315: Westvleteren, Zaterdag 11 oktober 2014, 18,42 km. (6438,328 km.)

“De volgende wandeling die we ondernamen, ging van start ter hoogte van de Sint-Sixtusabdij in Westvleteren. Deze dagtocht wordt in de Dagstappergids West-Vlaanderen 2 beschreven en draagt als titel: ‘Door een land van hop en verstopte dorpjes’. De totale wandelafstand bedraagt 29,6 km, doch kon worden verkort tot respectievelijk 23,1 km, 18 km, 17,3 km of 15,8 km. Er was zelfs voorzien in een extra lus, zodat de te wandelen afstand 31,8 km zou bedragen. Wij opteerden voor een verkorting, met start aan de Sint-Sixtusabdij. We konden ons voertuig alvast kwijt op een aldaar gelegen parking. We gingen van start ter hoogte van de Mariagrot in de nabijheid van de Sint-Sixtusabdij en na het nemen van enkele foto’s keerden we op onze stappen terug en wandelden langs de hoofdingang van de abdij. We konden er al meteen proeven van enkele wandel- en fietsroutes: de Fleternaroute van 46 km, de LF6 Vlaanderen Fietsroute en de Sint-Sixtus Wandelroute. We bevonden ons inmiddels in de Donkerstraat welke we volgden tot aan het kruispunt met de Kallestraat, die we rechts insloegen. We kozen wat verder in de straat de tweede veldweg naar links en stapten zo een stukje door de Sint-Sixtusbossen. Ter hoogte van een T-splitsing hielden we de richting links aan, om nadien aan de rand van het bos de andere richting te kiezen, met name naar het Dozinghem Military Cemetery.

Een bezoekje aan deze militaire begraafplaats mocht zeker niet ontbreken tijdens onze wandeltocht. We konden er tevens een infobord waarnemen met foto inzake U.S. Army Reserve Nurse Helen Fairchild. Zowat 100 m voorbij de begraafplaats gingen we een links gelegen veldweg in, om kort daarna opnieuw rechts af te draaien in de richting van de weg Poperinge – Krombeke. Aan de overzijde van de weg zetten we onze tocht verder via een breed wandelpad doorheen bosgebied. De eerste splitsing dienden we links te kiezen en aan de volgende rechts, om vervolgens aan te komen ter hoogte van de restanten van een vroegere V1-lanceerbasis. Behalve enkele infopanelen en wat beton in de grond, viel er niet veel te zien. We gingen verder in dezelfde richting, om via een brugje de Canadaweg te bereiken. Hier hielden we even een korte wandelpauze, daar we even konden genieten van een kopje koffie in ‘Canada’. Na deze onderbreking volgden we verder de Canadastraat over een afstand van ongeveer 1 km tot aan een kapel. Aldaar bemerkten we de rood-witte markeringen van de GR5A, waarvan we het traject geruime tijd zouden volgen. Aan de kapel gingen we rechtsaf in de richting van enkele huizen en een verder gelegen bos. Naarmate we het bos naderden werd de veldweg steeds smaller.

Gekomen aan de ingang van het bos, ging het naar rechts en vervolgens naar links, waarbij de zo wandelden langsheen de rand van het bos. Via een veldweg links, voorbij het bosgebied, kwamen we aan een ander kapelletje in de Reningestraat. Aan deze kapel dienden we linksaf te wandelen, om wat verder een oprit rechts in te gaan, richting boerderij met nr. 6. Aan de boerderij zelf ging het naar links, om verder links te stappen naast hoppevelden. We kregen toen reeds duidelijk zicht op de kerk van Proven. Even verder bereikten we de N808, die we naar rechts dienden op te gaan, tot in het centrum van Proven. Daar ging het naar rechts via het Alexisplein om dan door middel van het Provenplein omheen de kerk te wandelen. We passeerden nadien de dorpsschool, overschreden een beek en kwamen terecht op de geasfalteerde Blasiusstraat. Daar konden we tot onze verrassing chocolade aankopen in de vorm van een klaproos, maar uiteraard nog in tal van anderen formaten en kleuren. Aan de overzijde van de straat gingen we verder via de Bormstraat, tot aan het kruispunt met de links gesitueerde Uilegatstraat. We verlieten daar het traject van de GR5A en kozen voor de verkorting door een andere route te nemen.

