woensdag 20 mei 2020

241: Floriffoux, Zondag 02 oktober 2011, 11,5 km. (4792,239 km.)



Een wandelrelaas met betrekking tot een tocht, beschreven in een nieuwe dagstappergids over de Ardennen. Het verslag ter zake werd pas ’s anderendaags geschreven, omstreeks 19:41 uur.

“Het verslag van onze wandeling van gisteren in het Waalse Floriffoux. Ditmaal kozen we een eerder korte wandeltocht van ongeveer 11,5 km, uit de Dagstappergids, deel 3: Provincie Namen. Het was dus iets dichter bij huis dat we de Ardennen gingen verkennen deze keer. Gisteren vertrokken we dan ook vroeg richting Namur, om niet veel verder het kleine dorpje, gelegen aan de oever van de Samber te bereiken. Het zonnetje stond reeds vrij hoog aan de hemel toen we aan de plaatselijke kerk van Floriffoux onze wandelschoenen aantrokken en op stap gingen. De tocht ging van start ter hoogte van de parking naast de kerk. Daar troffen we reeds informatie aan inzake een lokale wandelroute, aangeduid door middel van blauwe rechthoekjes en met een lengte van 9,5 km. Het betreft hier een variante op een mountainbike parcours, dat we tijdens het eerste gedeelte van de wandeling zouden volgen. We wandelden dan ook omheen de kerkmuur om vervolgens de woonkern te verlaten, via een smalle weg, waar we konden klimmen. Rechts kregen we de vallei van de Samber te zien, links naderden we een loofbos.

We bevonden ons nu ook op een gedeelte van de GR126, te bemerken aan de roodwitte markeringen. Een eindje bergop ging de weg over in een onverhard smal pad, dat we spoedig links verlieten via een stenen steil pad. Hier dienden we fors te klimmen tot op een kruispunt van boswegen, waar we vervolgens opnieuw links aanhielden. We verlieten op die manier het traject van de GR. Vervolgens kwamen we langsheen een huisje voor watervoorziening, waarachter zich een betonnen trap bevond. Eens die overwonnen, klommen we nog wat verder tot het hoogste punt van de beboste heuvel. Daar aangekomen begon een lange afdaling via een brede grasstrook en langsheen nog een tweetal waterhuisjes, onderweg ging het door een drietal draaihekjes. Eenmaal beneden gekomen, bereikten we opnieuw de openbare weg, welke we nu links in dalende lijn volgden richting woonkern van Floriffoux. Juist alvorens het centrum te bereiken ging het via een rechts gelegen dalende weg richting brede en drukke verkeersweg, de N958. We staken deze drukke verkeersader over en begonnen andermaal aan een klim om de woonkern te verlaten.

Ter hoogte van een kleine kapel, geplaatst aan een Y-splitsing, verlieten we het traject aangegeven met blauwe rechthoekjes. We gingen rechtdoor om opnieuw het GR-pad te volgen. Een bezienswaardigheid onderweg was meteen de Ferme de la Tour, een getorende boerderij. Vanaf nu ging het via landelijke wegjes richting het gehucht Soye. Onderweg kwamen we langsheen de Rue du Charbonnage en inderdaad, enkele oude gebouwen van de voormalige koolmijn waren nog zichtbaar. Eenmaal het gehucht Soye bereikt, ging het linksaf, waarna we lichtjes dalend verder wandelden naar de vallei van de Samber. Een volgende richtingsverandering gebood ons de richting Spy en Franière te volgen. Dat we ons al een hele tijd bevonden op een gedeelte van een GR, werd even later duidelijk, toen we op een splitsing kwamen van de GR412 en GR126, waarbij we verder de GR412 bleven volgen. Gekomen aan een nogal druk T-kruispunt, dienden we linksaf te gaan en verder de richting Franière aan te houden.

Op die manier bereikten we even verder de brug over de Samber. We wandelden de brug over om vervolgens af te dalen naar de oever van de rivier, alwaar we het jaagpad bereikten. Een tweetal zitbanken echter nodigden uit even te pauzeren in het zonnetje en natuurlijk een hapje te eten. Af en toe bemerkten we aan de overkant enkele wandelaars, welke deelnamen aan een lokale wandeltocht, waarvan we ondertussen onderweg reeds de pijlen hadden zien hangen. We ondervonden echter weinig hinder, aangezien we ons blijkbaar bevonden op hun traject van 20 km en slechts sporadisch bemerkten we deelnemers. Na een uitgelopen lunchpauze, zetten we onze tocht verder, welke nu verliep langsheen het jaagpad op de oever van de Samber. Het was er in elk geval rustig wandelen in de blakende zon, met slechts af en toe een fietser, een eenzame hengelaar of een kleine motorboot die even de stilte kwam verstoren. We volgden de meanders van de Samber en vorderden op die manier richting Floreffe. Vooreerst ging het onder een spoorwegbrug door, waarna we de Floreffe-brug bereikten. Hoog op de oever bemerkten we de gebouwen van de abdij van Floreffe.

Aangezien we nu toch in de buurt waren, besloten we om even het parcours te verlaten en een bezoekje te brengen aan deze bekende site. Via enkele woonstraten bereikten we wat later de binnenkoer van de abdij en konden er terecht in de plaatselijke brasserie waar we even konden genieten van een kopje koffie. We kochten er ook het bekende abdijbrood, dat werd opgeborgen in de rugzak. Nadien ging het opnieuw richting Samber, waar we onze wandeling vervolgden. Het ging nadien nogmaals onder een tweede spoorbrug door, waarna we langzaam maar zeker in de verte de kerk van Floriffoux in zicht kregen. Nog een eindje wandelen langsheen de oever van de Samber, deed ons vervolgens aankomen aan een andere brug over de rivier. Hier konden we via enkele trappen de erboven gelegen weg bereiken en zo ging het in rechte lijn terug naar de parking ter hoogte van de plaatselijke kerk. Deze eerder korte tocht gisteren had ons toch opnieuw een ander gedeelte van de Ardennen laten ontdekken en zo zijn we alweer iets meer te weten gekomen over deze omgeving.”

We sluiten af met een blik in de wandelboekjes, teneinde te vernemen wat daarin werd neergeschreven, na afloop van het wandeltraject. ‘K: Floriffoux, Soye en Franière. Abdij van Floreffe. Samber. J: Wandeling vanuit Floriffoux, via Soye en Franière naar de Abdij van Floreffe. Zonnige tocht langsheen de Samber. Bezoek aan de abdijsite van Floreffe.’

1 opmerking:

  1. Een Pelgrim onderweg vraagt zich niets af over het vlakke land, de waterstromen, het wuivende gras en de geur van bloemen of hooi, hij geniet bij elke stap, zonder spijt of schroom maar groet de dagelijkse dingen, voor hem is alles altijd even mooi ♥

    BeantwoordenVerwijderen