Posts tonen met het label De Groene Wandeling. Alle posts tonen
Posts tonen met het label De Groene Wandeling. Alle posts tonen

vrijdag 30 oktober 2020

407: Anderlecht, Zaterdag 11 maart 2017, 20,814 km. (8286,739 km.)

“De laatste etappe van ‘De Groene Wandeling’, ditmaal met start in Anderlecht. Tijdens onze vorige wandeltocht eindigden we onze trip ter hoogte van het metrostation Erasmus aan de Lenniksebaan. Onze wandeling van vandaag werd dan ook ingezet met een reis per bus, trein en metro naar het reeds vermelde metrostation. Aldaar aangekomen, konden we na het nuttigen van een broodje omstreeks 10:45 uur op weg. We volgden dan ook de Lenniksebaan naar de grote rotonde Simonet. We hielden de richting rechtdoor aan, teneinde nog over korte afstand de Lenniksebaan te volgen, tot aan de rechts gelegen Ketelstraat. Zo verlieten we de vrij drukke weg en begaven ons op weg naar het Pedepark. Via een brug overschreden we de spoorweg en wandelden vervolgens voorbij de Royal Amicale Anderlecht Golf Club. Net alvorens het Pedepark te bereiken, verlieten we de Ketelstraat naar rechts via een kasseiwegje, de Kiekenstraat, om vrijwel dadelijk opnieuw linksaf te gaan via een wandelpad naar de vijver van het Pedepark. Daar troffen we aan de rand van de vijver een picknickbankje aan, tijd om even een broodje te nuttigen. Na deze wandelpauze wandelden we naar rechts, omheen een gedeelte van de vijver, om nadien het wandelpad te verlaten naar rechts.

Via een brugje staken we de Neerpedebeek over en gingen we aan de overzijde de Scherdemaalstraat in. Rechts bevond zich het gekende trainingcentrum van Anderlecht. Even later, aan een splitsing aangekomen, draaiden we links de Vlindersstraat in, een smalle kasseiweg tussen akkers. We kruisten de Appelboomstraat en stapten aan de overzijde de schuin rechts gelegen Pierre van Reymenantstraat in, een smalle asfaltweg opnieuw gedeeltelijk tussen akkers en weilanden. Links in de verte konden we de Luizenmolen waarnemen. Op het einde van de weg staken we de Itterbeekselaan over en begaven ons aan de overkant in de Tuinwijk Goede Lucht. We stapten min of meer omheen deze wijk door middel van de Geestdriftstraat en de Vruchtbaarheidslaan. Op het einde van de straat, ging het via een wandelpad linksaf, richting nabijgelegen kruispunt, om er de Kaudenaardestraat aan te treffen. We gingen rechtsaf, staken de afrit van de E19 autosnelweg over en wandelden onder het viaduct van de E19 zelf. We stapten rechtdoor voorbij de oprit van de E19 en bevonden ons inmiddels op de Sylvain Dupuislaan. Aan de overzijde van de weg bemerkten we een benzinestation van Total, alwaar we even later omstreeks 12:10 uur overgingen tot de aankoop van een kopje koffie.

We bevonden ons ter hoogte van de parking van het Westland Shopping Center. Na te hebben genoten van deze korte onderbreking, begaven we ons links van het Shopping Center om er de Joseph Bracopslaan in te gaan en zo omheen het Shopping Center te wandelen. Waar de Joseph Bracopslaan eindigde, konden we via een doorsteek aan de andere zijde de Shakespearelaan volgen. Ook deze laan gevolgd tot op het einde, vervolgden we rechtdoor op een wandelpad doorheen een stukje van het Peterbospark. We verlieten wat later het park naar links om er doorheen de Dichtkunstlaan te stappen, richting Scheutbospark. We staken de Van Souststraat over en nadien de Ninoofsesteenweg. Aan de overzijde van de drukke weg betraden we de Tarantellestraat en die leidde ons het Scheutbospark in. Inmiddels bevonden we ons reeds een tijdje in Sint-Jans-Molenbeek. Via een slagboom konden we het Scheutbos van nabij ervaren. Op zich was er niet veel bos aan te treffen, doch eerder een uitgestrekt natuurgebied. Toen we deze zone achter de rug hadden, kwamen we opnieuw terecht op de openbare weg in de Charles de Gronckelstraat, ondertussen in Sint-Agatha-Berchem.

