“Vandaag waren we alweer maar eens aan wandelen toe. Het zou echter niet zomaar een gewone wandeltocht worden, voor ons had de geplande tocht een bijzondere betekenis. Het betrof immers de eerste etappe op weg naar het verre Santiago de Compostela. Na een eerste pelgrimsgevoel vorige week, was het vandaag dan ook de grote start. De dag voorheen begaven we ons dan ook reeds naar de Sint-Romboutskathedraal, alwaar we een eerste stempel verkregen in ons stempelboekje. Immers, gelet op het voorziene vroege vertrekuur, was de kathedraal op zaterdag nog niet geopend. We kunnen dus met enige fierheid melden dat de eerste Compostelastempel een feit is. Maar goed, over dan maar naar het wandelverslag. Vandaag hadden we het traject gepland, met start op de Grote Markt in Mechelen en einde ter hoogte van de Sint-Servaaskerk te Grimbergen. Volgens onze wandelgids goed voor 17,35 km. Nadien zou blijken dat de afstand iets langer was, omwille van enkele bijkomende haltes onderweg. Als leidraad maakten we vandaag gebruik van de gids ‘Pelgrimspaden in de Lage Landen – Via Brabantica’. De klok gaf 08:40 uur aan, toen we de voordeur achter ons lieten en op weg gingen voor een eerste stukje ‘Camino’.
We begonnen onze tocht niet op de Grote Markt, doch vanaf onze woonplaats, daar we enkele honderden meters verder, automatisch op de route zouden aankomen. Eens op stap, troffen we om de hoek reeds de eerste aanwijzingen van enkele fietsroutes, met name de LF2 Stedenroute en de Route Eindhoven-Amsterdam-Paris. We stapten langsheen de Dijle richting Haverwerf. Jachten welke zich doorgaans koesteren in het zonlicht, lagen nu troosteloos onder een donker bewolkte hemel. Het voelde eerder koud aan. Rechts kregen we vooreerst enkele mooie vakwerkgevels te zien en kwamen nadien terecht ter hoogte van een brugje over de Dijle, alwaar we voor het eerst op de dag de GR12 betraden. Via de Vismarkt en de Nauwstraat bereikten we de IJzerenleen, alwaar we ons nu bevonden op de ‘Via Brabantica’. We gingen rechtsaf, opnieuw over de Dijle via de Grootbrug en volgden de richting van het wandelknooppunt 258, behorende tot het Wandelnetwerk Rivierenland. Na de IJzerenleen, volgden de Guldenstraat, de Korenmarkt en de Hoogstraat. Ter hoogte van het nummer 30 op de Korenmarkt vonden we een verwijzing naar de vroegere ‘Herberghe van Sint Jacop’, later zelfs ‘Hôtel Saint Jacques’. Op het einde van de Hoogstraat bereikten we de laatste overgebleven stadspoort, de Brusselpoort.
Met de nodige voorzichtigheid ging het de drukke Koningin Astridlaan over, om aan de overzijde verder te wandelen naar het brugje over het Kanaal van Leuven naar de Dijle. Rechts, op een paaltje van een verkeersbord bemerkten we een sticker van de Route St. Jacques Haarlem-Santiago, alsook de aanduiding dat we ons bevonden op de Scheldeland Route. Eenmaal over de brug ging het via de rechts gelegen Ridder Dessainlaan, naar de ingang van het Provinciaal Groendomein Vrijbroek, alwaar we reeds enkele malen onze opwachting maakten. In plaats van verder te wandelen richting wandelknooppunt 258 in het park, hielden we onmiddellijk links aan en volgden een breed wandelpad over korte afstand, om vervolgens opnieuw voor links te kiezen en het park te verlaten ter hoogte van de Hombeeksesteenweg. We werden er figuurlijk uitgezwaaid door honderden paaslelies. De vermelde steenweg over vrij korte afstand naar rechts volgend, ging het nadien linksaf in de Eggestraat. Aan het andere einde van de straat kwamen we terecht in Geerdegem-Schonenberg, een rustige weg, die we geruime tijd naar rechts zouden volgen tot aan de oever van de Zenne.
Voorlopig bleef het enigszins bij huisjes kijken, gingen we onder de spoorweg door en kregen links een plaatselijke watertoren te zien. Geruime tijd later ging het onder de autosnelweg E19 door en maakten we een bocht naar links, teneinde nadien een tijdje te wandelen evenwijdig met de autosnelweg. Vervolgens ging het asfalt over in een aardeweg en eindigde de weg op het jaagpad langsheen de Zenne. Volgens onze wandelgids zouden we nu het jaagpad dienen te volgen naar links en dat over geruime afstand. Een breed pad, voorzien van een grasstrook in het midden was gemakkelijk te bewandelen. Rechts hadden we zicht op de Zenne, met een nogal lage waterstand en daarnaast natuurlijk weidse vergezichten, zoals dat mogelijk is aan de oevers van een waterloop. Heel in de verte zelfs de kerk van Zemst. De akkers worden groener en dat is duidelijk te bemerken. Na een tijdje het jaagpad te hebben bewandeld, passeerden we de links gesitueerde kapel ‘Onze-Lieve-Vrouw-In-Het-Hammeken te Zemst’. Een nogal lange benaming, volgens het informatiebord ernaast. De kapel is niet toegankelijk, maar we maakten gebruik van de picknickbank ervoor, even een hapje te eten. Het was ondertussen 10:20 uur geworden. Met uitzicht op de berm van de autosnelweg, en enigszins beschut door de Zennedijk achter ons, lieten we de boterhammen smaken.
Na een eerste maaltijd zetten we onze weg verder en volgden het jaagpad tot aan de samenvloeiing van de Zenne met de gekanaliseerde Zenne. Even verder bereikten we het einde van het jaagpad ter hoogte van een zijtak van de Brusselsesteenweg. Het ging naar rechts, naar de eigenlijke en zeer gevaarlijke Brusselsesteenweg. Met wat moeite raakten we veilig aan de overkant en wandelden tot aan de brug over de gekanaliseerde Zenne. Over de brug ging het meteen naar links en op die manier betraden we het jaagpad langsheen deze waterloop. We stapten langsheen de voetbalvelden van FC Zemst en bewonderden ondertussen de natuur bezijden het jaagpad. We kruisten vervolgens de Stationslaan en volgden verder het jaagpad. Wat later kruisten we de Damstraat en wandelden aan de overzijde maar steeds verder langsheen de gekanaliseerde Zenne. Aan een derde brug over het water, ter hoogte van de Weverstraat, verlieten we het jaagpad en volgden de links gelegen Zenneweg. We bevonden ons op het traject van een lokale fietsroute, De 8 van Zemst. Een bocht verder kwamen we langs de begraafplaats van ondertussen de gemeente Eppegem, alwaar we even halt hielden voor een bezoekje. Maatje vond er het graf van wellicht een vroegere verwant, wat een bijkomende foto opleverde. Het was 11:30 uur geworden.
Na dit moment van stilte, volgden we nog steeds de Zenneweg en bereikten we de dorpskom van Eppegem. De mooie Sint-Clemenskerk siert de dorpskern, met ernaast een monument ter ere van de oorlogsslachtoffers. Aldaar gaat een lokaal wandelpad van start, het Landelijk Eppegem Wandelpad. Vermits het zo goed als middag was geworden, hielden we even koffiepauze tegenover de kerk in café Rubenshof. We hadden er een babbel met een oudere wielerliefhebber, bezig met het verkennen van een fietstocht voor zijn club. Na de koffie wandelden we voorbij de kerk, staken de Brusselsesteenweg over en vervolgden onze wandeltocht in de Rekelstraat. Aan het begin van de straat troffen we de geelrode stickers aan van de Streek-GR Groene Gordel en de Kanaalroute, een lokaal fietstraject. Even voorbij de dorpskern van Eppegem troffen we een nieuw aangelegd ‘Bufferbekken in het groen’ aan. Een mooi plekje voor een korte picknick zo dachten we. Na de koffie van daarnet, smaakte een boterhammetje best lekker. Even later volgden we verder de landelijke Rekelstraat, tussen de akkers en weilanden. Een heel eind verderop, ter hoogte van een haakse bocht naar rechts, alwaar de Rekelstraat overging in de Dorentstraat, verlieten we de openbare weg en wandelden rechtdoor langs de Daalweg, een smal onverhard wandelpad. Toeval of niet, we bewandelden er het plaatselijke Dorent Wandelpad.
Aanvankelijk een goed begaanbaar breed wandelpad, kregen we later af te rekenen met een vrij modderige strook. We stapten tussen de knotwilgen en langs een mooi stuk natuur. Het pad eindigde ter hoogte van een voormalige rivierbedding, alwaar we rechts aanhielden en evenwijdig wandelden met deze bedding op een soort ruiterpad. Er volgde een stukje bos en we maakten vervolgens een bocht naar links in de richting van de openbare weg, hierbij de bosrand volgend. Op die manier bereikten we de Grimbergse- en Eppegemsesteenweg en bevonden ons reeds op het grondgebied van Grimbergen. Meteen stapten we hier over het traject van de Plantentuin Route. We volgden deze vrij drukke weg naar links en kwamen uit ter hoogte van de Verbrande Brug over het Zeekanaal Brussel-Schelde. We kruisten de gevaarlijke rotonde, vooral omwille van het zware vrachtverkeer en stapten naar de aan de overzijde gesitueerde Heilig Hart en Sint-Jozefkerk. We lieten niet na een bezoekje te brengen aan de Belgische militaire begraafplaats achter de kerk, alwaar zelfs één Commonwealth War Grave is te bezichtigen. Naast de pastorie namen we de Heienbeekstraat en onmiddellijk de links gelegen Grote Kerkvoetweg, alwaar we de lokale Vier Dorpen Route (39 km) een tijdje volgden. Deze Grote Kerkvoetweg, in het begin een tegelpad, ging vrij vlug over in een zowat 3 km lang, loodrecht wandelpad tussen akkers links en tuintjes rechts.
We kruisten er vooreerst de Humbeeksesteenweg. Alvorens verder te wandelen, bemerkten we links in de verte een horecazaak. Dichterbij gekomen echter, bleek de zaak gesloten. Dan maar terug naar de Grote Kerkvoetweg om nog een eindje het kerkpad te volgen richting centrum van Grimbergen. Hierbij bevonden we ons reeds op het Grimbergse Kapellen Wandelpad. Een volgende bezienswaardigheid betrof de Veldkantkapel bezijden het wandelpad. Jammer genoeg afgesloten voor het publiek, kregen we toch doorheen het traliewerk een zicht binnen de kapel. We kruisten even verder een tweede openbare weg, het Hoeveland en hielden steeds dezelfde richting aan. Enkele honderden meters verder, ging het op een kruising van paden haaks naar rechts en bereikten we de Poddegemstraat, met op de hoek van het kruispunt, café ‘In de Veldkant’. Het was ondertussen 14:20 uur en hier hielden we even een korte koffiepauze. Even later wandelden we verder doorheen de Tommenmolenstraat en bereikten het volgende kruispunt ter hoogte van het Hof te Poddegem, een voormalige versterkte hoeve met een donjon. We konden het gebouw enkel bekijken doorheen metershoge draadafsluiting. We draaiden naar links en wandelden via de Tommenmolenstraat verder, richting gelijknamige watermolen. We bemerkten nogmaals de aanduidingen van de GR12, die we nu zouden volgen tot het einde van deze dagetappe.
De brasserie ter hoogte van de Tommenmolen bezochten we reeds eerder, tijdens een meer zomerse wandeltocht in de streek. Ter hoogte van de molen stapten we over de Maalbeek en volgden vervolgens rechtsaf het wandelpad links van de beek. Hierlangs bevindt zich het traject van de Maalbeekwandeling en die leidt onder andere langs de links gelegen Maalbeekvallei, een mooi stukje natuur. Luttele meters verder wandelden we doorheen de hoeve behorende tot de Liermolen. Ook hier hielden we een tijdje terug reeds halt om te genieten van een verkoelend drankje tijdens een GR-dagtocht. We hielden het vandaag bij beide molens bij het nemen van enkele foto’s. Eenmaal doorheen de hoeve hielden we rechtdoor aan via de Kloosterdam, via onder andere het Parelpad (5,5 km) en bereikten even later de drukke Wolvertemsesteenweg. Aan de overzijde van de weg bemerkten we reeds de Sint-Servaaskerk en de Norbertijnenabdij. We kruisten de weg en volgden aan de overzijde de Abdijstraat, hierbij vooreerst voorbij de Volkssterrenwacht Mira en de abdij, om tot slot de kerk van Grimbergen te bereiken, meteen het einde van deze eerste etappe op weg naar Santiago de Compostela.
We gingen vervolgens op zoek naar een Compostelastempel, doch dat verliep niet echt naar wens. Aan de ingang van de abdij gaf men geen gehoor, ondanks herhaaldelijk aanbellen. In de Sint-Servaaskerk was niemand aanwezig die ons kon te woord staan. We hielden het dan ook bij een bezoek aan de kerk en het bekijken van een houten medaillon van S. Jacobus Major in één van de biechtruimtes. De dienst voor toerisme bleek op zaterdag dicht, dus keerden we even op onze stappen terug naar de sterrenwacht en werden daar uiteindelijk beloond met een stempeltje in het boekje. Als afsluiter van de dag, omstreeks 16:00 uur hielden we nog even halt op het kerkplein in café ‘In de Kroon’ en genoten er van een kopje koffie en bijhorende paaseitjes. Even later ging het via de Hogesteenweg naar de verder gelegen bushalte op de Wolvertemsesteenweg. Omstreeks 16:29 uur namen we bus 821 naar Vilvoorde en om 16:48 uur de trein naar Mechelen. Even later konden we ten huize vaststellen dat deze eerste etappe naar Santiago de Compostela goed was voor 21,162 km in 28217 stappen, goed voor 1064,2 cal en dat in 5.07.25 uur.”
Men heeft steden en steden, Mechelen die Scone ;-)
BeantwoordenVerwijderen