Deze tocht werd toen voorheen in
de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zaterdag – Samedi 06/03/2010 –
1861 Wolvertem (Vlaams-Brabant), Ronde Prijzentocht, 5-10-15 km. WSV ’t
Fluitekruid Wolvertem. Start: Parochiezaal Rossem. Rustige wandelwegen langs de
boorden van Wolvertem, Steenhuffel en Londerzeel. Zeer landelijk. Kom mee
genieten van het 30-jarig clubbestaan.’ Na afloop van deze georganiseerde tocht
schreven we nog dezelfde avond het relaas inzake onze belevenissen onderweg,
omstreeks 18:07 uur.
“Deze ochtend trokken we nog maar
eens naar Vlaams-Brabant, alwaar in Wolvertem de Ronde Prijzentocht doorging.
Deze wandeling werd ingericht door de plaatselijke wandelclub WSV 'T
Fluitekruid. Plaats van afspraak was gesitueerd in de Parochiezaal van Rossem.
Na een beetje zoeken vonden we een parkeerplaats ter hoogte van de kerk. In het
kleine zaaltje was reeds heel wat beweging bij onze aankomst. We namen dan ook
nog even de tijd om iets te eten en een koffie te nuttigen aan de ronde prijs
van één euro. Er kon vandaag worden gekozen uit drie trajecten, met name 5, 10
of 15 km. Wij kozen voor de langste afstand met een werkelijke lengte van 18,4
km. Uiteindelijk zou na de wandeling blijken dat deze afstand niet correct was,
doch iets langer. Onderweg zouden we tweemaal halt houden op de enige
controlepost, met name in de Parochiezaal van Steenhuffel. Na de inschrijving
waren we klaar voor het eerste gedeelte van de wandeling, een stukje parcours
van 4,9 km.
We verlieten de Parochiezaal van
Rossem (Meise) en deze kleine dorpskom. We voelden de strakke en schrale wind
die ijzig koud aanvoelde. De toon was gezet voor een groot gedeelte van de
wandeling, aangezien de aangekondigde zon zich nog niet had vertoond. Voorbij
de eerste kruising volgden we het traject van de Plantentuin Route, op een
smalle landelijke weg. Even verder kreeg deze route het gezelschap van het
Kouter Wandelpad en nog een paar honderd meter verder kwam daar nog de
Molenbeekroute bij, een fietstraject van 31 km. De rustige landelijke wegen
volgden elkaar op, waarbij we konden genieten van de akkers en weilanden aan
weerszijden van de weg. Na een eindje te hebben gewandeld met de strakke wind
op kop, ging het even verder linksaf en konden we een beetje verder stappen met
de wind vanuit een minder nadelige hoek. Zo belandden we aan de eerste
splitsing van de dag, waar de deelnemers aan de 5 km rechtdoor bleven gaan,
terwijl de andere afstanden naar rechts afsloegen.
Zo bereikten we het grondgebied
van Steenhuffel (Londerzeel). Een opmerkelijk bordje trok vervolgens onze
aandacht, de Kossaatroute, een fietstraject van 32 km. Even verder zouden grote
informatieborden nadere gegevens verstrekken aan de voorbijganger met
betrekking tot de teelt van groenten, de weg van de zuivelproducten en zelfs
het gebruikte landbouwmaterieel, allemaal in het kader van de hier vermelde
route. Even verlieten we de landelijke wegen, om een stukje verharde weg te
volgen, die ons deed uitkomen ter hoogte van een monument van brouwerij Palm.
We sloegen hier linksaf, richting centrum van Steenhuffel, daarbij de
Steendonkroute volgend. Wat verder, tussen de woningen, namen we een rechts
gelegen kerkwegel, die in rechte lijn verliep naar de kerk van Steenhuffel.
Langsheen dit pad werden recent tal van hoogstammige bomen geveld, wat een
bezienswaardigheid onderweg. Het paadje volgend, kwamen we uit ter hoogte van
de kerk van Steenhuffel en de gebouwen van de brouwerij, om in een zijstraat de
plaatselijke Parochiezaal te vinden om een eerste maal te pauzeren. Dus tijd om
opnieuw de ronde prijzenconsumpties te degusteren, of eenvoudiger gezegd, te
genieten van de warme chocomelk.
Ondertussen gaf onze
stappenteller reeds 5,8 km aan en bemerkten anderen ook dat de afstand ietsje
langer was als aangekondigd. Na de eerste onderbreking, trokken we opnieuw op
weg. Bij het verlaten van de Parochiezaal troffen we onmiddellijk een splitsing
aan, waarbij de deelnemers aan de 15 km een eerste maal links dienden te gaan,
om op die manier een lus te bewandelen van ongeveer 6 km. We trokken vooreerst
door een stukje verkaveling, waarbij we onderweg de aanduidingen zagen dat we
ons bevonden op de Houtekiet Fietsroute (G. Walschap). Het ging over rustige
landelijke wegen, waar we afwisselend gedeelten bewandelden van de reeds vermelde
Steendonkroute en de Kossaatroute. Het ging verder in een weidse bocht over het
grondgebied van Steenhuffel, waarbij we konden genieten van de rust van de
landelijke weg. Af en toe liet de zon zich reeds gedurende korte tijd zien en
dat gaf reeds een gevoel dat het iets warmer werd, alhoewel, veel zal het niet
geweest zijn. Af en toe lag er een kleine bult op onze weg en op die manier
overschreden we het hoogste punt van Steenhuffel, een plek trouwens waar de
lokalen van de chiro waren gelegen.
Vandaag konden we op onze weg
alweer tal van kleine kapelletjes ontwaren langsheen de weg, het ene al wat
moderner, of beter onderhouden dan het andere. Ook dit geeft vaak aanleiding
tot het nemen van enkele foto's, ter herinnering aan de dagtocht. Na geruime tijd
wandelen, bereikten we de Leirekensroute, die we echter slechts over zeer korte
afstand volgden. Wat verderop troffen we alweer de Molenbeekroute aan en op die
manier bereikten we stilaan opnieuw de plaats van controle. Ditmaal het moment
om de soep aan de ronde prijs van één euro te laten smaken. Restte ons nog een
laatste stukje wandelweg van 7,5 km alvorens we opnieuw de startplaats zouden
bereiken. We trokken dus terug op pad, ditmaal bij het verlaten van de
Parochiezaal naar rechts. We kregen onderweg het gezelschap van de 10-km
wandelaars. Na het bewandelen van enkele woonstraten, waarbij we opnieuw af en
toe de Kossaatroute en de Molenbeekroute volgden, kwamen we terug op rustige
landelijke wegen terecht, waar we konden genieten van de openheid van de velden
en vooral af en toe van de zon, welke zich steeds vaker liet zien.
Onderweg volgden we nadien een
gedeelte van de Vastenvoettocht (een traject voor Steun aan de Derde Wereld),
waarbij we een herhaling van de borden bemerkten om de kilometer. Zo zagen we
achtereenvolgens de borden 9, 10, 11 en 12 verschijnen, waarna ons traject een
andere richting uitging. Tussen af en toe enkele kronkelende en kabbelende
beken, konden we ook de Keureroute ontdekken. Dit betrof hier een traject met
als bijschrift: Een Poëtisch Traject - 750 jaar Vrijheid. Blijkens de info
betrof het hier een fietstraject van 37 km. Zo kwamen we stilaan op de
grensscheiding tussen Steenhuffel en Merchtem. Op deze nieuwe gemeente
aanbeland, volgden we een stuk van het Banmolen Wandelpad, om nadien aan te
komen op de Eddy Merckxroute. Uiteindelijk sloten we deze lange reeks wandel-
en fietstrajecten af met het Kouter Wandelpad, meteen een indicatie dat we
dicht bij Rossem waren gekomen.
Naderhand zou blijken dat enkel
kerkwegels ons nog scheidden van de startplaats. We kunnen besluiten dat we
vandaag niet een erg spectaculaire wandeling hebben ervaren, doch eerder een
tocht hebben meegemaakt, waar het zeer rustig wandelen is en vooral waar het
genieten is van de rust van deze landelijke omgeving. Een grote schare
wandelpaden en fietsomlopen geeft aan dat hier menig wandelaar en fietser aan
zijn trekken kan komen. Ook wij hebben daarvan genoten vandaag, ondanks de gure
wind onderweg. Uiteindelijk bleek onze teller te blijven staan op 20,9 km en
dat was ietsje meer dan aanvankelijk was aangegeven. Toen wij even na 13 uur
huiswaarts reden, konden we bemerken dat reeds 561 wandelaars waren geteld en
waarschijnlijk ook hadden genoten van de Ronde Prijzen. Een voorbeeld dat mag
worden nagevolgd, al zeggen we het zelf.”
We eindigen dit verslag met een
blik in onze wandelboekjes. Immers na afloop van de tocht, werden daarin ook
enkele eerste indrukken nagelaten. ‘K: Rustige wandeling in Rossem, Steenhuffel
en Merchtem. Landelijke wegen. Snijdende wind. J: Wandeling vanuit Rossem
doorheen Steenhuffel en Merchtem. Rustige landelijke wegen met tal van fiets-
en wandelpaden. Vandaag ronde prijzen voor de consumpties!’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten