De laatste wandeldag uit de
vierdaagse Mesa 2010. Deze laatste dagetappe verliep van Champlon naar La
Roche-en-Ardenne en werd evenmin voorheen aangekondigd in de wandelgids
Marching. Vermits we op vrijdag de terugreis maakten, werd het relaas met
betrekking tot deze laatste etappe, pas geschreven op maandag, 28 juni 2010,
omstreeks 19:41 uur.
“De laatste dag van de Mesa 2010,
begon zo niet nog vroeger dan de vorige dagen. Alvorens het kamp te verlaten,
diende immers de slaapzaal te worden ontruimd, met als gevolg dat na het
ontbijt alles diende te worden ingepakt en opgeborgen in de auto. Gelukkig
zouden de douches na de wandeling nog ter beschikking staan. Terwijl we
wachtten op de bussen, waren de mannen van Defensie reeds volop bezig met het
afbreken van het kamp in zijn geheel. De etappe van vandaag zou eindigen in La
Roche-en-Ardenne, waardoor we vooreerst per bus de verplaatsing dienden te
maken naar Champlon. Na iets meer dan een half uurtje rijden, bereikten we het
pleintje ter hoogte van de plaatselijke kerk van Champlon. Hier konden we
beginnen aan de laatste wandeldag van deze Vierdaagse doorheen de Ardennen.
We verlieten dan ook korte tijd
na onze aankomst, het centrum van Champlon, om via een smalle asfaltweg de
bebouwde kom te verlaten. Een kleine klim richting Journal, had tot gevolg dat
we al heel vlug de kerk achter ons zagen verdwijnen. Een tussentijdse controle
op weg naar de top van de heuvel, liet toe een laatste blik te werpen op Champlon.
Zo kregen we wat hogerop een prachtig uitzicht over de weidse omgeving en
konden we zien hoe enkele heuvels lagen te wachten om te worden beklommen. Toen
we het hoogste punt hadden bereikt, met name het Croix de Journal (450 m),
bevonden we ons op de Promenade du Bronse en gingen aldaar linksaf, richting
Journal. Er volgde nu een langzame afdaling naar het lager gelegen dorpje.
Onderweg kregen we de markeringen te zien van de GR14, alsook volgden we de
Promenade de la Croix de Journal.
Toen we even later beneden waren
aangekomen en door het kleine dorpje wandelden, troffen we een kleine kapel
aan. Hier dienden we rechts aan te houden en te beginnen aan de klim, teneinde
opnieuw Journal te verlaten. Op weg naar het verder gelegen bos, bereikten we vooreerst
een volgend markeerpunt op het parcours: de Chaussée Marie-Thérèse (380 m).
Aldaar verlieten we de openbare weg om een rechts gelegen grindpad op te
wandelen. Het pad liet ons vervolgens geleidelijk afdalen naar het lager
gelegen Bois de Journal. Naarmate we dichter bij het bos kwamen, volgden we
vooreerst over korte afstand de rand van het bos, om uiteindelijk nog iets
lager gelegen, het bos in te gaan. Hier kregen we een geheel ander parcours
voor de voeten en werd het licht fel gedimd. Tussen de hoge bomen kon het
zonlicht met moeite doordringen en dat gaf vaak aanleiding tot prachtige foto's
onderweg. Het paadje dat we volgden doorheen het bos kronkelde enigszins tussen
de bomen.
Even verder dienden we zelfs over
een kleine waterloop te springen, welke het pad had overstroomd. Aan het andere
uiteinde van het bos, bereikten we een tijdje later een open vallei. Hier
werden we voor de moeite beloond met een prachtige schakering van diverse
bloemen in allerlei kleuren. Ook hier overheerste alweer het paars en de gele
kleur, die we de voorbije dagen al zo vaak hadden te zien gekregen. Enkele
kleinere rotspartijen hogerop trokken even de aandacht van de wandelaars. Hier
kwamen we langs veel kaalgekapte boszones, wat er opnieuw op kon wijzen dat bosbeheer
wel degelijk van belang was in deze streek. Naarmate we het pad verder volgden
en af en toe wat van richting veranderden, nam ook het warmtegevoel toe.
Ondertussen wandelden we verder langs een bloemenhaag en hoorden we de insecten
zoemen en zagen we ze zich koesteren in de zon. Enkele oude bekenden ontmoetten
we ondertussen op onze weg door de Ardennen. Even later bereikten we de
openbare weg en dienden rechtsaf te slaan en de weg te volgen.
Algauw kregen we een heuse klim
te verwerken. Halverwege de beklimming troffen we bezijden de weg metalen
vangrails aan en dat leek de ideale plek om het lunchpakket aan te spreken. Op
de bloemen naast ons zagen we de insecten zich verzamelen, als leken ze te
wachten op de restjes van onze maaltijd. Na een lange beklimming bereikten we
een open plek, waar zich een kruisbeeld bevond, hier dienden we een links
gelegen pad te volgen, dat meteen in dalende lijn verliep naar het bosje even
verderop. Op dit pad dienden we de diepe tractorsporen te volgen, die zich bevonden
tussen het hoog opgeschoten gras. Het pad verdween vervolgens in het bos om nog
even verder dalend te verlopen, korte tijd later echter kregen we op een smal
paadje een steile klim te verwerken. Hier ging het plotseling trager, aangezien
het pad niet toeliet elkaar in te halen en we werden voorafgegaan door een
groepje oudere wandelaars. We hadden echter tijd zat en konden onderwijl
genieten van de omgeving en de pracht van de ruwe natuur.
Toen we de top van de helling
hadden bereikt, zagen we links van ons de kerk verschijnen van het dorpje
Vecmont. We volgden nog even een pad, naast de weilanden gelegen, om korte tijd
later uit te komen aan de voet van de kerk. Dat er naast de kerk een weide was
gelegen met enkele grazende paarden, zoiets kan je enkel ervaren in de
Ardennen. De kleine dorpskom bestaat uit twee straten en je bent er even vlug
voorbij, als dat je er bent aanbeland. Enkele meters verder werden we opnieuw
voorzien van een gratis ijsje ter hoogte van de bevoorradingspost. Ook deze
lekkernij werd bijzonder gesmaakt door de deelnemertjes aan de mini mini mesa,
die juist op hetzelfde moment deze rustpost hadden bereikt. Ook hier maakten we
van de gelegenheid gebruik om de watervoorraad aan te vullen. Na deze rustpauze
volgden we verder de asfaltweg in dalende zin, richting open velden. Rechts van
de weg bevonden zich enkele rollen hooi, of die gemakkelijk waren te
verplaatsen dienden we toch even na te gaan.
Vijfhonderd kg is niet niets om
aan het rollen te brengen, zoveel is zeker. Enkele kapelletjes onderweg
verbraken even de uitgestrektheid van de velden. Ondertussen konden we in de
verte de mooie omgeving aanschouwen en zien dat ons nog enkele beklimmingen
stonden te wachten. Nadat we Vecmont reeds achter ons hadden gelaten, volgde
nadien een veldwegje, dat ons even later deed uitkomen ter hoogte van de drukke
weg naar La Roche-en-Ardenne. We dwarsten deze weg en wandelden een tijdje
bezijden de weg, afgezet met oranje kegels. Wat verderop sloegen we een links
gelegen grindpad in dat vooreerst min of meer horizontaal verliep, om even
verder in dalende zin verder te gaan. Ondertussen hadden we het grondgebied
bereikt van Beausaint, waar we algauw een eerste markeerpunt aantroffen, met
name het Croix de Jérusalem (390 m). Zoals het bordje terloops vermeldde,
kregen we hier een schitterend uitzicht over de omgeving. We vervolgden onze
weg verder via een veldweg, die nu geleidelijk aan in dalende zin verder ging,
stilaan richting eindstreep.
Na een tijdje dit dalende pad te
hebben gevolgd, veranderde het wegdek in asfalt en kwamen we terecht in het
laatste stukje bos van deze Vierdaagse. Via deze brede verharde weg, daalden we
gestaag verder af naar het dal van de Ourthe. De weg kronkelde nog enigszins en
hier en daar troffen we nog een kapel aan bezijden de weg. Uiteindelijk zagen
we plots de feodale burcht van La Roche voor ons opdoemen en was het einde van
de wandeltocht nabij. Na nog enkele foto's te hebben genomen van op dit mooie
uitzichtspunt, daalden we verder af tussen de huizen om aldus het centrum van
La Roche te bereiken. Via de brug over de Ourthe bereikten we de andere oever
en volgden er de hoofdstraat, langsheen de talrijke winkeltjes en terrasjes.
Links en rechts bevonden zich reeds wandelaars die de eindstreep hadden bereikt
en zich nu te goed deden aan spijs en drank. Even later bereikten ook wij de
eindstreep en konden de controlekaarten voor het laatst laten afstempelen. Op
het pleintje naast de Ourthe mochten we even later onze ster met het cijfer
drie ontvangen, goed voor een geslaagde derde deelname. We kijken nu alvast uit
naar de volgende editie, de Mesa 2011.”
We eindigen onze wandelbijdrage
met een blik in de wandelboekjes. ‘K: Van Tenneville (Champlon) naar La Roche.
J: Mini Mesa 2010 – Dag 4. Vanuit Champlon via Vecmont en Beausaint naar La
Roche-en-Ardenne.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten