470: Bastogne, Zaterdag 05 juni 2021, 10,862 km. (9487,51 km.)

“Het relaas inzake een eerder korte wandeling in Bastogne. We verkregen de info in het bureau voor toerisme. Vooraf maakten we de verplaatsing naar Bastogne via Cambio, om er bij aankomst vooreerst even te genieten van een kopje koffie op één van de terrassen op de Place Géneral Mac Auliffe. Nadien, bij een kort bezoek aan de toeristische dienst, verkregen we de brochure ’20 randonnées pédestres incontournables’, waaruit we de wandeling kozen in Bastogne, met name ‘La balade du souvenir’, volgens deze wandelgids 16,5 km. We zouden in hoofdzaak de blauw-witte rechthoekjes dienen te volgen en wat later groene ruitjes. Na het parcours even te hebben bekeken, begaven we ons wat verder naar de Colline du Mardasson, alwaar deze wandeltocht van start ging. Uiteindelijk, na ter plaatse te hebben genoten van een broodje vooraf, begonnen we omstreeks 11:00 uur aan de tocht. Het weer viel wat tegen, enigszins mistig en af en toe wat gedruppel. We verlieten de parking ter hoogte van het Mardasson en volgden een veldweg, de Rue de Clervaux, welke ons in dalende lijn liet gaan tussen de uitgestrekte weilanden. We bevonden ons op het traject van de ‘Promenade du Bois de la Paix’ en stapten richting Neffe. Na een tijdje dalen, bereikten we beneden de bredere Rue de Clervaux, de N874, inmiddels op het grondgebied van Neffe.

Over korte afstand volgden we deze drukke weg naar links, tot we aan de overzijde konden verder wandelen via een plaatselijke Ravel, rechts van de weg. Dit smalle asfaltwegje liet ons nog wat verder afdalen tot aan het baken Neffe. We begaven ons op dit kleine kruispunt linksaf en wonnen wat aan hoogte tot aan de kleine kapel van Neffe zelf, in de onmiddellijke nabijheid van alweer de drukke N874. We troffen er een infobord aan met betrekking tot de gebeurtenissen tijdens de befaamde ‘Bataille des Ardennes’. Deze reeks maakt deel uit van een toeristische autorit in Bastogne en omgeving. Nadien staken we de drukke weg over, om aan de overzijde te beginnen aan de beklimming van de Rue de Clervaux, richting Bizory. Een paar honderd meter verder verlieten we de openbare weg en sloegen rechts een grindweg in, welke in een lange boog naar rechts, opnieuw richting N874 verliep. Net alvorens we de N874 zouden bereiken, ondertussen de Rue Gustave Delperdange geheten, gingen we nagenoeg haaks linksaf en begonnen aan de lange beklimming over een smalle betonweg, teneinde een heuvel te overschrijden. Deze kronkelende weg liet toe de weidse omgeving te bekijken, ook al was er de storende factor van de bewolking en af en toe wat motregen.

Eenmaal het hoogste punt aangetroffen, ging het in dalende lijn naar het lager gelegen kruispunt, op de scheiding van Mageret rechts en Bizory links. We troffen er bezijden de weg een picnickbank aan, goed om even uit te blazen na de lange beklimming en tevens te genieten van een hapje en een drankje. Na deze korte wandelpauze begaven ons op het T-kruispunt naar links, richting centrum van Bizory. Na een lange lijnrechte weg te hebben bewandeld, bereikten we stilaan de eerste woningen van het kleine Bizory. Ter hoogte van het eerste kruispunt in het dorp arriveerden we aan de toeristische attractie Animalaine, welke maatje toeliet even gebruik te maken van de sanitaire voorzieningen. We zetten onze wandelig verder in dezelfde richting tot aan het volgende kruispunt, om daar rechtsaf te gaan, richting Bois de la Paix. Even voorbij het einde van de bebouwde kom van Bizory ging het even later haaks rechtsaf en volgde een nieuwe klim richting bos. Een lijnrecht smal wegje leidde tenslotte naar de toegang van het Bois de la Paix, alwaar we even halt hielden op een zitbank teneinde nog wat mondvoorraad te nuttigen. Ondertussen was het licht beginnen te regenen.

Na een eerder korte pauze, omwille van de regen en het koudegevoel, gingen we opnieuw op pad. We wandelden ter hoogte van het Bois de la Paix naar rechts en maakten een toer omheen het domein, waarna we het bos verlieten en uitkwamen op een dwars gelegen grindweg. Hier zouden we verder de groene ruitjes dienen te volgen, de zogeheten Chemin des Pélerins, doch blijkbaar hadden we deze aanduiding over het hoofd gezien en ons verder gericht op de blauw-witte routetekens. Hierdoor gingen we in de verkeerde richting en waren zodoende op weg terug naar de Colline du Mardasson. We bemerkten deze vergissing echter te laat, toen we reeds een heel eind de verkeerde markeringen hadden gevolgd. Gelet echter op het steeds slechter wordend weer, zagen we af om rechtsomkeer te maken. We gingen dan maar verder via het vaak modderige pad richting Mardasson. Na een tijd min of meer dezelfde richting te hebben aangehouden, maakte het pad een bocht naar rechts, richting Ravel. Echter net voor de tunnel onder deze wandel- en fietsweg, sloegen we haaks linksaf en betraden opnieuw een grindweg, ondertussen ons bevindend op het grondgebied van Luzery. Even verder kwamen we aan de steengroeve van Bastogne, de ‘Carrière du Mardasson’. In een bocht ging het omheen deze groeve, om nadien opnieuw de openbare weg te betreden, de Route de Bizory.

Net op dat moment konden we een kolonne legervoeruigen zien voorbij rijden, in hoofdzaak voertuigen die herinnerden aan de 101th Airborne Division, welke tijdens de maand december 1944, was ingesloten in Bastogne. Aan de overzijde bevond zich de parking van het Bastogne War Museum en waren we gekomen aan het einde van deze eerder korte wandeltocht. Onze klok gaf dan ook 14:45 uur aan, toen we ons voertuig aantroffen. We eindigden dan ook na een afstand te hebben afgelegd van 10,862 km. Nadien begaven we ons nog even in de shop van het museum en eindigden de dag met nog een drankje in het centrum en een wandeling doorheen de winkelstraat. Wat later konden we beginnen aan de lange terugreis richting thuishaven. Hopelijk een volgende keer beter.”

259: Bastogne, Zaterdag 15 december 2012, 13 km. (5154,479 km.)

Op de homepage van de stad Bastogne, werd enige informatie gepubliceerd aangaande de herdenkingstocht. Net zoals de afgelopen jaren kan enkel nog worden ingeschreven voor de tocht ter plaatse en dit op vrijdag 14/12 tussen 15 en 20 uur, of op zaterdag 15/12 van 7 tot 09:30 uur. De wandeling zal dit jaar doorgaan in de sector van Hemroulle, waarbij de deelnemers kunnen kiezen uit drie afstanden, 7 – 13 of 22 km. De start van deze tocht is gepland vanaf 8 uur aan het sportcentrum van Bastogne. Ook dit jaar is voor de deelnemers een certificaat voorzien, warme dranken langsheen het parcours, toiletten, een plannetje van het traject, een historische brochure alsook een herinneringspatch. De deelnameprijs aan de tocht is 6 €.

“Nu we terug thuis zijn geraakt, ondanks het eeuwige fileleed op de Belgische wegen, terug naar de dagelijkse routine. Over het voorbije weekend in Bastogne, kunnen we kort zijn, wat betreft het algemene verloop van de zaken. Er was één grote spelbreker: de regen. We kunnen eigenlijk concluderen dat heel wat geplande zaken, min of meer letterlijk in het water zijn gevallen. Het begon reeds toen we op vrijdagnamiddag aldaar aankwamen: bakken water vielen uit de lucht, in zoverre dat het regende tot diep in de nacht. Mede daardoor was gelukkig het nog aanwezige ijs en de resterende sneeuw, op zaterdagochtend zo goed als verdwenen. Onze lang verwachte ‘Bastogne Historic Walk 2012’ werd gekenmerkt door het voortdurend openen en sluiten van de paraplu’s en eindigde in de late namiddag met een paar wandelschoenen en regenbroek, waarvan je nog amper de kleur kon herkennen, omwille van de modder.

Niet getreurd echter, na een verkwikkende douche en een avondmaal, zouden we kunnen genieten van een nocturne in de hoofdstraat, aangezien de winkels zouden geopend zijn tot middernacht en heel wat kraampjes zouden zorgen voor een gezellige Kerstsfeer. We hadden gehoopt op een droge avond, doch het water viel alweer uit de lucht, waardoor het hele spektakel letterlijk uitregende, met als gevolg, amper een kat te zien in de hoofdstraat. Dan maar schuilen in een café op de Place Général Mc Auliffe. Alle goeie dingen bestaan uit drie, wordt al eens gezegd. Op zondagochtend de gordijnen van de hotelkamer geopend en ... jawel, voor de verandering eens regen. Een bezoek aan de winkelstraat, het opendeurweekend in de ‘Bastogne Barracks’, een korte halte op de Colline du Mardasson... uiteindelijk het vluchten voor de hevige buien moe, hielden we het kort na de middag voor bekeken en lieten de rest van het gebeuren voor wat het was. Na nog een tweehonderdtal kilometer te hebben gereden doorheen tal van plensbuien, waren we blij dat we onze thuishaven hadden bereikt en konden beginnen aan het drogen en reinigen van de spullen.

Wat de wandeling zelf betreft, kon worden gekozen uit de volgende afstanden: 7 – 13 of 20 km. Gelet op de terreingesteldheid en vooral de weersomstandigheden, opteerden we voor de tocht van 13 km, aangeduid door middel van paarse pijlen. We gingen dan ook van start aan het sportcentrum in Bastogne, voorzien van regenkledij, vermits het regende. Kort na het vertrek wandelden we reeds langs een afgesloten weide, waarin zich enkele herten bevonden. Een stukje openbare weg bracht wat bezienswaardigheden met zich, enkele pelotons wandelaars in militaire outfit, trokken vooral de aandacht van de jeugdige deelnemers. Eenmaal opnieuw tussen de velden, troffen we tal van bivakplaatsen aan, waar taferelen uit de oorlog werden nagespeeld. Maatje kon het dan ook niet laten even te pauzeren naast een Amerikaanse jeep. De onverharde paden leken eerder modderpoelen. Na een tijdje wandelen ging het langsheen de rand van een bos, om uiteindelijk het baken ‘Garimpré’ te bereiken, echter zonder aanduiding van de hoogte waarop we ons bevonden.

Zowat halverwege het bos, ging het scherp naar links, richting Savy. We passeerden enkele boerderijen, waar de koeien tot kniehoogte in de modder stonden. Wat verder bereikten we dan de N834 alwaar het rechtsaf ging, richting autosnelweg E25. Onderweg ging het voorbij het grensbord van Savy, deelgemeente van Bastogne. We kregen onderweg dan ook enkele mooie panorama’s te zien, weliswaar enigszins verstoord door de neerslag. Eenmaal de autosnelweg voorbij, kregen we een stukje ‘Bois de Niblamont’ voor de voeten, alwaar we opnieuw min of meer door de modder ploegden. Stilaan draaide het wandelparcours verder naar links, richting Rolley en bijhorend Château. Alvorens het kasteel te bereiken, wandelden we doorheen een mooie dreef en vervolgens tussen enkele vijvers. Hier en daar troffen we op het wateroppervlak nog enkele ijsplekken aan en sneeuwresten op de oevers. Weinig later bereikten we dan het Château de Rolley.

