Ditmaal hebben we het over de
‘Bastogne Historic Walk’, een herdenkingstocht, welke jaarlijks doorgaat
tijdens de maand december in Bastogne. Een wandeling waaraan we deelnamen op 11
december. Aangezien we dat jaar het aangename en het nuttige met elkaar
koppelden, werd het weekend doorgebracht in Bastogne. Vandaar dan ook, dat de
beschrijving van deze mars slechts vorm kreeg op maandag, 13 december 2010,
omstreeks 11:01 uur.
“Na een lange autorit, vooral met
veel fileleed omwille van enkele ongevallen op de weg, bereikten we toch
opnieuw veilig onze thuishaven, na een verblijf van drie dagen in Bastogne. De
voornaamste reden van onze aanwezigheid aldaar, had natuurlijk te maken met de
33rd Bastogne December Historic Walk van afgelopen zaterdag 11 december 2010.
Het is jammer genoeg alweer allemaal voorbij en we hebben nu toch tenminste een
idee van hoe het toen moet zijn geweest. In het bezit van een Certificat,
uitgaande van de stad Bastogne, uitgereikt voor deelname aan de 33ème Marche du
périmètre défensif de Bastogne en vooral een mooie herinneringsbatch, met de
afbeelding van General George S. Patton, wordt het tijd even terug te kijken op
deze toch wel bijzondere tocht. De koude, de besneeuwde wegen, de bevroren
paden, af en toe wat militair vertoon langsheen het traject, het hoort er
allemaal bij en dat maakt deze Walk elk jaar toch weer tot een bijzondere
belevenis.
Het begon allemaal vroeg,
zaterdagochtend 11 december 2010, in het plaatselijk Centre Sportif, alwaar we
in de grote sportzaal een kopje koffie konden nuttigen, in het gezelschap van
ontelbare deelnemers, die aldaar de nacht hadden doorgebracht. Wij hadden reeds
onze documenten voor deelname afgehaald de dag voordien en bleven dus gespaard
van te moeten aanschuiven voor de inschrijving. Er kon worden gekozen uit vier
verschillende afstanden, met name 6, 12, 20 of 30 km. In sommige flyers was
sprake van 7, 14, 20 of 30 km. Op het parcours echter werd de route gemarkeerd
door gekleurde pijlen, welke 7, 14, 21 of 28 km aangaven. Op weg naar de
startzaal werden we reeds voorzien van wat lichte regenval en dat bij een
temperatuur van juist geteld 0° C. De lichte dooi van vrijdag had zich dus
enigszins gehandhaafd. Om acht uur stipt konden we dan even later op weg voor
een tocht, vooral gesitueerd ten oosten van Bastogne.
Bij de start bleek al dat
vandalen tijdens de voorbije nacht een aantal pijlen hadden verwijderd, zodat
niet duidelijk was, welke richting diende te worden genomen. Enkele medewerkers
van de organisatie konden dan toch de wandelaars op de juiste weg helpen. Het
ging linksaf, richting centrum van Bastogne, tot aan de even verder gelegen
rotonde, alwaar opnieuw linksaf diende te worden genomen. Zo verlieten we al
heel vlug de bebouwde kom van de stad. De eerste helling van de dag kondigde
zich aan en hier konden we gelukkig een asfaltweg volgen, welke sneeuwvrij was
gemaakt. Onderweg kregen we de eerste kapelletjes te zien, welke zich bevonden
in een dik ondergesneeuwd landschap. Het voelde niet echt koud aan en dat was
toch ook al positief te ervaren. De gekleurde pijlen gaven een fel contrast met
de witte achtergrond. Veel bewoners waren nog druk in de weer om opritten en
greppels ijsvrij te maken, zodat het smeltwater kon afvloeien.
Na een eindje klimwerk, bereikten
we het eerste gehucht omheen Bastogne, Mont. In een van de eerste gebouwen die
we bereikten, was een commandopost nagebootst, wat tal van fotografen aanzette
om plaatjes te maken. In de bermen konden we dan ook de eerste
airborne-figuranten waarnemen, welke warm gekleed hun schuttersputten bemanden.
