Deze tocht werd in de wandelgids
Marching aangekondigd als volgt: ‘Zondag – Dimanche 04/10/2009, 8450 Bredene
(West-Vlaanderen) – 33ste Strand en Polder Wandeltocht, 7-14-21 km.
Vriendenkring Maria-Duyne. Start: Cafetaria Sporthal, Sportcentrum Ter Polder.
Doorheen de polders en de dahliatuin, langs het strand door de duinen. Langs de
kade van de Oostendse vismijn en havengeul, met zicht op de bouwwerf van de
windmolens voor de Torntonbank. Doorheen de ‘Belle-Epoque’-villawijk en door de
staatsbossen van De Haan. Met bos en zeelucht in één wandeling.’ Na afloop
schreven we nog dezelfde avond een relaas, omstreeks 18:43 uur.
“Vandaag reden we onder een
bewolkte lucht richting kust. In Bredene vond de 33ste Strand en
Polder Wandeltocht plaats, ingericht door de Vriendenkring Maria-Duyne. Plaats
van afspraak, het Sportcentrum Ter Polder in Bredene. Er kon worden
ingeschreven in de cafetaria en er was ruim voldoende parkeerplaats in de
nabijheid van het centrum. Op de eerste verdieping troffen we informatie aan
met betrekking tot de wandeling: een overzichtelijk plannetje voor elke
afstand, een schema met de diverse rustposten en enkele foto's van de
controleposten. Er kon worden gekozen uit de afstanden 7, 14 of 21 km. Wij
namen deel aan de wandeling met een werkelijke afstand van 20,74 km. Het eerste
gedeelte bracht ons tot aan de Spuikom, alwaar de wandelaars van de 7 km hun
eigen weg gingen. De rest van de deelnemers volgde naar links de Spuikomdijk.
We voelden hoe strak vandaag de wind zou staan, zeker hier boven het water en
in een open vlakte.
Er was heel wat golfslag en je
hoorde de zeilen van de bootjes hevig wapperen. De eerste bordjes langs de kant
van de weg, lieten ons zien dat we ons bevonden op de Breduinia route, een
fietsroute van 45 km. We volgden slechts over korte afstand deze dijk, vermits
we verder naar links een dienstweg namen en die bracht ons in de aanpalende
woonwijk. Hier troffen we ter hoogte van de Nukkerbrug onze kleine vriend
‘Breedje’ aan. Het ging naar rechts over de brug en langsheen de Noordede. We
volgden de waterloop via de Dijkweg en het Noordededijk Wandelpad. Onderweg
vernamen we dat hier ooit een heuse bres werd geslagen, met als gevolg dat de
wijk onder water kwam te staan. Op het einde van de dijkweg, kwamen we langs de
‘Ibisjongen’, een monument ter ere van het verbond tussen zee en maatschappij.
Aan het monument ging het rechtsaf over de brug, zodat we opnieuw aankwamen aan
de Spuikom. Hier zagen we hoe zeescouts, hun eerste ervaringen opdeden met het
fenomeen water.
We volgden de Spuikom, tot aan de
Bredensesteenweg, de baan van Oostende naar Bredene. Hier bewandelden we de
LF1b Kust Fietsroute. Ter hoogte van de verkeerslichten, staken we de drukke
weg over en bereikten het havengebied van Oostende. Vanaf nu werd de
Vismijnlaan gevolgd en die bracht ons tot aan de Vismijn. Zo hadden we na 4,330
km, een eerste controle in de kantine van de Vismijn. Ondertussen waren de
meeste wolken verdwenen en liet de zon zich van haar beste zijde zien. De wind
was nog altijd nadrukkelijk aanwezig, maar met de havengeul vlakbij was dit
meer dan een normaal verschijnsel. We verlieten na een kleine onderbreking de
Vismijn en wandelden over het Maritiemplein, in de richting van de sluizen. Een
GR-pad (GR5A) verliep over hetzelfde plein. We dwarsten een kleine brug ter
hoogte van de sluis en kregen enkele kaaien te verwerken, waar we de
aanwezigheid opmerkten van enkele bunkers en enkele
scheepsherstellingsbedrijven.
De Vuurtorenweg leidde ons
langsheen een enorme toren, die we reeds voordien in de verte hadden bemerkt
door zijn blauwwitte kleuren. Hier bevonden we ons op het Waterkantpad (10 km)
en dit leidde recht naar de zee. Aldaar ging het naar rechts, waar een lange dijk
zich openbaarde. Diverse routes gingen in dezelfde richting, met name de Kust
Fietsroute en de GR5A. We konden nu een dijk bewandelen, met rechts hoog
opgeschoten helmgras en links de aanstormende zee. Het schuim van de golven was
duidelijk zichtbaar en meer nog hoorbaar. Ontelbare surfers trotseerden de
wilde golven en heel in de verte was een eenzame kraanman bezig met de aanleg
van een golfbreker. Naarmate we de dijk volgden, verlieten we het grondgebied
van Oostende en kwamen opnieuw in Bredene terecht. We bereikten het einde van
dit pad en dienden via een steile helling van 19%, rechts de duinen in te gaan.
Boven kwamen we terecht op een wandelpad, dat evenwijdig liep met en vooral
door de duinen.
We volgden de linkerkant en zagen
de aanduidingen van enkele wandelpaden: het Duinpanpad (3,5 km) en het
Spuikompad (6 km). Het ging nu op en neer doorheen de duinen. Wat verder kregen
we nog een tweetal wandelpaden erbij: het Landerijenpad (11 km) en de Beeweg
(6,5 km), met als gevolg, paaltjes met niet minder dan vier à vijf wandel- en
fietspaden erop vermeld. Een eindje gevorderd tussen de duinen, verlieten we
dit aangenaam wandelgebied, om via een voetgangersbrug over de drukke
Bredensesteenweg, af te zakken naar het Meeting & Eventcentrum Staf Versluys.
Na een stuk van 5,560 km, hadden we hier voor de tweede maal controle. Dankzij
het goede weer, konden we in open lucht even verpozen. Na een verfrissing,
trokken we terug op pad, via het Landerijenpad. We passeerden het borstbeeld
van Staf Versluys en wandelden in de richting van de Dahlia tuin, gelegen in 't
Paelsteenveld. Hier troffen we een wedstrijdtuin aan, waar de meest mooie
Dahlia's waren te bekijken.
Voorbij de tuinen bereikten we
een splitsing, waar nu ook de 14 km wandelaars hun eigen weg gingen. Wij gingen
rechtdoor via de Fietsroute 't Paddegat. Opnieuw langsheen tal van campings,
waar het er eerder rustig aan toeging, gelet op de periode van het jaar. Veel
horecazaken hadden reeds de deuren gesloten bij het einde van het seizoen. We
dwarsten het grasveld Paalsteenveld en volgden het wandelpad aldaar gelegen.
Dit leidde in de richting van een woonwijk, waarna we terecht kwamen tussen
enkele velden. Het ging nadien naar het grondgebied van Vosseslag (deelgemeente
De Haan). Enkele woonstraten later bereikten we de grens van het Vlaams
Natuurreservaat D'Heye. Hier konden we kennismaken met het begrip
uitgestrektheid. Een prachtig natuurgebied openbaarde zich en enkele rustige
landelijke paden doorkruisten dit gebied. Ook voelden we de nadrukkelijke
aanwezigheid van de wind. Af en toe verdween het zonnetje achter enkele donkere
wolken en voelde je de temperatuur dalen.
De Breduinia route en de Kust
Fietsroute brachten ons via enkele wegen dichter bij het centrum van Bredene.
Opnieuw passeerden enkele campings de revue en kwamen we in de Zandstraat aan,
voor een laatste controle in 't Fietshokje. Dit pannenkoekenhuisje bood op zijn
menukaart pannenkoeken aan per halve of lopende meter en dit op niet minder dan
60 verschillende manieren. Bij het nuttigen van een warme koffie konden we
ondertussen op onze teller bemerken dat we reeds 16,21 km ver waren. Het
laatste stukje van de dag zat eraan te komen. De laatste 4,53 km, brachten ons
in de Dorpstraat, langsheen de kerk, waarna we via een Jagerspad opnieuw de
open velden bereikten. Enkele reeds bekende wandel- en fietsroutes maakten
nogmaals hun opwachting en uiteindelijk bereikten we het grondgebied van de
manege Ruitershof. Geruime tijd wandelden we tussen de weiden, met hier en daar
prachtige paarden welke waren te zien. Het ging doorheen de manege en dat gaf
uitweg via de openbare weg.
We wandelden terug in de richting
van de Spuikom, niet na vooreerst de aanpalende wijk te hebben gezien van alle
kanten. Een tiental woonstraten waren echt van het goede te veel. Na een eerder
geslaagde en prachtige wandeling, was het doorkruisen van deze woonwijk niet
echt een slottreffer. We bereikten de startplaats en konden toch terugkijken op
een prachtige dag aan zee. Bij het afsluiten van de inschrijving hadden 532
wandelaars zich gemeld. Goed uitgewaaid konden we tevreden terug naar huis.”
We eindigen deze wandelervaring
met een blik in de wandelboekjes. Ziehier alvast wat destijds werd
neergeschreven. ‘K: Rustige, winderige wandeling. Goed afgewerkt. Mooie natuur,
zee en duin. J: Wandeling vanuit Bredene naar de Oostendse vismijn. Nadien door
de haven naar het strand, de zee en de duinen. Via een deelgemeente van De
Haan, terug naar Bredene. Zonnige wandeling.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten