Posts tonen met het label Banmolen Wandelpad. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Banmolen Wandelpad. Alle posts tonen

maandag 29 juni 2020

298: Wolvertem, Zaterdag 24 mei 2014, 26,14 km. (6033,719 km.)



“De beschrijving van een wandeltocht met start en aankomst te Wolvertem, een dagtocht uit de Dagstappergids Vlaams-Brabant. In de wandelgids omschreven als volgt: ‘Langs malse weilanden en rijke akkers. Deze luswandeling had een voorziene lengte van 25,3 km en ging van start ter hoogte van de sportschuur in Wolvertem. Onderweg kon het parcours worden ingekort tot 21,8 km, doch wij opteerden om de hele afstand te wandelen. Tijdens het verloop van de tocht zouden we een tijdje wandelen langsheen het traject van de GR126 en de GR128. Na een eerder laat ontbijt ter plaatse konden we even later op pad. We vertrokken aan de sportschuur en gingen voorbij de hoofdingang en nadien naar rechts langs de gevel van het complex. We staken een beekje over, stapten langs een voetbalveld en troffen een paadje aan dat verliep langs een beek. Via nadien de Mangelschotsstraat, wandelden we voorbij een kapel ter ere van O.L.V. van Lourdes, om zo de N211 te bereiken, de Merchtemse Steenweg. Aan de overzijde namen we net voorbij de brug links een smal rechts gelegen straatje naast een parkeerterrein. Op het einde daarvan hielden we links en kregen een steil straatje te beklimmen dat uitmondde op een T-splitsing. Andermaal rechtsaf en even verder links, voorbij het kerkhof de Klepperstraat in.

Aldaar troffen we vermeldingen aan, dat we ons bevonden op het d’Hoogvorst Wandelpad en tevens de Eddy Merckxroute van 37 km. Eenmaal in de Klepperstraat dienden we deze over zowat 2 km te volgen tot we een witte kapel bereikten in Oppem, ter hoogte van de steenweg naar Asse. Luidens lokale info was deze kapel ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Loretto, beschermster van alle luchtreizigers. Vermits we te voet waren, niet van toepassing dus. Aan de overzijde wandelden we nog steeds verder in de Klepperstraat, nu langzaam aan hoogte winnend. Gekomen aan een kruispunt van vijf wegen, kozen we rechts de Heirbaan de hoogte in. Net voor de eerste woning, betraden we een smalle voetweg links, naast een haag. We verkregen vrijwel onmiddellijk zicht op het Atomium en de flatgebouwen aan de Heizel. Dalend op deze voetweg, af en toe glibberig, bereikten we beneden de Duivelsschuur van het Hof Groot-Amelgem. We volgden de asfaltweg naar rechts en deze zou ons leiden tot aan de kerk van Ossel. Op weg daarheen betraden we een gedeelte van het Laermans Wandelpad en tevens een stukje van de Streek-GR Groene Gordel. We passeerden de hoeve Klein-Amelgem links en zagen in de verte rechts een radartoren. Tenslotte bereikten we de kerk van Ossel, na te hebben genoten van een mooie bomendreef en tevens de hebben geproefd van de Keure Route 1251-2001. Aan de kerk gekomen konden we even overgaan tot een koffiepauze, vermits café Ossel-Star reeds de deuren had geopend.

Na een verdiende rustpauze, wandelden we verder in dezelfde richting, staken de drukke steenweg naar Asse over, om aan de overzijde de Osselstraat in te gaan. Tegenover het pand nr. 18A verlieten we de Osselstraat via een grindweg links. Ter hoogte van de volgende T-splitsing hielden we rechts aan om zowat 1 km verder het traject te vinden van de GR126. Daarnaast troffen we tevens de aanduidingen van de Streek-GR Groene Gordel en het Dertien Bunders Wandelpad. Aan routetekens voorlopig geen gebrek dus. Nog steeds rechtdoor ging het over een smal pad tot aan het volgende kruispunt. Daar draaiden we rechtsaf om aan te komen aan het volgende kruispunt, voorzien van een picknickplaats. Nog steeds rechtdoor staken we nogmaals de steenweg naar Asse over en gingen richting Telecomtoren, alwaar we de GR126 verlieten en ruilden voor de GR128. Nogmaals staken we een drukke steenweg over om dan de Linthoutweg in te gaan. Waar de weg een bocht maakte naar links, gingen we rechtdoor op een aardeweg, ondertussen het parcours volgend van het Foeksenbos Wandelpad en de Land van Asseroute (39 km). Het ging even licht stijgend een heuvel op, om die nadien af te dalen in een holle weg. Aan een volgend kruispunt kozen we de betonweg Linterveld en bevonden ons toen op het Callaris Wandelpad.

Na Linterveld volgde de Lovegemblokstraat en die leidde ons tot aan het kloosterpachthof ‘Hof te Lovegem’. Korte tijd nadien kwamen we ter hoogte van de N211, welke we dwarsten. We trokken langs een witte kapel met lindebomen door middel van de Kleistraat, welke overging in een holle weg en stapten voorbij het ‘Hof te Kleie’. Dezelfde richting volgend ging het voorbij de ‘Verbrande Hoeve’, terwijl we ondertussen een gedeelte bewandelden van het Banmolen Wandelpad. Even verder draaiden we rechts een veldweg in, tezelfdertijd het Hoboschpad volgend en kwamen uiteindelijk terecht in de wijk Meuzegemse Hoek. Via enkele smalle asfaltpaadjes vorderden we stilaan richting Imde, na inmiddels afscheid te hebben genomen van de wit-rode tekens van de GR128. We stapten verder richting VRT-masten om zowat 1 km verder de kerk van Imde aan te treffen. De hoogste tijd om even te pauzeren en dat konden we dan ook doen in café-Taverne Den Baas. Terwijl we even genoten van een kopje koffie, konden we vaststellen dat we ons bevonden op een gedeelte van het Beemden Wandelpad. Even later, na te hebben genoten van een tijdje rust, konden we denken aan de laatste kilometers richting Wolvertem.

Voorbij de Sint-Kwintenkerk van Imde volgden we even de Drijpikkelstraat en dan de Beekstraat, om vervolgens een beek over te steken en nadien een Mariagrot aan te treffen. Voorbij deze grot wandelden we een grindweg rechts in om uit te komen ter hoogte van de Boskapel van Imde. Ook hier konden we even genieten van een rustpauze in een vooral rustige omgeving. We wandelden later rechts een dreef in, staken een steenweg over om nadien een volgende dreef rechts in te gaan. We konden er even een blik werpen op het kasteel Imdenhof in de verte, terwijl we een beek overschreden. Net alvorens we de huizen bereikten, draaiden we naar links een asfaltweg in om opnieuw de rood-witte markeringen aan te treffen van de GR128. Zowat 200 m verder ging het naar links, vrij vlug op een aardeweg welke ons nog even liet genieten van een prachtig natuurreservaat, de Wolvertemse Beemden’. Dit mooie pad liet ons zowat 1,3 km verder aankomen aan de sportschuur, onze plaats van vertrek vroeger op de dag. We eindigden dan ook meer dan voldaan deze dagtocht na 26,14 km en 33524 stappen. We hadden gedurende bijna zes uur genoten van de natuur.”

woensdag 15 april 2020

149: Rossem, Zaterdag 06 maart 2010, 20,9 km. (2940,211 km.)



Deze tocht werd toen voorheen in de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zaterdag – Samedi 06/03/2010 – 1861 Wolvertem (Vlaams-Brabant), Ronde Prijzentocht, 5-10-15 km. WSV ’t Fluitekruid Wolvertem. Start: Parochiezaal Rossem. Rustige wandelwegen langs de boorden van Wolvertem, Steenhuffel en Londerzeel. Zeer landelijk. Kom mee genieten van het 30-jarig clubbestaan.’ Na afloop van deze georganiseerde tocht schreven we nog dezelfde avond het relaas inzake onze belevenissen onderweg, omstreeks 18:07 uur.

“Deze ochtend trokken we nog maar eens naar Vlaams-Brabant, alwaar in Wolvertem de Ronde Prijzentocht doorging. Deze wandeling werd ingericht door de plaatselijke wandelclub WSV 'T Fluitekruid. Plaats van afspraak was gesitueerd in de Parochiezaal van Rossem. Na een beetje zoeken vonden we een parkeerplaats ter hoogte van de kerk. In het kleine zaaltje was reeds heel wat beweging bij onze aankomst. We namen dan ook nog even de tijd om iets te eten en een koffie te nuttigen aan de ronde prijs van één euro. Er kon vandaag worden gekozen uit drie trajecten, met name 5, 10 of 15 km. Wij kozen voor de langste afstand met een werkelijke lengte van 18,4 km. Uiteindelijk zou na de wandeling blijken dat deze afstand niet correct was, doch iets langer. Onderweg zouden we tweemaal halt houden op de enige controlepost, met name in de Parochiezaal van Steenhuffel. Na de inschrijving waren we klaar voor het eerste gedeelte van de wandeling, een stukje parcours van 4,9 km.

We verlieten de Parochiezaal van Rossem (Meise) en deze kleine dorpskom. We voelden de strakke en schrale wind die ijzig koud aanvoelde. De toon was gezet voor een groot gedeelte van de wandeling, aangezien de aangekondigde zon zich nog niet had vertoond. Voorbij de eerste kruising volgden we het traject van de Plantentuin Route, op een smalle landelijke weg. Even verder kreeg deze route het gezelschap van het Kouter Wandelpad en nog een paar honderd meter verder kwam daar nog de Molenbeekroute bij, een fietstraject van 31 km. De rustige landelijke wegen volgden elkaar op, waarbij we konden genieten van de akkers en weilanden aan weerszijden van de weg. Na een eindje te hebben gewandeld met de strakke wind op kop, ging het even verder linksaf en konden we een beetje verder stappen met de wind vanuit een minder nadelige hoek. Zo belandden we aan de eerste splitsing van de dag, waar de deelnemers aan de 5 km rechtdoor bleven gaan, terwijl de andere afstanden naar rechts afsloegen.

Zo bereikten we het grondgebied van Steenhuffel (Londerzeel). Een opmerkelijk bordje trok vervolgens onze aandacht, de Kossaatroute, een fietstraject van 32 km. Even verder zouden grote informatieborden nadere gegevens verstrekken aan de voorbijganger met betrekking tot de teelt van groenten, de weg van de zuivelproducten en zelfs het gebruikte landbouwmaterieel, allemaal in het kader van de hier vermelde route. Even verlieten we de landelijke wegen, om een stukje verharde weg te volgen, die ons deed uitkomen ter hoogte van een monument van brouwerij Palm. We sloegen hier linksaf, richting centrum van Steenhuffel, daarbij de Steendonkroute volgend. Wat verder, tussen de woningen, namen we een rechts gelegen kerkwegel, die in rechte lijn verliep naar de kerk van Steenhuffel. Langsheen dit pad werden recent tal van hoogstammige bomen geveld, wat een bezienswaardigheid onderweg. Het paadje volgend, kwamen we uit ter hoogte van de kerk van Steenhuffel en de gebouwen van de brouwerij, om in een zijstraat de plaatselijke Parochiezaal te vinden om een eerste maal te pauzeren. Dus tijd om opnieuw de ronde prijzenconsumpties te degusteren, of eenvoudiger gezegd, te genieten van de warme chocomelk.

Ondertussen gaf onze stappenteller reeds 5,8 km aan en bemerkten anderen ook dat de afstand ietsje langer was als aangekondigd. Na de eerste onderbreking, trokken we opnieuw op weg. Bij het verlaten van de Parochiezaal troffen we onmiddellijk een splitsing aan, waarbij de deelnemers aan de 15 km een eerste maal links dienden te gaan, om op die manier een lus te bewandelen van ongeveer 6 km. We trokken vooreerst door een stukje verkaveling, waarbij we onderweg de aanduidingen zagen dat we ons bevonden op de Houtekiet Fietsroute (G. Walschap). Het ging over rustige landelijke wegen, waar we afwisselend gedeelten bewandelden van de reeds vermelde Steendonkroute en de Kossaatroute. Het ging verder in een weidse bocht over het grondgebied van Steenhuffel, waarbij we konden genieten van de rust van de landelijke weg. Af en toe liet de zon zich reeds gedurende korte tijd zien en dat gaf reeds een gevoel dat het iets warmer werd, alhoewel, veel zal het niet geweest zijn. Af en toe lag er een kleine bult op onze weg en op die manier overschreden we het hoogste punt van Steenhuffel, een plek trouwens waar de lokalen van de chiro waren gelegen.

Vandaag konden we op onze weg alweer tal van kleine kapelletjes ontwaren langsheen de weg, het ene al wat moderner, of beter onderhouden dan het andere. Ook dit geeft vaak aanleiding tot het nemen van enkele foto's, ter herinnering aan de dagtocht. Na geruime tijd wandelen, bereikten we de Leirekensroute, die we echter slechts over zeer korte afstand volgden. Wat verderop troffen we alweer de Molenbeekroute aan en op die manier bereikten we stilaan opnieuw de plaats van controle. Ditmaal het moment om de soep aan de ronde prijs van één euro te laten smaken. Restte ons nog een laatste stukje wandelweg van 7,5 km alvorens we opnieuw de startplaats zouden bereiken. We trokken dus terug op pad, ditmaal bij het verlaten van de Parochiezaal naar rechts. We kregen onderweg het gezelschap van de 10-km wandelaars. Na het bewandelen van enkele woonstraten, waarbij we opnieuw af en toe de Kossaatroute en de Molenbeekroute volgden, kwamen we terug op rustige landelijke wegen terecht, waar we konden genieten van de openheid van de velden en vooral af en toe van de zon, welke zich steeds vaker liet zien.

Onderweg volgden we nadien een gedeelte van de Vastenvoettocht (een traject voor Steun aan de Derde Wereld), waarbij we een herhaling van de borden bemerkten om de kilometer. Zo zagen we achtereenvolgens de borden 9, 10, 11 en 12 verschijnen, waarna ons traject een andere richting uitging. Tussen af en toe enkele kronkelende en kabbelende beken, konden we ook de Keureroute ontdekken. Dit betrof hier een traject met als bijschrift: Een Poëtisch Traject - 750 jaar Vrijheid. Blijkens de info betrof het hier een fietstraject van 37 km. Zo kwamen we stilaan op de grensscheiding tussen Steenhuffel en Merchtem. Op deze nieuwe gemeente aanbeland, volgden we een stuk van het Banmolen Wandelpad, om nadien aan te komen op de Eddy Merckxroute. Uiteindelijk sloten we deze lange reeks wandel- en fietstrajecten af met het Kouter Wandelpad, meteen een indicatie dat we dicht bij Rossem waren gekomen.

Naderhand zou blijken dat enkel kerkwegels ons nog scheidden van de startplaats. We kunnen besluiten dat we vandaag niet een erg spectaculaire wandeling hebben ervaren, doch eerder een tocht hebben meegemaakt, waar het zeer rustig wandelen is en vooral waar het genieten is van de rust van deze landelijke omgeving. Een grote schare wandelpaden en fietsomlopen geeft aan dat hier menig wandelaar en fietser aan zijn trekken kan komen. Ook wij hebben daarvan genoten vandaag, ondanks de gure wind onderweg. Uiteindelijk bleek onze teller te blijven staan op 20,9 km en dat was ietsje meer dan aanvankelijk was aangegeven. Toen wij even na 13 uur huiswaarts reden, konden we bemerken dat reeds 561 wandelaars waren geteld en waarschijnlijk ook hadden genoten van de Ronde Prijzen. Een voorbeeld dat mag worden nagevolgd, al zeggen we het zelf.”

We eindigen dit verslag met een blik in onze wandelboekjes. Immers na afloop van de tocht, werden daarin ook enkele eerste indrukken nagelaten. ‘K: Rustige wandeling in Rossem, Steenhuffel en Merchtem. Landelijke wegen. Snijdende wind. J: Wandeling vanuit Rossem doorheen Steenhuffel en Merchtem. Rustige landelijke wegen met tal van fiets- en wandelpaden. Vandaag ronde prijzen voor de consumpties!’