Posts tonen met het label Abdij van Affligem. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Abdij van Affligem. Alle posts tonen

maandag 6 november 2023

565: Affligem, Zaterdag 28 oktober 2023, 13,095 km. (11.060,893 km.)


“Online vonden we recent een uitgepijlde wandelroute, onder de benaming het Harry Haigh Wandelpad. Deze tocht gaat van start ter hoogte van de Sporthal Bellekouter, in de gelijknamige Bellestraat 99 te Affligem. We maakten vooreerst de verplaatsing via Cambio en konden ter plaatse terecht op de ruime parking aan het complex. Even later omstreeks 11:00 uur konden we de wandeling aanvangen en ons richten op de zeshoekige bordjes die de wandelroute aangaven. We verlieten de parking via de achterzijde, om mits enkele trapjes ter hoogte van de sportvelden, de Geertruidebaan te bereiken, om die naar links te bewandelen. We gingen voorbij het lokale recyclagepark, om op het einde van de weg, de Bellestraat te kruisen en aan de overzijde de doodlopende Bellestraat te kiezen, een kasseiweg. Amper honderd meter verder, verlieten we naar rechts de weg op een onverhard pad, de Haezenweg. Via enkele bochten, leidde deze veldweg ons tussen de maïsvelden door, in de richting van de iets verder gelegen autosnelweg E40. Op het einde van de Haezenweg, verkregen we opnieuw asfalt onder de schoenen op de Zwarteberg, net in een bocht. We stapten nagenoeg rechtdoor de Zwarteberg op om via een bocht naar links, de Balleistraat, de brug over de E40 te nemen. Aan de overzijde van de autosnelweg, draaiden we links verder de Balleistraat in, tot we zowat 300 m verder een smal onverhard veldwegje rechts indraaiden, de Voetweg Terelst. Andermaal tussen de maïsvelden door en vaak op een modderig parcours, mondde het veldwegje uit in de Vogelzangstraat. Dezelfde richting aanhoudend kwamen we terecht op een kruispunt.

Daar kozen we rechts de Marktweg, die ons vrijwel dadelijk aan hoogte liet winnen. Het smalle betonwegje ging vrijwel dadelijk over in een grasweg voorbij het laatste huis, waarna we schuin rechts opnieuw doorheen een maïveld dienden te wandelen. Ook hier af en toe zoeken op het modderige pad om de voeten droog te houden. Eenmaal doorheen het maïsveld, kruisten we het smalle asfaltwegje Kortenbos, om aan de overzijde verder te gaan tot aan de E40. Daar maakte het pad een bocht naar links, zodat we een eindje evenwijdig wandelden aan de autosnelweg, het storend lawaai dienden we er maar bij te nemen. Gelukkig draaide het pad wat verder weg van de autosnelweg en leidde langs de rand van een akker tot aan de openbare weg, Tenbos, net alwaar een brug over de autosnelweg was afgesloten en niet langer in gebruik. We begaven ons dus linksaf verder op Tenbos tot aan het kruispunt met Kortenbos, alwaar we rechtsaf begonnen af te dalen. Net aan de grens tussen Erembodegem (Aalst) en Hekelgem (Affligem), verlieten we Kortenbos en kozen een smalle pad links achter de tuintjes van enkele woningen. Na wat grind ging het pad over in een grasweg, om nadien te versmallen tot een wegel. Enkele haaksen bochten, gevolgd door een klein stukje bos, liet ons even later terecht komen op het jaagpad langs de Dender. Daar begaven we ons linksaf en volgden het jaagpad, onder de Boogbrug van de spoorweg, om te eindigen aan de sluis van Teralfene. Daar vonden we omstreeks 12:45 uur een picknicktafel, de ideale gelegenheid tot het nuttigen van een middagmaaltijd.

Na een korte wandel- en eetpauze, kruisten we de drukke weg en wandelden aan de overzijde verder via het jaagpad, ondertussen Coucklaan. We passeerden het rechts gelegen waterzuiveringsstation en volgden nog steeds het jaagpad, tot we ter hoogte van een picknicktafel naar links op een smal graspad het jaagpad verlieten. Net vóór het bereiken van de spoorwegberm, maakte het paadje een haakse bocht naar rechts, zodat we geruime tijd evenwijdig aan de spoorweg stapten. Op het einde van het graspaadje, draaiden we links nogmaals onder de spoorweg door via een smalle tunnel. Zo kwamen we opnieuw op de openbare weg, de Rozenlaan. Via de Tulpenlaan, kruisten we wat later de Spoorweglaan, om aan de overzijde verder te gaan in de Mollenhoekstraat. Gekomen ter hoogte van de parking van de voetbalclub Leeuwkens Teralfene, sloegen we rechts de Denderweg in, om voorbij het voetbalveld rechts de Kerkweg in te draaien. Op die manier bereikten we de Driesstraat, alwaar we linksaf stapten tot aan de plaatselijke Sint-Jan-Evangelistkerk van Teralfene. Net vóór de kerk bemerkten we twee oorlogsgraven, waaronder dit van Harry Haigh. In de nabijheid troffen we tevens een oude roepsteen aan. In plaats van de aangegeven wandelroute verder te volgen, weken we even een 300-tal meter af van het parcours, teneinde in de Balleistraat de grot te bekijken van OLV van Lourdes, alsook de bijhorende kruisweg erachter gelegen. We namen er eveneens van de gelegenheid gebruik er even te verpozen omstreeks 14:00 uur voor het nuttigen van een broodje.

Na het bekijken van de grot, keerden we op onze stappen terug tot aan de kerk, om dan links verder te gaan via de Potaardestraat, tot aan de rechts gelegen Langeweg. Op het einde kruisten we de Driesstraat en vervolgden aan de overkant via een smal pad (Voetweg) tussen de woningen, tot we na een ruime bocht opnieuw in de Driesstraat aankwamen. Even verder naar rechts bereikten we het Driesplein. We sloegen links de Portugeesstraat in en vrijwel onmiddellijk daarna rechts, tussen de huizen 4 en 6, via een steegje naar de Kleinendries. We kozen er links en stapten geruime tijd naast de rechts gelegen spoorwegberm, tot we op het einde links afdraaiden, om even verder de Portugeesstraat te kruisen. Aan de overzijde zetten we onze tocht verder via de Kleine Heideweg, tot aan een Y-splitsing met de Okaaistraat en de Klapstraat, waar we de laatst genoemde naar links opgingen. Net aan het begin van de Eugeen Bosteelsstraat, ging het rechtsaf in de Kapelleweg, een smal tegelpad langs enkele voorgevels van huizen. We kruisten de N208, de Steenbergstraat en stapten verder via de Kapelleweg tot aan de reeds eerder vermelde Potaardestraat. Over korte afstand ging het naar rechts, om aan het huisnummer 87, links de Voetweg 25 te kiezen, de Potaardeweg. Deze veldweg mondde tenslotte uit in de Bremstraat, die we even links bewandelden, tot we rechts een smal pad aantroffen aan het huis 101. Op het einde van het paadje kwamen we uit op de rotonde met de Bellestraat. We sloegen linksaf, gingen onder de E40 door en bereikten de parking alwaar we vroeger op de dag waren van start gegaan. Een tochtje van uiteindelijk 13,095 km. Alvorens echter huiswaarts te keren, bezochten we nog even de Abdij van Affligem.”

donderdag 25 juni 2020

295: Asse, Zaterdag 26 april 2014, 27,99 km. (5956,419 km.)

“Het relaas van onze ervaringen tijdens een wandeltocht met start en aankomst te Asse. Deze dagtocht werd beschreven in de Dagstappergids Vlaams-Brabant, onder de welluidende titel: ‘Door de voortuin van het Pajottenland’. De voorziene startplaats situeerde zich ter hoogte van het station van Asse en had volgens de gids een te wandelen afstand van 25,7 km. Er bestond evenwel een mogelijkheid, het parcours in te korten tot 20,6 km. Tijdens het verloop van de wandeltocht zou een gedeelte worden gevolgd van het traject van de GR128, namelijk zowat 11,5 km. Na een ritje met de auto, gevolgd door een ontbijt ter plaatse, konden we even later van start gaan, voorlopig nog voorzien van wat zonneschijn en een grotendeels blauwe hemel. We verlieten het station van Asse en namen een kasseiweg naar rechts, over de parking van het station. We staken nadien de spoorweg over om 100 m verder een brede landweg links in te gaan, welke ons leidde tot aan een dwarsweg. Ook daar draaiden we linksaf in de richting van een drukke asfaltweg. Aan de overzijde betraden we de wijk Waerbeek, om even verder, voorbij het rusthuis rechts aan te houden en over zowat 1 km een asfaltweg te volgen. We bevonden ons op het plaatselijke Grote Molenbeek Wandelpad, dat we links verder bewandelen in de Dorenweg. Ter hoogte van de volgende dwarsweg ging het rechtsaf richting kerk van Mollem.

We stapten echter niet tot aan de kerk, maar volgden vanaf nu het traject van de GR128 naar links, via een grasweg langsheen de muur van het kerkhof. Nogmaals linkaf ging het langs de rand van het kleine Kloosterbos van Mollem, alwaar we ondertussen een gedeelte volgden van de Hellepad Natuurwandeling. We staken een beek over en gingen verder tussen weideafsluitingen naar de wijk Beneden-Vrijlegem. Gekomen aan een asfaltweg kozen we voor rechts om zo de spoorweg over te steken en een 20-tal meter verder links een smal pad op te gaan. Vervolgens hielden we tot tweemaal toe rechts aan en wandelden voorbij een hoeve uit 1896 om even verder links de Drielindenlaan in te gaan. Waar deze straat een bocht maakte naar rechts, hielden we rechtdoor aan via een landweg om alzo het Paardenbos te bereiken. We zetten onze wandeling verder langsheen de rand van het bos naar links, staken een beek over en kwamen terecht op een asfaltweg Paddebroeken. We bemerkten er de aanduiding van de Land van Asse Route en troffen er een kapel aan, voorzien van een zitbank. Tijd dus voor een wandel- en lunchpauze. Na deze onderbreking gingen we opnieuw op pad.

We gingen Paddebroeken in naar links om de eerste veldweg rechts te kiezen, richting Mazenzele. We staken de Weyenberg over, om aan de overzijde de Sultveltstraat over korte afstand te volgen. 150 m verder troffen we links een grasweg aan, alwaar we de lokale wandelroute het Pieter Paulus Wandelpad betraden. We kwamen langs een grasplein met rustbank, doch gingen nog even verder tot in het centrum van Mazenzele, waar we even halt hielden in café ‘In de Sportwereld’. Na een kopje koffie gingen we tot aan de N47, de weg Asse-Dendermonde. We staken deze drukke weg over en volgden een geasfalteerd pad, later graspad om dan de provinciegrens met Oost-Vlaanderen te passeren. Even later betraden we het Kravaalbos, om daar vast te stellen dat de aanwijzingen van de GR128 heel nuttig waren, gelet op het voortdurend veranderen van wandelrichting. Na het genot van de tocht door het bos kwamen we aan het Hof te Putte. Ondertussen hadden we een gedeelte bewandeld van de Faluintjesstreek Wandelroute. Via een kasseiweg gingen we verder naar rechts en betraden het gehucht Doment.

Nog steeds rechts aanhoudend via een brede verharde weg, ging het verder richting Nievelveldweg. Na nog een links-rechts beweging bereikten we het kruispunt met de Affligemdreef, welke we verder naar links zouden ingaan, doch vooreerst hielden we er even halt in café-snack Kozakkershof. We waren immers toe aan een drankpauze. Na wat vloeibare energie te hebben opgeslagen, volgden we de Affligemdreef naar links tot aan het volgende kruispunt, alwaar we het traject van de GR128 verlieten, om links de Abdijstraat te kiezen. Op die manier stapten we voorbij de Abdij van Affligem. Onderweg daarheen stapten we langs het Kluis Wandelpad en het Roofridderspad. Voorbij de Abdij ging het aan het kruispunt opnieuw naar links, we hadden immers de terugweg aangevat. Via de Lange Straat en vervolgens Koeweidelos, ging het voorbij een kapel. Korte tijd later bereikten we opnieuw de Abdijstraat om dan verder te gaan in de Grotendriesstraat tot aan een splitsing waar we rechts een asfaltweg dienden te kiezen. Even verder werd dit een landweg, er volgde een lichte beklimming om opnieuw de provinciegrens te overschrijden. Uiteindelijk kwamen we aan de N9, de weg naar Aalst, om die links in te slaan en te volgen tot aan de kerk van Asse-ter-Heide. Ook hier konden we even verpozen, met name in café 3 voor 1 frank.

We staken nadien de N9 over om de wandeling verder te zetten via de Assestraat. Ter hoogte van de eerste splitsing hielden we rechts en gingen voorbij het ‘Hof de lange Bomen’. We gingen voor de tweede maal tijdens de tocht een hoogspanningslijn onderdoor, om nog altijd de richting rechtdoor aan te houden. We bereikten wat later het restaurant Hof ten Eenhoorn. Na wat klimmen staken we even verder de weg Asse-Edingen over, om aan de overzijde vooreerst een klinkerpad en nadien een grasweg te volgen. Vervolgens konden we tussen weiden langzaam afdalen naar de wijk Terlinden, om daar links een asfaltweg te betreden, welke ons leidde naar een vijver. We stapten een tijdje op het Petrus Ascanus Wandelpad om stilaan het centrum van Asse te bereiken. Doch alvorens opnieuw het station te bereiken, hadden we nog een passage door het Waalborrepark, waar we toch nog enkele opmerkelijke kunstwerken konden bekijken. Even later kwamen we aan het einde van onze dagtocht ter hoogte van het station van Asse. Op de teller hadden we ondertussen 27,99 km en dit na 35885 stappen. We waren zowat zes uur en zevenentwintig minuten vroeger hier van start gegaan.”