229: Ollomont, Zaterdag 09 april 2011, 18,6 km. (4583,689 km.)

Een loodzware tocht, waarvan we het parcours volgden op zaterdag. Pas enkele dagen later, op maandag, omstreeks 11:26 uur, werd het verslag ter zake geschreven.

“Met onze Dagstappergids, Deel 1 – Hart van de Ardennen, onder de arm, trokken we ditmaal naar het kleine gehucht Ollomont, startplaats van de achtste wandeling uit deze uitgave van Lannoo. Het zou een wandeling worden waarvan we de dag nadien nog de naweeën konden ondervinden. Een weliswaar schitterende tocht, met prachtige en unieke vergezichten, doch waar het aantal hoogtemeters gedurende deze 18,6 km lange tocht, op het einde hun tol begonnen te eisen. Niettemin, een van de mooiste wandelingen die we konden ervaren, sinds we enkele jaartjes terug de wandelsport konden ontdekken. Het begon allemaal ter hoogte van het oude ommuurde kerkhof van Ollomont. Even voordien hadden we een plekje gevonden om onze auto achter te laten en we begonnen dan ook onze ontdekkingstocht in deze streek, bij de ingang van deze mooie begraafplaats.

De unieke Sint-Margrietkapel, waarin enkele glasraampjes zorgden voor wat kleur op de witte muren, dienden we zeker even van nabij te bekijken. Iets lager gelegen, troffen we een picknicktafel aan en daar deden we ons vooreerst tegoed aan een verlaat ontbijt, waarbij we onverwacht de hulp kregen van een lokale golden retriever. Ter hoogte van de aldaar geplaatste wandelboom, voorzien van het baken Chapelle d’Ollomont Alt. 380, konden we op een informatiebord wat meer vernemen aangaande de reeds vermelde kapel en tevens over deze omgeving van de Ourthe. Vanaf deze plek volgden we de Promenade du Barrage, aangegeven met liggende groene ruitjes en het cijfer 14, alsook de Promenade de Martinbay, aangegeven door groene opstaande rechthoekjes en het cijfer 8. Het ging dan ook via een smalle asfaltweg, al klimmend in de richting van het even verder gelegen Nadrin, meer bepaald het drukke kruispunt te hoogte van de weg La Roche-en-Ardenne – Houffalize. Voorzien van een reeds hoog aan de hemel staande zon, verlieten we het gehucht Ollomont en bereikten even later het drukke kruispunt ter hoogte van de N860.

Ter hoogte van het aldaar gelegen pleintje, konden we zien dat het bureau voor toerisme reeds was geopend en konden we er terecht voor de aanschaf van enkele prentkaarten en het afstempelen van onze wandelboekjes. Nadien konden we pas goed op dreef komen. We namen de weg naar rechts, richting Filly, tot aan de kerk van Nadrin, die we reeds even verderop konden zien. Rechtover de kerk dienden we een geasfalteerd landwegje te nemen, hierbij het traject volgend van de Promenade de Filly, aangeduid met liggende blauwe ruitjes en de letters FE. Op die manier lieten we al heel gauw de bebouwing achter ons en kwamen terecht tussen de weilanden en akkers. Al dadelijk kregen we rechts van de weg mooie vergezichten te zien van de vallei van de Boven-Ourthe. Even passeerden we het baken Sol Fraite Alt. 410, zo te zien ging het nog steeds de hoogte in, wat we uiteraard ook konden aanvoelen. Het ging nadien langsheen een kruis, voorzien van het baken Voye di Messe Alt. 395, waarna de weg even steil bergaf ging. Alweer een beetje klimmend, bereikten we het gehucht Filly, waar we de weg volgend, op enkele minuten alweer doorheen waren.

Bijna halverwege het gehucht troffen we ter hoogte van een kleine bron het baken Al Fontin’ne Alt. 380 aan. Het verlaten van het gehucht Filly, betekende uiteraard klimmen. We lieten de laatste huizen van Filly achter ons en volgden opnieuw de reeds vermelde Promenade de Martinbay, alsook de Promenade de Spitanche, aangegeven met blauwe kruisjes en het cijfer 11. Stilaan opnieuw hoogte winnend, kregen we terug prachtige vergezichten te aanschouwen. Het weggetje leidde ons tot aan het volgende baken Croix Medalienne Alt. 390, waarnaast we inderdaad een kruis aantroffen, zoals er zoveel in de Ardennen voorkomen. We staken vervolgens de nabijgelegen N843 over en volgden de richting Nisramont. We volgden nu verder de aanduidingen van de wandeling nr. 8 (Martinbay) en stegen verder via een smalle weg, als het ware verlopend op een hoogplateau. Nu kregen we rechts een uniek zicht op onder andere Filly en Nadrin. Even verderop bereikten we de rand van het bos en tevens het baken Sur la Plate Tournée Alt. 410.

Op de hier geplaatste rustbank, namen we even de tijd voor een korte pauze en natuurlijk de nodige tijd om een hapje te eten. Een restaurant met een dergelijk uitzicht hebben we nog niet eerder gezien. Vanaf nu ging het verder via een onverhard pad, het bos in. Meteen begonnen we aan een afdaling van zowat 90 m, naar het lager gelegen Martinbay. We bevonden ons trouwens reeds in de vallei van de Oostelijke Ourthe. Na een tijdje geleidelijk te zijn afgedaald, ging het plots heel wat steiler bergaf en wandelden we door een holle weg, tot we even lager het baken Martinbay Alt. 320 hadden bereikt. Vanaf daar ging het nog verder dalwaarts, ditmaal over een onverhard pad met grove kiezels, wat soms het stappen bemoeilijkt. Kort daarop kwamen we terecht op het pad van de GR 57 om kort daarna een schuin rechts oplopend pad te nemen. Hier begon meteen het zware werk, vermits dit paadje voortdurend klimmen en dalen inhield en ons liet wandelen evenwijdig met de Oostelijke Ourthe. We bevonden ons trouwens op de 13 km lange Promenade du Lac des deux Ourthes, aangegeven met rode ruitjes en oranje bollen.

Na heel wat klimmen en alweer afdalen, bereikten we uiteindelijk het baken Confluent des deux Ourthes Alt. 280. Van een zeshoekig bordje was echter geen sprake meer, één of ander individu had het gewoon als souvenir meegenomen. Maar het uitzicht aldaar was in elk geval schitterend, vooral het spel van licht op het wateroppervlak. Vanaf dit punt, namen we het rechterpad en begonnen alweer aan een lange beklimming om uit de vallei weg te komen. Opnieuw kregen we een moeilijk begaanbaar pad voor de voeten, met rotsblokken, een op- en neergaand wandelpad en ter afwisseling wat trappen en een vlonder om een stukje beekvallei over te komen. Uiteindelijk, na heel wat klim- en daalwerk, maar eigenlijk meer het eerste, bereikten we een volgend baken Laid Tier Alt. 330. We waren dus alweer een fel stuk gestegen en kregen natuurlijk ook daar weer een schitterend uitzicht over de vallei. De GR 57 verder volgend en ook alweer de Promenade du Barrage, ging het vervolgens onder een soort belvedère door, een soort dak op vier palen, om nadien te beginnen aan een lange afdaling, richting stuwdam.

We daalden af doorheen lage beplanting, waarbij we op een open plek, reeds rechts in de diepte de stuwdam van Nisramont konden bemerken, alsook de hele vallei er omheen. Een stel trappen deed ons vervolgens nog wat sneller afdalen en na enkele laatste korte, vaak steile hellingen, bereikten we uiteindelijk een dwarsweg, voorzien van een reling en dit ter hoogte van het stuwmeer. Een kort bezoekje op de dam zelf mocht niet ontbreken, waarna we even verder een halte hielden in de Taverne du Barrage ernaast. Na een korte pauze, voorzien van een natje en een droogje, verlieten we het terras van de taverne en trokken verder op pad. Het ging via de grote parking naar de verder gelegen brug over de Ourthe, waar we vervolgens begonnen aan de beklimming van de N843, richting Nadrin. Deze druk bereden weg gebood ons om uiterst links te blijven stappen. Gelukkig konden we een paar bochten verder deze weg verlaten, via een links gelegen pad, dat ons stevig dalend in het bos liet verdwijnen. Eenmaal het donkere bos doorgekomen, bereikten we een kleine ingezakte brug. We bevonden ons opnieuw op het traject van de GR 57 en begonnen beneden in het dal nogmaals aan de beklimming van een heuvel. Hier troffen we het wellicht steilste pad aan van de dag, dat we met veel moeite overwonnen, om boven uit te komen ter hoogte van een weide.

We troffen er het baken E Halleux Alt. 325 aan. Het ging langsheen de omheining omheen de weide, waarna we een breder pad aantroffen dat ons leidde naar de eerste huizen van Ollomont. Na een laatste blik op de vallei, bereikten we een asfaltwegje dat ons de eerste woningen van Ollomont liet zien. Evenwel kort daarna, namen we een links gelegen paadje en begonnen we terug af te dalen naar de Ourthe. We volgden nu, naast de GR 57, het traject van de Promenade de la Cresse Ste Marguerite, aangegeven met rood-wit-rode rechthoekjes. Een tijdje later kwamen we inderdaad langsheen deze rots, voorzien van een mooi beeldje er bovenop, volgens de legende de kluizenares Margriet. Ter plaatse troffen we het baken aan met de vermelding Cresse St Marguerite Alt. 280. Kort daarop bereikten we de lager gelegen Ourthe en ging het haaks rechtsaf, het pad volgend dat evenwijdig verliep met deze waterloop. Er volgde nu een lang stuk wandelweg, alweer over rotsen, afgeknapte bomen, boomwortels en zelfs een rottend everzwijn. Het geluid van de rustig stromende Ourthe werkte rustgevend en hier konden we volop genieten van het zonnetje en van de glinsteringen op het wateroppervlak.

Geruime tijd later bereikten we het einde van dit wandelpad langsheen de Ourthe, ter hoogte van het baken Tiebiewe Alt. 260. Hier konden we niet anders dan rechtsaf te gaan en begonnen we opnieuw aan een lange beklimming om uit het dal weg te komen. Een brede bosweg was alvast de aanloop ervan. Naarmate we hoger uit het dal klommen, kregen we opnieuw mooie vergezichten te zien over de vallei van de Ourthe. Ter hoogte van een open plek, bereikten we het baken Point de vue François Remy Alt. 300, want we volgden immers reeds een tijdje het gelijknamige wandelpad, de Promenade de François Remy. Op dit uitzichtpunt gekomen, kregen we een zicht op de verder gelegen rotspartij van de Hérou. We volgden verder de blauw-wit-blauwe tekens om via een verder gelegen dwarsweg, links op te draaien. Hier ging het opnieuw fors bergaf, tot aan een verder gelegen splitsing, waar we konden kiezen tussen de links gelegen GR 57 en het rechts gelegen pad, aangegeven met groene rechthoekjes. We opteerden voor links, doch kwamen bijna onmiddellijk terecht bovenop de Hérou.

Hier dienden we wat te klauteren, over enkele rotspartijen, die niet beveiligd waren. Toen het uiteindelijk toch niet zonder risico bleek te zijn, daalden we een beetje verder af naar het lager gelegen alternatief wandelpad. Uiteindelijk kwamen beide routes samen ter hoogte van het baken Cresse des Chevaux Alt. 260. We daalden vervolgens terug af naar de lager gelegen Ourthe, om die korte tijd nadien opnieuw te bereiken. Hier ging het terug rechtsaf, evenwijdig met de rivier. We dienden alweer een steeds maar weer een op- en neergaand pad te volgen, vol met boomwortels en andere obstakels. Na een hele tijd klauteren en vooral puffen, bereikten we het baken Les Ondes Alt. 260. Hier verlieten we het traject van de GR 57 en begonnen voor het laatst aan een felle beklimming die ons de laatste maal uit het dal zou laten wegkomen. Dat we snel aan hoogte wonnen blijkt uit het volgende baken welke we zouden passeren Au Vevi Alt. 380. Aldaar troffen we nog even een rustbank aan en die was meer dan welkom om even te verpozen, alvorens het laatste stukje wandelparcours aan te vatten.

Een vijftal verschillende wandeltrajecten, leidden ons vanaf deze baken naar de even verder gesitueerde Chapelle Notre-Dame de Halle. Korte tijd na onze laatste rustpauze, verlieten we het bos en kwamen we vooreerst terecht tussen enkele weilanden, om even later de eerste huizen te bereiken, de bewoonde wereld laten we maar zeggen. Na nog een laatste klimmetje (!) bereikten we de kapel en het bijhorende baken Chapelle N-D de Halle Alt. 400. Restte ons nog een laatste korte afdaling via het weggetje naast de kapel, om even lager uit te komen bij het kerkhof van Ollomont. Dit was inderdaad een wandeling die kon tellen, maar achteraf bekeken, wanneer de spierpijnen een beetje zijn verdwenen, toch een parcours om met enige trots op terug te kijken en vooral de prachtige momenten een beetje te herbeleven. Het zijn zo van die trajecten die je nu ook weer niet elke dag onder de schoenen krijgt.”

Ook in onze wandelboekjes noteerden wij na afloop enkele eerste indrukken. ‘K: Een van de mooiste wandelingen! Ollomont, Nadrin, Filly, Nisramont. Zware, soms moeilijke wandeling, maar schitterend. Warm en zonnig weertje. J: Moeilijke wandeltocht vanuit Ollomont en via Nadrin en Filly naar de stuwdam van Nisramont. Tocht langsheen de Ourthe en de samenvloeiing ervan. Tot slot over de rotsformatie van Hérou.’