Deze tocht werd voorheen in de
wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche, 20/09/2009 –
9800 Deinze (Oost-Vlaanderen), 28ste Canteclaermarsen – De Gordel
der Leiestreek – Wisselbekertocht, 6-12-18-24-32 km. A.T.B. De Natuurvrienden
Deinze, Start: V.T.I. Via Leieoever naar Machelen, dorp van kunstschilder Roger
Raveel. Via dreven langs het kasteel van Olsene, de Veerhoek, Machelenput en
terug via een Leiemeander.’ Na afloop schreven we zoals gewoonlijk een verslag
van onze belevenissen onderweg, op zondag 20 september 2009, omstreeks 18:57
uur.
“Vandaag zouden sommige steden
autovrij blijven, wij zochten echter de rust wat verder van huis. Deze morgen
vertrokken we onder een bewolkte hemel naar Deinze, waar de 28ste
Canteclaermarsen zouden doorgaan. De plaats van afspraak was deze keer gelegen
in het ‘Vrij Technisch Instituut’ te Deinze, waar de plaatselijke
wandelvereniging ATB De Natuurvrienden, verzamelen had geblazen. Er was
voldoende parkeerplaats voorhanden en in de ruime vertrekhal heerste er al een
gezellige drukte bij onze aankomst. Volgens de infoborden, kon worden gekozen
uit te wandelen afstanden van 4, 7, 12, 18, 24 en 32 km. Vandaag opteerden we
voor de 24 km, met een werkelijke afstand van 25,8 km. Na een kleine hap en de
nodige inschrijvingsformaliteiten, trokken we op weg. We verlieten de
startplaats en wandelden in de richting van de Onze Lieve Vrouwkerk, niet ver
van het Instituut gelegen. We konden de eerste foto's van de dag nemen. Juist
voorbij de kerk, ter hoogte van de Tolpoortbrug, kregen we een eerste
splitsing, waarbij de afstanden 4 en 7 km rechts aanhielden.
Wijzelf staken de brug over, om
aan de overzijde het Antoon van Parys Pad op te wandelen, langsheen het water.
We bevonden ons al dadelijk op een tweetal routes, met name de Filliers
Wandelroute en de Milieuroute voor fietsers. Via een stukje buurtpark aan de
linkerkant, wandelden we langsheen enkele hengelaars en wat verderop een
hondentrainingschool. Zo brengt iedereen zijn vrije dag op een andere manier
door. Via enkele woonstraten trokken we vervolgens doorheen de Leiemeers, om
wat verder onder de drukke spoorlijn te wandelen. Zo bereikten we de Leie Rechteroever
en trokken we in de richting van Machelen (Zulte). Geruime tijd volgden we het
jaagpad langsheen deze waterloop, waarbij het opmerkelijk was om te zien, in
welke slechte staat de oevers zich bevonden. Op vele plaatsen waren de oevers
gedeeltelijk ingezakt en werd later signalisatie aangebracht, voorzien van de
nodige borden verboden toegang. Ondertussen volgden we reeds geruime tijd de
Gulderoute, een fietsroute van 32 km lang. Nadat we de oevers van de Leie
rechts hadden gelaten, ging het via tal van landelijke wegen naar de dorpskom
van Machelen.
Hier hadden we na exact 6 km, een
eerste halte in de School voor Aangepast Beroepsonderwijs Leieland. Na een kort
oponthoud, vervolgden we onze wandeling. Na deze eerste controle dienden we
onze weg verder te vervolgen langsheen het Raveelmuseum. Later op de dag zouden
we hier nog een tweede keer langskomen en dan zouden we een andere richting
volgen. Langsheen de flanken van het museum was men doende met het aanleggen
van een nieuw looppad. Om de hoek vonden we de aanwijzingen van de Roger Raveel
Route en die leidde ons naar het Terras aan het water. Deze uitkijkpost in de
vorm van arduinen trappen, was druk bevolkt door het plaatselijke eendenvolkje.
Een ideale plek om te zonnebaden, echter wij dienden genoegen te nemen met een
dik wolkendek. We gingen verder naar links via de Gaverbeekroute en het traject
van een Grote Routepad, de GR129. De muur der verbeelding vonden we even
verder, waar we het werk van Raveel konden aanschouwen. Hier kon je eigenhandig
een foto nemen van het kunstwerk, met jezelf erbij. Aan de overzijde stonden de
restanten van een molen, echter zonder zijn wieken.
We sloegen rechtsaf en volgden
opnieuw de Gulderoute, die het gezelschap kreeg van de Zwanenroute (15 km). Zo
belandden we aan de Mariagrot, volgens aangebrachte info, de Olsene Rotse.
Menig wandelaar haalde ook hier het fotoapparaat boven. Ter hoogte van deze
grot splitsten zich de afstanden, waarbij de 18 km-wandelaars rechts
aanhielden. Wij vervolgden onze weg naar links en trokken door de Oude
Kasteeldreef. Aan het begin van deze lange dreef, vonden we de aanduidingen van
de Modest Huys Route. De dreef liep kaarsrecht in de richting van de drukke
Kortrijksesteenweg, welke wij enige tijd later bereikten en vervolgens dwarsten.
Hierbij troffen we links van de weg een oude boerderij aan, die eerlijk gezegd,
betere tijden had gekend. Blijkbaar werd tegenwoordig de dienst uitgemaakt door
kippen, katten en ander gedierte... In elk geval de moeite waard om even bij
stil te staan. Aan de overzijde van de weg echter, bevond zich het statige
kasteel van Olsene. Een groot gedeelte van de omliggende wallen werd gevolgd,
waarbij we uiteindelijk de woonzone bereikten van Olsene.
Via enkele steegjes tussen
achtertuintjes door, bereikten we een verkaveling, waarin zich het
Ontmoetingscentrum Sint Pieter bevond. Hier hadden we na exact 12 km, een
tweede controle. Het derde gedeelte van de wandeling, leidde ons verder
doorheen de woonwijk, om nadien opnieuw de drukke Kortrijksesteenweg te
dwarsen. We volgden terug de Modest Huys route en die bracht ons langzaam naar
de open velden. Zover het oog kon reiken trof je maïsvelden aan. De landelijke
rust van deze streek was aangenaam om te ervaren. Een tijdje wandelen bracht
ons een tweede maal tot aan de Olsene Rotse, waar we vanaf nu het traject
verder volgden van de 18 km. De reeds gekende Zwanenroute zette ons op weg.
Opnieuw kregen we enkele landelijke paden onder de voeten geschoven, waar tal
van wandel- en fietsroutes elkaar opvolgden. Om er enkele te noemen: de
Gulderoute, de Roger Raveel Route en de Gaverbeekroute. Deze gezamenlijke
trajecten, brachten ons tot aan het Domeinbos Machelenput. Hier sloegen we
rechtsaf het veld in en volgden een stukje meander van de Leie.
Blijkbaar was deze ontstaan als
gevolg van de rechttrekking van de Leie. In de verte bemerkten we reeds de kerk
van Machelen en zo naderden we langzaam maar zeker voor de tweede maal de
School voor Aangepast Beroepsonderwijs. Een laatste hapje en een verfrissend
drankje zouden moeten volstaan om het laatste stukje wandelweg af te leggen.
Ondertussen waren we reeds meer dan 18 km onderweg en er restten ons nog een
zevental kilometer tot de eindstreep. Vol goede moed verlieten we opnieuw de
plaats van controle en gingen dit keer naar rechts, ter hoogte van het
Raveelmuseum. We volgden voor de zoveelste keer vandaag de Gulderoute. Al gauw
verlieten we opnieuw de woonstraten en belandden terug tussen de open velden.
Je raadt nooit welke gewassen we onderweg konden aanschouwen... Wat verderop
kwamen we aan de Leie en volgden we de linkeroever, in de richting van Deinze
uiteraard. De overkant hadden we reeds eerder op de dag kunnen bekijken. Zover
het oog kon reiken trof je medewandelaars aan. Ondertussen konden we volop
genieten van het zonnetje en dat het deugd deed hoeft wellicht niet gezegd te
worden.
In de verte zagen we reeds de
bekende torens langsheen de vaart in Deinze, het signaal dat het niet meer zo
heel ver kon zijn. We trokken een tweede maal onder de drukke spoorlijn door en
konden voor het laatst nog even genieten van de Leie. Stilaan trokken we naar
de stad en het einde van deze aangename herfstwandeling langsheen de Leie,
inspiratiebron voor tal van kunstenaars. Alvorens de aankomst te bereiken,
wandelden we nog langsheen het Kongoplein, om wat later, enigszins moe maar
voldaan, het Instituut te bereiken. Bij onze aankomst werden we door de
organisatie nog getrakteerd op een suikerwafel en deden we voor ons hetzelfde
met een lekkere roomijs, voorzien van aardbeien. Zo te zien waren we lang niet
de enigen die deze lekkernij konden smaken. Tot slot nog even vermelden dat
2444 wandelaars de weg vandaag naar Deinze hadden gevonden. Wij hebben de
autoluwe zondag op onze manier doorgebracht in de vrije natuur en ook dat zal
een tijdje bijblijven. Misschien tot bij een volgende gelegenheid...”
We sluiten dit wandelhoofdstuk af
met een blik naar datgene, wat kort na afloop van de tocht in onze
wandelboekjes werd neergeschreven. ‘K: Deinze, Machelen, Olsene, Zulte.
Natuurwandeling langs de Leie, zijn meanders en bezienswaardigheden. 24°. J:
Rustige wandeling doorheen de Leiestreek, vanuit Deinze naar Machelen en
Olsene. Opnieuw zonnig en warm herfstweer.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten