Posts tonen met het label Steenbeemden. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Steenbeemden. Alle posts tonen

dinsdag 24 mei 2022

499: Nijlen, Zaterdag 31 juli 2021, 14,843 km. (9962,34 km.)


“Een kort relaas inzake een wandeling via knooppunten, met start in Nijlen en aankomst te Lier. Na de verplaatsing vooraf via bus en trein, bereikten we het station van Nijlen, alwaar we omstreeks 10:30 uur onze wandeling konden aanvangen. We verlieten bijgevolg het station en begaven ons rechtsaf op de N13, de J.E. Claeslaan welke overging in de Kesselsesteenweg, op zoek naar het eerste knooppunt van de dag. Na geruime tijd deze drukke weg te hebben gevolgd, konden we via de Goorstraat rechts, wat verder opnieuw rechts een doodlopende straat in, welke leidde naar de terreinen van KFC Nijlen. Tussen de diverse voetbalvelden door, konden we door middel van een soort kerkwegel de straat Loze Bareel betreden, om er rechts te kiezen naar de Boerderijstraat, hierbij opnieuw de spoorweg kruisend. De Boerderijstraat naar links opgaand, verlieten we deze aan de eerste straat rechts, de Grasstraat om uit te monden op de Koningsbaan, aan het eerste knooppunt van de dag, 37, behorende tot het wandelnetwerk Kempense Netevallei. Over vrij lange afstand begaven we ons linksaf op de Koningsbaan en passeerden er de knooppunten 38, 40 en 69 tot het kruispunt met de dwars gelegen Breugelhoevestraat. Hier kozen we haaks linksaf en volgden de weg tot aan het knooppunt 44, waar we gelukkig afscheid konden nemen van het verkeer. Net voorbij het grensbord Nijlen, konden we linksaf het bos in, een gedeelte van Het Goor, behorende tot het natuurreservaat De Kleine Netevallei. Een aangename doortocht via enkele smalle graspaden in Het Goor, liet ons enkele knooppunten voorbijgaan, welke dicht op elkaar volgden: 43, 61 en 65.

Aan dit laatste knooppunt hielden we de richting rechtdoor aan, om aldus de Lindekensbaan te kruisen, namelijk het verlengde van de Breugelhoevestraat, om aan de overzijde het Provinciaal Groendomein Kesselse Heide in te gaan, op weg naar het knooppunt 55. Via de grote parking betraden we de Kesselse Heide, om er vrijwel dadelijk het knooppunt 55 aan te treffen. We bogen er nagenoeg haaks rechtsaf, om er omstreeks 11:30 uur even te pauzeren op één van de picknickbanken en te genieten van een broodje. Ondertussen konden we genieten van het uitzicht over de zanderige omgeving. Jammer genoeg was de bewolking een spelbreker. Na de inwendige mens te hebben voorzien, konden we op weg doorheen een gedeelte van de Kesselse Heide. Via onder andere het Heidepad, maakten we een ommetje doorheen dit rustige natuurgebied en vonden onderweg de knooppunten 54, 52, 56 en tot slot 59, ter hoogte van de uitgang van de Kesselse Heide, in de Vaerestraat. Door de Vaerestraat rechts op te gaan, kwamen we wat verder op het kruispunt met de Vogelzangstraat, die we links indraaiden. Op het einde bereikten we tenslotte het knooppunt 58 op het kruispunt met de Elzestraat. We sloegen haaks rechtsaf het doodlopende gedeelte in dat ons zou leiden naar de iets verder gelegen Kleine Nete, om er aan het knooppunt 57 het jaagpad op te gaan langs deze waterloop. We begaven ons linksaf op het jaagpad om dit echter over zowat 0,5 km te volgen en nadien het pad opnieuw te verlaten aan het knooppunt 74, via de Emblemsesteenweg links, ondertussen op het grondgebied van Ranst aangekomen.

Inmiddels de klok van 12:25 uur nabij, hielden we er even een korte drankpauze op het terras van brasserie ‘Het Badhuis’, vrij druk bezocht toen door vele wandelaars en fietsers. Na het lessen van de dorst ging het nog even verder via de Emblemsesteenweg om er aan het knooppunt 89, rechts een smal pad op te gaan dat leidde door de Beemden, eveneens een onderdeel van het natuurgebied De Kleine Netevallei. Het pad eindigde in de Beemdweg, net aan knooppunt 80. Een kort ommetje van bijna 1 km, via de Beemdweg, de Vredestraat en de Torenvenstraat, bracht ons langs de knooppunten 81, 68, 82 en tenslotte 69. We bevonden ons nu in de Steenbeemden, om ter hoogte van 69 haaks links te kiezen en een pad te volgen dwars doorheen dit natuurgebied. Eenmaal het einde van deze prachtige boszone bereikt, kwamen we uit in de Heidebloem aan het knooppunt 92. We begaven ons linksaf de openbare weg op, teneinde deze straat te bewandelen via de elkaar volgende knooppunten 95 en 96. Daar aangekomen op het kruispunt met de Kriekenstraat, kozen we linksaf en kruisten nogmaals de spoorweg. Niet ver er vandaan kwamen we op het kruispunt met de Marnixdreef die we rechtsaf indraaiden. We stapten voorbij de Begraafplaats Kloosterheide en hielden er even halt voor een korte picknick net aan de bushalte van het kerkhof. Een zitbankje in het bushokje gaf even een rustpauze, ondertussen reeds 14:00 uur voorbij.

Omwille van het storende verkeer op deze druk bereden weg, hielden we de rustpauze eerder kort en begaven ons even later aan de overzijde van de Marnixdreef in de Beatrijslaan. We konden nogmaals genieten van een stukje bos, gingen ditmaal onder de spoorweg door en kwamen uiteindelijk aan het knooppunt 94, tegenover het Kasteel Heidebloem. We begaven ons linksaf in eveneens de Beatrijslaan en wonnen iets aan hoogte, teneinde via de spoorwegbrug het Netekanaal over te gaan. Over de brug daalden we opnieuw af via een fiets- en wandelpad en bereikten beneden het knooppunt 98. We draaiden links de Nazaretdreef in teneinde ditmaal onder de spoorweg door te gaan en troffen er het knooppunt 7 aan. Net daar hielden we omstreeks 14:30 uur een iets langere wandelpauze, vermits we overgingen tot het nuttigen van een drankje in Taverne ’t Oud Lier. Na even op adem te zijn gekomen volgden we nog een eindje de Nazaretdreef, om dan rechts het natuurgebied Nazareth in te wandelen, net aan het knooppunt 60. De doortocht doorheen dit gebied eindigde aan het andere einde op het jaagpad langs de Kleine Nete, tevens knooppunt 63. Het jaagpad naar links opgaand wandelden we voorbij het knooppunt 62, waarna het jaagpad eindigde aan het knooppunt 4 ter hoogte van de Sionbrug over de Kleine Nete. Via deze brug overschreden we de waterloop, om aan de overzijde rechtsaf verder te gaan op de Sionsvest, het wandelpad langs de andere oever.

Wat later gingen we het gekende Groot Spui voorbij aan het knooppunt 5, om vandaar verder de Lierse Stadsvesten te bewandelen tot aan het knooppunt 90. We kruisten er de Frederik Peltzerstraat en volgden aan de overkant van de weg verder de Stadsvesten tot het knooppunt 36, op het kruispunt met de Antwerpsestraat. Daar verlieten we de vesten en begaven ons rechtsaf naar het iets verder gelegen Leopoldplein tegenover het station van Lier. We eindigden dan ook deze wandeltocht omstreeks 16:00 uur na exact 14,843 km. We hadden er geluk om slechts vier minuten later een bus te kunnen nemen richting Mechelen. Al bij al een positieve noot er bovenop.”

vrijdag 8 mei 2020

213: Lier, Zaterdag 08 januari 2011, 25,7 km. (4307,316 km.)



De eerste tocht van een nieuw wandelseizoen, werd in de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zaterdag – Samedi 8/1/2011 – 2500 Lier (Antwerpen), Lispertocht, 5-10-15-20-25 km. WSV De Dauwstappers VZW. Start: Zaal De Lispenaar. Wandeling door het groen van Lier, Kesselse Heide en Fort.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond het relaas met betrekking tot de bezienswaardigheden onderweg, omstreeks 20:26 uur.

“Vandaag trokken we voor de eerste maal dit jaar onze wandelschoenen aan en begonnen op die manier aan het wandelseizoen 2011. Onze eerste tocht van dit nieuwe jaar, bracht ons naar Lier. Aldaar werd door de WSV De Dauwstappers uit Edegem, de Lispertocht georganiseerd. De startplaats bevond zich in zaal De Lispenaar, tegenover het stadion van SK Lierse. We vonden er dan ook parkeergelegenheid in overvloed op de parking van de club. Aan de overzijde van de weg, konden we vervolgens terecht voor de inschrijving en ter versterking van de inwendige mens. Er kon worden gekozen uit de volgende afstanden: 5, 10, 15, 20 of 25 km. We kozen voor de afstand van 25 km, bestaande uit een kleine lus van iets meer dan 5 km en een grote lus van iets meer dan 20 km. Op die manier zouden we een totale afstand afleggen volgens de inrichters van 25,7 km. Na een hapje en een drankje waren we klaar voor de kleine lus van 5,2 km.

Na de start, verlieten we via een drukke steenweg, de bebouwde kom en volgden een smal geasfalteerd paadje, in de richting van de Nete. We volgden op die manier een eerste wandelroute van de dag, met name het Havenpad. Dit enigszins kronkelend paadje, bood ons een eerste stukje verwilderde natuur om te bekijken en vervolgens de nogal snel stromende Nete. We gingen onder de spoorweg door, om deze over korte afstand te volgen. Hierna volgde de eerste splitsing van de dag, waar we bij een eerste passage rechts dienden aan te houden, net zoals de deelnemers aan de 15 en de 5 km. Hier volgden we over korte afstand de Diamantroute, een fietstraject van 30 km, alsook de LF5 Vlaanderen Fietsroute. Later tijdens de wandeling, zouden we nog vaak deze route gedeeltelijk volgen. De omloop van de 5 km liet ons wandelen langsheen enkele restaurants uit de vermoedelijk duurdere prijsklasse, gelet op de aard van de bouwwerken. Voortdurend hoorden we het geluid van opstijgende vliegtuigen, die laag boven onze hoofden het luchtruim kozen. Ondertussen zagen we heel in de verte de kerk van de stad Lier verschijnen. Het verloop van het wandelparcours, leidde ons langzaam die richting uit. Wat later bereikten we opnieuw een waterloop, waar we juist na het overschrijden ervan, rechts het jaagpad volgden. Hier opnieuw enkele wandel- en fietsomlopen, met name de Arkelroute van 42 km en het Nazarethpad. We volgden het jaagpad verder, waarbij we stilaan terug in de richting wandelden van de bebouwde kom van Lier. Even later bereikten we de Leuvensepoort en aldaar, sloegen we rechtsaf, om de andere oever te volgen. Op die manier volgden we even later het Timmermanspad (5 km), een pad dat ons liet kennismaken met het Groot Spui. Een prachtig gerestaureerd gebouw, dat vroeger dienst deed als sluis. Ter hoogte van dit bouwwerk troffen we eveneens een GR-paal aan, welke de beide richtingen aangaf met betrekking tot de GR12, zijnde Amsterdam – Parijs. Net zoals de GR doorheen het Groot Spui verliep, zo vervolgden wij ook onze weg. Ondertussen zagen we links van ons de kerk van Lier en meteen was het duidelijk dat we niet deze richting zouden uitgaan. We vervolgden verder het verloop van het rechts van ons gelegen water, stilaan terug in de richting van het stadion van Lierse. Korte tijd later, na een korte passage langsheen een van de invalswegen naar de stad, bereikten we opnieuw de startzaal. Meteen zaten de eerste 5,2 km erop.

Na een korte pauze, begonnen we aan de grote lus van 20 km. We volgden in het begin daarvan dezelfde weg, tot we opnieuw de splitsing bereikten waar we reeds eerder op de dag waren langs gekomen. Ditmaal ging het naar links, dezelfde weg die diende te worden gevolgd door de wandelaars aan de 10 of 20 km en bij een tweede passage voor de 15 en 25 km. We volgden hierbij opnieuw het traject van de LF5 Vlaanderen Fietsroute en het verloop van de GR12. We staken opnieuw het water over, via de spoorwegbrug. De wind wakkerde fel aan en af en toe leek het eerder op een stormachtige dag. Bomen bogen zich onder het geweld van de wind en hier en daar bemerkten we een exemplaar dat was afgeknakt. Voorbij de brug volgden we een rustige landelijke weg, langsheen enkele in de bomen opgehangen kapelletjes. Even verder ging het een rechts gelegen zijstraat in en die ging over in een onverhard pad. Aldus bereikten we een eerste stukje bos. Hier konden we opnieuw even wandelen over paadjes, bedekt met afgevallen bladeren. De laatste restjes sneeuw waren af en toe nog zichtbaar. De paadjes en de stukjes landelijke weg, brachten ons even later in het natuurgebied de Steenbeemden. Hier kregen we zicht op hoe de natuur zichzelf in stand tracht te houden. Afgevallen bomen die toch nog hun nut bewijzen in dit biotoop. Bij het verlaten van een van de talrijke groenzones, bevonden we ons plotseling op het grondgebied van Kessel (Nijlen). Na nog een stukje bos te zijn doorgetrokken, bereikten we de openbare weg, welke ons bracht naar de bebouwde kom van deze gemeente. Ter hoogte van het eerste drukke kruispunt, vervolgden de wandelaars aan de 10 en 15 km hun tocht rechtdoor, terwijl wijzelf, samen met de deelnemers aan de 20 km, rechts aanhielden en wandelden in de richting van de spoorlijn. Eenmaal de overweg bereikt, hadden we een volgende controle in café ’t Stationnetje. We hadden ondertussen 9,7 km afgelegd en waren toe aan een hapje en een drankje. De stempelcontrole gebeurde hier middels zelfbediening.

We volgden de spoorlijn naar rechts tot aan een volgende overweg. Even verder bereikten we het aldaar gelegen Fort van Kessel. Jammer genoeg gesloten tijdens de wintermaanden, maar tijdens de zomer gratis te bezoeken op aanvraag, zo meldden ons de infoborden ter zake. Toch konden we even van nabij de ingang van dit voormalig militair bouwwerk bekijken. Blijkbaar waren enkele vrijwilligers bezig met de grote schoonmaak in een van de gangen. Na deze bezienswaardigheid, volgden we het Fortpad, welke omheen de omwalling verloopt. Blijkbaar zijn er 14983 stappen noodzakelijk om het gehele traject af te leggen. Wij beperkten ons echter tot een kort gedeelte omheen het fort, waarna we de omwalling verlieten via een rechts gelegen pad. We bereikten een asfaltwegje dat aldaar aansluiting gaf en zodoende wandelden we verder richting Hoogbos. Hier volgden we een bredere weg, welke leidde naar het Provinciaal Groendomein Kesselse Heide. Na een gevaarlijke weg te hebben gedwarst, betraden we dit prachtige natuurgebied. Meteen kregen we een zanderige ondergrond en veranderde de beplanting. Enkele zandduinen konden worden bekeken. Hier kregen we zowaar een zomers gevoel, toen de zon zich even liet zien, zij het eerder beperkt in tijdsduur. Dat het Heidepad niet mocht ontbreken in zo een omgeving, dat konden we even later ervaren. Na enkele zandwegen te hebben betreden, bereikten we later opnieuw de reeds bekende Nete. Ditmaal klommen we even hogerop om het jaagpad te bereiken. Het ging ditmaal linksaf en zo volgden we de meanders van deze rivier. Geruime tijd later, maar bovendien tal van bochten verder, bereikten we het lokaal van de Sasvrienden, een plaatselijke vissersclub. Hier hadden we de laatste controle van de dag na ondertussen 17,4 km te hebben afgelegd. Restte ons nog een laatste stukje wandelweg van 8,3 km tot aan het stadion van Lierse.

Na deze laatste halte, ging het over de brug, richting centrum van Emblem (Ranst). Amper opnieuw vertrokken begon het te regenen, waardoor we genoodzaakt waren om poncho en paraplu boven te halen. Niet altijd eenvoudig aan te trekken bij hevige wind. We kregen opnieuw een landelijke weg aangeboden, welke verliep tussen tal van boomgaarden. Gemakkelijk te begrijpen dat we dan ook een gedeelte volgden van de 30 km lange Boomgaardroute. Onderweg splitste zich nogmaals het traject van de 10/15 en 20/25 km. We namen nog even een kijkje in een Maria kapel welke we onderweg zagen om vervolgens verder het gevecht aan te gaan met de regen, maar vooral met de wind. Beide factoren bemoeilijkten het nemen van foto’s onderweg en zodoende bleek er niet veel anders over dan moedig verder te stappen, ondanks de minder gunstige weersomstandigheden. Uiteindelijk bereikten we een aangelegd fietspad, dat vrijwel in rechte lijn verliep, richting Lier. Zo konden we dan toch nog min of meer droog de eindstreep bereiken in de Voetbalstraat, waar de startzaal was gelegen. Daar konden we bemerken dat omstreeks 14 uur reeds 503 wandelaars waren geteld. We konden vandaag een niet onaardige wandeling beleven, de eerste van het nieuwe jaar en zo zijn we begonnen aan een hopelijk goed gevuld wandeljaar 2011.”

We sluiten af met een blik in de respectieve wandelboekjes, vermits ook daarin enkele eerste indrukken werden neergeschreven. ‘K: Rustige wandeling door het groene Lier. Via Kessel en Emblem. Regen! Het historische ontbrak hier! J: Tocht doorheen Lier en omgeving. Het Fort van Kessel, de Nete, de Kesselse Heide, Emblem enz. Een mooi begin van het nieuwe wandeljaar.’