“Voor vandaag hadden we een wandeltocht gepland met start in Tisselt, zowat ter hoogte van het wandelknooppunt 14, niet ver van de brug over het Zeekanaal Brussel-Schelde. We zouden de reis daarheen maken via een bus van de Lijn. Een tweede kennismaking dus met het wandelnetwerk ‘Rivierenland’. Zo gezegd, zo gedaan. We wandelden vanaf onze woonplaats langsheen nagenoeg dezelfde weg als tijdens onze vorige wandeling, richting Brusselpoort. Daar bevindt zich immers de bushalte, alwaar we planden de bus te nemen naar Tisselt. Ter plaatse echter dienden we jammer genoeg te ervaren, dat er op zondag geen verbinding was voorzien. Uiteindelijk besloten we dan maar, de geplande wandeling in omgekeerde richting te maken en dan op een andere manier terug te keren, dankzij een bereidwillige chauffeur aldaar. We begonnen dan ook onze dagtocht vanaf het bushokje richting eerste wandelknooppunt, met name 258, gesitueerd in het Vrijbroek te Mechelen. Ook dat punt kwam ons reeds bekend voor van een vorige wandeltocht.
Korte tijd later, omstreeks 10:15 uur bereikten we dan ook het vermelde wandelknooppunt ter hoogte van ’t Park, alwaar we vanzelfsprekend deze zondagochtend begonnen met een kopje koffie. Uiteindelijk gingen we dan op pad doorheen dit mooie stukje natuur. Enkele grindpaden langsheen kleine watergebieden, tussen ontluikende heesters en langsheen enkele beken, leidden ons doorheen het Vrijbroek. Hier en daar een paar vroege joggers en baasjes met honden. Zowat een gedeelte van hetzelfde traject volgend als vorige keer, hierbij de GR12 Amsterdam – Parijs volgend, bereikten we tenslotte de wandelknooppunten 51 en 50 ter hoogte van de Zenne. Tijdens een vorige tocht gingen we hier linksaf langsheen de Eglegemvijver, ditmaal volgden we naar rechts het jaagpad langsheen de Zenne zelf. Zo volgden we de talrijke meanders van deze waterloop, richting wandelknooppunt 62.
Een opmerkelijke vaststelling, de oevers van de rivier besmeurd met modder en zwerfvuil, als gevolg van de overvloedige regen tijdens de afgelopen dagen. We voelden tevens een vrij onaangename en koude wind, ook al voelden we die min of meer van opzij. Natuurlijk, het voortdurend veranderen van richting langs het jaagpad, deed ook de wind soms uit een nadelige richting komen. Af en toe deed de zon een schuchtere poging doorheen het donkere wolkendek te breken. Na een tijdje het geasfalteerde jaagpad te hebben gevolgd, bereikten we het reeds vermelde knooppunt, dit ter hoogte van een rechts gelegen stukje natuur, Arboleo geheten. We bemerkten er enkele houtsculpturen in wording, waaronder diverse uilen. We bestegen opnieuw het jaagpad, hierbij bijna van de sokkel gereden door enkele wielerterroristen en volgden het jaagpad verder naar het volgende wandelknooppunt, 274.
Daar aangekomen bereikten we de brug over de Zenne ter hoogte van de Leestsesteenweg. We vonden er enige beschutting tegen de onaangename wind en maakten van de gelegenheid gebruik een lekkere koffiekoek te nuttigen. We verlieten nadien het jaagpad en gingen naar links de brug over, richting dorpskern van Leest, hierbij de wandelknooppunten 273 en 63 volgend. Het was zowat even vóór het middaguur, toen we het centrum van Leest betraden en er even pauzeerden in café Vivelamour, alwaar we ons een kopje verse koffie lieten smaken. Enkele opvallende spreuken sierden de binnenmuren van het café, waaronder we er toch één toepasselijk vonden: ‘Wish it, Dream it, Do it’. Na dit korte oponthoud sloegen we aan het café linksaf en vonden om het hoekje een wegel welke ons leidde in de richting van de velden. We kregen er dadelijk enkele wintergroenten te zien, met name de bekende savooikolen. Op het einde van het veld bereikten we het wandelknooppunt 271, teneinde aldaar verder linksaf te wandelen langsheen de onverharde Kouterweg.
Uiteindelijk bereikten we even verder opnieuw de openbare weg, volgden die over korte afstand tot aan het wandelknooppunt 57, om daar naar rechts opnieuw de weg te verlaten en een veldweg te betreden. In het begin nog min of meer begaanbaar, zou het even verderop vlug veranderen. Op een kruispunt van veldwegen, ter hoogte van knooppunt 58, ging het opnieuw rechtsaf en kregen we af te rekenen met een ondergelopen pad tussen de velden. Hier dienden we onze toevlucht te nemen tot het ernaast gelegen veld, teneinde toch de voeten droog te houden. De modder op het veld was het enige alternatief om de wandeling te kunnen vervolgen. Enkele diepe tractorsporen maakten het alleen nog erger. Gelukkig bereikten we tot slot opnieuw de openbare weg, alwaar we rechts aanhielden. We konden even de schoenen ontdoen van modder in het gras. Na een heel eindje beton, bereikten we het kruispunt ter hoogte van de Elleboogstraat, alwaar een mooi kapelletje viel te bewonderen. We bevonden ons ter hoogte van het wandelknooppunt 270 en volgden er rechtdoor de vermelde straat.
Deze Elleboogstraat werd slechts over geringe afstand gevolgd, vermits we even verder, ter hoogte van een voortuintje, voorzien van enkele blauwe schapen, een links gelegen veldweg dienden te volgen. De weg werd vervolgens herleid tot een smalle wegel en zo vorderden we langzaam maar zeker tussen de akkers, richting volgende knooppunt 257. Onze veldwegel werd opnieuw een veldweg, later zelfs modderig pad, tot we uiteindelijk opnieuw de openbare weg bereikten ter hoogte van een dwarsgelegen spoorlijn. Hier ging het noodgedwongen rechtsaf, wandelden een tijdje evenwijdig met de spoorlijn, tot we knooppunt 256 bereikten, in de onmiddellijke nabijheid van een brug over het spoor. We gingen linksaf, bestegen tegen de wind in de brug over het spoor en verlieten aan de overzijde de hoofdweg naar rechts, dit ter hoogte van het wandelknooppunt 137. Het ging over korte afstand rechtslinks, waarna we ons terug begaven op een veldweg, ditmaal enigszins begroeid. In de verte bemerkten we reeds de brug over het Zeekanaal in Tisselt, dus de wandeling naderde stilaan een einde.
Na alweer te hebben moeten afrekenen met een ondergelopen veldweg en vooral heel wat modder, verkregen we opnieuw vaste voet op de openbare weg, we hadden de Grote Heide bereikt aan knooppunt 138. Een gemakkelijk te bewandelen betonbaantje naar rechts volgend, liet ons vervolgens knooppunt 15 bereiken, waarna we linksaf een laatste maal veldwegen dienden te volgen. Jullie hebben het wellicht al geraden, de meeste modder leek te zijn behouden voor het laatste stukje parcours. Maar ook aan die ellende kwam een einde toen we langzaam maar zeker de dorpskern van Tisselt bereikten via de Blaasveldstraat. Het laatste voorziene wandelknooppunt 14, lieten we even terzijde, vermits dit ons verder weg zou leiden van ons eindpunt. We volgden de straat verder tot aan de rotonde gesitueerd ter hoogte van de kerk van Tisselt en naast het Zeekanaal Brussel-Schelde. Hier voelden we pas eerst hoe krachtig de wind ondertussen in kracht had gewonnen. Na nog enkele laatste foto’s, staken we de Brielenbrug over, op zoek naar transport richting thuishaven, het was ondertussen 14:45 uur.
Gelukkig, met familie in de nabijheid, was reeds voorheen transport verzekerd. Deze winderige wandeldag was uiteindelijk goed voor 15,445 km, 20594 stappen, 769,3 cal in een rustige wandeltijd van 3.41.32 uur. Zo kwam een einde aan een tweede kennismaking met het wandelnetwerk ‘Rivierenland’.
Daar waar ik liefhad wil ik sterven. Mijn stad, schoon stad ♥
BeantwoordenVerwijderen