Op het domein troffen we zowat van alles aan, gaande van enkele militaire voertuigen, een commandopost en enkele wachtposten, teneinde min of meer de toestand van tijdens de oorlog weer te geven. Na een kort bezoekje verlieten we het kasteeldomein via het toegangshek. Aldaar troffen we een oud grensbord van Bastogne aan. We zetten onze wandeling verder, opnieuw doorheen een stuk van het ‘Bois de Niblamont’, ditmaal richting Hemroulle. We zouden echter het centrum van deze gemeente niet bereiken, vermits het in een wijde boog omheen Hemroulle ging, om uiteindelijk later een volgend baken te bereiken, met name ‘Ruisseau de la Grande Fontaine’. We dienden letterlijk doorheen weiland te stappen, om een onverharde weg te bereiken, welke ons stilaan de richting van Bastogne liet gaan. Alvorens het einde van de wandeling te bereiken, troffen we onderweg nog een bevoorradingspost aan, alwaar we konden genieten van een warme hap en drankje. Het slechte weer dienden we er jammer genoeg bij te nemen. Korte tijd later kwam dan ook aan deze uitgeregende tocht een einde. Niet veel te vroeg zouden we kunnen besluiten.”

211: Bastogne, Zaterdag 11 december 2010, 21 km. (4267,816 km.)

Ditmaal hebben we het over de ‘Bastogne Historic Walk’, een herdenkingstocht, welke jaarlijks doorgaat tijdens de maand december in Bastogne. Een wandeling waaraan we deelnamen op 11 december. Aangezien we dat jaar het aangename en het nuttige met elkaar koppelden, werd het weekend doorgebracht in Bastogne. Vandaar dan ook, dat de beschrijving van deze mars slechts vorm kreeg op maandag, 13 december 2010, omstreeks 11:01 uur.

“Na een lange autorit, vooral met veel fileleed omwille van enkele ongevallen op de weg, bereikten we toch opnieuw veilig onze thuishaven, na een verblijf van drie dagen in Bastogne. De voornaamste reden van onze aanwezigheid aldaar, had natuurlijk te maken met de 33rd Bastogne December Historic Walk van afgelopen zaterdag 11 december 2010. Het is jammer genoeg alweer allemaal voorbij en we hebben nu toch tenminste een idee van hoe het toen moet zijn geweest. In het bezit van een Certificat, uitgaande van de stad Bastogne, uitgereikt voor deelname aan de 33ème Marche du périmètre défensif de Bastogne en vooral een mooie herinneringsbatch, met de afbeelding van General George S. Patton, wordt het tijd even terug te kijken op deze toch wel bijzondere tocht. De koude, de besneeuwde wegen, de bevroren paden, af en toe wat militair vertoon langsheen het traject, het hoort er allemaal bij en dat maakt deze Walk elk jaar toch weer tot een bijzondere belevenis.

Het begon allemaal vroeg, zaterdagochtend 11 december 2010, in het plaatselijk Centre Sportif, alwaar we in de grote sportzaal een kopje koffie konden nuttigen, in het gezelschap van ontelbare deelnemers, die aldaar de nacht hadden doorgebracht. Wij hadden reeds onze documenten voor deelname afgehaald de dag voordien en bleven dus gespaard van te moeten aanschuiven voor de inschrijving. Er kon worden gekozen uit vier verschillende afstanden, met name 6, 12, 20 of 30 km. In sommige flyers was sprake van 7, 14, 20 of 30 km. Op het parcours echter werd de route gemarkeerd door gekleurde pijlen, welke 7, 14, 21 of 28 km aangaven. Op weg naar de startzaal werden we reeds voorzien van wat lichte regenval en dat bij een temperatuur van juist geteld 0° C. De lichte dooi van vrijdag had zich dus enigszins gehandhaafd. Om acht uur stipt konden we dan even later op weg voor een tocht, vooral gesitueerd ten oosten van Bastogne.

Bij de start bleek al dat vandalen tijdens de voorbije nacht een aantal pijlen hadden verwijderd, zodat niet duidelijk was, welke richting diende te worden genomen. Enkele medewerkers van de organisatie konden dan toch de wandelaars op de juiste weg helpen. Het ging linksaf, richting centrum van Bastogne, tot aan de even verder gelegen rotonde, alwaar opnieuw linksaf diende te worden genomen. Zo verlieten we al heel vlug de bebouwde kom van de stad. De eerste helling van de dag kondigde zich aan en hier konden we gelukkig een asfaltweg volgen, welke sneeuwvrij was gemaakt. Onderweg kregen we de eerste kapelletjes te zien, welke zich bevonden in een dik ondergesneeuwd landschap. Het voelde niet echt koud aan en dat was toch ook al positief te ervaren. De gekleurde pijlen gaven een fel contrast met de witte achtergrond. Veel bewoners waren nog druk in de weer om opritten en greppels ijsvrij te maken, zodat het smeltwater kon afvloeien.

