De eerste tocht van een nieuw
wandelseizoen, werd in de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zaterdag
– Samedi 8/1/2011 – 2500 Lier (Antwerpen), Lispertocht, 5-10-15-20-25 km. WSV
De Dauwstappers VZW. Start: Zaal De Lispenaar. Wandeling door het groen van
Lier, Kesselse Heide en Fort.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond het
relaas met betrekking tot de bezienswaardigheden onderweg, omstreeks 20:26 uur.
“Vandaag trokken we voor de eerste
maal dit jaar onze wandelschoenen aan en begonnen op die manier aan het
wandelseizoen 2011. Onze eerste tocht van dit nieuwe jaar, bracht ons naar
Lier. Aldaar werd door de WSV De Dauwstappers uit Edegem, de Lispertocht
georganiseerd. De startplaats bevond zich in zaal De Lispenaar, tegenover het
stadion van SK Lierse. We vonden er dan ook parkeergelegenheid in overvloed op
de parking van de club. Aan de overzijde van de weg, konden we vervolgens
terecht voor de inschrijving en ter versterking van de inwendige mens. Er kon
worden gekozen uit de volgende afstanden: 5, 10, 15, 20 of 25 km. We kozen voor
de afstand van 25 km, bestaande uit een kleine lus van iets meer dan 5 km en
een grote lus van iets meer dan 20 km. Op die manier zouden we een totale afstand
afleggen volgens de inrichters van 25,7 km. Na een hapje en een drankje waren
we klaar voor de kleine lus van 5,2 km.
Na de start, verlieten we via een
drukke steenweg, de bebouwde kom en volgden een smal geasfalteerd paadje, in de
richting van de Nete. We volgden op die manier een eerste wandelroute van de
dag, met name het Havenpad. Dit enigszins kronkelend paadje, bood ons een
eerste stukje verwilderde natuur om te bekijken en vervolgens de nogal snel
stromende Nete. We gingen onder de spoorweg door, om deze over korte afstand te
volgen. Hierna volgde de eerste splitsing van de dag, waar we bij een eerste
passage rechts dienden aan te houden, net zoals de deelnemers aan de 15 en de 5
km. Hier volgden we over korte afstand de Diamantroute, een fietstraject van 30
km, alsook de LF5 Vlaanderen Fietsroute. Later tijdens de wandeling, zouden we
nog vaak deze route gedeeltelijk volgen. De omloop van de 5 km liet ons
wandelen langsheen enkele restaurants uit de vermoedelijk duurdere prijsklasse,
gelet op de aard van de bouwwerken. Voortdurend hoorden we het geluid van
opstijgende vliegtuigen, die laag boven onze hoofden het luchtruim kozen.
Ondertussen zagen we heel in de verte de kerk van de stad Lier verschijnen. Het
verloop van het wandelparcours, leidde ons langzaam die richting uit. Wat later
bereikten we opnieuw een waterloop, waar we juist na het overschrijden ervan,
rechts het jaagpad volgden. Hier opnieuw enkele wandel- en fietsomlopen, met
name de Arkelroute van 42 km en het Nazarethpad. We volgden het jaagpad verder,
waarbij we stilaan terug in de richting wandelden van de bebouwde kom van Lier.
Even later bereikten we de Leuvensepoort en aldaar, sloegen we rechtsaf, om de
andere oever te volgen. Op die manier volgden we even later het Timmermanspad
(5 km), een pad dat ons liet kennismaken met het Groot Spui. Een prachtig
gerestaureerd gebouw, dat vroeger dienst deed als sluis. Ter hoogte van dit
bouwwerk troffen we eveneens een GR-paal aan, welke de beide richtingen aangaf
met betrekking tot de GR12, zijnde Amsterdam – Parijs. Net zoals de GR doorheen
het Groot Spui verliep, zo vervolgden wij ook onze weg. Ondertussen zagen we
links van ons de kerk van Lier en meteen was het duidelijk dat we niet deze
richting zouden uitgaan. We vervolgden verder het verloop van het rechts van
ons gelegen water, stilaan terug in de richting van het stadion van Lierse.
Korte tijd later, na een korte passage langsheen een van de invalswegen naar de
stad, bereikten we opnieuw de startzaal. Meteen zaten de eerste 5,2 km erop.
Na een korte pauze, begonnen we
aan de grote lus van 20 km. We volgden in het begin daarvan dezelfde weg, tot
we opnieuw de splitsing bereikten waar we reeds eerder op de dag waren langs
gekomen. Ditmaal ging het naar links, dezelfde weg die diende te worden gevolgd
door de wandelaars aan de 10 of 20 km en bij een tweede passage voor de 15 en
25 km. We volgden hierbij opnieuw het traject van de LF5 Vlaanderen Fietsroute
en het verloop van de GR12. We staken opnieuw het water over, via de spoorwegbrug.
De wind wakkerde fel aan en af en toe leek het eerder op een stormachtige dag.
Bomen bogen zich onder het geweld van de wind en hier en daar bemerkten we een
exemplaar dat was afgeknakt. Voorbij de brug volgden we een rustige landelijke
weg, langsheen enkele in de bomen opgehangen kapelletjes. Even verder ging het
een rechts gelegen zijstraat in en die ging over in een onverhard pad. Aldus
bereikten we een eerste stukje bos. Hier konden we opnieuw even wandelen over
paadjes, bedekt met afgevallen bladeren. De laatste restjes sneeuw waren af en
toe nog zichtbaar. De paadjes en de stukjes landelijke weg, brachten ons even
later in het natuurgebied de Steenbeemden. Hier kregen we zicht op hoe de
natuur zichzelf in stand tracht te houden. Afgevallen bomen die toch nog hun
nut bewijzen in dit biotoop. Bij het verlaten van een van de talrijke
groenzones, bevonden we ons plotseling op het grondgebied van Kessel (Nijlen).
Na nog een stukje bos te zijn doorgetrokken, bereikten we de openbare weg,
welke ons bracht naar de bebouwde kom van deze gemeente. Ter hoogte van het
eerste drukke kruispunt, vervolgden de wandelaars aan de 10 en 15 km hun tocht
rechtdoor, terwijl wijzelf, samen met de deelnemers aan de 20 km, rechts
aanhielden en wandelden in de richting van de spoorlijn. Eenmaal de overweg
bereikt, hadden we een volgende controle in café ’t Stationnetje. We hadden
ondertussen 9,7 km afgelegd en waren toe aan een hapje en een drankje. De
stempelcontrole gebeurde hier middels zelfbediening.
We volgden de spoorlijn naar
rechts tot aan een volgende overweg. Even verder bereikten we het aldaar
gelegen Fort van Kessel. Jammer genoeg gesloten tijdens de wintermaanden, maar
tijdens de zomer gratis te bezoeken op aanvraag, zo meldden ons de infoborden
ter zake. Toch konden we even van nabij de ingang van dit voormalig militair
bouwwerk bekijken. Blijkbaar waren enkele vrijwilligers bezig met de grote
schoonmaak in een van de gangen. Na deze bezienswaardigheid, volgden we het
Fortpad, welke omheen de omwalling verloopt. Blijkbaar zijn er 14983 stappen
noodzakelijk om het gehele traject af te leggen. Wij beperkten ons echter tot
een kort gedeelte omheen het fort, waarna we de omwalling verlieten via een
rechts gelegen pad. We bereikten een asfaltwegje dat aldaar aansluiting gaf en
zodoende wandelden we verder richting Hoogbos. Hier volgden we een bredere weg,
welke leidde naar het Provinciaal Groendomein Kesselse Heide. Na een
gevaarlijke weg te hebben gedwarst, betraden we dit prachtige natuurgebied.
Meteen kregen we een zanderige ondergrond en veranderde de beplanting. Enkele
zandduinen konden worden bekeken. Hier kregen we zowaar een zomers gevoel, toen
de zon zich even liet zien, zij het eerder beperkt in tijdsduur. Dat het
Heidepad niet mocht ontbreken in zo een omgeving, dat konden we even later
ervaren. Na enkele zandwegen te hebben betreden, bereikten we later opnieuw de
reeds bekende Nete. Ditmaal klommen we even hogerop om het jaagpad te bereiken.
Het ging ditmaal linksaf en zo volgden we de meanders van deze rivier. Geruime
tijd later, maar bovendien tal van bochten verder, bereikten we het lokaal van
de Sasvrienden, een plaatselijke vissersclub. Hier hadden we de laatste
controle van de dag na ondertussen 17,4 km te hebben afgelegd. Restte ons nog
een laatste stukje wandelweg van 8,3 km tot aan het stadion van Lierse.
Na deze laatste halte, ging het
over de brug, richting centrum van Emblem (Ranst). Amper opnieuw vertrokken
begon het te regenen, waardoor we genoodzaakt waren om poncho en paraplu boven
te halen. Niet altijd eenvoudig aan te trekken bij hevige wind. We kregen
opnieuw een landelijke weg aangeboden, welke verliep tussen tal van
boomgaarden. Gemakkelijk te begrijpen dat we dan ook een gedeelte volgden van
de 30 km lange Boomgaardroute. Onderweg splitste zich nogmaals het traject van
de 10/15 en 20/25 km. We namen nog even een kijkje in een Maria kapel welke we
onderweg zagen om vervolgens verder het gevecht aan te gaan met de regen, maar
vooral met de wind. Beide factoren bemoeilijkten het nemen van foto’s onderweg
en zodoende bleek er niet veel anders over dan moedig verder te stappen,
ondanks de minder gunstige weersomstandigheden. Uiteindelijk bereikten we een
aangelegd fietspad, dat vrijwel in rechte lijn verliep, richting Lier. Zo
konden we dan toch nog min of meer droog de eindstreep bereiken in de
Voetbalstraat, waar de startzaal was gelegen. Daar konden we bemerken dat
omstreeks 14 uur reeds 503 wandelaars waren geteld. We konden vandaag een niet
onaardige wandeling beleven, de eerste van het nieuwe jaar en zo zijn we
begonnen aan een hopelijk goed gevuld wandeljaar 2011.”
We sluiten af met een blik in de
respectieve wandelboekjes, vermits ook daarin enkele eerste indrukken werden
neergeschreven. ‘K: Rustige wandeling door het groene Lier. Via Kessel en
Emblem. Regen! Het historische ontbrak hier! J: Tocht doorheen Lier en
omgeving. Het Fort van Kessel, de Nete, de Kesselse Heide, Emblem enz. Een mooi
begin van het nieuwe wandeljaar.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten