Een beschreven traject, afkomstig
uit de Dagstappergids Oost-Vlaanderen en met vertrek in Maldegem. Na afloop
schreven we nog dezelfde avond een verslag met betrekking tot de
bezienswaardigheden onderweg, omstreeks 20:02 uur.
“Het ging vandaag eens niet
richting Ardennen, maar onze wandelschoenen brachten ons naar het dichtbij
gelegen Maldegem, meer bepaald naar de grensovergang met Nederland in
Strobrugge. Daar ging onze wandeling van vandaag van start, ter hoogte van de
wandelboom even vóór de grens. We hadden immers vandaag als alternatief onze
keuze laten vallen op wandeling 14 uit de Dagstappergids Oost-Vlaanderen. Toen
we deze ochtend even na acht uur van start gingen, voelde het frisjes aan met een
temperatuur van zowat 7° C. Over de velden hing een beetje nevel en de zon had
zich verscholen achter een dik wolkendek. Toch lieten we het niet aan ons hart
komen en begonnen vol goeie moed aan deze tocht langs en over de Nederlandse
grens. Ter hoogte van de wandelboom trokken we dan ook op pad in de richting
van de grens en volgden daarbij reeds de GR5A Noord, althans over korte
afstand, vermits deze rondwandeling niet minder dan 560 km bedraagt.
Toen we de grens naderden en de
eerste grenspaal konden vereeuwigen, volgden we een links gelegen kerkwegel en
konden we zo de drukke weg verlaten. De laatste woningen lieten we achter ons
en korte tijd nadien bevonden we ons tussen de akkers en weilanden, en
wandelden we langsheen het Grenspad. Dit smalle geasfalteerde paadje, voorzien
van enkele bochten, mondde uit in de Fortuinstraat, ter hoogte van een andere
grenspaal. We staken de weg over om aan de overkant de wegel verder te volgen,
ditmaal voorzien van de benaming Fortune Pad. We kregen zowat hetzelfde terrein
voor ogen, waar we opnieuw wandelden langsheen een geasfalteerd paadje. Af en
toe de grillige kronkelingen van dit wegje volgend, wandelden we even verder
over de Eedschen Kerkwegel, alsook de Plattelandsroute, hierbij nog steeds het
traject van de GR5A Noord volgend. In de wandelgids was nog sprake van drassige
ondergrond en modderige passages, doch dit behoort reeds tot het verleden.
Na tal van richtingsveranderingen
tussen enkele percelen akker- of weiland, ging het stilaan via een langer recht
stuk wegel, in de richting van de kerk van Middelburg. Uiteindelijk mondde het
pad uit ter hoogte van de openbare weg, met name de Schorreweg, waar we rechts
aanhielden en zo de bebouwde kom van Middelburg betraden. Al heel vlug konden
we de bordjes aantreffen van de plaatselijke Bladelin Wandelroute en even om de
hoek de 52 km lange fietsomloop Maerlant route. Via enkele woonstraten
bereikten we vervolgens het centrale plein even voor de kerk, waar we even
konden kennis maken met het begrip schandpaal. In het centrum van deze kleine
gemeente ging het langsheen de plaatselijke kerk, alwaar we zelfs wandelden
langsheen de Smokkelroute. Al even vlug als we Middelburg hadden betreden, al
even vlug stonden we op het punt dit dorpje te verlaten. Voorbij de kerk ging
het aan het volgende kruispunt rechtdoor en betraden we opnieuw een smal
paadje, ditmaal het Kerkepadje om ons opnieuw te begeven tussen de uitgestrekte
landerijen.
Ondertussen was de zon er toch in
geslaagd doorheen het wolkendek te priemen en zo werd het al vlug een stukje
warmer en vooral aangenamer om te wandelen doorheen dit polderlandschap.
Eenmaal dit fiets- en wandelpad voorbij, bereikten we een dwarsweg, waar het
voor ons rechtsaf ging. We verlieten zo het traject van de GR5A Noord en volgden
voortaan de roodgele markeringen van de Streek-GR Uilenspiegelroute. Op die
manier bereikten we de eerste woningen van het Nederlandse Heille. We
vervolgden onze wandeling via de Zuiderbruggeweg en waren al vrij vlug voorbij
Heille, nu op weg naar Aardenburg. Samen met de Streek-GR verliep langs deze
weg ook de langeafstandsfietsroute LF 51, met name de Gravejansroute. De
landelijke en vooral verkeersarme weg, leidde ons naar Aardenburg. Net wanneer
de grens van de stad werd bereikt, ging het ter hoogte van een bocht aan de
Stierskreek naar rechts, immers aldaar splitsten zich de Streek-GR en de LF 51.
Wij volgden de Streek-GR naar rechts, richting Elderschans. Vrij kort daarna
echter, ging het een links gelegen schelpenpad op, met name de Schansenroute.
Hier wandelden we even door een
klein stukje bos, om vervolgens tussen hagen te vervolgen en even verder de
eerste woningen van Aardenburg te bereiken. Enkele woonstraten later kwamen we
opnieuw terecht op het traject van de LF 51 en wandelden zo naar de Kaai in
Aardenburg. Het ging langsheen een waterpartij, alwaar enkele gebeeldhouwde
kikkers hun ding deden. Hier ging het rechtsaf, onder de stadspoort door en zo
betraden we de Weststraat en volgden gedeeltelijk het verloop van het
Kikkerpad. Via deze weg ging het naar de Marktstraat en zo kwamen we terecht op
het plein, voorzien van een kiosk, de Markt. We troffen er een leuk uitziend
hotel aan, voorzien van een groot buitenterras en namen hier even de tijd om
een koffie te nuttigen en even te genieten van het zonnetje. Na dit kort
oponthoud ging het verder via de Vleeschouwerstraat naast het gemeentehuis, een
straat die spoedig overging in een schelpenpad, alwaar we ons bevonden op de
Wallenroute. Achter ons zagen we stilaan de kerk van Aardenburg verdwijnen en
rechts kregen we enkele longhorns te zien.
We wandelden verder tussen hagen
naar de weg Aardenburg – Sint-Kruis. Hier ging het even linksaf en vervolgens
naar rechts om een schelpenpad te vinden dat leidde naar een speelpleintje. De
ideale plek vonden we om even te denken aan de inwendige mens en een
plaatselijke zitbank even om te toveren tot een snackbar. We wandelden verder
naar het achter het parkje gelegen wegje en maakten een ommetje om nadien terug
de hoofdweg te bereiken. Over korte afstand volgden we opnieuw de
Boomgaardstraat om verder rechtsaf de Binnenweg te nemen. We volgden terug de
Streek-GR en de LF 51, ditmaal via een lang en bochtig wegje langsheen de
Biezenkreek. Na een tijdje wandelen langsheen dit prachtig krekengebied, bereikten
we de dijk, welke zich bevond tussen de Sint-Kruiskreek en de Biezenkreek. Via
de dijk, ging het richting Sint-Kruis. Ook nu alweer een klein dorpje, waar we
heel vlug doorheen waren gewandeld. Ter hoogte van de laatste huizen, troffen
we toch nog een café aan, waar we ook ditmaal even halt hielden om even te
genieten op het terrasje, hierbij vergezeld van een Nederlands wielerfan.
De wandeling ging even later
verder via de Zuidweg, alweer een typische landelijke weg, welke zich kronkelde
doorheen dit polder- en krekengebied. Zo bereikten we na geruime tijd stappen
alweer maar eens een grenspaal, wat inhield dat we ons terug op eigen bodem
bevonden. Kort daarna splitsten zich de LF 51 en de Streek-GR, welke laatste we
naar rechts verder volgden. Onze tocht ging langsheen de Blokkreek en
vervolgens de Vrouwenhoekkreek. De plaatselijke Sentse Vijf Dorpenroute hield
ons even gezelschap. Onze weg vervolgend bereikten we later een kruispunt, waar
we de Streek-GR verlieten en rechts aanhielden om ons opnieuw te begeven op de
GR5A Noord. We naderden nu heel dicht het Leopoldskanaal en zouden de
rood-witte markeringen blijven volgen tot het einde van de wandeltocht. Eenmaal
het kanaal bereikt, overschreden we de Langewegbrug en hielden een laatste maal
halt ter hoogte van de aldaar gesitueerde taverne. Het laatste stukje van de
tocht zou ons geruime tijd laten wandelen langsheen de oevers van het
Leopoldskanaal. We volgden vooreerst de linkeroever, via een grasweg, in de
richting van de Moershoofdesbrug.
Eenmaal daar gekomen ging het via
dezelfde oever naar de volgende brug, de Lievebrug of Baileybrug. Onderweg
daarheen konden we kennismaken met enkele schapen welke zorgden voor het
afgrazen van de dijken. We staken vervolgens via de Baileybrug het kanaal over en
volgden voortaan de andere oever ervan, richting Strobrugge. Na zowat 1,5 km
deze laatste oever te hebben gevolgd, verlieten we dit zogenaamde jaagpad
schuin rechts naar beneden, waarna een veldweg ons leidde naar de startplaats
van de wandeling. Korte tijd later bereikten we het eindpunt van deze 25,5 km
lange weg langsheen polders, kanalen en kreken. Een leuke afwisseling op een
zonnige zaterdag.”
We ronden af met een blik in de
wandelboekjes, vermits ook daarin enkele eerste indrukken werden neergeschreven.
‘K: Vertrokken in Maldegem voor een wandeling in de grensstreek. Polders en
kreken. Iets te veel platte wegen. Droog maar schraal weer. Aardenburg is wel
mooi. J: Wandeling uit de Dagstappergids Oost-Vlaanderen. Vertrek in
Maldegem-Strobrugge. Via de GR5A Noord langsheen de grens naar Middelburg.
Vervolgens doorheen Aardenburg en Sint-Kruis terug naar Belgisch grondgebied.
Via de oevers van het Leopoldskanaal terug naar de startplaats aan de
wandelboom.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten