Posts tonen met het label Brugge. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Brugge. Alle posts tonen

dinsdag 16 juni 2020

287: Brugge, Zaterdag 08 maart 2014, 17,5 km. (5766,079 km.)

“Hierna volgt het relaas van onze belevenissen tijdens een wandeltocht, beschreven in de handige wandelgids ‘Stationsstapper’. Een reeks ‘Groene Haltewandelingen van station naar station langs Grote Routepaden’. We volgden dan ook het traject van de eerste daarin beschreven tocht, met name een wandeling van Brugge naar Beernem, goed voor 17,5 km. De weergoden hadden voor die dag prachtig lenteweer beloofd, we namen dan ook de wandelschoenen onder de arm en trokken deze ochtend richting Beernem. Daar aangekomen, parkeerden we ons vehikel ter hoogte van het station en spoorden verder naar Brugge. Daar ging immers de wandeling van start. Eenmaal in het station van Brugge aangekomen, namen we de uitgang richting centrum en bevonden ons op het stationsplein. Een zitbankje nodigde alvast uit een beetje mondvoorraad in te nemen en vrijwel tezelfdertijd al een beetje te genieten van het ochtendzonnetje. Op de lantaarnpalen kregen we de wit-rode aanduidingen van de GR5A (Wandelronde van Vlaanderen), De Panne – Antwerpen. We wandelden vervolgens over het plein, staken de ringweg over en sloegen rechtsaf, de Begijnevest in.

Deze mooie dreef, nu nog getooid door kale bomen, leidde ons richting brug over het Minnewater. Ter hoogte daarvan bevindt zich de Poertoren, vroeger dienstig als opslagplaats voor buskruit. Heel wat toeristen waren reeds vroeg op pad, wat ter hoogte van het Minnewater zorgde voor heel intensief gebruik van de camera’s. We staken de brug over en vervolgden onze weg via de Katelijnevest. Enkele honderden meters verder bereikten we de Katelijnestraat, alwaar we een wandelboom aantroffen, plaats waar twee Grote Routepaden elkaar kruisten. Hier verlieten we de GR5A en sloegen rechtsaf, teneinde voor de rest van de wandeling de GR129 (Dwars door België) te volgen. We bevonden ons dan ook op het gedeelte Brugge – Ronse. We staken de brug over de Ringvaart over en volgden hierbij een stukje van het traject van de LF 5 Vlaanderen Fietsroute. Net over de brug ging het vrijwel dadelijk naar rechts, langsheen een fietspad dat het verloop volgde van het kanaal naar Gent. Een houten loopbrug liet ons onder de brug van de Ringweg wandelen, zodat we verder konden stappen langsheen het kanaal.

Op het water kregen we aan de overkant zicht op enkele oude schepen, welke lagen aangemeerd. We hadden de zon voor ons, doch een eerder schrale wind liet zich af en toe voelen. We trokken onder een voetgangersbrug door en wandelden vervolgens evenwijdig met de drukke Baron Ruzettelaan. Een kleine kilometer verder, ter hoogte van een parking van een Delhaize supermarkt, verlieten we het fietspad langs het kanaal naar links, staken de parking en vervolgens de Baron Ruzettelaan over en bevonden ons ter hoogte van de kerk van de St.-Pietersabdij. Het ging even naar rechts, om vervolgens een links gelegen wandelpad te volgen. Hier volgden we de oude spoorwegbedding van de vroegere Lijn 58 Brugge – Eeklo, waarvan vandaag nog slechts een klein stukje wordt gebruikt als museumspoorlijn tussen Maldegem en Eeklo. Langsheen deze oude spoorwegbedding troffen we vrij vlug enkele zitbanken aan, tijd om in het zonnetje een hapje te eten. Heel wat fietsers reden af en aan langsheen dit rustige wandeltraject. Na een korte pauze vervolgden we onze wandeling.

Het ging doorheen een stukje bos, waarvan de meeste bomen letterlijk in het water stonden en vervolgens langs de achterzijde van het nieuw gebouwde St. Lucasziekenhuis. Daar troffen we de wandelbordjes aan, dat we ons bevonden op het Meersen Wandelpad. We staken de Mazelbeek en het St.-Trudoledeke over en volgden nog steeds de oude bedding, tot aan het kasteel Bergskes. Daar verlieten we dit rustige wandelpad en volgden een schuin rechts gelegen veldweg.  Stilaan naderden we op die manier de dorpskern van Ver-Assebroek, na vooreerst doorheen een nieuwbouwwijk te zijn gewandeld. Niet ver van de kerk vandaan, konden we even gezellig verpozen op het terras van café ’t Leenhof met een lekker kopje koffie en de zon in vol ornaat aanwezig. Even later trokken we opnieuw op weg en verlieten de dorpskom van Ver-Assebroek, om via een verharde veldweg, de Assebroekse Meersen op te zoeken. Aanvankelijk via een gemakkelijk begaanbaar pad, kregen we kort daarna een wel erg modderige passage voor de voeten, in zoverre, dat we het riet bezijden het pad dienden op te zoeken, teneinde droge voeten te houden. Gelukkig lukte dat vrijwel goed, zodat we even later een picknickplaats vonden, voorzien van tafel en bank.

Tijd alweer om de laatste broodjes naar binnen te werken. Korte tijd later ging het verder richting Bootsdreef, alwaar we het traject volgden van het Beverhoutsveld Wandelpad. Hier hadden we de wind in het nadeel en ging het wat moeizamer voorwaarts. Een volgende dreef, de Langedreef liet ons uiteindelijk uitkomen ter hoogte van de drukke weg Oostkamp – Oedelem, welke we vervolgens dwarsten. We vervolgden onze weg in de Langedreef, vervolgens de Gevaertsdreef om uiteindelijk via enkele veldwegen het kanaal Gent-Brugge te bereiken. Hier ging het linksaf, waarna we zowat 50 m verder via een klappoortje de ‘Vallei van de Zuidleie’ betraden. Een prachtig stukje natuurgebied, alwaar we ergens halverwege even een badlaken op het gras legden en even een lange pauze namen, gezeten in het zonnetje en met uitzicht op de voorbij varende jachten. Geruime tijd later kwamen we terug in beweging, verlieten even verder dit stukje natuur en volgden terug de openbare weg naast het kanaal.

Op die manier bereikten we Beernem en ging het vervolgens via de brug over het kanaal de Parkstraat in. Even later verlieten we het traject van de GR 129 en volgden we verder rechtdoor onze weg richting station. Alvorens echter de weg aan te vatten naar huis, namen we nog even de tijd om aan een lokale herberg, het terras even te gebruiken om nog een laatste drankje te nuttigen. Even later bereikten we opnieuw de parking van het station van Beernem en ging het via de autosnelweg terug huiswaarts. Het einde van een eerste kennismaking met het fenomeen ‘stappen van station naar station’”.

vrijdag 13 maart 2020

040: Sint-Michiels, Zaterdag 20 december 2008, 15 km. (739,84 km.)



Een wandeltocht doorheen de Brugse binnenstad. Destijds werd deze tocht op voorhand aangekondigd in het wandelboek Marching als volgt: ‘Zaterdag – Samedi 20/12/2008 – 8200 Sint-Michiels (West-Vl) – Brugge Binnenste Buiten in Kerstsfeer – 6-12-15-20 km. W.J.S.V. De Brugsche Globetrotters – Start: Refter KTA. Langs kleine straatjes en door private domeinen in het centrum van Brugge. Aankomst voor 20:00 uur. Kerstman en organist in de namiddag. Hutsepot in de startplaats. Alle afstanden passeren voorbij de Kerstmarkten en het sneeuw- en ijssculpturen festival.’ Na afloop werd door de vrouw des huizes het navolgende wandelrelaas geschreven, op zaterdag 20 december 2008 omstreeks 16:44 uur.

“Brugge binnenste buiten in kerstsfeer en goed voor 15 kilometers. De nieuwe stapschoenen zijn goed ingelopen. Ze voelen ons aan en dragen ons met verende kracht. Er waren veel wandelaars vandaag en het was dan ook bijzonder druk. Rond de klok van 10 uur waren er al meer dan 1000 liefhebbers om deze tocht mee te stappen. Men vertrok in het plaatselijke KTA en ging richting centrum. Dwars door de oude stadskern, langs de vele historische gebouwen die de stad rijk is. Het Belfort, de Hallen en het stadhuis. Oude toegangspoorten en kerken, niets ontging aan onze aandacht. De oude pittoreske straatjes en gangetjes die bijna allemaal geklasseerd en beschermd zijn. Monumenten en standbeelden, alles ademt de eeuwenoude geur uit. Zoals de Vesten en de reien. ‘Brugge Die Scone’ doet zijn naam alle eer aan. De ontelbare toeristen in een mengelmoes van nationaliteiten slenterden op hun eigen tempo door de sfeervolle straten. Tal van kleine winkeltjes met snuisterijen, snoepgoed en beren, hoe kan het ook anders, lonkten van achter die verlichte etalages.

Geen enkele plaats van Brugge bleef onbetreden. We wandelden door het Koningin Astridpark, langs het minnewater met zijn park. Het Coletahof en het heel mooie begijnhof. Brugge is een parel van cultuur en gezelligheid. De Stoofstraat strekte zich voor ons uit. Het kleinste en smalste straatje dat in de stad te vinden is. Men beweert dat het heel handig is als je dronken bent, want je kan er niet links noch rechts vallen. Brugge telt ook tal van hotels en gastenverblijven. Het een al prijziger dan het andere. Maar ook kreeg de bloemen- en kerstmarkt de nodige aandacht. Tal van kraampjes spreidden hun waren uit. Te kust en te keur voor elk wat wils. Druk waren ook de winkelstraten, je kon er op de koppen lopen. Af en toe kwam alles op ons af en waren we blij dat we even weer de stilte van de ring rond Brugge konden volgen. Op het laatst passeerden we op het stationsplein nog de tenten met de ijssculpturen. De toegang is uiteraard te betalen maar het lange rijtje schuiven, daar begaven we ons niet meer aan. Tot slot ging het gezelschap dwars door de hal van het nieuwe station. Ook een keertje leuk om doen. Ook hier veel volk al dan niet gepakt en gezakt.

Wij beleefden een bijzonder mooie tocht met een prima bewegwijzering. Er zijn nog twee zaken die we willen aanhalen. In volle winkelstraat moest je echt wel even opletten geen richtingsaanwijzer te missen. Het tweede punt: waarbij  wij uitdrukkelijk willen vermelden dat de organiserende club hier geen schuld treft, is dat bij de eerste controlepost die voorzien was in Café De Gilde wij bijzonder slecht onthaald werden door de uitbaters. De helft van de gebruikerszaal was gereserveerd voor klanten. Aangezien de zaak te klein was, waren de enkele vrije tafeltjes natuurlijk volzet, terwijl meer dan de helft van de zaak ongebruikt was. Veel wandelaars waren misnoegd. De Club werd door de meeste mensen verwittigd en er werd nota genomen. Deze zal worden voorgelegd en de controlepost zal niet meer in het parcours worden opgenomen. Het is niet behoorlijk dat men zijn boterham op straat dient op te eten. Nogmaals willen wij aanhalen dat de Globetrotters geen enkele blaam treft, maar dat het voor hun onmogelijk was om het parcours nog te wijzigen. Tot slot kregen we van de Kerstman nog een lolly en onze rugzak is voorzien van alweer een nieuw beertje.”

Dat we kort na de wandeling, ook even aandacht hadden voor de wandelboekjes, mag blijken uit hetgeen daarin werd neergeschreven: ‘K: Wandeling door het historische Brugge. Kerstmarkt. Mooie tocht. Eén minpuntje, de onvriendelijke controleposten. J: Prachtige wandeling doorheen Brugge in feeststemming. Groot minpunt: de slecht ingerichte rustposten op het parcours. Op het einde het bezoek van de Kerstman. PS: Nieuw schoeisel.’