter hoogte van de Vandenpeerenboomstraat. We hielden nog steeds dezelfde richting aan, wandelden over de spoorlijn Charleroi-Brussel en het gelijknamige kanaal Charleroi-Brussel. We volgden hierbij een gedeelte van de H. Teirlinckroute en de Kardinaal Cardijnwandeling. We hadden nu meer dan ooit zicht op de Sint-Martinusbasiliek, het voorlopige eindpunt van onze dagtocht. We wandelden dan ook verder via Nederhem, de Fons Vandemaelestraat, de Willamekaai en de Slingerweg. We konden er nog even stilstaan bij een monument aldaar ter ere van de ‘Weggevoerden en Werkweigeraars’ tijdens de laatste oorlog. Vervolgens namen we het Joseph Possozplein om op die manier de basiliek van Halle te bereiken, met in de nabijheid een standbeeld van Kardinaal Cardijn. Een bezoek aan de basiliek als afsluiter mocht dan ook niet ontbreken.

We betraden de basiliek via de ‘Heilige deur’ ongeveer omstreeks sluitingstijd, doch kregen toch uitzonderlijk de toelating om nog even een rondgang te maken. We konden er een levensgroot beeld bewonderen van Jakobus en kregen nadien een mooie stempel in het Compostelaboekje. Vermits we na deze derde etappe opnieuw huiswaarts dienden te keren via de trein, dienden we dus nog een eindje te stappen richting station van Halle. Gelukkig vormt het traject daarheen een deel van de volgende geplande etappe, dus die bijkomende afstand, dienen we een volgende keer niet meer te stappen. Alvorens naar het station te gaan, namen we nog een laatste koffie in Estaminet ’t Klein Stadhuis op de Grote Markt, aangezien de grote versie ernaast reeds was gesloten. De klok wees toen 18:15 uur aan en meteen konden we, schuilend voor de regen, op het terras even nakaarten over de voorbije dag. Na de koffie ging het via de Maandagmarkt en in het verlengde, de Basiliekstraat, de winkelstraat van Halle, stilaan het centrum uit. Gekomen ter hoogte van het kanaal Charleroi-Brussel, ging het linksaf naar het station. Een volgende gelegenheid laat ons naar rechts wandelen, verder op weg zuidwaarts. In het station ging het vrij vlug per spoor richting Brussel-Midi en daar hadden we aansluiting naar Mechelen. Om 20:15 uur bereikten we onze thuishaven na een lange dag.

Onze derde etappe op weg naar Santiago de Compostela was dan ook goed voor 25,645 km, 34194 stappen, 1281,7 cal en een wandeltijd van 6.14.16 uur.”