Deze wandeling werd voorheen in
de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche 24/01/2010,
8300 Knokke (West-Vlaanderen) – Zwintocht 6-10-15-21-32 km. WNZB Knokke-Heist
VZW. Start: Schuttersplein Stadion Olivier. De kleinste afstand gaat door het
Koningsbos. De overige afstanden trekken langs het strand tot het Vlaams
natuurreservaat de Zwinduinen- en polders. Vanaf de 15 km gaat de omloop tot de
Zwinmonding. De 32 km gaat tot Cadzand-Bad (Nederland).’ Na afloop van deze
druilerige wandeltocht doorheen Knokke en omgeving, schreven we nog dezelfde
namiddag het relaas met betrekking tot de bezienswaardigheden onderweg,
omstreeks 17:34 uur.
“Deze ochtend vertrokken we
omstreeks 7 uur richting Knokke, onderweg voorzien van de nodige regen. Bij
aankomst ter plaatse bleek het stilaan op te houden met regenen, zodat we toch
met enige moed de wandeling van vandaag tegemoet zagen. De Zwintocht, waaraan
we zouden deelnemen, werd er georganiseerd door de vzw Wandelende Noordzee Boys
(WNZB), met plaats van afspraak in het Stadion Olivier aan het Schuttersplein
te Knokke. Bij onze aankomst bleek de zaal reeds goed bezet door
medewandelaars. We konden vandaag kiezen uit de volgende afstanden: 6, 10, 15,
21 of 32 km. Wij opteerden voor de 21 km, met een werkelijke afstand van 19,9
km. Onderweg zouden we een tweetal rustposten aantreffen. Na een kleine hap en
een koffie, maar vooral toch warm gekleed, trokken we op pad, hopende op een
vooral droge wandeling.
We verlieten het schuttersterrein
en volgden het ernaast gelegen pad in de richting van het Gemeenteplein. Aldaar
dwarsten we de weg en sloegen de Albertlaan in, om verder de Elizabethlaan te
volgen. Hierlangs verlopen de LF1b Kust Fietsroute en de Riante Polder Route
(een fietstraject van 44 km). Vervolgens ging het via de Zoutelaan en de Prins
Karellaan. Hier splitsten de wandelaars van de 6 km zich af van de rest van de
deelnemers. Wij vervolgden onze weg langsheen tal van statige villa's, waarbij
enkele kleine woonstraten werden bewandeld. Op die manier kwamen we opnieuw op
de Elizabethlaan, welke ons leidde tot aan het Albertplein. Hier konden we even
het beeld van de Poëet aanschouwen. Ondertussen bemerkten we de Noordzee, of
tenminste, zouden die hebben moeten bemerken, ware het niet dat de nevel enkel
toeliet om een deel van het zandstrand te zien. Vanaf hier volgden we de
Zeedijk Het Zoute, langsheen enkele mooie galerijen en tal van winkeletalages,
eerder uit de dure prijsklasse.
Voorbij deze handelszaken, konden
we enkele statige woningen aanschouwen. Wat verder verlieten we de Zeedijk en
ging het via de Lekkerbekhelling en de Bronlaan, naar de Groenpleinduinen, deel
uitmakend van het Natuurreservaat De Zwinduinen en Polders. Hier een zandwegje
dat al kronkelend zich een weg zocht doorheen dit unieke natuurgebied. Licht
golvend en draaiend vervolgde dit paadje, in de richting van de Zwinlaan.
Alvorens echter deze weg te bereiken, dienden we even een evenwichtsoefening te
doen op enkele houten balken. Blijkbaar was een gedeelte van het parcours
ondergelopen, waardoor de organisatoren zich genoodzaakt hadden gezien, houten
paletten aan te brengen, met elkaar verbonden door houten balken. Een leuke
ervaring zo even tussendoor, alhoewel sommige wandelaars enige moeite hadden
dit stukje parcours af te leggen. Eenmaal het pad achter de rug, kondigde zich
een splitsing aan voor de wandelaars van de 10 km, aangezien deze hier tweemaal
zouden langskomen. Wijzelf vervolgden onze weg via de Bronlaan, om even verder
het voetpad te volgen doorheen de Zwinbosjes.
Ook hier een prachtig stukje
ongerepte natuur, waarbij we zelfs een houten wandelpad boven het water kregen
te verwerken. Deze kronkelende plankenvloer leidde ons over een uitgestrekte
wateroppervlakte, waar zelfs hier en daar nog een dunne ijslaag kon worden
waargenomen. Voorbij het houten wandelgedeelte, ging het de duinen in, om aan
de andere kant de Zwinlaan te bereiken. Hier troffen we bezijden deze laan ter
hoogte van de Camille Lemonnierlaan een opgestelde tentencombinatie aan, waar
we een eerste pauze konden nemen. Tijd om de warme choco te proeven en
uiteraard een hapje te eten. We waren ondertussen 5,9 km onderweg. Hier troffen
we ook een van onze clubgenoten, met name Guy, met wie we een babbel hadden
over onder andere Santiago de Compostela. Na deze pauze, waren we klaar voor
het tweede gedeelte van deze wandeltocht van vandaag.
