Het relaas van een tocht welke we
ondernamen tijdens de maand februari 2012. Het verslag van deze dagtocht werd
geschreven omstreeks 21:44 uur.
“Vandaag nog even de
wandelschoenen aan en deze ochtend dan ook richting Huldenberg, gesitueerd in
Vlaams-Brabant. We hadden gekozen voor de wandeling N°. 11 uit de
Dagstappergids, een wandeling welke ons zou leiden langsheen het traject van de
GR512 en de GR579. We vonden vrij gemakkelijk een parkeerplaats niet ver van
het dorpsplein en namen er allereerst de tijd om een hapje te eten. Even later,
voorzien van het nodige, trokken we op pad. De tocht zelf was 20,1 km lang,
doch onderweg kon men een verkorting kiezen en zo verliep deze dagtocht over
een afstand van 16,7 km of zelfs nog korter 14,6 km. Alles kan natuurlijk
worden nagelezen in de gids zelf, een uitgave van lannoo.
We gingen deze ochtend dan ook
van start op het Gemeenteplein en kozen de richting van het sportcomplex ‘De
Kronkel’, dat we bereikten via de parking. We volgden op die manier het traject
van de reeds vermelde GR512 en staken twee aftakkingen van de Ijse over. We
volgden de rechteroever van de Ijse, langsheen een mooi aangelegd wandelpad,
tevens gedeeltelijk ’Natuurleerpad’. We staken enkele dwarsgelegen straten over
en bereikten vervolgens de restanten van een oude watermolen, nabij de derde
brug over de Ijse. Het had wat voeten in de aarde gehad om uiteindelijk deze
brug te bereiken, aangezien er enige verwarring bestond inzake de correcte
uitleg in de wandelgids. Maar goed, we hadden tenslotte de brug bereikt en we
verlieten aldaar het verloop van de GR512, om het Ijse Wandelpad te volgen.
We voelden dan ook dat we een
eerste helling dienden te beklimmen en kwamen zo terecht in het Margijsbos,
alwaar een goed begaanbare onverharde weg ons deed uitkomen ter hoogte van een
kruispunt van boswegen. Aldaar, ter hoogte van een reeks stallingen, dienden we
rechtdoor aan te houden en verlieten op die manier opnieuw het Margijsbos, via
de toepasselijk genaamde Margijsbosweg. Op het kruispunt met de Nijvelsebaan
ging het rechtsaf verder via een landelijke asfaltweg, vrij verkeersluw moet
worden gezegd. Langsheen deze weg bemerkten we trouwens de aanduidingen van de
LF 6 Vlaanderen Fietsroute. We volgden gedurende lange tijd deze Nijvelsebaan
tot aan het knooppunt 262 van het wandelnetwerk Zuid-Dijleland, waar we de
openbare weg verlieten en linksaf gingen, richting knooppunt 225. Na korte
afstand, werd het wegje onverhard en leek het eerder op een karrenspoor. Een
eindje verderop troffen we een aantal boomstammen aan, een ideale plek voor de
picknick. Bovendien hadden we er een prachtig zicht op een lager gelegen
kloostercomplex en aanpalende Keihofhoeve.
Gelet op de schrale wind echter,
vervolgden we vrij vlug onze wandeltocht. De onverharde weg die we volgden,
ging spoedig over in een prachtige holle weg en zo daalden we verder af naar de
vallei van de Lane. Eenmaal het einde van de holle weg bereikt, kwamen we uit
in de Koestraat en aan het kruispunt met de Wolfshaegen. Hier ging het naar
rechts tot aan het eerstvolgende kruispunt met de Steenbeekstraat. We wandelden
deze vrij drukke weg links in en staken vervolgens de Lane over. Hier troffen
we een informatiebord aan inzake het Rodebos en de Laanvallei. Eenmaal over de
Lane, volgden we naar links de oever van dit riviertje via het Dijle en Lane
Wandelpad. Op die manier bereikten we het grondgebied van St.-Agatha-Rode,
waarvan we trouwens de kerk reeds konden zien. Via het verloop van de Lane
bereikten we de dorpskern van de kleine gemeente en wandelden voorbij de kerk.
Het enige café ter hoogte van de kerk, bleek reeds een tijdje gesloten.
Voorbij de kerk bereikten we wat
verder de brug over de Dijle en via deze brug ging het verder langsheen de
Leuvensebaan. Een eindje verder verlieten we al vlug deze drukke weg, om verder
het Dijle en Lane Wandelpad te volgen, richting natuurgebied Grootbroek. Een
kort stukje kasseiweg ging al heel vlug over in een drassig pad. We passeerden
het wandelpoortje naar het Grootbroek, doch wij volgden verder het pad in
zuidelijke richting. Zowat 500 m verder bereikten we de oever van de Dijle, een
waterloop welke we vanaf nu via de oever stroomopwaarts volgden. Zo bereikten
we een eind verder Waals grondgebied in de Rue de Rhode, we bevonden ons nu in
Pécrot, een deelgemeente van Grez-Doiceau. We bevonden ons nu op het traject
van de GR579. Het ging rechtsaf en even verder, over de brug over de Dijle,
bereikten we opnieuw Vlaams grondgebied. We troffen links een zwarte bunker aan
en aldaar verlieten we de weg om een links gelegen pad te volgen. Het ging nu
lichtjes bergop, we dwarsten een tweetal straten, waarbij we de tweede links
volgden, alweer de Leuvensebaan.
Ter hoogte van een klein
kapelletje draaiden we rechtsaf in de Zesdagmaalstraat. Het ging alweer even de
hoogte in, doorheen een stukje woonzone, tot we voorbij de huizen de Oude
Waversebaan bereikten. Aldaar volgden we de GR naar links, richting hoger
gelegen Sint-Agatha-Rodebos. We wandelden geruime tijd langsheen de bosrand,
tot aan een kleine bakstenen kapel. Ook hier namen we nogmaals de tijd om een
hapje te eten en even wat kledij uit te doen, gelet op de warmte van de eerste
voorjaarszon. Even voorbij deze kleine kapel, bereikten we opnieuw een
kruispunt van boswegen. Hier dienden we een keuze te maken tussen het grote
parcours of de eerste verkorting. Vermits we al een tijdje niet hadden
gewandeld, besloten we het te houden op de afstand van 16,7 km en kozen we dus
voor de kortere weg richting Huldenberg. We volgden bijgevolg verder de GR579
en wandelden voorbij de slagboom het Sint-Agatha-Rodebos in.
Zo begonnen we aan een lange
afdaling doorheen het bos. Geruime tijd later ging het via een wildrooster en
een tweetal afsluitingen het natuurgebied Rodebos en Laanvallei in. We bevonden
ons dan ook op het Terlanen Wandelpad. We dienden een tweetal waterlopen te
dwarsen, vooreerst een zijbeekje van de Lane en tenslotte de Lane zelf. Nadien
kwamen we opnieuw in de omgeving van de huizen en hielden nagenoeg steeds
rechtdoor aan, richting Huldenberg. We wandelden vervolgens doorheen de
Vossekouter en dienden nadien nog een stevige klim te verwerken in de
Zavelstraat, inderdaad een aardeweg bestaande uit voornamelijk zavelondergrond.
Zo bereikten we uiteindelijk de hoger gelegen bebouwde kom van Huldenberg ter hoogte
van de Nijvelse Baan. Hier hadden we echter nog een klein ommetje te doen. We
gingen dan ook linksaf in de richting van een viersprong, om daar nogmaals een
mooie holle weg te volgen. Zo kwamen we uiteindelijk via een ommetje in de
bebouwde kom van Huldenberg en bereikten via enkele woonstraten het
Gemeenteplein. We hadden nog ruim de tijd om even een lokale horecazaak te
bezoeken en even na te kaarten over deze tocht bij een lekkere kop koffie.”
We kijken nog even terug op
datgene, wat kort na afloop werd neergeschreven in de respectieve
wandelboekjes. ‘K: Dagstappergids Vlaams-Brabant. Huldenberg, St. Agatha Rode
en even over de taalgrens. Verrassend, glooiend, maar mooi. Fris maar af en toe
een zonnestraal. J: Wandeling N° 11 uit de Dagstappergids Vlaams-Brabant. Tocht
met start in Huldenberg en doorheen de vallei van de Ijse – Lane en Dijle. Over
de heuvels van het Margijsbos en het Sint-Agatha-Rodebos. Pittige tocht maar
met een aangenaam voorjaarszonnetje.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten