131: Merksem, Zondag 06 december 2009, 20,11 km. (2592,233 km.)

Deze georganiseerde tocht werd voorheen aangekondigd in de wandelgids Marching, editie 2009 en wel als volgt: ‘Zondag – Dimanche 06/12/2009, 2170 Merksem (Antwerpen) – 35^ste Herfsttochten, 6-9-15-21 km. De Stroboeren vzw. Start: Feestzaal Fort. Fort van Merksem, Peerdsbos en park van Brasschaat.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond een kort relaas, met betrekking tot onze belevenissen onderweg, omstreeks 17:22 uur.

“Op de verjaardag van de Sint, bliezen de Stroboeren uit Merksem verzamelen, ter hoogte van het fort voor een wandeling, onder de titel ‘35^ste Herfsttochten’. Voor ons meer dan reden genoeg, om deze morgen reeds vroeg te vertrekken, richting provincie Antwerpen. Tijdens het ontbijt ten huize, waren we nog getuige van een felle plensbui, zodat we niet al te rooskleurig uitkeken naar deze wandeling. Toch nog voldoende moed gevonden om er alvast een leuke Sinterklaasdag van te maken. Bij onze aankomst op de Fortsteenweg, werden we naar een parkeerplaats geleid door enkele medewerkers van de club, bijna onmiddellijk aan de ingang van het aldaar gelegen domein aan het fort. Even later konden we de ruime polyvalente zaal betreden, waar we konden overgaan tot de inschrijving. We kozen hierbij de nieuwe sticker van de club, die immers in 2010 haar 35^ste verjaardag mag vieren. Een pakketje speculoos voor elke deelnemer werd alvast gewaardeerd. Na een koffie en een hap konden we aan de wandeling beginnen. Het Marching-boek had reeds melding gemaakt van: fort, bos en park. Meer hoefde dat voor ons niet te zijn.

Toen we op weg gingen regende het niet en dat zouden we gelukkig zo een hele tijd kunnen houden. Uit de afstanden 6, 8, 10, 15 of 20 km, kozen we de laatste, met een werkelijke lengte van 20,11 km. Bij het verlaten van de startzaal, bevond er zich een splitsing voor de diverse afstanden. Wij dienden naar links te gaan, richting uitgang domein. Al onmiddellijk na ons vertrek wandelden we langsheen het Vredesbeeld, dat in dit park stond opgesteld. Honderd meter verder en we verkregen opnieuw een splitsing, waarbij de deelnemers aan de 20 km, vooreerst een kleine lus dienden te bewandelen omheen het fort van Merksem. We sloegen dus linksaf en wandelden langsheen het water omheen het fort. Wat draaien en keren liet ons enkele kanten van dit militaire bouwwerk zien. Ondanks de hevige regen van de voorbije dagen, lagen de wandelpaden er nog tamelijk goed bij, op wat kleine modderplekken na. Na een klein half uur waren we omheen het fort gegaan en kwamen we terug op ons punt van vertrek. Dit keer dienden we rechtdoor te gaan, om aan de overzijde van het water verder te wandelen, opnieuw gedeeltelijk omheen het fort.

Even verder, ter hoogte van de Volkstuintjes, afdeling 't Zwaantje, verlieten we deze mooie wandelzone, om ons te begeven langsheen de drukke Bredabaan. Ondertussen betraden we het grondgebied van Schoten, om even verder de Laarse Beek te overschrijden. Gelukkig dienden we niet lang deze drukke weg te volgen, aangezien we het Peerdsbos naderden. Juist alvorens het grondgebied van Brasschaat te betreden, sloegen we echter ter hoogte van het Peerdsbos rechtsaf. De kortere afstand ging meteen het bos in, terwijl wijzelf vooreerst een tijdje dienden te stappen langsheen de rand van het bos. We volgden hierbij een smalle asfaltweg, die evenwijdig liep met de ernaast gelegen autosnelweg. Een lange, hoge betonnen muur vormde een schril contrast met het bos ernaast. Even verderop troffen we de eerste aanduidingen van de Kastelenroute, een fietsroute van 41 km. Een tijdje deze route volgend, konden we wat later ook ons tegoed doen aan de bossen. We zaten nu ook voor het eerst deze dag in het Peerdsbos, dat ondertussen zich volledig heeft aangepast aan de herfst.

Onderweg tal van mountainbikes, aangezien ook deze mannen dit prachtige gebied hadden uitgekozen om hun zondag wat te kleuren. We volgden een mooie, vaak brede dreef, in de richting van het sportcentrum Peerdsbos, waar we even later een eerste controle hadden. We waren ondertussen 6,085 km onderweg. Na deze korte onderbreking in de cafetaria van het sportcentrum, gingen we op weg voor het tweede gedeelte van de wandeling. We verlieten het terrein van het complex en trokken dadelijk opnieuw het Peerdsbos in. Hier dienden we bij een eerste passage naar rechts te gaan om de eerste bosdreef in de wandelen. We zaten op de Kapittelroute, een fietstraject van 38 km. Wat verder volgde het Bospad, dan de Sterwegdreef en zo verder. Een opeenvolging van bosdreven en paden, liet ons kris kras doorheen dit mooie bosgebied wandelen. Overal in de verte zag men wandelaars, joggers, fietsers en gewone zondagswandelaars die genoten van dit zalige en rustige gebied. Het is enig om door zulk prachtig natuurgebied te wandelen en te genieten van de rust en de schoonheid die ervan uitgaat.

Ergens halverwege het tweede deel van deze wandeling, ging het bos over in het park van Brasschaat, enkel te bemerken aan een toegangshek dat we op weg daarheen vonden. Ook hier opnieuw een uniek wandelgebied dat voor de voeten werd geschoven. Even verder bereikten we 't Badhuisje, een speelterrein gelegen aan een vijver. Een boothuisje deed er dienst al controleplaats. We konden er wat warmte ervaren van een houtvuurtje, dat een zalige geur verspreidde. Terwijl we even pauzeerden, konden we een jongeman observeren die bezig was het overtollige water te lozen uit de roeibootjes die voor anker lagen. We waren ondertussen meer dan halfweg, vermits 10,145 km reeds waren afgelegd. Gezien er af en toe een druppel water begon te vallen, hielden we slechts een korte pauze en trokken terug op weg. Even voorbij het vijvertje, zagen we de aanduidingen van de GR12, die we vanaf nu een tijdje volgden. Dit pad bracht ons vooreerst langsheen de ‘Woudloper’ een kunstwerk van de hand van Winke Besard uit 2005.

Nadien konden we enkele eigenschappen van Brasschaat van naderbij bekijken, vermits de wandeling ons vervolgens leidde langsheen het zwembad, gevolgd door een prachtig kasteel, met een stukje tuin, wat verderop het cultureel centrum en enkele hockeyvelden. Tenslotte wandelden we ook langsheen de plaatselijke scoutvereniging om op die manier opnieuw het Peerdsbos te bereiken. Op weg daarheen enkele Sinterklazen bemerkt, in de plaatselijke voetbalclub en op bezoek bij de scouts. Uiteindelijk hebben we de man niet gezien in het bosgebied waarin we ons opnieuw bevonden. Het ging vanaf nu terug in de richting van het sportcomplex Peerdsbos en dit via enkele andere nog niet geziene dreven en paden. Het Peerdsbospad, een wandelpad van 6 km, behoorde ook tot de items die hier vermeldenswaard zijn. Onderweg konden we andere wandelaars hun lovende bemerkingen over deze wandeling zeker delen. Er was voorheen bos en park beloofd, we hebben het ruimschoots kunnen ervaren dat die belofte werd ingelost.

Even later bereikten we voor de tweede keer de cafetaria van het sportcomplex om een laatste controle te ondergaan. Hier konden we even bijpraten met enkele clubgenoten die ook aan deze wandeling deelnamen. Onze teller stond ondertussen op 15,495 km. Het laatste gedeelte van de wandeling begon onder minder gunstige atmosferische omstandigheden, aangezien het ondertussen was beginnen regenen. We gingen dit keer naar links bij het verlaten van het controlepunt en bereikten even nadien een drukke baan. Deze werd vooreerst gedwarst, waarna we enkele woonstraten van een aldaar gelegen verkaveling aandeden. Niet voor lang echter, vermits we wat verder, ter hoogte van de grens met Vriesdonk en Ekeren-Donk, terug wat rustiger wegen konden opzoeken. Via een landelijk wegje trokken we even later over de autosnelweg om vervolgens opnieuw het gebied van de volkstuintjes te bereiken. Een korte passage leidde ons langsheen deze tuintjes, waarna we opnieuw de wal omheen het fort van Merksem zagen verschijnen. Er restte ons nog een klein gedeelte te stappen omheen dit bouwwerk, waarna we uiteindelijk de eindstreep bereikten. Net op dat moment hield het ook op met regenen.

Over de wandeling van vandaag kunnen we het verder kort en bondig houden. Een prachtige wandeling, hoofdzakelijk doorheen een uniek natuurgebied. Weinig openbare weg en bijgevolg een verkeersarme tocht. Prima bewegwijzerd en een goed georganiseerde catering voor de deelnemers. We hebben vandaag geen minpunten kunnen ontdekken. Toen we opnieuw de thuishaven gingen opzoeken, konden we bemerken dat om 14 uur reeds 763 deelnemers waren geteld. Er kon echter nog worden gestart tot 15 uur, dus het getal is niet de eindscore. Wij hebben alvast een leuke klaasdag beleefd vandaag en dat enkel en alleen dankzij de Stroboeren uit Merksem, die we trouwens al kenden van een vorige wandeling een tijdje terug.”

