dinsdag 9 juni 2020

279: Kessel-Lo, Zaterdag 03 augustus 2013, 25 km. (5608,879 km.)


“Het relaas inzake een wandeltocht, beschreven in de Dagstappergids Vlaams-Brabant. Deze wandeling ging van start ter hoogte van de abdij van Vlierbeek te Kessel-Lo. Volgens de Dagstappergids bedroeg de totale wandelafstand 25 km en zou voor een deel verlopen langsheen het traject van de GR128 en de Streek-GR Hageland. Als titel verkreeg deze dagtocht ‘Poort tot het Hageland, geschenk van de zee’. We vonden een parkeerplaats in de onmiddellijke nabijheid van de abdij en konden alvast, na een hapje vooraf op weg voor een hopelijk aangename wandeltocht. Voorzien van een stralend zonnetje was de kans daartoe bijzonder groot. We gingen dus van start ter hoogte van de abdij van Vlierbeek en wandelden de site binnen via de Westerpoort. Een kasseiweg leidde ons doorheen het complex om dit te verlaten via de Noorderpoort. We hadden dan ook de tijd genomen om één en ander nader te bekijken en vooral te fotograferen. Buiten het terrein aangekomen troffen we van links het Kloosterdijkpad aan, tevens de wit-rode markeringen van de GR128. We gingen dan ook rechtsaf op het smalle Negenbunderspad, gelegen naast de Molenbeek, om dit over zowat 1 km te volgen.

Via het Lovensvoetpad en nadien de Jan Davidtstraat en de Veeweidestraat ging het een eerste maal door een stukje bos. Er volgde de doortocht van een eikendreef om later aan te komen op de parking van het Lindenbos. Voorbij een slagboom wandelden we een rechts gelegen beukendreef in en arriveerden we ter hoogte van een speelweide met schuilhut. Op die plaats verlieten we het traject van de GR128 welke rechts koos richting centrum van Linden. Wij wandelden rechtdoor, via een licht stijgende bosweg tot aan een tweede speelweide met schuilhut. Daar maakten we een bocht naar links en stapten langs de rand van een bos. We kwamen ter hoogte van de Kortrijkstraat welke we rechts ingingen om verder aan de Lemingstraat een links gesitueerd bospad te volgen en het Chartreuzenbos te betreden. We dwarsten hierbij het traject van de Streek-GR Hageland, welke we later op de dag zouden volgen. We bevonden ons thans op het Chartreuzenbergwandelpad, dat ons liet kennis maken met een uniek stuk bos, draaihekjes en holle wegen. We bemerkten onderweg een infobord betreffende het Cartreuzenbos en Lindenbos. Heel wat omgewaaide bomen versperden af en toe het wandelpad.

Er volgde wat verder een steile afdaling, gevolgd door een brede holle weg, de O.-L.-Vrouwstraat die ons naar rechts leidde naar de Kortrijksebaan, welke we overstaken. Aan de overzijde van deze weg volgden we de Wingeweg en betraden een buitenwijk van Holsbeek. Gekomen aan het huisnummer 39 betraden we een onverhard pad rechts, het Bergbroekwandelpad. We staken nadien de Winge over om het Hof ter Winge voorbij te gaan. Nog altijd het Bergbroekwandelpad volgend bereikten we tenslotte de plek waar de Winge en de Leibeek elkaar ontmoetten ter hoogte van de Uitemmolen. Volgens lokale info was deze watermolen in gebruik tot 1944, nadien volgde een grondige restauratie. Voorbij de molen ging het nogmaals over de Winge om dan linksaf een modderig pad op te gaan. We stapten voorbij de tuin van Huisje Weltevree, om dan te worden geconfronteerd met een erg modderig pad, zodanig dat het te bewandelen gedeelte volledig onder water stond. Het was dus af en toe wat zoeken om de voeten droog te houden. Later vonden we wat droger gebied tussen de bosrand en akkerland. Het Bergbroekwandelpad leidde uiteindelijk naar de Benedenstraat om zo de weg van Holsbeek naar Kortrijk-Dutsel te kunnen oversteken. We konden er dan ook een mooi kapelletje bekijken.

Aan de overzijde van deze Dutselstraat ging het in de Uitweg, alwaar we even later het Bergbroekwandelpad verlieten. Een lichte klim later kwamen we in de straat Ganzenpoel terecht om zo de Molenberg te overschrijden. Na het bereiken van de top ging het verder naar de Oude Leuvense Weg, om vanaf daar een tijdje het traject te volgen van de Streek-GR Hageland, met andere woorden, even geel-rode markeringen als leidraad. We hielden bijgevolg rechts en volgden even het verloop van de Meidrieswandeling. De Horebeekstraat bereikt, troffen we andermaal een holle weg aan. Deze weg liet ons onder een hoogspanningslijn gaan om het kappeletje te bereiken van O.-L.-Vrouw-van-de-Speelberg. Aldaar volgden we de Streek-GR naar rechts, via een dalende holle weg, de Delleput. We kwamen uit op een asfaltwegje alwaar we links kozen, om een volgende holle weg rechtdoor in te gaan. Alzo betraden we opnieuw het Chartreuzenbos en konden we een tijdje stevig klimmen. Wat later bereikten we een vijfsprong in het bos ter hoogte van de taverne, ‘Het Bed van Napoleon’. Hier konden we even pauzeren en vooral eens kijken waar de man ooit de nacht zou hebben doorgebracht. Na dit bezoekje zetten we onze wandeling verder, om het Chartreuzenbos te verlaten.

We staken even later de weg Chartreuzenberg over, gingen de Kapeldreef in, om nadien de Meesberg te overschrijden. We hadden nu tijdelijk de beschikking over de aanduidingen van het Meesbergwandelpad, om de Meesbergstraat te ontdekken en later de Kaeystraat. Daar troffen we de wit-rode tekens aan van de GR128, welke ons zouden begeleiden tot aan het einde van onze wandeltocht. Een GR-wandelpaal bracht dan ook de mogelijke wandelrichtingen aan het licht. We gingen bijgevolg linksaf via een dalende bosweg om zo de Zourik te beklimmen, een steile helling welke ons even naar aden liet happen. Eenmaal de top bereikt, volgden we rechts Meesberg om links de Attenhovedreef te kiezen. We hielden ons nog steeds aan de markering van het Meesbergwandelpad en wandelden door een stukje van het Begijnenbos. Zo verscheen nadien nog een laatste hindernis op onze weg, de Kesselberg. Deze 75 m hoge heuvel werd vervolgens afgedaald via trappen, om beneden aan te komen in de Kesseldallaan en de rotonde te betreden aan de Bergstraat.

Na de Bergstraat volgde de Genadeweg, het Genadedal om zo het Bruineveldpad te vinden. Na een tijdje stappen bereikten we de Holsbeeksesteenweg, dwarsten de Vijverlaan om zo de Molenbeek opnieuw over te steken. We gingen voorbij de ingang van het Provinciaal Domein om weinig later aan te komen ter hoogte van de Noorderpoort van de Abdij via het Kloosterdijkpad. Inmiddels bekend terrein sedert het begin van de wandeltocht. Alvorens huiswaarts te keren, konden we nog even genieten van een afsluitend drankje aan de taverne op de abdijsite gelegen. Een waardig einde van een vrijwel vermoeiende dagtocht.”

1 opmerking:

  1. Alles stijgt en daalt wel eens op een wandelwag, maar ook hier blijft " het bed " mij bij.
    Elke wandeling heeft wel een verrassing in petto ♥

    BeantwoordenVerwijderen