Een tocht in Westende,
aangekondigd in de wandelgids Marching en wel als volgt: ‘Zondag – Dimanche
19/07/2009, 8434 Westende (West-Vlaanderen) – Beach Walk, 7-14-24 km.
Spoetnikstappers. Start: Gemeenteschool. Een mooie wandeling aan de kust met
strand, duinen, polders, natuurreservaat. Na de wandeling kunt u genieten door
deel te nemen aan ons mosselfestijn, u aangeboden aan clubprijs. Voor
dierenliefhebbers 3 km strand.’ Na afloop van de trip, schreven we een relaas
van onze belevenissen onderweg, omstreeks 21:13 uur.
“Gisteren kon je al spreken van
een strakke wind, vandaag zijn we pas echt goed uitgewaaid. De reden hiervoor
is niet heel ver te zoeken. Deze ochtend trokken we immers naar Westende, om
daar deel te nemen aan de ‘Beach Walk’, ingericht door de Spoetnikstappers. De
wandeling ging van start in de gemeenteschool ‘De Duinpieper’ te Westende. Er
kon worden gekozen uit een te wandelen afstand van 7, 14 of 24 km. We opteerden
vandaag voor de langste afstand, in werkelijkheid 22,1 km. Alvorens van start
te gaan, konden we zien dat er slechts twee controleposten waren ingericht, de
ene na 8,4 km, de tweede na 17,9 km. Na een broodje en een koffie trokken we op
weg. We verlieten de gemeenteschool en volgden naar links een drukke weg in de
richting van de zeedijk van Westende. Aan de kant van de weg bemerkten we
talrijke aanduidingen van routes die te volgen waren: de LF1A Kust Fietsroute,
de Route Freddy Maertens en het Bamburg pad.
Enkele honderden meters verder,
ter hoogte van de drukke kustweg, bevond zich een eerste splitsing. Hier
dienden we tweemaal voorbij te komen, een eerste keer dienden we de baan over
te steken, de tweede keer de weg te volgen naar rechts, richting zeedijk. We
staken dus de drukke weg over en volgden een eindje de Milieu route. Deze
bracht ons tot aan de zee. Hier gingen we naar links in de richting van het
strand Sint Laureins. Ondertussen zagen we dat de lucht zich donker begon te
kleuren en niet veel verder dienden we onze regenpakken aan te trekken. Juist
op het moment dat we de dijk verlieten en naar rechts afdraaiden om het strand
op te gaan, gingen de hemelsluizen open. We dienden dan het strand naar links
te volgen in de richting van Nieuwpoort, dit met de wind op kop en de regen die
uit de lucht viel. Niet meteen een manier om vlot vooruit te komen.
We volgden gedurende enkele
kilometers het strand, terwijl we konden zien dat het hoog tij aan het worden
was. Wat verder kwamen we aan een zone die was gemarkeerd als gevarenzone bij
schietoefeningen. Grote verbodsborden gaven aan dat dit deel van het strand
niet altijd toegankelijk was. Hier bevond zich tevens het Strandreservaat ‘De
IJzermonding’. In de verte zagen we reeds enkele boten uitvaren. Het strand
volgend bereikten we de plek waar de IJzer uitmondt in zee. Hier voelden we de
wind nog heviger te keer gaan. We dienden noodgedwongen naar links te gaan om de
oever van de IJzer te volgen. Zo betraden we het Vlaams Natuurreservaat ‘De
IJzermonding’. Tussen enkele weilanden en schorren door, volgden we de
omheining van het kwartier Lombardsijde. Hier bevindt zich immers het 14de
Regiment Luchtdoelartillerie. Eens voorbij deze kazerne, staken we de kustbaan
over en volgden de Milieuroute, in de richting van het strand van Sint
Laureins. Daar hadden we een eerste controle in ‘Calidris Beach’. Tijd voor een
pauze, want de inwendige mens begon zich te laten voelen.
Na deze eerste pauze, vervolgden
we onze wandeling. We verlieten Calidris Beach en staken meteen de kustbaan
over. We volgden nu het Polderpad en de Kust Fietsroute LF 1b. Aan het
eerstvolgende kruispunt bevond zich een nieuwe splitsing, waar we ook later nog
een tweede keer dienden voorbij te komen. De eerste maal gingen we hier
rechtsaf, om kris kras doorheen een aldaar gelegen villawijk te stappen. Tal
van wandel- en fietspaden volgden hier elkaar op: de Route Freddy Maertens, het
Bamburgpad, het Yselandpad, de Westhoek Route, enz. De tocht leidde ons uit de
wijk en via enkele landelijke wegen, trokken we in de richting van enkele
windturbines die in de verte zichtbaar waren. Aldaar bemerkten we dat het hier
ging om het Solar Park. Drie grote windturbines, omgeven door ontelbare
zonnepanelen. We gingen omheen het park, om te arriveren aan het erachter
gelegen kanaal Plassendale - Nieuwpoort. We volgden de rechteroever van het
kanaal in de richting van Nieuwpoort.
Gekomen aan het sas van
Nieuwpoort, staken we de weg over en volgden hier een eindje de GR5A, in de
richting van De Panne. Tevens een deel van het traject van het Koolhof
Wandelpad. Om de hoek bemerkten we het grote monument van Koning Albert I. Na
enkele foto's te hebben genomen, vervolgden we onze weg, in de richting van de
jachthaven. Aldaar konden we een blik werpen op honderden aangemeerde
motorjachten en zeilboten. Langs de haven ging het verder richting kerk van
Lombardsijde. We herkenden hier de Route Freddy Maertens en de Milieuroute. Net
alvorens het centrum van Lombardsijde te bereiken, dienden we noodgedwongen
naar links een weg te volgen, in de richting van de plaatselijke golfclub. Via
enkele landelijke paden, bereikten we de kustbaan, om een tweede keer rust te
nemen in Calidris Beach. Tijd voor een verfrissing dus. Ondertussen hadden we
ons kunnen verlossen van de regenpakken en was de zon beginnen schijnen.
De wind scheen nog in kracht toe
te nemen. Het laatste deel van de wandeling vatten we opnieuw aan ter hoogte
van de drukke kustbaan. We staken deze over en troffen er de splitsing aan van
eerder deze dag. Dit keer namen we de linkerrichting en kwamen wat later
voorbij de plaats waar we deze ochtend waren van start gegaan. We volgden
dezelfde weg als voorheen na de start en kwamen enkele honderden meters verder
aan de splitsing welke we deze ochtend reeds waren gepasseerd. Dit keer dienden
we rechts aan te houden en deze weg leidde ons naar de zeedijk van Westende. Nu
dienden we ons langsheen de winkels en terrassen een weg te zoeken tussen de
vakantiegangers, om op die manier de dijk af te wandelen tot aan het gekende
VT4 hotel. Tal van toeristen namen hier de tijd om dit gekende gebouw te
fotograferen. Wat verderop sloegen we een doorsteek in, doorheen de duinen en
belandden op een weg, evenwijdig gelegen met de kustbaan. Deze weg verliep
tussen de vakantiehuizen, in de richting van de eindstreep.
Al bij al was dit een mooie
wandeling, doch ons inziens werd er te weinig beschikbaar duinengebied
bewandeld en ging het traject vaak te veel door villawijken en daar heeft een
wandelaar geen boodschap aan. In elk geval hebben we toch genoten van een dagje
aan zee, ondanks het minder aangename weer. Helaas kan ook de organisatie
daarvoor niet borg staan. Na de wandeling deden we ons nog te goed aan een
pannenkoek, doch lieten het mosselfestijn aan ons voorbij gaan.”
Een korte verwijzing, naar
datgene wat na afloop van de wandeltocht werd toevertrouwd aan de
wandelboekjes, sluit het verhaal van deze wandeling stilaan af. ‘K: Sterke wind!
Strand, wijken, zeedijk. Eerste stuk was goed. De rest werd vervelend. Kon
beter. Regen. J: Tocht vanuit Westende, langs het strand, de IJzermonding,
Lombardsijde en de jachthaven van Nieuwpoort. Tot slot de zeedijk van Westende
zelf.’