We lieten het tentenkamp achter
ons en volgden de Zwinlaan, in de richting van de Zeedijk. Opnieuw sloegen we
rechtsaf en volgden ditmaal de Zeedijk in de richting van het Zwin. Rechts konden
we de statige villa's een voor een bekijken, links openbaarden zich enkele
duinen, voorzien van helmgras en doornige beplanting. Enkele oranje bessen
sierden deze donkere heesters. Nog steeds lukte het niet altijd om de Noordzee
te aanschouwen, omwille van de laaghangende nevel. De Zeedijk werd gevolgd tot
op het einde, waar we een uitzichtpunt bereikten, vanwaar het Zwinreservaat kon
worden overzien. Heel in de verte waren tal van vogels te onderscheiden. Rechts
van ons bemerkten we het beeld van Barry Flanagan 'Hospitality', een schijnbaar
vliegende haas. Hier stelden we ook vast dat er grote werkzaamheden gaande
waren, met name de aanleg van nieuwe fiets- en wandelpaden doorheen dit
natuurgebied. Tal van kranen en bulldozers zouden we onderweg nog kunnen
bekijken.
Vanaf het uitzichtpunt ging het
rechtsaf, doorheen de werken en het natuurreservaat. Onderweg konden we ervaren
dat een groot gedeelte van de beplanting had moeten wijken voor de aanleg van
deze nieuwe wegen. Via een weg in aanleg, wandelden we richting vogelreservaat.
Via een stukje bosgebied, bereikten we de parking van het vogelreservaat, om
daar de Graaf Leon Lippensdreef te volgen. Hier de borden van de LF1a Kust
Fietsroute, waar de moedige wandelaars aan de 32 km, zich naar links begaven,
om hun eigen weg verder te zetten. Wijzelf vervolgden langsheen de
Lippensdreef, een begrazingsblok. Ook hier weer de vaststelling dat grote
werken in uitvoering waren, maar desondanks slaagden we er toch in, om heel in
de verte een ooievaar waar te nemen. Na over een hele afstand de Dreef te
hebben gevolgd, lieten we de weg rechts liggen, om via een dijk, de
Hazegrasdijk te volgen, welke ons deed aankomen aan het Oosthoekplein.
Hier troffen we de beschrijving
aan van het Hazegras Wandelpad, dat we juist een eindje hadden gevolgd. Deze
wandelroute van 5,5 km, vangt blijkbaar aan op dit plein. We dwarsten de drukke
weg ter hoogte van het plein, om te vervolgen in de richting van de Eikenlaan.
Hier trokken we via een kleine wegel door een stukje bos, om aan de andere
zijde in de Zevenkote een tweede controlepost aan te treffen in de school. Hier
hadden we even moeite om een zitplaats te bemachtigen, aangezien ook de
wandelaars van de kortere afstanden hier een pauze konden nemen. Meteen waren
we 13,4 km ver en er restte ons nadien nog een laatste stukje wandeltraject tot
aan de aankomst. We keerden een eindje op onze stappen terug, om opnieuw
doorheen het aanpalend bosje te trekken. Een kronkelend bospad bracht ons
doorheen dit stukje natuur en gaf uit op de Spaanselaan. Vanaf hier volgden we
over geruime afstand een deel woonstraten en lanen, waaronder de Zoutelaan, de
Prinses Paolalaan, de Astridlaan en verder de Blinckaertlaan en de Boslaan. Het
hier gesitueerde Koningsbos was enkel voorbehouden voor de wandelaars van de 6
km, waardoor we noodgedwongen genoegen dienden te nemen met het bekijken van de
bosrand.
Even verder troffen we aan het
einde van de Wielewalenlaan toch nog een ander stuk bosgebied om door te
wandelen. Onderweg doorheen het bos, konden we even gluren naar de golfers
rechts van ons. Eenmaal het bos achter de rug, volgde opnieuw een deel
verkaveling, tot we stilaan het centrum van Knokke naderden. Alvorens de
aankomst te bereiken, konden we nog even het beeld van Tijl en Nele aanschouwen
ter hoogte van het uilenspiegelpad. Dit kunstwerk was van de hand van Charles
Samuel. Nadien nog even rechts en links en we kregen opnieuw het
Schuttersterrein in zicht.
Het einde van een mooie
wandeling, die echter naar het einde toe, net ietsje teveel huisjes kijken
bevatte. De plaats van vertrek was ondertussen veranderd in een volle zaak waar
velen zich tegoed deden aan pannenkoeken. Wij hielden het echter voor bekeken
en verkozen de rust van onze thuishaven. Bij ons vertrek konden wij noteren dat
1485 wandelaars waren geteld omstreeks 13 uur. Een niet onaardig resultaat
gelet op de minder gunstige weersomstandigheden. Zo kwam een einde aan een leuk
en aangenaam wandelweekend.”
We sluiten dit wandelverhaal af
met een blik in de wandelboekjes. Immers ook daarin werden enkele eerste
indrukken neergeschreven. ‘K: Wandeling langs de zeedijk, duinen en tot aan de
Zwinmonding. Mooie natuur. Kil en vochtig weer. Op het laatste te veel huisjes
kijken. J: Wandeling doorheen Knokke en het Vlaams Natuurgebied Zwinduinen en
Polders. Miezerig en nevelig weer. Af en toe over houten balken en
plankenvloeren. Ontmoeting op rustpost met Guy.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten