340: Kerkhove, Woensdag 06 mei 2015, 26,262 km. (6936,615 km.)

“Vandaag begon onze wandeldag in Kerkhove iets later dan gepland, vermits we de dag begonnen met een gratis aangeboden ontbijt bij ons gastvrouw Sarah. Na het afscheid vertrokken we dan ook even voor half negen, in de hoop vandaag wat minder wind te voelen. We zochten opnieuw het jaadpad langsheen de Schelde en volgden de Eddy Merckx Route. Op die manier verlieten we opnieuw West-Vlaanderen. Eenmaal onder de brug ging het omheen de kleine jachthaven van Kerkhove, dit onder andere via de Sneukelfietsroute. Na dit ommetje bereikten we even voor negen uur de archeologische site ‘Statio Ad Horreum’. We volgden verder het jaagpad, tot we even verderop een versperde weg aantroffen. Het jaagpad was onderbroken, met als gevolg terugkeren en een hele omweg van zowat 3,5 km, teneinde terug het jaagpad te bereiken voorbij de werkzaamheden.

Als gevolg daarvan wandelden we doorheen Waardamme, dat we pas bereikten omstreeks 09:30 uur. Uiteindelijk zaten we terug op het jaagpad en dat pas 20’ later. We volgden hier een tijdje de Waterhoek Route in de richting van Bossuit. Omstreeks half elf in de ochtend, werd het toch tijd om even de inwendige mens te versterken, dus tijd voor een broodje met chocolade, op een bankje aan de Schelde. Na deze pauze wandelden we verder en werden opnieuw geconfronteerd met werken, ter hoogte van de nieuwe fietsbrug over de Schelde in Avelgem. Ditmaal konden we toch onze route vervolgen, zij het met moeite doorheen wat modder en tussen enkele werfwagens. Zowat kwart na elf bereikten we de industriezone ter hoogte van Escanaffles en dienden we even de Schelde te verlaten. We troffen er de aanwijzingen inzake de LF6 Vlaanderen Fietsroute. Stipt om 12:30 uur bereikten we nadien het pompstation ter hoogte van het kanaal in Bossuit. Jammer genoeg stond de taverne aldaar te huur en was de dienst informatie verhuisd. Er zat niets anders op dan de weg te vervolgen, wegens geen horeca meer in de buurt.

Het jaagpad opnieuw volgend, bevonden we ons wat later op het traject van de Spierevalleiroute ofwel Circuit Val de l’Espières, alsook het Bouvrie Wandelpad. Even voor twee uur in de namiddag bereikten we het grondgebied van Helkijn en bevonden ons op de Mortagne Wandelroute. Het enige café in het dorp bleek gesloten en ging pas laat in de namiddag opnieuw open wegens vinkenzetting in de ochtend. Dan maar verder stappen. Toen we bezijden de weg een soort oriëntatietafel aantroffen, dienstig als zitbankje, werd de hemel in de verte plotseling heel donker. Wijselijk besloten we dan maar de regenkledij aan te trekken. Net op dat moment werden we verrast door de aanwezigheid van Luc d’Haene, ons bekend via Google+. We spraken af samen iets de drinken wat verderop ter hoogte van de brug over het Spierekanaal. Toen hij vervolgens verdween op het jaagpad tussen de bomen, brak het onweer los. Donder, bliksem, hevige windstoten en hagelbollen, meer hoeft dat niet te zijn.

Gelukkig was de bui van korte duur en zetten we ons gevecht met de wind verder. Ter hoogte van de even verder gelegen sluis, kregen we een tweede onweer over ons heen, het was toen reeds half drie in de namiddag. Gelukkig bereikten we een half uurtje later de Spierebrug en konden we er even verpozen in de Ruiterclub Denric. We hadden er dan ook een ruime babbel met Luc en genoten van enkele kopjes koffie, waarnaar we al de hele dag hadden uitgekeken. Even na vier uur werd het dan ook tijd terug te denken aan de Camino. We staken de Spierebrug over en gingen onmiddellijk linksaf, terug naar het jaagpad langsheen de Schelde. Vrij vlug bereikten we het grondgebied van Warcoing, om opnieuw te worden geconfronteerd met een afgesloten jaagpad omwille van werkzaamheden. Noodgedwongen volgde een nieuwe omleiding, zodat we dienden te wandelen langsheen de drukke weg Roubaix-Courtrai. Zowat met het risico voor lijf en leden, stapten we de ontelbare vrachtauto’s tegemoet.

Even na 17:00 uur bereikten we veilig en wel de kerk van Pecq, na 35017 stappen. Gezeten op een bankje contacteerden we dan maar Louise Mallard, welke een vijftiental minuten later, ons de sleutel bezorgde van het Patro Saint Jean Bosco, na ons eerst een rondleiding te hebben gegeven in het gebouw. Een woord van dank gaat hier naar Abbé Ruelle van Pecq, voor zijn bereidwillige hulp ons te voorzien van een slaapplaats. Kwart na zes zochten we om de hoek een warme hap en vonden die in de Friterie A la Bonne Fringale. Het heeft in ieder geval deugd gedaan. Ondertussen, na alweer een dag vechten tegen de wind, toont de klok zowaar 20:15 uur. Tijd om even te douchen en waarschijnlijk vervolgens in de slaapzak. Morgen gaat het richting Hollain, met een passage doorheen Doornik.”