280: Falaën, Zaterdag 10 augustus 2013, 17,8 km. (5626,679 km.)

“Het relaas van onze belevenissen tijdens een wandeling, beschreven in de Dagstappergids Ardennen, deel 3, met start en aankomst in Falaën. De beschrijving verkreeg in de wandelgids als titel: ‘Het land van Molignée en Flavion’. Het voorziene parcours had een lengte van 17,8 km. Het dorp Falaën trouwens behoort tot één van Les plus beaux villages de Wallonie’. Alvast dus iets om naar uit te kijken. Na een lange autorit bereikten we de startplaats van deze dagtocht ter hoogte van de kerk van het dorpje. Jammer genoeg onder een bewolkte hemel, doch na een broodje konden we van start gaan. We gingen op pad aan de St. Légerkerk van Falaën via de Rue de la Gare, om dan links de Rue du Château ferme in te gaan. We konden dan ook vrijwel onmiddellijk de in 1662 opgerichte kasteelhoeve zien. Lichtjes bergop volgden we de Route de la Bière, alsook de lokale routetekens, aangeven door middel van groene rechthoekjes 3. De weg kronkelde verder omhoog tot aan een Onze-Lieve-Vrouwkapel. Aldaar ging onze wandeling rechtsaf, om even verder het voorlopig hoogste punt te bereiken in een klein gehucht. Langsheen de dalende Rue du Grand-Feu, kwamen we uit ter hoogte van alweer een prachtige Mariakapel. We kozen andermaal rechtsaf en daalden verder af richting centrum van Falaën. Eenmaal voorbij het kerkhof kwamen we opnieuw aan ter hoogte van de kerk.

Net voor de kerk gingen we ditmaal linksaf, teneinde een plaatselijke wandelroute te volgen, aangegeven door middel van liggende blauwe rechthoekjes 4. Matig bergop wandelden we even later langs de Rue de Chertin, om nadien te beginnen aan een vrij forse beklimming. We stapten voorbij het bord einde bebouwde kom Falaën, om uiteindelijk het hoogste punt te bereiken ter hoogte van slechts één huis. Na het klimwerk, konden we nadien genieten van het zalig afdalen. Vooreest matig, doch even later stevig de diepte in. We trokken door een klein stukje loofbos om verder te wandelen langs het links stromende water, de Ruisseau de Biert. Eenmaal doorheen het bos bevonden we ons in de Rue de Falaën en bereikten enkele huizen van het dorpje Sosoye. We gingen nog wat verder om dan opnieuw rechtsaf te gaan ter hoogte van een Sint-Barbarakapelletje. Hier dienden we ons wandeltempo even aan te passen, daar het fors klimmen werd in de straat Boly geheten. Nog steeds de blauwe rechthoekjes 4 volgend, bemerkten we links de vallei van de Molignée, doch dit was voorbehouden voor later tijdens onze tocht. Na een hele tijd te hebben geklommen, konden we gelukkig wat pauzeren tijdens een afdaling.

Het einde van Boly bereikt, staken we een dwarsweg over, nog steeds dalend naar de volgende dwarsweg, de Rue de Chertin. Hier ging het linksaf en volgden we een stukje van de heenweg vroeger op de dag. Ter hoogte van de eerstvolgende dwarsstraat ging het naar links, hierbij het traject volgend van de Route de la Bière en het Circuit Charlemagne. Tevens zagen we een pijl richting ‘Railbikes Draisines’. Even later passeerden we een kapel ter ere van Sint-Antonius van Padua, Onze-Lieve-Vrouw en Sint-Jozef. Vanaf daar begonnen we af te dalen via de Rue de la Gare, naar de vallei van de Molignée, om aan te komen ter hoogte van een voormalige spoorlijn. We konden er dan ook het gebouw zien van ‘De Railbikes van de Molignée’, waar men een soort spoorfiets kan huren, om via het spoor de vallei te verkennen. Tal van dit soort vehikels stonden klaar om te worden verhuurd. We konden het niet nalaten even een spoorfiets te beklimmen. Ter hoogte van het Railbike-station dienden we rechts aan te houden en het wandel- en fietspad te volgen, richting Anhée en Warnant. Via dit pad overschreden we wat verder de Molignée en de N971. Net voorbij deze laatste brug ging het via een dalend bospad linksaf, om beneden opnieuw links te gaan op de N971, de Rue de Warnant. Wat verderop ging het in de rechts gelegen Marteau.

We kregen nu als leidraad voor de wandeling liggende rode rechthoekjes, alsook de wit-rode markeringen van de GR129. We wandelden verder rechtdoor en kregen zicht op de ruïnes van Montaigle, of anders gezegd het Arendsnest. We stapten voorbij de toegang tot de ruïne om even veder de Flavion te overschrijden. Wanneer de weg is afgesloten met een hek, betreden we via een hekje een weide rechts van de weg en verlaten daar het Groteroutepad. Op de weide ging het verder langs de snel stromende Flavion om even verderop de weide te verlaten via een ander poortje en een bosweg op te gaan. Een vrij lange, maar vooral steile beklimming, eindigde ter hoogte van de Ferme de Montaigle. Na het volgen van de Rue de Montaigle rechts en alweer rechts de Rue des Hayettes, doken we als het ware de diepte in. We bemerkten dan ook bezijden de weg het bord ‘Descente très dangereuse’. Het laagste punt van de weg bereikt, staken we de Le Flavion opnieuw over.

Voor het laatst dienden we nu alweer flink te klimmen om nadien, tussen weiden en akkers langzaam het einde van de wandeling te naderen. We kregen dan ook stilaan de dorpskern van Falaën in zicht, waarheen we langzaam afdaalden. Al bij al een zeer afwisselende wandeltocht welke eindigde.”