Zo lieten we Mont algauw achter ons en trokken een eerste maal richting Neffe.
Het was ondertussen dag geworden en de omliggende heuvels waren nog deels
gehuld in de mist. Het gaf in elk geval aanleiding tot prachtige vergezichten,
alles gehuld in een witte vacht. Een schril contrast vormde dan weer een
voederplek voor een eenzaam paard in de weide. Op korte afstand verder,
bereikten we een eerste bevoorradingspost, waar we ons konden opwarmen aan
warme chocolademelk of warme wijn. Hoeft het gezegd dat de tweede optie het
meest werd gekozen. Ter hoogte van deze plek bevond zich een kruispunt en in de
omliggende weiden bevonden zich enkele militaire voertuigen. Ook hier werden de
camera’s boven gehaald.
Tot nog toe hadden we kunnen
wandelen op sneeuwvrije wegen, het zou snel veranderen en dat zouden we algauw
ervaren. In het gezelschap van enkele US-militairen, brachten we alvast een
toast uit op het verdere verloop van de wandeltocht. Even voorbij de
bevoorrading, namen we ditmaal een veldweg en dat zouden we geweten hebben. Een
deels ondergesneeuwd pad, maar vooral voorzien van ijs. Het stappen werd
moeilijker en tal van wandelaars gleden weg. Bovendien ging het stevig de
hoogte in en dat maakte het er niet eenvoudiger op. We volgden nu de rand van
een bos en dat gaf een andere aanblik op de omgeving. De omgeving leek
eindeloos ver, alles was wit en dat gaf al een idee hoe het ooit moet zijn
geweest. Na een moeilijk stuk wandelweg, daalden we via een ijzig glad pad
terug af, richting bebouwde kom van Wardin. We bereikten toen opnieuw een
sneeuwvrije weg en wandelden een stukje door dit gehucht, vooreerst langsheen
het plaatselijk arboretum en vervolgens richting parochiekerk. Een kleine
kronkelende waterloop baande zich een weg in het landschap. Ter hoogte van de
kerk hielden we even een kleine pauze, vermits zich hier een splitsing op het
parcours bevond, tussen de afstanden 14 en 21/28.
De 14 km wandelaars vervolgden
hun weg links van de kerk, wij gingen langs rechts, richting Benonchamps. We
volgden opnieuw over langere afstand een hellende asfaltweg, om aldus het
centrum van Wardin te verlaten. Het deelnemersveld was ondertussen uitgedund,
aangezien de wandelaars van de 7 en 14 reeds een ander traject hadden gekozen.
Toen we de lange klim hadden verwerkt, bereikten we bovenaan de heuvel een
drukke weg. Het ging echter onmiddellijk haaks naar links, richting een verder
gelegen bosgebied. Ook nu weer kregen we een slecht begaanbaar pad te
verwerken, deels bevroren, deels besneeuwd en met veel smeltwater aanwezig. Af
en toe dienden we een beetje te laveren om de waterplassen te ontwijken. We wandelden
vervolgens langsheen de rand van het bos, om wat verder, een smal pad te volgen
naar rechts, richting verder gelegen dal. Beneden aangekomen, bevonden we ons
op het grondgebied van Benonchamps, alwaar we een baken aantroffen bezijden de
weg. Hier dienden we opnieuw richting Neffe te nemen. Op dit punt konden we een
tweede maal een warm drankje aanschaffen, wat vooral deugddoend was voor de
inwendige mens.
We volgden vanaf nu de voormalige
spoorbedding, richting Mardasson, dat zich zowat 5 km verder bevond. De weg die
we nu volgden was af en toe zeer goed begaanbaar, maar bevatte ook stroken waar
het echt moeilijk stappen was. We hadden echter iets om naar uit te kijken,
aangezien ter hoogte van het Mardasson er de mogelijkheid was om soep en
broodjes te verkrijgen. We volgden dus opnieuw de oude spoorbedding,
ondertussen terug in het gezelschap van de wandelaars aan de 14 km, die in
Benonchamps ons opnieuw hadden vervoegd. Het pad kreeg soms het uitzicht van
een holle weg, was even verder dan weer geflankeerd door rotsen, om even later
opnieuw een vlakke indruk te geven. Na zowat een klein uur stappen, bereikten
we opnieuw Neffe, ditmaal ter hoogte van de plaatselijke kerk. De eerste
kerststal kon worden bekeken, alsook een plaatselijk informatiebord inzake een
historische rondrit omheen Bastogne. Deze plek kenden we reeds van vorige
bezoeken aan de streek. Het ging vervolgens verder via een aangelegd fietspad,
richting drukke weg Bastogne – Clervaux. We staken de weg over en volgen nadien
een rechts gelegen veldweg.
We kregen dus nogmaals te maken
met een moeilijk begaanbaar pad. Uiteindelijk bereikten we de parking aan de
Colline du Mardasson. Het was opnieuw licht gaan regenen en de mist herleidde
het zicht tot een paar honderd meter. Hier konden we ons vervolgens tegoed doen
aan een beker warme soep en een broodje met een braadworst. Na een sanitaire
stop en een bezoekje aan de shop van het museum, verlieten we de parking om
onze tocht te vervolgen. Alle deelnemers volgden nu dezelfde route, aangezien
we ondertussen ook het gezelschap hadden gekregen van de wandelaars aan de 7
km. Er wachtte ons nu nog een lus doorheen Luzery, doch velen opteerden voor
een andere oplossing en volgden de openbare weg, rechtstreeks richting
aankomst. Het was ondertussen gevoelig kouder geworden en de lichte regenval
deed velen afhaken om verder te stappen. Het ging dan via de uitgang van de
parking, richting Luzery. We kregen vooreerst nog een slecht begaanbaar pad te
verwerken, gelegen tussen de landerijen, alvorens we later de bebouwde kom
bereikten van dit gehucht. Alhoewel ook hier de wegen nog niet sneeuwvrij
waren, konden we toch wandelen in de sporen van de auto’s.
Zo bereikten we even verder de
drukke weg Bastogne – Houffalize en toen ontbraken plotseling de pijlen welke
de route dienden aan te geven. Aangezien Bastogne links gelegen was, besloten
we dan maar om de kortste weg te nemen richting stad. Enkele andere wandelaars,
totaal onbekend met de streek volgden ons dan maar. Zo bereikten we na een
kwartier stappen de rotonde ter hoogte van het oude station Noord in Bastogne.
Aangezien er geen eindcontrole was voorzien, namen we dan maar richting hotel
en eindigden aldaar onze Bastogne Historic Walk 2010. Een korte wandeling via
de winkelstraat deed ons vervolgens aankomen op de Place Général Mc Auliffe,
tijd voor een warme versnapering. Meteen zijn we aangekomen aan het einde van
dit korte verslag van alweer een unieke belevenis. Het hoeft al niet meer te
worden vermeld, dat we nu al uitkijken naar de volgende editie, de 34rd
Bastogne Historic Walk van 2011.”
We eindigen met een blik in de
respectievelijke wandelboekjes, vermits ook daarin enkele eerste indrukken
werden nagelaten: ‘K: 33ste Historic Walk. Vertrokken in Bastogne,
naar Mont, Neffe en Wardin. Benonchamps en via Luzery terug naar Bastogne. Veel
aangevroren sneeuw, dus was het een wandeling die enige inspanning vereiste. De
natuur had hier wel een winters karakter door! Minder figuranten en geen bos.
Koud! Af en toe een sneeuwvlokje. J: 33rd Bastogne Historic Walk, met start aan
het sportcentrum. Een wandeling langsheen Mont, Neffe, Wardin, Benonchamps en
Luzery. Besneeuwd parcours, af en toe moeilijk begaanbaar. Diverse
bevoorradingsposten onderweg met warme wijn. Halte aan het American Memorial op
de Mardasson. Weekendje Ardennen is alweer ten einde!!’
Ik hou van lange wandelingen, vooral als ze gemaakt worden door mensen die me vervelen. (F.Allen)
BeantwoordenVerwijderenGelukkig overkwamen ons meerdere aangename dingen dan onaangename, als was het soms moeilijk.
Zo kan men beslist het doorzetten ondervingen, het niet opgeven want tenslotte wandel je nooit alleen. ♥