495: Aarschot, Zaterdag 16 april 2022, 16,3 km. (9898,047 km.)

“Het relaas van onze belevenissen tijdens een wandeling via knooppunten, behorende tot diverse wandelnetwerken: de Merode, Hagelandse Heuvels en Demer en Dijle. Een luswandeling met start en aankomst aan het station van Aarschot. Na een voorafgaande verplaatsing via bus en trein, arriveerden we op onze startplaats, ter hoogte van het knooppunt 247, deel uitmakend van het wandelnetwerk de Merode. We gingen dan ook, na het nuttigen van een broodje op het Statieplein, omstreeks 10:00 uur van start. Aan de overzijde van het Statieplein begaven we ons in de Antoon de Croylaan, welke vervolgens overging in de Pieter Verhaeghenlaan. Hier bevonden we ons al dadelijk op het traject van de Streek-GR Hageland. Gekomen aan het kruispunt met de Albertlaan, ging het in deze straat rechtsaf, tot aan het volgende kruispunt met de drukke Leuvense Straat. Aan de overzijde begonnen we aan een lichte beklimming van de Orleanstoren. Waar het wegdek ophield, ging het links het bos in en verkregen we een reeks trappen te verwerken, welke leidden naar de hoger gesitueerde Aurelianustoren, blijkbaar momenteel gesloten wegens restauratie. We verkregen er een schitterend uitzicht over de lager gelegen stad Aarschot. Net voorbij de toren ging onze tocht rechtsaf om er het knooppunt 748 te vinden. Een smal onverhard paadje ging verder doorheen deze boszone, om geruime tijd later langzaam af te dalen naar het drukke kruispunt met de Steenweg op Sint-Joris-Winge. Alvorens het kruispunt te bereiken daalde het pad vrij sterk af, nagenoeg in een goot tot de Gelrodeweg.

Over korte afstand ging het via deze Gelrodeweg naar de verkeerslichten teneinde de drukke R25 te kruisen. Aan de overzijde ging het nadien linksaf via een asfaltweg, s’-Hertogenheide, welke vrijwel dadelijk een bocht maakte naar rechts, om op het einde over te gaan in het natuurreservaat s’-Hertogenheide zelf. Hier verkregen we smalle wandelpaden, welke afwisselend verliepen doorheen bos en heide, af en toe met een open zandvlakte. Via vaak smalle paadjes ging onze wandeling dwars doorheen de heideplanten met een stralend zonnetje boven het hoofd. Eenmaal doorheen het gebied mondde het pad uit ter hoogte van de Schaapsvijver, een vrij breed grindpad. We vonden er het knooppunt 708, behorende tot het wandelnetwerk Hagelandse Heuvels. We draaiden haaks linksaf en stapten langs de rand van het links gelegen bos- en heidegebied. Vrij vlug betraden opnieuw een bosgebied, ditmaal het Kloesebos. Een eindje doorheen het bos kwamen we uit op een grote open plek, de Natuurspeelplek Gelrode. Een daar geplaatste rustbank was jammer genoeg reeds bezet. Net vóór deze open plek ging het haaks linksaf langsheen de rand van deze open speelruimte, om op het einde daarvan, haaks rechtsaf en even later opnieuw haaks rechtsaf te gaan. Zo stapten we omheen deze open heidezone in het Kloesebos.

Eenmaal opnieuw aan het uiteinde van deze speelzone gekomen, draaiden we links het zanderige pad op dat leidde naar de openbare weg, de Rillaarsebaan. We konden er even pauzeren omstreeks 11:15 uur ter hoogte van de Stedelijke begraafplaats Gelrode. Na te hebben genoten van een hapje en een drankje, ging het over korte afstand naar rechts op de drukke Rillaarsebaan, tot we links de Sterstraat konden inslaan. Een vrij brede onverharde weg, deels grind, deels grasweg. Het pad verliep tussen uitgestrekte akkers en weilanden, waarbij we getuige waren van het oogsten van asperges. Na een ruime bocht naar rechts wonnen we enigszins aan hoogte, waarna de Sterstraat, ondertussen Buurtweg 11 geheten, al kronkelend zich een weg zocht naar de verder gelegen openbare weg, de druk bereden betonbaan, de Holsbeeksesteenweg, om er het knooppunt 702 aan te treffen. Noodgedwongen ging het aan de overzijde van deze weg, over geruime afstand naar rechts, waarbij het storend lawaai van het verkeer een minpunt vormde. Wat verderop ging het dan linksaf, van het verkeer weg, de Parhofstraat in, vooreerst een smal asfaltwegje dat uiteindelijk overging in een grindweg. Een eerste Y-splitsing aan het knooppunt 701, liet ons de rechts gelegen Beekweg kiezen, andermaal een grindweg.

Ook ditmaal wonnen we nog wat verder aan hoogte, waarbij we zicht hadden op de rechts gelegen dorpskern van Gelrode, in het lager gelegen dal. Zowat op het hoogste punt aangekomen, daalde nadien de Beekweg geleidelijk, om na een volgende bocht naar rechts een splitsing aan te treffen aan het knooppunt 76. We behielden er dezelfde richting, met andere woorden rechtdoor, om vervolgens het grind opnieuw in te ruilen voor een smal asfaltwegje. Op het einde van de Beekweg kwamen we tussen de bewoning en eindigde de weg op de dwars gelegen Rillaarsebaan. Net op de hoek bleek de koffiebar ‘The 5 Senses’ tijdelijk gesloten. Dan maar zonder koffie rechtsaf de Rillaarsebaan op, om even voorbij de links gesitueerde Gelrodestraat, tussen twee woningen door een smalle kerkwegel in te gaan. Deze leidde naar de erachter gelegen Dorpstraat, waar we tegenover het kerkhof arriveerden. Een café links, de Kroon, bleek definitief te zijn gesloten. De Dorpstraat werd een eindje bewandeld naar rechts, voorbij het knooppunt 77 en het 100 m verder geplaatste knooppunt 78. Daar verlieten we de dorpskom van Gelrode naar rechts via de Holsbeeksesteenweg, hier slechts een smal wegje tussen enkele in aanbouw zijnde woningen. Het baantje mondde uit bij de grote broer, de brede Holsbeeksesteenweg.

Over korte afstand ging het links deze bredere versie van de Holsbeeksesteenweg op, tot we net vóór het kruispunt met de Rillaarsebaan, via een smal kasseiwegje links, een ruime bocht maakten naar rechts op zo de Rillaarsebaan te kruisen. Een smal elementair kasseiwegje verliep dan min of meer evenwijdig aan de weg, om nadien naar links te buigen en terug op de Rillaarsebaan te eindigen. Net daar, aan de overzijde van de weg bevond zich nog een oude Schoenmakerij. We dienden er een tijdje de Rillaarsebaan naar rechts te volgen, tot we linksaf konden draaien in de Boonzakstraat. Doorheen een deels nieuwe verkaveling kwamen we op het einde van de straat aan op het kruispunt met links en rechts Schaapsvijver, tevens knooppunt 704. Aan de overzijde zetten we rechtdoor onze tocht verder via de Papenakkerstraat, een smal asfaltwegje dat vrij spoedig diende te worden beklommen en het uitzicht verkreeg van een prachtige holle weg. Bijna het hoogste punt bereikt en waar de weg een lichte bocht maakte naar links, draaiden we haaks links een steile grindweg op welke ons even verder liet aankomen ter hoogte van een kleine kapel, Onze-Lieve-Vrouw Morgenster. Aan dit kapelletje stonden een tweetal zitbanken, ideaal om er even te denken aan de inwendige mens, dus een eerder late lunch omstreeks 12:45 uur. In plaats van broodjes genoten we in het zonnetje van een stukje frangipane.

Een rustige wandelpauze later, gingen we opnieuw op weg. We volgden er het smalle wandelpad doorheen het bos van de Eikelberg, om nadien langzaam af te dalen naar de openbare weg, tevens Eikelberg, voorbij het knooppunt 79. Over korte afstand ging het over een smal asfaltwegje naar het knooppunt 73 dat zich zou bevinden aan het begin van de Bergstraat. Jammer genoeg hebben we het knooppunt niet gevonden, dus begaven we ons rechtdoor de Bergstraat in. Gelukkig konden we zowat 100 m verder de straat naar rechts verlaten om opnieuw de Eikelberg te beklimmen, tot we op het hoogste punt terug het juiste geplande traject aantroffen. Haaks linksaf wandellden we nagenoeg op de rug van de heuvel door middel van een kronkelend bospad. Langzaam ging het dan in dalende lijn, voorbij een Mariagrot, om beneden uit te komen in de Bergstraat, aan het knooppunt 705. Vlakbij bevond zich de Oude Steenweg, welke we rechts opgingen tot het nabije kruispunt met de Leuvensesteenweg. Aan de overzijde van deze gevaarlijke en drukke weg, ging het via een smal paadje doorheen een stukje bos, om aan het andere einde de Wipstraat te bereiken.

We draaiden de straat naar links op teneinde deze te volgen tot aan de tunnel onder de spoorweg, om dan onder de spoorweg door te gaan en aan de overkant het knooppunt 715 te zien, ditmaal behorende tot het wandelnetwerk Demer en Dijle. We begaven ons daar op het wandel-en fietspad evenwijdig aan de spoorweg, Turfputten genaamd, tot we het knooppunt 714 bereikten. We verlieten er het verharde pad en gingen links het Natuurreservaat Vorsdonkbos - Turfputten in. Vrijwel dadelijk vonden we er een plekje om de laatste broodjes te nuttigen omstreeks 14:30 uur, ondertussen genietend van het gekwaak van talrijke kikkers. We zetten nadien onze wandeling verder doorheen dit natuurgebied via de knooppunten 717 en 712, om daar een smal wandelpaadje te zien, de Beemdenstraat welke we naar rechts opgingen. Dit smalle wegje bracht ons tot op het jaagpad langs de Demer. Over vrij lange afstand bewandelen we nu het brede grindpad naast de meanderende Demer, via de knooppunten 713 en 710 om uiteindelijk het jaagpad te verlaten richting station, via de Demerstraat, na het kruisen van de Nieuwlandlaan. Via de grote parking achter het station van Aarschot kwamen we omstreeks 16:10 uur opnieuw aan op de startplaats, na exact 16,3 km.”