295: Asse, Zaterdag 26 april 2014, 27,99 km. (5956,419 km.)

“Het relaas van onze ervaringen tijdens een wandeltocht met start en aankomst te Asse. Deze dagtocht werd beschreven in de Dagstappergids Vlaams-Brabant, onder de welluidende titel: ‘Door de voortuin van het Pajottenland’. De voorziene startplaats situeerde zich ter hoogte van het station van Asse en had volgens de gids een te wandelen afstand van 25,7 km. Er bestond evenwel een mogelijkheid, het parcours in te korten tot 20,6 km. Tijdens het verloop van de wandeltocht zou een gedeelte worden gevolgd van het traject van de GR128, namelijk zowat 11,5 km. Na een ritje met de auto, gevolgd door een ontbijt ter plaatse, konden we even later van start gaan, voorlopig nog voorzien van wat zonneschijn en een grotendeels blauwe hemel. We verlieten het station van Asse en namen een kasseiweg naar rechts, over de parking van het station. We staken nadien de spoorweg over om 100 m verder een brede landweg links in te gaan, welke ons leidde tot aan een dwarsweg. Ook daar draaiden we linksaf in de richting van een drukke asfaltweg. Aan de overzijde betraden we de wijk Waerbeek, om even verder, voorbij het rusthuis rechts aan te houden en over zowat 1 km een asfaltweg te volgen. We bevonden ons op het plaatselijke Grote Molenbeek Wandelpad, dat we links verder bewandelen in de Dorenweg. Ter hoogte van de volgende dwarsweg ging het rechtsaf richting kerk van Mollem.

We stapten echter niet tot aan de kerk, maar volgden vanaf nu het traject van de GR128 naar links, via een grasweg langsheen de muur van het kerkhof. Nogmaals linkaf ging het langs de rand van het kleine Kloosterbos van Mollem, alwaar we ondertussen een gedeelte volgden van de Hellepad Natuurwandeling. We staken een beek over en gingen verder tussen weideafsluitingen naar de wijk Beneden-Vrijlegem. Gekomen aan een asfaltweg kozen we voor rechts om zo de spoorweg over te steken en een 20-tal meter verder links een smal pad op te gaan. Vervolgens hielden we tot tweemaal toe rechts aan en wandelden voorbij een hoeve uit 1896 om even verder links de Drielindenlaan in te gaan. Waar deze straat een bocht maakte naar rechts, hielden we rechtdoor aan via een landweg om alzo het Paardenbos te bereiken. We zetten onze wandeling verder langsheen de rand van het bos naar links, staken een beek over en kwamen terecht op een asfaltweg Paddebroeken. We bemerkten er de aanduiding van de Land van Asse Route en troffen er een kapel aan, voorzien van een zitbank. Tijd dus voor een wandel- en lunchpauze. Na deze onderbreking gingen we opnieuw op pad.

We gingen Paddebroeken in naar links om de eerste veldweg rechts te kiezen, richting Mazenzele. We staken de Weyenberg over, om aan de overzijde de Sultveltstraat over korte afstand te volgen. 150 m verder troffen we links een grasweg aan, alwaar we de lokale wandelroute het Pieter Paulus Wandelpad betraden. We kwamen langs een grasplein met rustbank, doch gingen nog even verder tot in het centrum van Mazenzele, waar we even halt hielden in café ‘In de Sportwereld’. Na een kopje koffie gingen we tot aan de N47, de weg Asse-Dendermonde. We staken deze drukke weg over en volgden een geasfalteerd pad, later graspad om dan de provinciegrens met Oost-Vlaanderen te passeren. Even later betraden we het Kravaalbos, om daar vast te stellen dat de aanwijzingen van de GR128 heel nuttig waren, gelet op het voortdurend veranderen van wandelrichting. Na het genot van de tocht door het bos kwamen we aan het Hof te Putte. Ondertussen hadden we een gedeelte bewandeld van de Faluintjesstreek Wandelroute. Via een kasseiweg gingen we verder naar rechts en betraden het gehucht Doment.

Nog steeds rechts aanhoudend via een brede verharde weg, ging het verder richting Nievelveldweg. Na nog een links-rechts beweging bereikten we het kruispunt met de Affligemdreef, welke we verder naar links zouden ingaan, doch vooreerst hielden we er even halt in café-snack Kozakkershof. We waren immers toe aan een drankpauze. Na wat vloeibare energie te hebben opgeslagen, volgden we de Affligemdreef naar links tot aan het volgende kruispunt, alwaar we het traject van de GR128 verlieten, om links de Abdijstraat te kiezen. Op die manier stapten we voorbij de Abdij van Affligem. Onderweg daarheen stapten we langs het Kluis Wandelpad en het Roofridderspad. Voorbij de Abdij ging het aan het kruispunt opnieuw naar links, we hadden immers de terugweg aangevat. Via de Lange Straat en vervolgens Koeweidelos, ging het voorbij een kapel. Korte tijd later bereikten we opnieuw de Abdijstraat om dan verder te gaan in de Grotendriesstraat tot aan een splitsing waar we rechts een asfaltweg dienden te kiezen. Even verder werd dit een landweg, er volgde een lichte beklimming om opnieuw de provinciegrens te overschrijden. Uiteindelijk kwamen we aan de N9, de weg naar Aalst, om die links in te slaan en te volgen tot aan de kerk van Asse-ter-Heide. Ook hier konden we even verpozen, met name in café 3 voor 1 frank.

We staken nadien de N9 over om de wandeling verder te zetten via de Assestraat. Ter hoogte van de eerste splitsing hielden we rechts en gingen voorbij het ‘Hof de lange Bomen’. We gingen voor de tweede maal tijdens de tocht een hoogspanningslijn onderdoor, om nog altijd de richting rechtdoor aan te houden. We bereikten wat later het restaurant Hof ten Eenhoorn. Na wat klimmen staken we even verder de weg Asse-Edingen over, om aan de overzijde vooreerst een klinkerpad en nadien een grasweg te volgen. Vervolgens konden we tussen weiden langzaam afdalen naar de wijk Terlinden, om daar links een asfaltweg te betreden, welke ons leidde naar een vijver. We stapten een tijdje op het Petrus Ascanus Wandelpad om stilaan het centrum van Asse te bereiken. Doch alvorens opnieuw het station te bereiken, hadden we nog een passage door het Waalborrepark, waar we toch nog enkele opmerkelijke kunstwerken konden bekijken. Even later kwamen we aan het einde van onze dagtocht ter hoogte van het station van Asse. Op de teller hadden we ondertussen 27,99 km en dit na 35885 stappen. We waren zowat zes uur en zevenentwintig minuten vroeger hier van start gegaan.”

144: Nijverseel, Zaterdag 13 februari 2010, 7 km. (2832,033 km.)

Een vrij korte wandelbelevenis, omwille van het slechte weer. Deze tocht werd voorheen in de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zaterdag – Samedi 13/02/2010 – 1745 Opwijk (Vlaams-Brabant), 18^de Valentijntjeswandeling – 4-7-14-21 km. WSV Horizon Opwijk. Start: Familieheem, Opwijk-Nijverseel. De verkeersarme omlopen situeren zich langs zeer rustige wandelwegen over de gemeenten Baardegem, Meldert, Moorsel en Leirekensroute in een winters landschap.’ Na afloop schreven we nog diezelfde namiddag het relaas van onze belevenissen onderweg, omstreeks 13:50 uur.

“Ondanks het gure winterweer, gingen we vandaag toch even wandelen, zij het eerder voor een kortere afstand dan we gewoon zijn. We kozen als bestemming voor vandaag het dorpje Nijverseel (deelgemeente van Opwijk), waar de WSV Horizon een tocht had georganiseerd. Toen we deze ochtend aan de ontbijttafel zaten, begon het reeds lichtjes te sneeuwen. Toch vertrokken we vol goede moed om Nijverseel te bereiken toen het klaar begon te worden. Plaats van afspraak was gelegen in de zaal Familieheem. We vonden een parkeerplaats in de aanpalende verkaveling en konden even later terecht in de startzaal. De opkomst was nog niet bijster groot, toen we de inschrijvingsformaliteiten ondergingen en even later een koffie nuttigden met een broodje. Volgens de informatie kon voor deze 18^de Valentijntjeswandeling worden gekozen uit de volgende afstanden: 4, 7, 10, 14 of 21 km. Bij de aanvang van de wandeling hadden wij nog geen idee welke afstand we uiteindelijk zouden kiezen, vermits dit een beetje afhankelijk was van de verdere weersomstandigheden en de aard van het parcours.

Toen we omstreeks 08:30 uur van start gingen, voelden we dat de ondergrond hard bevroren was en dat het ijzig koud aanvoelde omwille van de wind. Bij het van start gaan noteerden wij nog een temperatuur van - 2,5° C, doch de gevoelstemperatuur lag vermoedelijk veel lager. We verlieten de dorpskom, langsheen de kerk van Nijverseel, om wat verder de drukke weg, richting Dendermonde, over te steken. Er volgde een kleine landelijke weg in de richting van een boomkwekerij. In deze open vlakte voelden we de ijzig koude zijwind en konden we ervaren dat het baantje bijzonder glad lag omwille van ijs en bevroren sneeuw. In de verte zagen we donkere wolken naderen en dat voorspelde niet veel goeds. Via een onverharde weg ging het tussen de jonge boompjes door, waarna we opnieuw de openbare weg bereikten en het grondgebied van Baardegem (Aalst). We sloegen rechtsaf, richting Wieze. Aan het eerstvolgende kruispunt bereikten we een splitsing, waar de wandelaars van de 4 km linksaf sloegen en de rest gewoon rechtdoor zijn weg vervolgde.

Langsheen dit stuk van het parcours troffen we de aanduidingen van de Faluintjesroute, een fietsomloop van 45 km. We vervolgden onze weg via een stukje hobbelige kasseien, waar menig wandelaar een schuiver maakte. Even later bereikten we een oude spoorwegbedding, waar zich een volgende splitsing situeerde. De 21 km ging hier rechtdoor, alle andere afstanden gingen naar links, de oude spoorbedding volgend. We zaten op de Ros Beiaardroute, een fietstraject van 50 km. Ook deze geasfalteerde weg lag er bijzonder glad bij en dat maakte het wandelen niet echt gemakkelijk. Tot overmaat van ramp begon het ook te sneeuwen, waardoor het zicht enigszins werd beperkt. Na een eindje deze spoorbedding te hebben gevolgd, bereikten we het voormalige station van Baardegem. Hier situeerde zich de Faluintjesstreek Wandelroute. We verlieten de spoorbedding, om via enkele woonstraten, terug de open velden te kiezen. We passeerden onderweg nog een veldkapelletje, om wat later af te zakken via een woongedeelte naar de Basisschool van Baardegem, waar we een eerste controlepost op onze weg aantroffen. Een ideale gelegenheid om zich te verwarmen aan de warme chocomelk.

We hadden ondertussen 4,5 km afgelegd en het leken er heel wat meer te zijn, omwille van de slechte begaanbaarheid van het parcours. Gezien het weer er niet echt beter op werd, besloten we om de wandeling vroeger dan voorzien af te breken en ons te beperken tot het traject van de 7 km. Weliswaar niet bijzonder veel, doch gelet op de aard van het wegdek, was dit voor vandaag toch wel voldoende. Restte ons dus na de pauze nog een afstand van 2,5 km. In normale omstandigheden duurt zoiets een klein half uur, vandaag zouden we er echter langer over doen. We verlieten de controlepost en volgden een kerkwegel, tot we terug in het open veld verdwenen. Via een karreslag ging het tussen de akkers door, waarbij we konden vaststellen dat er her en der toch nog behoorlijk wat sneeuw was gevallen. Soms zakte je er tot over de schoenen in weg. Via deze kronkelende karreslag, bereikten we een kleine landelijke weg. Na een eindje wandelen doorheen de bebouwde kom, bereikten we opnieuw de drukke weg in de richting van Dendermonde. Aan een druk kruispunt konden we oversteken, om nadien via een woonwijk de startplaats opnieuw te bereiken.

Vroeger dan verwacht, maar het kan niet elke dag een feest zijn. We hadden even een frisse neus kunnen halen en dat volstond voor vandaag. Toen we even voor elf uur huiswaarts reden, waren ongeveer 267 wandelaars geteld op deze winterse zaterdag. Volgende week hopelijk beter dan maar.”

Zoals gewoonlijk blikken we ook even terug in de respectievelijke wandelboekjes, teneinde te vernemen, wat destijds daarin werd neergeschreven. ‘K: Nijverseel – Opwijk. Landelijke wegen en de Leirekensroute. Opgegeven na 7 km wegens de koude, sneeuw en gladheid. J: IJzig koude tocht vanuit Nijverseel in de richting van Baardegem. Erg gladde paden en sneeuwval onderweg. Besloten om na de eerste controlepost het te houden bij een afstand van 7 km. Weinig talrijke opkomst voor deze tocht in het kader van Valentijn. Volgende week hopelijk heel wat beter.’