538: Linden, Zaterdag 04 februari 2023, 14,059 km. (10.641,659 km.)

“Een wandeling via knooppunten behorende tot het wandelnetwerk Hagelandse Heuvels, met start ter hoogte van de Sint-Kwintenkerk te Linden. Na de verplaatsing vooraf via Cambio, vonden we een gratis parkeerplaats op de grote parking tegenover de kerk, in de gelijknamige Kerkdreef. Na een hapje ter plaatse konden we omstreeks 10:00 uur de wandeling aanvangen ter hoogte van het knooppunt 5, gesitueerd op het pleintje net vóór de kerk. We begaven er ons linksaf op de licht stijgende Korenbloemstraat, naar de iets verder dwars gelegen Nachtegalenstraat. We volgden er vrijwel onmiddellijk een gedeelte van het traject van de Streek-GR Hageland en de GR128. Amper 100 m naar links, konden we aan de overzijde de smalle Voetweg 27, ofwel Holsbeekschen Voetpad opgaan en beginnen aan de steile beklimming doorheen het Lindenbos. Een 200-tal meter verder en nagenoeg hogerop, konden we aan het knooppunt 51 linksaf. We passeerden er een zitbank met een opvallend opschrift: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’. Het ditmaal smallere bospad boog langzaam naar rechts, zodat we in een vrijwel wijdse bocht verder het Lindenbos konden verkennen. Een paar honderden meters verder kwamen we reeds aan het knooppunt 53, in de nabijheid van een parking aan de Kasteeldreef. Aan dit knooppunt kozen we andermaal links en staken vervolgens de Kasteeldreef over, om aan de overzijde verder doot het bos te gaan.

We zetten onze wandeltocht verder via bospaden, af en toe wat dalend, dan weer stijgend, om na zowat 1,4 km het knooppunt 55 voorbij te gaan. We sloegen er haaks rechtsaf en stapten vervolgens voorbij een links gelegen uitgestrekt grasveld. Toen we de rand van het Lindenbos naderden, amper 100 m voorbij het knooppunt, sloegen we haaks rechtsaf aan het knooppunt 56. We kregen er een reeks korte houten looppaden te verwerken, aangelegd omwille van de links lager gelegen holle weg, de Kortrijkstraat en mede het gevaar van aardverschuivingen. Op het einde van deze reeks houten paden, daalden we links af naar de reeds vernoemde Kortrijkstraat. We maakten een linkse bocht van zowat 180°, om deze onverharde holle weg af te dalen. Iets verder, ter hoogte van een andere holle weg, de Groddeweg, ging het rechtsaf aldaar verder. Tenslotte mondde deze holle weg opnieuw uit op de openbare weg, eveneens Groddeweg, welke we links opgingen. Deze asfaltweg, tevens met de aard van een mooie holle weg, liet ons verder afdalen tussen riante woningen en vakantiehuisjes, naar de lager gelegen dwarse weg, de Martellekensweg, tevens wandelknooppunt 47 aan de rand van het Kloosterbos. We begonnen dan aan de beklimming van de verharde Martellekensweg, om na een paar honderd meters, links een bosweg in te gaan, genaamd de Veldweg, dwars doorheen het Kloosterbos.

Voorbij de bosrand ging het pad over in een veldweg, langs een weide en mondde uit op de Sneppenstraat, die we rechts opdraaiden. We wandelden eerst nog even door een stuk van het Kloosterbos, om daarna verder te gaan langs de rand van het bos. Even later passeerden we de links gelegen Wijnbergenstraat, met op de hoek een jachtvaartuig in het gras. We gingen verder rechtdoor via de Sneppenstraat, het bord einde bebouwde kom Kessel-Lo voorbij, om nadien langzaam af te dalen naar het kruispunt met de Slangenstraat, inmiddels terug in de bewoonde wereld. Deze straat naar links opgaand, kwamen we even verder uit aan een picknickplaats ter hoogte van de drukke Lemingstraat. We konden er even uitrusten op een bank en genieten van een hapje en een drankje, zowat om 11:35 uur. Na deze wandel- en eetpauze, begaven we ons op de Lemingstraat over korte afstand rechtsaf, tot aan het knooppunt 19, net aan de ingang van het Chartreuzenbos. We verlieten er de openbare weg en begaven ons links via een smal pad het bos in, om er bijna dadelijk een beklimming aan te vangen. Het pad bochtte wat naar rechts, tot we aan het volgende knooppunt, 18, haaks rechtsaf een ander pad opgingen. Wat dalend, maakten we vooreerst een haakse bocht naar links, gevolgd door een haakse bocht naar rechts, om op die manier na zowat 500 m, het volgende knooppunt te vinden, 111.

Haaks linksaf begaven we ons via een gedeelte van het lokale Dutselpad, opnieuw wat verder het bos in, om nog steeds af en toe te klimmen en nadien uiteraard te dalen. Andermaal, zowat 500 m verder, na een tweetal haakse richtingsveranderingen, bereikten we het knooppunt 112. We draaiden haaks rechtsaf in het bos, om korte tijd later uit te komen op de bredere dwars gelegen Holsbeekschebaen, welke naar links volgend, leidde naar de rand van het Chartreuzenbos. We hadden vooraf gehoopt er even te kunnen verpozen in ‘Het Bed van Napoleon’, doch blijkbaar was de zaak gesloten en stond te koop. Aan deze voormalige horecazaak draaiden we dan maar linksaf en vervolgden onze wandeling langs de rand van het Chartreuzenbos. Na een tijdje de rand van bos te hebben gevolgd, konden we tenslotte haaks rechtsaf op een brede grasweg verder en het bos achter ons laten. Eenmaal het grasveld over, kwamen we aan het knooppunt 113, om er ditmaal haaks rechts verder te gaan. Rechts in het gras troffen we een eigenaardig aangelegd layrint aan, gevormd door grote bruine rotsblokken. In de onmiddellijke nabijheid bevond zich een sierlijke houten boog, met zicht op het Chartreuzenbos. Deze landartboog, van de hand van Bart Luykx, was een ontwerp van de Japanse kunstenaar Lee Jae Hyo. Voorbij de beide kunstwerpen arriveerden we ter hoogte van de parking aan de Lindestraat, om er om 13:00 uur te genieten van een broodje op een erg modderige picknickplaats.

Na onze wandelpauze, begaven we ons op de verharde Lindestraat naar links, tot we rechts Delleput konden ingaan. Vooreerst nog verhard, ging de weg vrij spoedig over in een overharde holle weg, waar we opnieuw duidelijk aan hoogte wonnen. We gingen het knooppunt 114 voorbij en hielden dezelfde richting aan. Eenmaal het hoogste punt bereikt, troffen we het knooppunt 57 aan op de kruising met de Kortrijkstraat, juist ter hoogte van de Speelbergkapel. Een kapel geplaatst op de grens van Kortrijk-Dutsel, Holsbeek en Linden. Over vrij korte afstand volgden we de weg naar rechts, om net voorbij de eerste woning links een veldweg op te gaan. Tussen de akkers door ging het over een vrij modderig pad naar het knooppunt 52, alwaar we Voetweg 33 dwarsten. We hielden de richting rechtdoor, om nog steeds op vrij modderige paden te stappen, tot we op het einde rechts de verharde Seftingstraat konden opgaan. Ter hoogte van de eerste bocht in de weg, ging het links een ander modderig pad op, de Voetweg 10. Even later verlieten we deze, teneinde die te ruilen voor Voetweg 32, het Netelpad, welke wat verder overging in Voetweg 32, Cortrycksen Voetpad. We daalden op die manier af naar het centrum van Linden, langs de rand van het rechts gelegen Lindenbos. Het pad mondde tenslotte uit tegenover de plaatselijke kerk en zo eindigde deze genaamde Speelberg Wandeling aan het knooppunt 5”.

279: Kessel-Lo, Zaterdag 03 augustus 2013, 25 km. (5608,879 km.)

“Het relaas inzake een wandeltocht, beschreven in de Dagstappergids Vlaams-Brabant. Deze wandeling ging van start ter hoogte van de abdij van Vlierbeek te Kessel-Lo. Volgens de Dagstappergids bedroeg de totale wandelafstand 25 km en zou voor een deel verlopen langsheen het traject van de GR128 en de Streek-GR Hageland. Als titel verkreeg deze dagtocht ‘Poort tot het Hageland, geschenk van de zee’. We vonden een parkeerplaats in de onmiddellijke nabijheid van de abdij en konden alvast, na een hapje vooraf op weg voor een hopelijk aangename wandeltocht. Voorzien van een stralend zonnetje was de kans daartoe bijzonder groot. We gingen dus van start ter hoogte van de abdij van Vlierbeek en wandelden de site binnen via de Westerpoort. Een kasseiweg leidde ons doorheen het complex om dit te verlaten via de Noorderpoort. We hadden dan ook de tijd genomen om één en ander nader te bekijken en vooral te fotograferen. Buiten het terrein aangekomen troffen we van links het Kloosterdijkpad aan, tevens de wit-rode markeringen van de GR128. We gingen dan ook rechtsaf op het smalle Negenbunderspad, gelegen naast de Molenbeek, om dit over zowat 1 km te volgen.

Via het Lovensvoetpad en nadien de Jan Davidtstraat en de Veeweidestraat ging het een eerste maal door een stukje bos. Er volgde de doortocht van een eikendreef om later aan te komen op de parking van het Lindenbos. Voorbij een slagboom wandelden we een rechts gelegen beukendreef in en arriveerden we ter hoogte van een speelweide met schuilhut. Op die plaats verlieten we het traject van de GR128 welke rechts koos richting centrum van Linden. Wij wandelden rechtdoor, via een licht stijgende bosweg tot aan een tweede speelweide met schuilhut. Daar maakten we een bocht naar links en stapten langs de rand van een bos. We kwamen ter hoogte van de Kortrijkstraat welke we rechts ingingen om verder aan de Lemingstraat een links gesitueerd bospad te volgen en het Chartreuzenbos te betreden. We dwarsten hierbij het traject van de Streek-GR Hageland, welke we later op de dag zouden volgen. We bevonden ons thans op het Chartreuzenbergwandelpad, dat ons liet kennis maken met een uniek stuk bos, draaihekjes en holle wegen. We bemerkten onderweg een infobord betreffende het Cartreuzenbos en Lindenbos. Heel wat omgewaaide bomen versperden af en toe het wandelpad.

Er volgde wat verder een steile afdaling, gevolgd door een brede holle weg, de O.-L.-Vrouwstraat die ons naar rechts leidde naar de Kortrijksebaan, welke we overstaken. Aan de overzijde van deze weg volgden we de Wingeweg en betraden een buitenwijk van Holsbeek. Gekomen aan het huisnummer 39 betraden we een onverhard pad rechts, het Bergbroekwandelpad. We staken nadien de Winge over om het Hof ter Winge voorbij te gaan. Nog altijd het Bergbroekwandelpad volgend bereikten we tenslotte de plek waar de Winge en de Leibeek elkaar ontmoetten ter hoogte van de Uitemmolen. Volgens lokale info was deze watermolen in gebruik tot 1944, nadien volgde een grondige restauratie. Voorbij de molen ging het nogmaals over de Winge om dan linksaf een modderig pad op te gaan. We stapten voorbij de tuin van Huisje Weltevree, om dan te worden geconfronteerd met een erg modderig pad, zodanig dat het te bewandelen gedeelte volledig onder water stond. Het was dus af en toe wat zoeken om de voeten droog te houden. Later vonden we wat droger gebied tussen de bosrand en akkerland. Het Bergbroekwandelpad leidde uiteindelijk naar de Benedenstraat om zo de weg van Holsbeek naar Kortrijk-Dutsel te kunnen oversteken. We konden er dan ook een mooi kapelletje bekijken.

Aan de overzijde van deze Dutselstraat ging het in de Uitweg, alwaar we even later het Bergbroekwandelpad verlieten. Een lichte klim later kwamen we in de straat Ganzenpoel terecht om zo de Molenberg te overschrijden. Na het bereiken van de top ging het verder naar de Oude Leuvense Weg, om vanaf daar een tijdje het traject te volgen van de Streek-GR Hageland, met andere woorden, even geel-rode markeringen als leidraad. We hielden bijgevolg rechts en volgden even het verloop van de Meidrieswandeling. De Horebeekstraat bereikt, troffen we andermaal een holle weg aan. Deze weg liet ons onder een hoogspanningslijn gaan om het kappeletje te bereiken van O.-L.-Vrouw-van-de-Speelberg. Aldaar volgden we de Streek-GR naar rechts, via een dalende holle weg, de Delleput. We kwamen uit op een asfaltwegje alwaar we links kozen, om een volgende holle weg rechtdoor in te gaan. Alzo betraden we opnieuw het Chartreuzenbos en konden we een tijdje stevig klimmen. Wat later bereikten we een vijfsprong in het bos ter hoogte van de taverne, ‘Het Bed van Napoleon’. Hier konden we even pauzeren en vooral eens kijken waar de man ooit de nacht zou hebben doorgebracht. Na dit bezoekje zetten we onze wandeling verder, om het Chartreuzenbos te verlaten.

We staken even later de weg Chartreuzenberg over, gingen de Kapeldreef in, om nadien de Meesberg te overschrijden. We hadden nu tijdelijk de beschikking over de aanduidingen van het Meesbergwandelpad, om de Meesbergstraat te ontdekken en later de Kaeystraat. Daar troffen we de wit-rode tekens aan van de GR128, welke ons zouden begeleiden tot aan het einde van onze wandeltocht. Een GR-wandelpaal bracht dan ook de mogelijke wandelrichtingen aan het licht. We gingen bijgevolg linksaf via een dalende bosweg om zo de Zourik te beklimmen, een steile helling welke ons even naar aden liet happen. Eenmaal de top bereikt, volgden we rechts Meesberg om links de Attenhovedreef te kiezen. We hielden ons nog steeds aan de markering van het Meesbergwandelpad en wandelden door een stukje van het Begijnenbos. Zo verscheen nadien nog een laatste hindernis op onze weg, de Kesselberg. Deze 75 m hoge heuvel werd vervolgens afgedaald via trappen, om beneden aan te komen in de Kesseldallaan en de rotonde te betreden aan de Bergstraat.

Na de Bergstraat volgde de Genadeweg, het Genadedal om zo het Bruineveldpad te vinden. Na een tijdje stappen bereikten we de Holsbeeksesteenweg, dwarsten de Vijverlaan om zo de Molenbeek opnieuw over te steken. We gingen voorbij de ingang van het Provinciaal Domein om weinig later aan te komen ter hoogte van de Noorderpoort van de Abdij via het Kloosterdijkpad. Inmiddels bekend terrein sedert het begin van de wandeltocht. Alvorens huiswaarts te keren, konden we nog even genieten van een afsluitend drankje aan de taverne op de abdijsite gelegen. Een waardig einde van een vrijwel vermoeiende dagtocht.”