Deze georganiseerde tocht werd
voorheen aangekondigd als volgt: ‘Zondag – Dimanche 07/02/2010 – 9700 Eine
(Oost-Vlaanderen), Prosper de Maeght wandeling, 7-12-20-25 km. Hanske de
Krijger Oudenaarde. Start: Medisch Pedagogisch Instituut van de Staat. Genieten
van de rustige sfeer rondom de visvijvers en Ohiobrug. Langs de historische
opgravingen en Mariette Tielemanspad. Oude Scheldearmen te Heurne en talrijke
wandelpaadjes en kerkwegels.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond, het
hierna weergegeven relaas, omstreeks 18:37 uur.
“Hanske De Krijger uit
Oudenaarde, stond vandaag in voor de organisatie van de Prosper De Maeght
wandeling in het Oostvlaamse Eine (Oudenaarde). De plaats van afspraak was
gelegen in het Medisch Pedagogisch Instituut 't Craeneveld. Deze ochtend vroeg,
konden wij ons voertuig kwijt op een parkeerplaats, op wandelafstand van de
startplaats. We konden er nadien in het MPI terecht in twee verschillende
startzalen. Er was reeds veel volk aanwezig bij onze aankomst aldaar, doch we
vonden gemakkelijk een zitplaatsje om onze koffiekoeken naar binnen te werken.
Er kon vandaag worden gekozen uit de volgende te wandelen afstanden: 7, 12, 20
of 25 km. Wij opteerden voor de laatste afstand met een werkelijke lengte van
25,8 km. Onderweg zouden we drie controleposten aantreffen. Het eerste gedeelte
van de wandeling bedroeg volgens de inrichters 5,1 km. Toen we van start
gingen, hadden we min of meer hetzelfde mistige weer als gisteren. Bij een
temperatuur van om en bij de 4° C, hielden we het toch droog bij aanvang van de
wandeling.
We wandelden vooreerst omheen het
domein van het MPI, om nadien langs het plaatselijke koopcentrum te stappen.
Enkele grote handelszaken passeerden de revue. Het ging vervolgens via enkele
woonstraten van Eine in de richting van de Ohiobrug over de Schelde. Enkele
stoere bizons houden aldaar de wacht aan weerszijden van de brug, als aandenken
aan de gevechten tijdens WO1, waarbij een Amerikaanse divisie zich had
onderscheiden. Aan de overkant van de Schelde waren we ondertussen aanbeland op
het grondgebied van Nederename (Oudenaarde). Juist over de brug ging het
vervolgens linksaf. We vonden hier op ons wandelparcours de LF30 Schelde
Deltaroute en de Scheldevalleiroute, twee fietsomlopen in de omgeving. De
wandeling leidde ons vervolgens langs een boomkwekerij, waar we links en rechts
van de weg, de planten konden bekijken. Even verder bereikten we de Katholieke
Basisschool, alwaar we een eerste maal onze benen wat konden strekken en de
gelegenheid te baat nemen om de chocomelk te proeven. Ook hier voldoende plaats
in twee verschillende lokalen van het schoolgebouw.
Na deze eerste korte
onderbreking, gingen we op weg voor een langer stukje wandeling, dat ons zou
brengen tot de afstand van 12,7 km. Na de controle kregen we een eerste
splitsing, waarbij de wandelaars van de 7 km, zich naar rechts begaven, in de
richting van de aankomst. De andere medewandelaars, vervolgden hun weg
rechtdoor. Enkele straten verderop, zagen we een tweede splitsing, waarbij de
wandelaars van de 12 km naar rechts afsloegen, terwijl de anderen zich naar
links begaven. Hier wandelden we doorheen een stukje verkaveling, om wat verder
uit te komen in open veld. Hier troffen we een informatiebord aan inzake het
Bos 't Ename, met tevens de verwijzing naar twee wandelroutes, de Aardgasroute
(6,2 km) en het Mariette Tielemanspad (5,2 km). We verlieten de openbare weg en
trokken een veldweg in, in de richting van het bos. Het pad ging even verder
naar links en leidde ons vervolgens via een hekje een natuurgebied in. Het pad
steeg lichtjes en verliep langsheen de bosrand, om later ons naar links het bos
te laten ingaan. We kregen een klim te verwerken op een modderig en glibberig
pad. Tussen de bomen door konden we zowaar een paard bemerken.
Boven gekomen ging het via een
hekje naar rechts, om dan via een plankenvloer af te dalen naar een lager
gelegen weide. Hier kwamen we terug op de openbare weg. We hadden opnieuw
enkele woonstraten, waarna het traject ons een veldweg deed opdraaien, welke
zigzaggend steeg naar het hogerop gelegen Wallebos, aldaar de Koolput genoemd.
Ook hier troffen we onderweg daarheen draaihekjes aan op het wandelpad. In het
Wallebos gekomen, ging het linksaf om via een karreslag een kasseiweg te
bereiken. Blijkbaar bevonden we ons hier op de Katteberg en een blik naar
rechts deed ons inzien dat een stevige klim ons stond te wachten. Via de brede
kasseiweg ging het bergop, waarbij we halverwege het grondgebied van Mater
bereikten. Nog een eindje klimmen en we bereikten boven in een ruime bocht
een onverharde weg. Hier volgden we deze
veldweg tussen de akkers door om aan de andere zijde een asfaltwegje te
bereiken, dat even later veranderde in een dalende kasseiweg.
