074: Brasschaat, Zaterdag 18 april 2009, 19,365 km. (1363,595 km.)

Deze georganiseerde wandeltocht werd aangekondigd in de wandelgids Marching, editie 2009 als volgt: ‘Zaterdag – Samedi 18/04/2009 – 2930 Brasschaat (Antwerpen), Tweedaagse Maria ter Heide, 5-6-9-14-21-30-42 km. De Stroboeren VZW. Start: Parochiezaal d’Oude Kerk. Bosrijke wandeling via Fort van Brasschaat, de Inslag, de Mik, Militaire domeinen en kleine Antwerpse heide.’ Na afloop werd door wandelmaatje het hieronder weergegeven verslag geschreven, op zaterdag 18 april 2009, omstreeks 16:58 uur.

“Op een frisse zaterdagmorgen trokken wij de wandelschoenen aan, om deze keer richting Brasschaat te rijden. Meer bepaald het gehucht Maria Ter Heide. Een erg mooie streek en een beetje de voorloper naar de Kempen. Ik kende de streek al een beetje, maar voor maatje was het nieuw. Het was een goed verzorgde tocht en zeer aangenaam meewandelen met de Merksemse Stroboeren. We vertrokken in het parochiecentrum d'Ouwe Kerk en trokken meteen het bos in. Verrassend was, dat we eigenlijk op een fortengordel liepen, dus passeerden we langs het Fort Van Maria Ter Heide, ook bekend onder de naam vleermuizenfort. Naar het schijnt verblijven er heel wat van deze diertjes en is het ook verboden terrein. Maar een goed reporter kan soms niet goed lezen ... en het levert dan ook enkele foto's op. Op onze weg volgden we een stukje de GR12, die van Amsterdam naar Parijs loopt. Dit was even leuk om te noteren, want misschien hebben we deze ooit nog wel nodig.

Zo gingen we verder langs het vliegveld en door het militair domein. Maria Ter Heide is namelijk ook goed gekend, vanwege zijn kazerne ‘Polygon’. Na een grote lus, die ons leidde door bossen en  heide, bereikten we Kapellen. Hier ging onze tocht door dreven met aan weerskanten eeuwenoude bomen, kilometers lang zover het oog kan reiken. Hier en daar verscholen tussen groen, ontwaart men goedbewaakte villa's. De grond wordt hier dan ook aan zeer hoge prijzen verkocht. Een eerste rustplaats na 8,7 km, diende zich aan in het verbroederings- en duivenbondlokaal van Gooreinde. Na een verpozing in het zonnetje,  trokken we opnieuw op pad. We volgden een tijdje het Kochpad, via dreven die allen een naam droegen van een vogel- of bloemsoort. Door dit hele gebied loopt een antitankkanaal, dat gegraven werd om de Duitse troepen, die oprukten naar Antwerpen, tot stilstand te brengen. Hier en daar verscholen tussen het groen, ziet men ook nog een aantal bunkers staan. Verlaten stukken gewapend beton, waar vooruitgeschoven stellingen lagen.

De teller telde er ongeveer een 7 tal km bij, toen we aankwamen in het centrum. Daar torent de beeltenis van Jonkheer della Faille de Leverghem op het Zegeplein. Hij was kasteelheer en behoort tot de geschiedenis van de streek. Niettegenstaande adellijk te zijn, deed hij veel voor de mensen hier en was vaak hun spreekbuis. Schuin tegenover zijn standbeeld vindt men Café Belle Vue. Een authentieke bruine kroeg waar we onze tweede rust hielden. Blij gezind na een versterking trokken we verder, om het domeinbos ‘De Inslag’ te doorkruisen. Dit dennenbos wordt gekapt, om de meer exotische plantengroei te stimuleren. Middenin dit domein bevindt zich het automatisch meetstation van Brasschaat, om de invloed te meten van de luchtverontreiniging op het bos. Sommige boomsoorten vertonen holtes of wel zeer rare bulten. Onze wandeling liep ver ten einde op de Kapittelroute, die nog even ons pad dwarste, om na net geen 20 km aan te komen, waar we 03:50 uur eerder vertrokken waren.”

Een blik over de schouders in onze respectievelijke wandelboekjes, geeft alvast een idee, welke eerste indrukken we daarin nalieten. ‘K: Wandeling via Maria ter Heide, fortengordel, kazerne, bunkers, bossen en dreven, Kapellen, Gooreinde. Mooi weer. Goed verzorgd. J: Mooie tocht doorheen Brasschaat, Kapellen en Maria ter Heide. Tal van dreven, bossen en militaire domeinen. Zonnige en stralende lentedag. Het fort van Brasschaat en het vliegveld.’