We troffen er links aan de rand van het Scheutbospark een picknickbank aan, waarvan we omstreeks 13:15 uur gebruik maakten om een hapje te eten. Even later gingen we opnieuw op weg, volgden de Gelukkige Grijsheidstraat en kruisten de Ferdinand Elbersstraat. Aan de overzijde ging het even naar links om dan rechts de Emile Heylensstraat in te slaan, welke ons bracht tot aan het kerkhof van Sint-Agatha-Berchem in de Kasterlindenstraat. Rechts van het kerkhof betraden we een klinkerpad dat verliep naast de begraafplaats en ons doorheen het Wilderbos liet gaan. Aan het andere einde van het bosje kwamen we terecht in de Marocollendreef, om er aan de overzijde de Kweepereboomlaan in te stappen. Na heel wat bochten te hebben gemaakt kwamen we op het kruispunt met de Kerseboomstraat, die we rechts ingingen, om even later aan te komen in de Dilbeekstraat. Andermaal ging het daar linksaf om net vóór het grensbord van Dilbeek, de weg naar rechts te verlaten en het Kattebroek te betreden. Aan de ingang konden we even verpozen op een bankje ter hoogte van een aangelegd vijvertje. Via een slagboom konden we een onverhard pad volgen dat ons doorheen het Kattebroek liet wandelen. Op het einde van het smalle paadje bereikten we de toepasselijke Kattestraat, waar we rechtdoor aanhielden. We staken even verder de Koning Albertlaan over en gingen rechts de Hunderenveldlaan in.

In een bocht naar rechts troffen we het Sportcomplex van Sint-Agatha-Berchem aan, waar we even terecht konden in de cafetaria voor een kopje koffie, ondertussen reeds de klok van 14:20 uur voorbij. Na uiteraard een sanitaire stop konden we op weg voor het laatste gedeelte van ‘De Groene Wandeling’. Op het einde van de Hunderenveldlaan kruisten we achtereenvolgens de Zelliksesteenweg en de Gentsesteenweg, om er aan de overzijde de Klissenlaan in te slaan en vrijwel onmiddellijke daarna rechts de Zavelenberggaarde. Zo konden we even later genieten van een passage doorheen het Natuurreservaat Zavelenberg. Aan de andere kant van het natuurreservaat staken we de Keizer Karellaan over en stapten rechtdoor via het Margaretha van Oostenrijkplein, om de erachter gelegen Maria van Hongarijelaan over te steken. We wandelden deze laan in naar links tot aan de rotonde even verder om nadien rechts de Nestor Martinstraat in te slaan. We kwamen zo ter hoogte van het Nestor Martin Populierenbos rechts, waar we even doorheen konden stappen via een smal wandelpad. Dit paadje bracht ons tot aan de spoorweg, waar we enkel rechts konden vervolgen, naast de spoorweg.

Het grindpad eindigde aan een rotonde, waar we links afsloegen, de spoorweg kruisten en onze weg verder zetten in de Bosstraat. Deze straat liet ons het Moeras van Ganshoren zien, het kerkhof van Ganshoren en zelfs de moestuintjes. We staken een tweede spoorweg over, om net er voorbij verder de Bosstraat naar rechts te volgen, ditmaal een smalle kasseiweg. Geruime tijd stapten we evenwijdig met de spoorweg en het Moeras van Ganshoren, gevolgd door het Moeras van Jette. De Bosstraat ondertussen veranderd in de Kleine Sint-Annastraat. Na te hebben genoten van deze mooie natuurzone, mondde het wegje uit op de Tentoonstellingslaan, die we gelukkig niet hoefden te bewandelen. We konden via een oversteekplaats onze route verder rechtdoor vervolgen en betraden een wandelpad dat ons leidde doorheen het Koning Boudewijnpark. We passeerden de rechts gelegen vijver in het park en kwamen uit op de Wemmelse Steenweg. Daar troffen we op het kruispunt omstreeks 16:00 uur een ijskar aan en gingen uiteraard over tot de aankoop van een lekker ijsje. Na heel wat likken, maar voornamelijk genieten, ging het aan de overzijde van de weg, verder door het park. We kruisten de Heilig-Hartlaan en stapten steeds rechtdoor verder, ditmaal door het Jongerenpark.

Tenslotte op het einde gekomen ter hoogte van een drukke rotonde, inmiddels in Jette, ging het rechtdoor verder in de Duysburghstraat tot aan de Prins Leopoldsquare. Daar besloten we onze wandeling te staken en begaven ons naar het nabij gelegen metrostation Stuyvenbergh, ondertussen opnieuw aangekomen in Laken. Ondertussen reeds de klok van 16:35 uur genaderd, begonnen we even later aan de terugreis. We eindigden deze laatste etappe omheen Brussel na 27753 stappen en 20,814 km.”

donderdag 29 oktober 2020

406: Ukkel, Zaterdag 04 maart 2017, 15,379 km. (8265,925 km.)

“Het relaas met betrekking tot een vierde etappe, langs het traject van ‘De Groene Wandeling’. Onze vorige tocht eindigde in Ukkel, dus begon onze dag met een verplaatsing per bus en trein naar het station van Ukkel-Kalevoet. Daar hadden we een afspraak met André, ons ondertussen bekend. Alvorens van start te gaan, namen we even de tijd voor een sanitaire stop en een kopje koffie, in het café Charlotte, tegenover het station. Even later, omstreeks 09:30 uur konden we op weg voor een volgende tocht omheen Brussel, waarbij André ons een tijdje zou vergezellen. We verlieten dan ook het café en gingen via de voetgangerstunnel onder de spoorweg door, om dan de Steenweg op Alsemberg af te dalen naar links, tot op de plaats waar onze vorige tocht ten einde was gekomen, meer bepaald aan het kruispunt met de Sint-Jobsesteenweg. We verlieten dan ook de Steenweg op Alsemberg naar rechts en begaven ons via een pad in de groene zone Keyenbempt. Het pad doorheen het bos leidde ons naar de Geleytsbeek, waar we terecht kwamen op een smal kasseiwegje. We draaiden rechtsaf en wandelden naast de beek verder in de richting van de Nekkersgatmolen. Vandaag doet dit gebouw dienst als Nationaal Instituut voor Oorlogsinvaliden. Even voorbij het gebouw bevonden we ons in de Keyenbemptstraat.

Even later verlieten we de straat naar links, via een wandelpaadje doorheen een stukje grasland, om aan de overzijde de Melkriekstraat aan te treffen. In de onmiddellijke nabijheid kwamen we rechts op de Sterstraat aan. We kruisten de Sterstraat en tevens de tramsporen om aan de overzijde verder te gaan in het Maarschalkdreefje, een straat welke leidde langs de rechts gelegen grote parking Stalle. De straat mondde uit op de grote rotonde aan de drukke Verlengde Stallestraat. Op deze rotonde bevonden zich tal van enome rotsblokken, altijd de moeite waard even op de digitale plaat vast te leggen. Aan de overzijde zouden we onze weg dienen te vervolgen via een smal wandelpad langs een enorm sportcomplex, doch omwille van werken was de weg afgesloten. We dienden bijgevolg een omleiding te volgen via de Verlengde Stallestraat, de Langestraat en de Paul Gilsonlaan om aan de andere zijde van het sportcomplex de Kabouterstraat te vinden, waar het uitgepijlde traject verder kon worden gevolgd. Eenmaal deze straat aangetroffen, ging het dus naar links en verlieten we de drukke weg, inmiddels de Steenweg op Ruisbroek, het verlengde van de Paul Gilsonlaan. De korte Kabouterstraat eindigde aan het kruispunt met de Lusambostraat, waar ons traject linksaf verder verliep.

Korte tijd later stapten we voorbij het ‘Klein Stoomtreintje van Vorst’, gelegen in het Bemptpark. Jammer genoeg was er geen treinverkeer waar te nemen. Ter hoogte van deze verkleinde spoorweg, verlieten we de Lusambostraat ter hoogte van een bocht en begaven ons op een smal wandelpad doorheen het Bemptpark. We konden dan ook even verder genieten van het uitzicht over een grote vijver. Inmiddels bevonden we ons vanzelfsprekend reeds een tijdje op het grondgebied van Vorst. Op het einde van het park bevonden we ons op de Brits Tweedelegerlaan, de N265, welke we rechtdoor volgden tot aan het kruispunt met de Zijdeweverijstraat. Hier sloegen we de linkse kant in, naast de fabriek van Audi, om dan via een tunnel onder de sporen te gaan van Vorst-Zuid. Aan de overzijde van de spoorweg ging het nog steeds via de Zijdeweverijstraat tot aan de drukke Humaniteitslaan en tevens het viaduct van de autosnelweg E19. Net vóór het viaduct stapten we rechts de Humaniteitslaan in, welke we over langere afstand zouden bewandelen. Tussen tal van industriegebouwen vorderden we tot aan het kruispunt met de Verwelkomingsstraat, ondertussen op het grondgebied van Anderlecht. We stapten rechtdoor verder, ditmaal op de Industrielaan en het moet gezegd, een weinig aantrekkelijk wandelparcours.

We gingen nogmaals onder de spoorweg door, tot we uiteindelijk de eentonige industriezone konden verlaten via de Bollinckxstraat links. Via een brugje staken we Zenne over en kwamen even later aan op de Vaartdijk langs het kanaal Brussel-Charleroi. Over korte afstand ging het langs de Vaartdijk naar links, tot we het kanaal via een brug konden overgaan ter hoogte van de Arthur Dehemstraat. Onmiddellijk na de brug, draaiden we opnieuw linksaf, om verder het jaagpad te volgen langs het kanaal, vooreerst via de Schippersstraat. Zo stapten we nogmaals onder de spoorweg en genoten we van een tochtje langs het kanaal. Voorbij het spoorwegviaduct bevonden we ons inmiddels op de Veeweidekaai, die ons bracht tot aan het viaduct van de Brusselse Ring. Net daar voorbij, verlieten we het jaagpad langs het kanaal en begaven ons rechts in de Zuunstraat, voorbij tal van volkstuintjes. Gekomen aan een Y-splitsing in de Zuunstraat, volgden we de linker tak door een stukje boszone, waarna we de N6, de zeer drukke Bergensesteenweg bereikten. Gelukkig konden we aan de overzijde verder via een smal paadje en een wandelpoortje, om zo het natuurgebied Vogelzang in te gaan. Tal van brede graspaden leidden ons doorheen dit mooie stukje groen, tot we tenslotte aankwamen in de Vogelenzangstraat.

Daar hielden we links en stapten voorbij het kerkhof van Anderlecht. Voorbij de begraafplaats arriveerden we aan het Erasmus ziekenhuis, om er de Vogelenzangstraat te verlaten en via de rechts gelegen Mijlenmeersstraat te gaan tot aan de Lenniksebaan. Daar eindigden we onze etappe voor vandaag, vermits we er terecht konden in het metrostation Erasmus, om de terugreis aan te vatten. We eindigden deze vierde etappe van ‘De Groene Wandeling’ na 20506 stappen en 15,379 km gewandelde afstand.”

woensdag 28 oktober 2020

405: Auderghem, Zaterdag 25 februari 2017, 17,955 km. (8250,546 km.)

“Onze derde etappe van ‘De Groene Wandeling’, ging van start te Auderghem, meer bepaald ter hoogte van het metrostation Herrmann-Debroux. Na een verplaatsing vooraf per bus, trein en metro, bereikten we de plaats omstreeks 10:30 uur. Even later konden we dan ook op weg voor een volgende verkenning van de Brusselse rand. We verlieten de Herrmann-Debrouxlaan om aan de overzijde op weg te gaan via de Appelbloesemgaarde, een smal wandelpad tussen de woningen. Na het kruisen van de Charles Lemairestraat, betraden we het Seny Park. Doorheen dit kleine parkje kwamen we vrij snel aan op de Woudmeesterlaan, welke we naar rechts insloegen, om kort erna links het wandelpad te betreden dat ons zou leiden doorheen het Ten Reuken Park. We verkregen wat kunst te zien onderweg, terwijl we wandelden langsheen de uitgestrekte vijver van het park. Na te hebben genoten van deze mooie natuurzone, mondde het wandelpad uit op de gelijknamige straat, Tenreuken. We draaiden linksaf en stapten door deze straat, om even verder de Charle Albertlaan te kruisen. We bevonden aan inmiddels op het grondgebied van Watermaal-Bosvoorde. Aan de overzijde van de weg beklommen we enkele trappen en kwamen zo terecht in het Zoniënwoud.

Zo begon onze doortocht van dit prachtige natuurgebied vooreerst via de Pinnebeekdreef. Een nagenoeg kaarsrechte dreef tussen hoge, weliswaar kale bomen gelet op de periode in het jaar. De lente is nog duidelijk niet in aantocht. Even voorbij een lichte bocht naar rechts, kruisten we een andere dreef, de Diependelleweg, ter hoogte van de Tamboerdreef. Nog steeds de Pinnebeekdreef volgend kwamen we even later op het kruispunt met de Willeriekendreef. Daar aangekomen ging het rechtsaf de Willeriekendreef in om even later terecht te komen op een dwars gelegen kasseiweg, de Buksboomstraat. We draaiden linksaf en stapten nu langsheen de rand van het Zoniënwoud verder. We kwamen voorbij de begraafplaats van Watermaal-Bosvoorde om tenslotte tussen de woningen te arriveren en even later op het kruispunt met de Terhulpensesteenweg. Onze tocht ging verder naar rechts om aldus af te dalen naar een lager gelegen plein tegenover de Bosvoordevijver. Het was ondertussen 11:30 uur geworden, de hoogste tijd vonden we om even te genieten van een kopje koffie. We troffen dan ook beneden ‘Le Canard Sauvage’ aan, een delicatessenwinkel waar iets kon worden genuttigd.

Na deze wandelpauze gingen we opnieuw op pad, we hadden immers nog heel wat kilometers af te leggen. We kruisten aan de overzijde van het plein de andere rijstrook van de Terhulpensesteenweg om daar de Vuursteenweg in te gaan, een breed wandelpad naast de links gelegen Bosvoordevijver. Het pad eindigde ter hoogte van de Twee Bergenlaan, alweer een wandelpad dat ons opnieuw het Zoniënwoud zou laten betreden. We troffen er een merkwaardig opschrift aan op de gevel van een woning ‘A la petite laiterie de la Forêt de Soignies’. We betraden de Twee Bergenlaan naar links, maakten twee kort op elkaar volgende bochten naar rechts en gingen onder de spoorweg door. Voorbij de spoorweg betraden we de Twee Bergenweg en bevonden ons opnieuw in het Zoniënwoud, meer bepaald in de Vuilbeekvallei. De eerste zwammen lieten zich zien voor de lens van de camera. Ook ditmaal een lange kaarsrechte dreef onder kale bomen. Door middel van de kaarsrechte dreef kruisten we de Tumuliweg, de Gravendreef en tot slot de Infantedreef. Geruime tijd later bereikten we een groter kruispunt met de Lorrainedreef, een naar ons inzien nogal druk bereden openbare weg.

Eenmaal veilig en wel aan de overzijde geraakt, zetten we onze groene wandeltocht verder in de Chemin Berckmans, opnieuw natuur in vol ornaat. We kruisten de Zavelweg en kwamen uiteindelijk op het einde van het woud op de Waterloosesteenweg, ondertussen reeds op het grondgebied van Ukkel. Na opnieuw deze drukke en gevaarlijke weg te zijn gekruist, betraden we aan de overzijde een woonstraat, de Hougoumontlaan. Korte tijd later ging het verder in de links gelegen Lijsterbessebomenlaan, welke uitmondde op het kruispunt met de Schilderachtige Dreef. Meteen volgden we de straat naar rechts en werd het duidelijk dat we ons hier bevonden in de betere buurt, gelet op de talrijke villa’s. Deze vrij lange weg tenslotte eindigde op het kruispunt met de de Perckestraat, een bochtige kasseiweg, welke we noodgedwongen dienden in te gaan. Zo ging onze tocht langs het rechts gelegen Verrewinkelbos. Net vóór het grensbord van Linkebeek, verlieten we de de Perckestraat naar rechts via een pad dat ons leidde naar de Buysdellelaan, een smalle kasseiweg, welke ons gevoelig aan hoogte liet winnen. De kasseiweg eindigde ter hoogte van de Godshuizenlaan, welke we naar links dienden in te gaan. We kwamen zo in een woonwijk terecht om er enkele woonstraten over korte afstand te bewandelen: de Woudweg, de Reebokjeslaan, de Kiekenputstraat en de Fretlaan, om te eindigen in de Engelandstraat, tegenover het Pasteurinstituut.

We draaien linksaf de Engelandstraat in, teneinde wat verder ter hoogte van een Y-splitsing, deze straat verder naar rechts in te gaan. Via een doorsteek in een haag rechts kwamen we in de Borreweg, welke ons onder de spoorweg liet doorgaan. Halverwege de Borreweg, ging het linksaf een pad op doorheen het Natuurreservaat Kriekenput, waarna we aan de andere zijde terug de Engelandstraat aantroffen. Links verder wandelend kwamen we op de Sint-Jobsesteenweg aan. We hielden daar de richting links aan om er onder de spoorweg door te wandelen en tenslotte de drukke Steenweg op Alsemberg te bereiken. De Groene wandeling zou aan de overzijde van de weg het natuurgebied Keyenbempt ingaan, doch we hielden het voorlopig even voor bekeken. We wandelden dan ook de Steenweg op Alsemberg op naar rechts, om even later het station te bereiken van Ukkel-Kalevoet. Alvorens de terugreis aan te vangen genoten we nog van een kopje koffie in Apero Gare, tegenover het station. We eindigden deze etappe na 23941 stappen, goed voor 17,955 km.”

maandag 26 oktober 2020

404: Sint-Lambrechts-Woluwe, Zaterdag 18 februari 2017, 14,876 km. (8232,591 km.)

“Vandaag waren we toe aan een tweede etappe van ‘De Groene Wandeling’ omheen Brussel. Onze eerste kennismaking met deze uitgepijlde wandelroute was geeindigd ter hoogte van het metrostation Roodebeek te Sint-Lambrechts-Woluwe. Voorafgaand aan de start van deze tweede tocht, maakten we de verplaatsing per bus, trein en metro naar het reeds vermelde metrostation. Aldaar aangekomen omstreeks 10:20 uur konden we vooreerst op weg naar de plaats waar we de vorige maal de tocht hadden onderbroken. We verlieten dan ook Roodebeek en volgden enkele woonstraten, met name: Roodebeeksteenweg, Tweehuizenweg en Heilige-Familieplein. We konden er vrijwel dadelijk de eerste foto van de dag nemen, de Heilige-Familiekerk. Net voorbij de kerk begaven we ons op het smalle wandelpad naast het Roodebeekpark, om opnieuw de plaats te bereiken waar we de vorige keer waren gestopt, ter hoogte van de Andromedalaan. Bijgevolg richtten we nu terug de ogen op de wandelpaaltjes en betraden opnieuw het geplande wandeltraject van ‘De Groene Wandeling’. We volgden de Adromedalaan en kruisten de Tweehuizenweg, om aan de overzijde verder te stappen via de Atticastraat. Gekomen aan de grote rotonde, leidde deze tocht onze verder in de Marcel Thirylaan, welke we over ruime afstand zouden volgen.

Net vóór een tweede grote rotonde, verlieten we net voorbij enkele appartementsblokken naar links de Marcel Thirylaan. Een wandelpad naast een weide bracht ons tot in de Tiendagwandlaan, welke we rechts indraaiden. De straat mondde uit in de Rue Théodore de Cuyper die we naar links dienden in te wandelen. Een kruispunt verder ging onze tocht naar rechts verder via Clos Hof ten Berg waarna we de drukke Boulevard de la Woluwe kruisten en aan de overzijde de Hippokrateslaan inwandelden. Vrijwel onmiddellijk daarna ging het opnieuw rechtsaf in de E. Mounierlaan, om deze al vrij vlug te verlaten door middel van een dreef rechts. We wandelden langsheen de Woluwe en het Hof ter Musschen, een stukje groene oase in de omgeving. Op het einde van de dreef staken we de Veldkapellaan over om aan de overzijde verder het pad te volgen naast de Woluwe. Uiteindelijk mondde het pad uit op de drukke Emile Vanderveldelaan, doch ook daar konden we aan de overzijde verder op een wandelpad, met name de Chemin de Vellemolen. Nog steeds volgden we er het verloop van de Woluwe. Na het kruisen van de Jean-François Debeckerlaan, passeerden we de Lindekemalemolen en betraden vervolgens het Malou Park.

Ter hoogte van de aldaar gelegen vijver, troffen we een picknickplaats, een mooie kans om even te genieten van een broodje midden het groen. Het was ondertussen vijf voor twaalf geworden. Na deze lunchpauze en vooral na te hebben genoten van het uitzicht, konden we alweer op weg. Net voor de vijver draaiden we via een wandelpad linksaf om even verder de Struykbekenweg te bereiken tegenover het Stadion Fallon. Daar gingen we alvast over tot het nuttigen van een kopje koffie omstreeks 12:10 uur in de kantine van het sportcomplex. We gingen nadien opnieuw op weg en staken de Stokkelsesteenweg over via een wandelbrug en gingen verder op een mooi wandelpad. Dit pad liet ons onder de L. Jasminstraat gaan, alwaar de de lokale Spoorwegwandeling volgden. Zo stapten we voorbij een opvallend kunstwerk, vervaardigd uit oude spoorrails. We hielden steeds de richting rechtdoor aan, om de Bosstraat over te steken en nog steeds het wandelpad verder te volgen. Rechts kregen we zicht op het Ter Bronnenpark, eveneens voorzien van een mooie waterpartij. Inmiddels bevonden we ons op het grondgeboed van Sint-Pieters-Woluwe. Eenmaal voorbij het Ter Bronnenpark ging het via een voetgangersbrug over de Bovenberg en de drukke Tervurenlaan. We kregen er zicht op het rechts gelegen Woluwepark, alweer met enkele mooie vijvers.

Nog altijd de zogeheten Spoorwegwandeling volgend, ging onze wandeltocht verder tot voorbij het Woluwepark, ondertussen voorbij de links gesitueerde Mellaertsvijvers en verderop Hertoginnedal. Tenslotte verlieten we dit mooie wandeltraject ter hoogte van het Koninklijk Atheneum van Oudergem, via de Tedescolaan, welke eindigde aan de grote rotonde Vorstrondpunt. Veilig en wel aan de overzijde geraakt, stapten we de Zandgroeflaan in voorbij de Sint-Marcellinus Champagnatkapel. Op het einde van de laan gingen we rechts de Emile Idiersstraat in om nadien de drukke Waversesteenweg aan te treffen. Schuin links aan de overzijde leidden de wandeltekens ons de Jacques Bassemstraat in, die we bewandelden tot op het einde, alwaar we de Herrman-Debrouxlaan bereikten, ter hoogte van het metrostation Herrman Debroux. We besloten de wandeling hier te eindigen, vermits we daar via lijn 5 opnieuw konden afreizen naar het station en vervolgens huiswaarts. We sloten deze etappe af na 19835 stappen en 14,876 km, ondertussen aangekomen in Auderghem.”

vrijdag 23 oktober 2020

403: Laken, Zaterdag 04 februari 2017, 14,855 km. (8217,715 km.)

“Hierna het relaas met betrekking tot een eerste etappe van ‘De Groene Wandeling’, een uitgestippelde route omheen de hoofdstad van het land. Vooraf maakten wij de verplaatsing per bus en trein naar het station Brussel Centraal, om nadien via lijn 6 van de Brusselse metro te sporen richting Koning Boudewijn, tot aan het metrostation Houba-Brugman. Eenmaal terug boven de grond bevonden we ons ter hoogte van de Houba de Strooperlaan. Vermits we in de onmiddellijke nabijheid konden inpikken op de voorziene route, namen we vooreerst de tijd om een kopje koffie te nuttigen. Daartoe begaven we ons naar links via de Reper-Vrevenstraat tot aan het eerstvolgend kruispunt. We gingen nog even verder rechtdoor tot aan het kruispunt met de Emile Wautersstraat. Daar konden we op de hoek terecht in Delizia voor een kopje koffie, net op het ogenblik dat onze klok 11:00 uur aangaf. Even later konden we op weg voor de start van een eerste etappe langsheen het bewegwijzerde traject. Net voorbij de Emile Wautersstraat kwamen we op het Sint-Lambertusplein en konden dan ook overgaan tot het nemen van de eerste foto van de dag: de Sint Lambertuskerk. Voorbij de kerk betraden we de drukke Eeuwfeestlaan, welke we voorzichtig konden oversteken, om aan de overzijde even naar links te wandelen.

In de verte kregen we zicht op het Atomium, ons reeds bekend van een wandeling in het verleden. Vrijwel dadelijk verlieten we de drukke weg naar rechts en betraden via een wandelpad het Park van Laken. Dit mooie wandelpad mondde uit op de Wildejasmijnenlaan, alwaar we over korte afstand de straat naar rechts bewandelden, tot aan het eerstvolgende pad naar links. Op het einde daarvan troffen we de Dikkelindelaan aan. We volgden er de aanduidingen op de wandelpaaltjes, dus rechtsaf. We gingen op die manier voorbij het Amerikaans Theater om tenslotte de drukke Madridlaan in te draaien naar rechts, richting Van Praetlaan. Op weg daarheen kwmen we langs de Neptunusfontein, gevolgd door het Chinees Paviljoen en in de nabijheid de Japanse Toren. Beide laatst genoemde, gebouwd tijdens het regime van Leopold II. Na het bekijken van deze prachtige gebouwen, wandelden we verder langs de Van Praetlaan, zowat omheen het Koninklijk Domein van Laken. Een opmerkelijk iets langs deze laan, betrof de Waterkerskwekerij, ter plaatse aangeduid als ‘Cressonière de Laeken’. Voorbij een lange bocht naar rechts, ging de Van Praetlaan over in de Vilvoordsesteenweg.

Via de Van Praet brug gingen we over het kanaal, richting brug over de spoorweg, zijnde de Teichmann brug. Inmiddels hadden we het grondgebied bereikt van Schaarbeek. Rechts kregen we het grote Docks Bruxsel te zien. Juist op het einde van de brug over de spoorweg, daalden we via de trappen naar links af en kwamen op de Monplaisirlaan, welke ons leidde tot aan het Pr. Elisabethplein tegenover het station van Schaarbeek, waar tevens Train World is gevestigd. Vermits we ondertussen regen kregen te verduren, hielden we even een koffiepauze omstreeks 12:30 uur in café Stad Leuven, op de hoek van de Pr. Elisabethlaan. Na deze wandelpauze begaven we ons verder op het Pr. Elisabethplein om er nadien een broodje te nuttigen ter hoogte van het postkantoor, net naast het station van Schaarbeek. De regen was even later verdwenen, dus konden we onze tocht vervolgen. We stapten voorbij het opmerkelijke ‘Train Hostel’ via de Georges Rodenbachlaan. Op het einde van deze laan, hielden we rechts in de Zénobe Grammelaan en op het einde links via de Chaumontelstraat. Daarna ging het op het einde nogmaals linksaf in de Walkiersstraat, waardoor we in een vierkant omheen Walckierspark wandelden.

Toen we de Walkiersstraat ten einde waren gekomen, draaiden we rechts de Kasteelstraat in en kwamen in een stukje natuur terecht, het Moeraske, een stadspark, zowat evenwijdig aan de spoorweg. Palend aan het Moeraske ging het een stukje doorheen het Goede Herderpark, om dan rechts te draaien en het park te verlaten. We staken de Stroobantsstraat over om aan de overzijde doorheen het Doolegtpark te stappen. Na de doortocht van dit kleine parkje kwamen we in de Marnestraat, welke we links insloegen en volgden tot aan de Parijsstraat. We hadden Schaarbeek inmiddels ingeruild voor het grondgebied van Evere, waar we enkele woonstraten dienden te volgen, met name de Parijsstraat, de Vliegpleinstraat en de Van Leeuwlaan, om zo de drukke Haachtsesteenweg te kruisen. Aan de overzijde verliep het traject verder in de Jan-Baptist Bauwensstraat, om op het einde aan te komen op de Servaas Hoedemaekerssquare, waar we het gemeentehuis konden waarnemen van Evere. Aan de rotonde voorbij het gemeenthuis wandelden we links via de Provencewandelwegen en kruisten nadien de gevaarlijke Leopold III laan en de Oud-Strijderslaan. Via een klein stukje park betraden we de erachter gelegen Eenboomstraat, waar we de richting rechts kozen.

Deze aanvankelijke kasseiweg, even later overgaand is asfalt liet ons wandelen langs de muur van het links gelegen kerkhof van Brussel. Toen we aan het einde van de kerkhofmuur waren gekomen, stapten we links voorbij de ingang van het kerkhof, om nadien tegenover de ingang verder gaan in de Kerkhof van Brussellaan. We staken de Franz Guillaumelaan over, gevolgd door het kruisen van de Leuvensesteenweg, aan de Sint-Jozefkerk. Aan de overzijde stapten we de Hugo Verrieststraat in, om nadien rechtsaf te slaan in de V-Daylaan en op het einde linksaf in de Léon Grosjeanlaan. Via een tunnel ging het onder de autosnelweg E40 door, waarna we onze tocht vervolgden in de Steenboklaan. Een tweetal bochten later bevonden we ons aan de ingang van het Roodebeekpark, ondertussen op het grondgebied van Sint-Lambrechts-Woluwe. Onze geplande route zou verder verlopen via de Andromedalaan, doch we hielden het daar voor vandaag voor bekeken. We begaven ons dan ook rechtsaf, om langs de rand van het Roodebeekpark, op zoek te gaan naar het dichtst gelegen metrostation. Zowat 1,2 km verder konden we via het metrostation Roodebeek, door middel van lijn 1 opnieuw op weg naar het station en later per spoor huiswaarts. We eindigden deze eerste etappe na 19807 stappen en 14,855 km.”