Na een eindje klimwerk, bereikten we het eerste gehucht omheen Bastogne, Mont. In een van de eerste gebouwen die we bereikten, was een commandopost nagebootst, wat tal van fotografen aanzette om plaatjes te maken. In de bermen konden we dan ook de eerste airborne-figuranten waarnemen, welke warm gekleed hun schuttersputten bemanden. Zo lieten we Mont algauw achter ons en trokken een eerste maal richting Neffe. Het was ondertussen dag geworden en de omliggende heuvels waren nog deels gehuld in de mist. Het gaf in elk geval aanleiding tot prachtige vergezichten, alles gehuld in een witte vacht. Een schril contrast vormde dan weer een voederplek voor een eenzaam paard in de weide. Op korte afstand verder, bereikten we een eerste bevoorradingspost, waar we ons konden opwarmen aan warme chocolademelk of warme wijn. Hoeft het gezegd dat de tweede optie het meest werd gekozen. Ter hoogte van deze plek bevond zich een kruispunt en in de omliggende weiden bevonden zich enkele militaire voertuigen. Ook hier werden de camera’s boven gehaald.

Tot nog toe hadden we kunnen wandelen op sneeuwvrije wegen, het zou snel veranderen en dat zouden we algauw ervaren. In het gezelschap van enkele US-militairen, brachten we alvast een toast uit op het verdere verloop van de wandeltocht. Even voorbij de bevoorrading, namen we ditmaal een veldweg en dat zouden we geweten hebben. Een deels ondergesneeuwd pad, maar vooral voorzien van ijs. Het stappen werd moeilijker en tal van wandelaars gleden weg. Bovendien ging het stevig de hoogte in en dat maakte het er niet eenvoudiger op. We volgden nu de rand van een bos en dat gaf een andere aanblik op de omgeving. De omgeving leek eindeloos ver, alles was wit en dat gaf al een idee hoe het ooit moet zijn geweest. Na een moeilijk stuk wandelweg, daalden we via een ijzig glad pad terug af, richting bebouwde kom van Wardin. We bereikten toen opnieuw een sneeuwvrije weg en wandelden een stukje door dit gehucht, vooreerst langsheen het plaatselijk arboretum en vervolgens richting parochiekerk. Een kleine kronkelende waterloop baande zich een weg in het landschap. Ter hoogte van de kerk hielden we even een kleine pauze, vermits zich hier een splitsing op het parcours bevond, tussen de afstanden 14 en 21/28.

De 14 km wandelaars vervolgden hun weg links van de kerk, wij gingen langs rechts, richting Benonchamps. We volgden opnieuw over langere afstand een hellende asfaltweg, om aldus het centrum van Wardin te verlaten. Het deelnemersveld was ondertussen uitgedund, aangezien de wandelaars van de 7 en 14 reeds een ander traject hadden gekozen. Toen we de lange klim hadden verwerkt, bereikten we bovenaan de heuvel een drukke weg. Het ging echter onmiddellijk haaks naar links, richting een verder gelegen bosgebied. Ook nu weer kregen we een slecht begaanbaar pad te verwerken, deels bevroren, deels besneeuwd en met veel smeltwater aanwezig. Af en toe dienden we een beetje te laveren om de waterplassen te ontwijken. We wandelden vervolgens langsheen de rand van het bos, om wat verder, een smal pad te volgen naar rechts, richting verder gelegen dal. Beneden aangekomen, bevonden we ons op het grondgebied van Benonchamps, alwaar we een baken aantroffen bezijden de weg. Hier dienden we opnieuw richting Neffe te nemen. Op dit punt konden we een tweede maal een warm drankje aanschaffen, wat vooral deugddoend was voor de inwendige mens.

We volgden vanaf nu de voormalige spoorbedding, richting Mardasson, dat zich zowat 5 km verder bevond. De weg die we nu volgden was af en toe zeer goed begaanbaar, maar bevatte ook stroken waar het echt moeilijk stappen was. We hadden echter iets om naar uit te kijken, aangezien ter hoogte van het Mardasson er de mogelijkheid was om soep en broodjes te verkrijgen. We volgden dus opnieuw de oude spoorbedding, ondertussen terug in het gezelschap van de wandelaars aan de 14 km, die in Benonchamps ons opnieuw hadden vervoegd. Het pad kreeg soms het uitzicht van een holle weg, was even verder dan weer geflankeerd door rotsen, om even later opnieuw een vlakke indruk te geven. Na zowat een klein uur stappen, bereikten we opnieuw Neffe, ditmaal ter hoogte van de plaatselijke kerk. De eerste kerststal kon worden bekeken, alsook een plaatselijk informatiebord inzake een historische rondrit omheen Bastogne. Deze plek kenden we reeds van vorige bezoeken aan de streek. Het ging vervolgens verder via een aangelegd fietspad, richting drukke weg Bastogne – Clervaux. We staken de weg over en volgen nadien een rechts gelegen veldweg.

We kregen dus nogmaals te maken met een moeilijk begaanbaar pad. Uiteindelijk bereikten we de parking aan de Colline du Mardasson. Het was opnieuw licht gaan regenen en de mist herleidde het zicht tot een paar honderd meter. Hier konden we ons vervolgens tegoed doen aan een beker warme soep en een broodje met een braadworst. Na een sanitaire stop en een bezoekje aan de shop van het museum, verlieten we de parking om onze tocht te vervolgen. Alle deelnemers volgden nu dezelfde route, aangezien we ondertussen ook het gezelschap hadden gekregen van de wandelaars aan de 7 km. Er wachtte ons nu nog een lus doorheen Luzery, doch velen opteerden voor een andere oplossing en volgden de openbare weg, rechtstreeks richting aankomst. Het was ondertussen gevoelig kouder geworden en de lichte regenval deed velen afhaken om verder te stappen. Het ging dan via de uitgang van de parking, richting Luzery. We kregen vooreerst nog een slecht begaanbaar pad te verwerken, gelegen tussen de landerijen, alvorens we later de bebouwde kom bereikten van dit gehucht. Alhoewel ook hier de wegen nog niet sneeuwvrij waren, konden we toch wandelen in de sporen van de auto’s.

Zo bereikten we even verder de drukke weg Bastogne – Houffalize en toen ontbraken plotseling de pijlen welke de route dienden aan te geven. Aangezien Bastogne links gelegen was, besloten we dan maar om de kortste weg te nemen richting stad. Enkele andere wandelaars, totaal onbekend met de streek volgden ons dan maar. Zo bereikten we na een kwartier stappen de rotonde ter hoogte van het oude station Noord in Bastogne. Aangezien er geen eindcontrole was voorzien, namen we dan maar richting hotel en eindigden aldaar onze Bastogne Historic Walk 2010. Een korte wandeling via de winkelstraat deed ons vervolgens aankomen op de Place Général Mc Auliffe, tijd voor een warme versnapering. Meteen zijn we aangekomen aan het einde van dit korte verslag van alweer een unieke belevenis. Het hoeft al niet meer te worden vermeld, dat we nu al uitkijken naar de volgende editie, de 34rd Bastogne Historic Walk van 2011.”

We eindigen met een blik in de respectievelijke wandelboekjes, vermits ook daarin enkele eerste indrukken werden nagelaten: ‘K: 33^ste Historic Walk. Vertrokken in Bastogne, naar Mont, Neffe en Wardin. Benonchamps en via Luzery terug naar Bastogne. Veel aangevroren sneeuw, dus was het een wandeling die enige inspanning vereiste. De natuur had hier wel een winters karakter door! Minder figuranten en geen bos. Koud! Af en toe een sneeuwvlokje. J: 33rd Bastogne Historic Walk, met start aan het sportcentrum. Een wandeling langsheen Mont, Neffe, Wardin, Benonchamps en Luzery. Besneeuwd parcours, af en toe moeilijk begaanbaar. Diverse bevoorradingsposten onderweg met warme wijn. Halte aan het American Memorial op de Mardasson. Weekendje Ardennen is alweer ten einde!!’