We sluiten deze wandelervaring af, met een blik in de wandelboekjes. ‘K: Bosrijke wandeling rond het fort van Merksem. Peerdsbos en park van Brasschaat. Betrokken en de laatste km regen. Goed verzorgd! J: Mooie wandeltocht omheen het Fort van Merksem. Vervolgens door het Peerdsbos en het park van Brasschaat. Gratis speculoos bij de start van de wandeling.’

074: Brasschaat, Zaterdag 18 april 2009, 19,365 km. (1363,595 km.)

Deze georganiseerde wandeltocht werd aangekondigd in de wandelgids Marching, editie 2009 als volgt: ‘Zaterdag – Samedi 18/04/2009 – 2930 Brasschaat (Antwerpen), Tweedaagse Maria ter Heide, 5-6-9-14-21-30-42 km. De Stroboeren VZW. Start: Parochiezaal d’Oude Kerk. Bosrijke wandeling via Fort van Brasschaat, de Inslag, de Mik, Militaire domeinen en kleine Antwerpse heide.’ Na afloop werd door wandelmaatje het hieronder weergegeven verslag geschreven, op zaterdag 18 april 2009, omstreeks 16:58 uur.

“Op een frisse zaterdagmorgen trokken wij de wandelschoenen aan, om deze keer richting Brasschaat te rijden. Meer bepaald het gehucht Maria Ter Heide. Een erg mooie streek en een beetje de voorloper naar de Kempen. Ik kende de streek al een beetje, maar voor maatje was het nieuw. Het was een goed verzorgde tocht en zeer aangenaam meewandelen met de Merksemse Stroboeren. We vertrokken in het parochiecentrum d'Ouwe Kerk en trokken meteen het bos in. Verrassend was, dat we eigenlijk op een fortengordel liepen, dus passeerden we langs het Fort Van Maria Ter Heide, ook bekend onder de naam vleermuizenfort. Naar het schijnt verblijven er heel wat van deze diertjes en is het ook verboden terrein. Maar een goed reporter kan soms niet goed lezen ... en het levert dan ook enkele foto's op. Op onze weg volgden we een stukje de GR12, die van Amsterdam naar Parijs loopt. Dit was even leuk om te noteren, want misschien hebben we deze ooit nog wel nodig.

Zo gingen we verder langs het vliegveld en door het militair domein. Maria Ter Heide is namelijk ook goed gekend, vanwege zijn kazerne ‘Polygon’. Na een grote lus, die ons leidde door bossen en  heide, bereikten we Kapellen. Hier ging onze tocht door dreven met aan weerskanten eeuwenoude bomen, kilometers lang zover het oog kan reiken. Hier en daar verscholen tussen groen, ontwaart men goedbewaakte villa's. De grond wordt hier dan ook aan zeer hoge prijzen verkocht. Een eerste rustplaats na 8,7 km, diende zich aan in het verbroederings- en duivenbondlokaal van Gooreinde. Na een verpozing in het zonnetje,  trokken we opnieuw op pad. We volgden een tijdje het Kochpad, via dreven die allen een naam droegen van een vogel- of bloemsoort. Door dit hele gebied loopt een antitankkanaal, dat gegraven werd om de Duitse troepen, die oprukten naar Antwerpen, tot stilstand te brengen. Hier en daar verscholen tussen het groen, ziet men ook nog een aantal bunkers staan. Verlaten stukken gewapend beton, waar vooruitgeschoven stellingen lagen.

De teller telde er ongeveer een 7 tal km bij, toen we aankwamen in het centrum. Daar torent de beeltenis van Jonkheer della Faille de Leverghem op het Zegeplein. Hij was kasteelheer en behoort tot de geschiedenis van de streek. Niettegenstaande adellijk te zijn, deed hij veel voor de mensen hier en was vaak hun spreekbuis. Schuin tegenover zijn standbeeld vindt men Café Belle Vue. Een authentieke bruine kroeg waar we onze tweede rust hielden. Blij gezind na een versterking trokken we verder, om het domeinbos ‘De Inslag’ te doorkruisen. Dit dennenbos wordt gekapt, om de meer exotische plantengroei te stimuleren. Middenin dit domein bevindt zich het automatisch meetstation van Brasschaat, om de invloed te meten van de luchtverontreiniging op het bos. Sommige boomsoorten vertonen holtes of wel zeer rare bulten. Onze wandeling liep ver ten einde op de Kapittelroute, die nog even ons pad dwarste, om na net geen 20 km aan te komen, waar we 03:50 uur eerder vertrokken waren.”

Een blik over de schouders in onze respectievelijke wandelboekjes, geeft alvast een idee, welke eerste indrukken we daarin nalieten. ‘K: Wandeling via Maria ter Heide, fortengordel, kazerne, bunkers, bossen en dreven, Kapellen, Gooreinde. Mooi weer. Goed verzorgd. J: Mooie tocht doorheen Brasschaat, Kapellen en Maria ter Heide. Tal van dreven, bossen en militaire domeinen. Zonnige en stralende lentedag. Het fort van Brasschaat en het vliegveld.’