Daar stapten we nog even verder rechtdoor tot op een kruispunt met een electriciteitscabine, waar we rechtsaf wandelen. We bevonden ons toen op een gedeelte van de lokale Hoppelandroute. Nog altijd de Bormstraat verder volgend, over een afstand van zowat 1,5 km, kwamen we aan de Blasiusstraat welke we links ingingen. We konden er de bordjes waarnemen inzake de Frontleven Route. De Blasiusstraat leidde ons voorbij het kruispunt met de Doornhoek om zo een rotonde te bereiken in het centrum van Krombeke. We kwamen vervolgens aan op het Krombekeplein. We kozen nu opnieuw de richting Westvleteren, met name wandelden we vanaf het Krombekeplein rechtdoor de Graaf van Hoornweg in, om de eerste straat rechts, de Nieuwstraat in te gaan. We bewandelen deze weg tot aan het kruispunt met de Kallestraat, welke we rechts insloegen, richting Sint-Sixtusabdij. Verderop, ter hoogte van een viersprong, ging onze tocht verder via de Zwijnlandstraat links. Gekomen ter hoogte van het pand nr. 3 dienden we rechts een oprit te volgen, welke overging in een veldweg. Even later zelfs een tegelpad dat ons nogmaals liet genieten, wat verder van een stukje bos.

Tenslotte bereikten we een volgende splitsing in de nabijheid van de Mariagrot waar we tijdens de ochtend waren van start gegaan. Ditmaal lieten we de grot rechts liggen en stapten via een links gelegen brede dreef, tot aan de weg welke leidde naar de 200 m verder gelegen Sint-Sixtusabdij. Zo was onze wandelcirkel alweer rond na 24560 stappen en 18,42 km. We konden alvast beginnen aan de terugreis.”

110: Poperinge, Donderdag 20 augustus 2009, 17,3 km. (2148,07 km.)

De tweede dagetappe uit de Vierdaagse van de IJzer editie 2009. Ook deze wandeltocht werd slechts summier aangekondigd in de wandelgids Marching en wel als volgt: ‘Donderdag – Jeudi 20/08/2009, 8970 Poperinge (West-Vlaanderen) – Vierdaagse van de IJzer, 16-32 km. Start: Poperinge.’ Het relaas van de etappe met start in Poperinge, werd geschreven op maandag 24 augustus 2009, omstreeks 10:41 uur.

“De tweede dag van de 37^ste Vierdaagse van de IJzer ging van start op de Grote Markt te Poperinge. Van bij de start stond de zon reeds hoog aan de hemel en het beloofde een bloedhete dag te worden. Voorafgaandelijk werden we 's ochtends om vijf uur gewekt en dienden we reeds om zeven uur de bus te nemen in het kamp van Nieuwpoort. Na de start, omstreeks 08:30 uur, gingen de wandelaars van beide afstanden samen, in de richting van de Ieperstraat. Even verderop splitsten zich beide groepen, waarna elke marsgroep gedeeltelijk zijn eigen weg ging. Wij, die hadden gekozen voor de kortere afstand volgden de Quintens Wandeling. Dit nogal brede wandelpad volgde een tijdje de loop van de Vleterbeek. We volgden die waterloop vanaf de linkeroever. Langsheen dit pad troffen we tevens de LF6 Vlaanderen Fietsroute aan. Na een tijdje deze waterloop te hebben gevolgd, kwamen we ter hoogte van de openbare weg, waarbij we aan de brug naar links dienden te gaan.

Hier kwamen we terecht op een gedeelte van het traject van de Schreveroute (46 km) en de Hoppelandroute (43 km). Op het eerstvolgende kruispunt, sloegen we de rechts gelegen Boescheepseweg in. Deze lange, bijna eindeloze weg, leidde ons naar het Lijssenthoek Military Cemetery. Deze begraafplaats is de op één na grootste Britse WOI-begraafplaats ter wereld. Op dit kerkhof wachtte het antwoord op de eerste vraag van de dag, de naam van de Gunner, wiens graf zich situeerde op de hoek van rij 11 A. Op onze weg vonden we nu ook de eerste controle van de dag. Vervolgens ging het verder langsheen de Bethunestraat. Een tweede vraag stond op het punt te worden beantwoord aan één van de vele kapelletjes onderweg. Een datum op één ervan, was voldoende om een verdere deelname aan de wedstrijd te garanderen. Langsheen deze talrijke kunstwerkjes, volgden we opnieuw de Schreveroute, alsook de GR5A. Er werd nu letterlijk langs de ‘frontière’ gewandeld, getuige daarvan de aanwezigheid van voertuigen met franse nummerplaten. In de verder gelegen Lappestraat, kwamen beide marsroutes opnieuw samen.

Het gaat nu langsheen de ‘Grooten Onzen Heere’, waar we een pauze nemen om een hapje te eten. Hier heeft men de kans om al dan niet met grote teugen, te proeven van de Picon. Vanaf nu volgen enkele veldwegen elkaar op, waarbij het af en toe stevig de hoogte kan ingaan. Het wordt onderweg steeds warmer en het leger heeft de handen meer dan vol met het aanvoeren van flesjes gekoeld water. Aan de voorbijgaande wandelaars wordt de raad gegeven om vooral veel te drinken. Ter hoogte van Wally's Farm, waar zelfs het Vrijheidsbeeld staat opgesteld, volgt een tweede controle van de dag. Binnen zit de zaak afgeladen vol en daarom beslissen we om verder te stappen. Het gaat nu in de richting van het Helleketelbos. Het gaat nog even stevig de hoogte in, alvorens we het koelere en prachtige bos kunnen betreden. Ter hoogte van de ingang van het bos, aan het Sparhof, kunnen we nog even op adem komen en genieten van een koel drankje, in een vooral muzikale ambiance. Nadien wacht ons het antwoord op de derde vraag van de dag, de naam van de beek die doorheen het Helleketelbos loopt.

Dit antwoord is eenvoudig te vinden op het informatiebord aan de ingang van het bos. Hier volgen we het Natuurleerpad Helleketelbos. Eenmaal het bos voorbij, wacht een lange en langzame afdaling richting het centrum van Poperinge. Onderweg naar de eindstreep, volgen we nog een tijdje het traject van de Hoppelandroute en de Schreveroute, die we in de loop van de dag herhaaldelijk op onze weg konden vinden. Tijdens de langzame afdaling naar Poperinge, konden we onderweg nog even genieten van een laatste blik op het omringende heuvelland. Tevens trekken we nu voorbij de hoog opgeschoten hoppeplanten, waar de vruchten reeds duidelijk waarneembaar zijn. Nog even de drukke weg over en de Grote Markt kwam alweer in zicht. Tijd om de wandelboekjes te laten afstempelen, maar vooral op zoek te gaan naar enkele vrije stoeltjes op één of ander terrasje.

Een klein ommetje langs de toeristische dienst van de stad, op zoek naar het antwoord op de laatste vraag, gaf echter geen resultaat. Op de vraag, hoeveel Hoptelers de stad bezat in 1880, kon men geen antwoord geven. Uiteindelijk vernamen we later het juiste antwoord van enkele kampgenoten die het museum hadden bezocht. Meteen zat de tweede dag erop en is de Vierdaagse al halfweg. Morgen gaat het richting Diksmuide, maar dat is een ander verhaal...”

Een korte blik in onze wandelboekjes, sluit stilaan het relaas van deze tweede dag van de Vierdaagse af. ‘K: Poperinge, Boeschepe (Fr.) 32° J: Tweede dag van de Vierdaagse. Start te Poperinge en langsheen Boeschepe. Tussen de hopvelden en een stukje Heuvelland. Erg warme wandeldag onderweg.’