Hier tal van aanduidingen van
plaatselijke wandel- fiets- en menroutes, met name de Ronde Van Vlaanderenroute
(80 km), de Maarkebeekvallei Menroute en de Bierbrouwer Wandelroute. Naarmate
we de kasseien volgden, bereikten we de grens van Volkegem. Er openbaarde zich
voor ons een kanjer van een afdaling van maar liefst 19%, de Wolvenberg. Een
lange afdaling, bracht ons uiteindelijk waar we de bordjes zagen van de
controlepost in de vzw Berge. Hier konden we even de inwendige mens aansterken
en even informeren naar het verdere verloop van het parcours. Hier zouden we na
onze rust een kleine lus dienen te wandelen van 4,9 km, om later dezelfde
controlepost te bereiken. Na de soep, ging het een eerste maal naar rechts, om
een tegelpad te bereiken dat opnieuw de hoogte inging. We bevonden ons nu op
het Volkegempad, dat slingerend de loop van een beekje volgde, tot we hogerop
opnieuw de openbare weg bereikten. Boven gekomen konden we een prachtige kapel
aanschouwen, waarna we onze weg verder vervolgden.
Enkele oude bekenden zagen we
terug, met name de Ronde Van Vlaanderenroute en de Bierbrouwer Wandelroute. We
stegen lichtjes tot aan het verder gelegen Steenbergbos, een plaatselijk
geboortebos. Hier trokken we via enkele onverharde veldwegen de natuur in.
Langsheen dit aangeplant bos, trokken we naar de akkers. Hier konden we de
hoogteverschillen in de omgeving waarnemen en ondanks het mistige weer, konden
we toch enkele mooie vergezichten aanschouwen. Een lange brede karreslag,
bracht ons dwars doorheen de velden. Af en toe kreeg het traject een modderig
karakter en voelden we het kleven van de grond van de Vlaamse Ardennen. Wat
later ging het zachtjes dalend via enkele weiden terug in de richting van het
centrum van Volkegem, om even later de vzw te bereiken voor een tweede halte
aldaar. Ondertussen waren we 17,6 km ver. Na onze laatste controle gingen we op
weg voor het laatste gedeelte van de wandeling van vandaag.
Het eerste gedeelte verliep
doorheen plaatselijke woonwijken, waarbij enkele kerkwegels werden aangedaan
die zich tussen de woningen bevonden. Niet meteen een interessant gebied om te
bewandelen, maar soms kan het niet anders om het parcours ergens heen te
leiden. Gelukkig kwam aan dit huisjeskijken een einde, toen we het centrum van
Ename bereikten. Hier konden we enkele kunstwerken bekijken, die zich bevonden
op de plaatselijke begraafplaats en op het terrein van het ernaast gelegen
Provinciaal Museum 't Ename. Om de hoek bereikten we nadien de archeologische
site, waar we de opgravingen konden aanschouwen en ons enigszins een beeld
vormen van hoe het vroeger moet geweest zijn. Een aldaar gesitueerde abdij en
dit omringd door ambachtswoningen, het moet inderdaad een prachtige site zijn
geweest. Met een beetje verbeelding kon je de gebouwen opnieuw tot stand zien
komen. Achter de site bereikten we vervolgens de Schelde. We wandelden een
eindje over het jaagpad langsheen deze bekende waterloop en konden rechts tal
van vijvers waarnemen, de ene al wat groter dan de andere. Voor korte tijd
verlieten we even het jaagpad om doorheen een zanderig terrein te stappen, waar
we ons even in de duinen waanden.
Terug op het jaagpad aangekomen,
troffen we opnieuw de LF30 Schelde Deltaroute aan en even verder de
Scheldevalleiroute. Naarmate we de loop van de Schelde verder volgden, zagen we
in de verte opnieuw de Ohiobrug verschijnen. Even voor de brug wandelden we nog
omheen een gedeelte van de laatste vijver op onze weg, om even later voor de
tweede keer de Ohiobrug te overschrijden. Aan de andere kant waren we opnieuw
aanbeland op het grondgebied van Eine. Alvorens we de startplaats bereikten,
ging het nog even langsheen het beeld van Prosper De Maeght, de man met de deur
op zijn kruiwagen, naar wie de wandeling van vandaag werd vernoemd. De goede
raad van de vrouw des huizes opvolgend, dat hij de deur in de gaten diende te
houden, had hij de deur meegenomen toen hij met vrienden op vermaakuitstap
ging. Hij had dus woord gehouden.
Voor wie verder het verhaal wil
nalezen, Google biedt uiteraard de oplossing. Naarmate het einde van de
wandeling naderde, begon het stilaan donkerder te worden. We bereikten gelukkig
droog de aankomst, maar dat kan niet worden gezegd van diegenen die na ons nog
arriveerden. Toen we moe maar voldaan huiswaarts keerden, noteerden we voor de
wandeling van vandaag 1899 deelnemers. Toen wij zowat drieduizend kilometer
geleden, voor het eerst kennis maakten met de wandelsport, was de Adriaan
Brouwertocht op 12 juli 2008 onze eerste wandeling. Vandaag was het een blij weerzien
met Hanske De Krijger. Voilà, onze bijdrage voor vandaag is klaar, nu vlug een
hapje eten en onder de douche. We zullen voorwaar zoete dromen hebben de
komende nacht.”
We sluiten stilaan dit
wandelonderwerp af, met een blik in de respectievelijke wandelboekjes. Ziehier
wat we destijds daarin noteerden: ‘K: Eine, Neder-Ename, Mater, Volkegem en
Ename. Goede afwisselende tocht. Natuur, Ronde van Vlaanderengebied.
Opgravingen en vijvers. Ohiobrug. Koud en veel mist! J: Vertrek in Eine en
vervolgens via Nederename, Mater, Volkegem en Ename. Langs Ohiobrug,
historische site en natuurdomein ’t Ename.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten