437: Leefdaal, Zaterdag 16 januari 2021, 14,199 km. (8874,385 km.)

“Een winterse wandeling langs knooppunten behorende tot het Wandelnetwerk Zuid-Dijleland. Gelet op de weersvoorspelling en de aangekondigde sneeuw voor de namiddag, maakten we voorheen de verplaatsing via Cambio naar het centrum van Leefdaal. We vonden er dan ook vrij gemakkelijk een parkeerplaats tegenover de Sint-Lambertuskerk op een plein. We namen er de tijd om te genieten van een kopje koffie en een sandwich, nadien ons degelijk voorzien van winterkledij om vervolgens omstreeks 10:00 uur aan de wandeling te beginnen. Het was behoorlijk koud, om en nabij het vriespunt met bovendien een schrale wind. We startten dan ook voor de kerk en begaven ons naar een eerste knooppunt, met name 57. We staken de Dorpstraat over, om rechts van de kerk het smalle straatje Kerkring te kiezen, naast de links gelegen kerkhofmuur. Achter de kerk gingen we nadien een smalle dreef in, de Kasteeldreef, om er vrij vlug knooppunt 57 aan te treffen. We kozen een smal wandelpad naar links, evenwijdig aan de waterloop de Voer, welke we net via een brugje hadden overschreden. Wat verder kruisten we de Mezenstraat, wisselden er van oever, om nadien het kruispunt aan te treffen van de Dorpstraat met Blankaart. We draaiden rechts de Dorpstraat in, om deze vrij spoedig opnieuw te verlaten via een modderig wandelpaadje naar rechts. We volgden er opnieuw de meanders van de Voer.

Gekomen ter hoogte van de openbare weg, Lange Gracht, verlieten we de Voer naar links. We troffen er een wandelpaal aan, welke aangaf dat we ons bevonden op het traject van de Streek-GR Dijleland, maar ook dat we ondertussen het knooppunt 58 hadden bereikt. We zetten onze wandeling verder doorheen de Lange Gracht, kruisten wat verder de Dorpstraat en gingen aan de overzijde de Kleine Zavelweg in, een betegeld pad. Voorbij de laatste huizen ging het pad over in een smalle wegel. We kruisten de Nollekensstraat ter hoogte van het knooppunt 59 en wandelden rechtdoor verder, een veldweg op welke ons langzaam aan hoogte liet winnen. Aan een volgende dwars gelegen veldweg, inmiddels knooppunt 506, bleven we dezelfde richting aanhouden en kwamen terecht in een holle weg, waar het even later stevig de hoogte inging. Eenmaal het hoogste punt bereikt, ging het zacht dalend naar het volgende knooppunt 505 ter hoogte van een kruispunt van veldwegen. We bevonden er ons aan het begin van een stukje bos en wandelden bijgevolg naar links het bosje in. Deze korte passage werd gevolgd door een veldweg langs de rand van het Weebergbos, om er aan het knooppunt 509, rechts een rotsig dalend pad te kiezen, Buurtweg 25 of ook wel Langestraat. Beneden gekomen arriveerden we op het kruispunt met de Ganzemanstraat met een ondergelopen weide rechts.

We hadden inmiddels knooppunt 206 aangetroffen en gingen links verder op een grindweg, de Ganzemanstraat, met zicht rechts op een enorme witte hoeve. Voorbij de inrit naar de hoeve, kwamen we op beton terecht en volgden verder de openbare weg naar links. Vrij vlug veranderde het beton in een kasseiweg en daalden we verder af. Na enkele bochten stapten we langs de rand van een links gelegen bos. Stilaan terug op de begane grond gingen we het knooppunt 205 voorbij, gelukkig terug op asfalt, waarna we even halt hielden omstreeks 11:45 uur voor een hapje bezijden de weg. We troffen er een flinke boomstam aan als zitbank. De wandelpauze hielden we eerder kort omwille van de koude en de schrale wind. We gingen verder in dezelfde richting tot nagenoeg het einde van de Ganzemanstraat. We vonden knooppunt 218 op het kruispunt met de Biezenstraat. We staken het kruispunt over om zowat 100 m verder links een stijgende asfaltweg in te draaien, Buurtweg 12, of Kleine Puystraat. Af en toe vrij steil passeerden we een kleine bunker rechts van de weg. Eenmaal op het hoogste punt verkregen we een schitterend zicht over de omgeving. We draaiden langzaam naar rechts en kwamen opnieuw uit in de Langestraat.

Aan de overzijde van de weg ging onze tocht verder in de Kleine Puystraat, een smal betonwegje tussen de velden. Kort daarna kwamen we op een dwars gelegen smal betonnen wandel- en fietspad, alwaar we links afdraaiden, Buurtweg 23, min of meer evenwijdig aan de Langestraat. We troffen vrij vlug knooppunt 207 aan, om er het pad te verlaten en naar rechts een modderige veldweg op te gaan, de Korbeekstraat. We kwamen nogmaals voorbij een klein perceel bos, waarin verscholen een kleine bunker, om nadien een kruising van veldwegen aan te treffen, ter hoogte van het knooppunt 208. We stapten rechtdoor verder over deze veldweg, maakten nadien een bocht naar rechts om tenslotte een volgend knooppunt te bereiken, met name 510 op alweer een kruising van veldwegen. Ondertussen waren we tijdens de afgelopen afstand meermaals gedaald en gestegen over het heuvelachtige parcours. Ook nu hielden we dezelfde richting aan nog steeds in de Korbeekstraat, om geruime tijd later een dwars gelegen betonwegje aan te treffen aan knooppunt 518. We troffen er een zitbank aan en namen er even de tijd om een broodje te nuttigen. Omwille van de koude hielden we de pauze eerder aan de korte kant.

We stapten het baantje in naar links om amper 100 m verder reeds het volgende knooppunt te vinden, met name 51 op het kruispunt van de Brede Weg en de Cornelisberg. We staken de Brede Weg over en begonnen aan een geleidelijke afdaling via een grindweg. Af en toe was het pad vrij modderig en zelfs in die mate, dat we in een bocht naar links, dienden te stappen over strobalen bezijden het pad. Het pad ging nogmaals de hoogte in om nadien, eenmaal over het hoogste punt, af te dalen naar een kruising van meerdere veldwegen, knooppunt 50. We namen de veldweg rechts en begonnen aan een vrij bochtige en lange afdaling naar de lager gelegen openbare weg, Delle. Beneden aangekomen, staken we deze drukke weg over om aan de overzijde nogmaals een klim aan te vangen op een grindweg, de Kapellestraat. Boven aangekomen daalden we nadien via een holle weg naar de lager gelegen Kerkstraat, ondertussen reeds knooppunt 56. We kruisten de Kerkstraat om aan de overzijde nog even verder te gaan in de Kapellestraat en er rechts af te draaien naar de Sint-Veronakapel van Leefdaal. Jammer genoeg niet toegankelijk. We gingen links van de kapel en via enkele trappen daalden we af naar de Dorpstraat, om daar links de weg op te gaan.

We kruisten er vervolgens de Kapellestraat en wandelden rechtdoor tot we rechts, ter hoogte van een linkse bocht de Dorpstraat verlieten en via een brugje de Voer overschreden. We bevonden ons opnieuw op een smal wandelpad aan de oever van de Voer. Via dit paadje kruisten we even verder Het Bies, gevolgd door de Voerhoek om tenslotte na een korte klim een kasseibaantje te betreden, Slagberg. We draaiden het wegje links op en stapten zo voorbij een links gelegen vijver, terwijl we rechts het kasteel van Leefdaal konden waarnemen. We kruisten Boskee en begaven ons aan de overzijde opnieuw in de Kasteeldreef, om er het voorlaatste knooppunt 57 aan te treffen. We stapten er gewoon rechtdoor reeds met de kerk van Leefdaal in zicht. Ondertussen hadden we de eerste sneeuw verkregen en toen we even later de parking bereikten waar we waren van start gegaan, konden we reeds spreken van hevige sneeuwval. We namem er nog even de tijd om in de auto de laatste koffie te nuttigen, alvorens de terugreis aan te vangen. We eindigden dan ook omstreeks 14:45 uur onze winterse wandeling na 14,199 km.”

267: Egenhoven, Woensdag 01 mei 2013, 25,3 km. (5332,279 km.)

“Een vrije dag tijdens de week, een unieke gelegenheid om te genieten van een dagje wandelen doorheen het Vlaamse land. Voorzien van voldoende zon, ging het dan ook richting Egenhoven, alwaar we het parcours zouden volgen van een wandeling uit de Dagstappergids Vlaams-Brabant. Deze dagtocht werd omschreven als volgt: ‘Langs Voer, Ijse en Dijle’. Een groot gedeelte van de wandeling zou verlopen langsheen het traject van de GR512 en de Streek-GR Dijleland. De start was voorzien ter hoogte van het dorpsplein van Egenhoven. Na een laat ontbijt konden we van start gaan, hopende op een zonnige en aangename dag. Vanop het centrale dorpsplein ging het over korte afstand langs de Sint-Jansbergsesteenweg en vervolgens via de Termunckstraat linksaf. Even later volgde de Termunckdreef, om via een tunnel onder de Boudewijnlaan te stappen. We staken nadien de autosnelweg E314 over en bereikten op die manier de Bremstraat, waar we voor het eerst de geel-rode markeringen aantroffen van de Streek-GR Dijleland. We zouden vanaf nu zowat 14 km het traject van deze Streek-GR bewandelen.

Via een dalend pad, kwamen we ter hoogte van de Bertemstraat, een veldweg waar we voor rechts kozen. We bevonden ons vrij vlug in een mooie holle weg. Na nogmaals te zijn afgedaald, ging het via een geplaveide straat evenwijdig met de Voer, doorheen de Dorpsstraat. Via een S-bocht staken we de Voer over, om even verder via een pad nabij de rivier, het centrum van Bertem te bereiken. Via de Kerkstraat kwamen we uit op een pleintje voor het kerkhof van de Sint-Pieters-Bandenkerk. We stapten over het kerkhof om de Sint-Pieterslaan te volgen en opnieuw de Dorpsstraat en de Voer te bereiken. Ditmaal gingen we onder de autosnelweg E40 door en onmiddellijk linksaf, richting Korbeek-Dijle. Via een veldweg wandelden we richting Kerkstraat en namen aldaar de volgende zijstraat, de Kapellestraat om aan te komen aan de Sint-Veronakapel. We bleven echter de Kerkstraat rechtdoor volgen, ditmaal via een holle weg. We staken nogmaals de Voer over en bevonden ons even later tussen het riviertje en een waterwinningsgebied. Een prachtig stukje natuur, intussen genietend van de zon. Via een kasseiwegje, Slagberg, ging het naar links bergaf.

We verkregen dan ook rechts zicht op het kasteel de Liedekerke. We staken de Boskee over en volgden een mooie beukendreef naar links, richting kerk van Leefdaal. We gingen niet over de Voer, doch wandelden rechts, naast het riviertje. Even later veranderden we van oever en volgden nog steeds het verloop van de waterloop. Ter hoogte van een alleenstaand huis, sloegen we linksaf in de Lange Gracht, hierbij nog steeds het traject volgend van de Streek-GR Dijleland. We dwarsten de weg Leefdaal-Vossem en vervolgden onze wandeling in de Kleine Zavelweg. We begonnen aan een klim, doorheen een holle weg. Boven gekomen verkregen we een prachtig zicht op Leefdaal en de vallei van de Voer. De weg boog naar rechts, waardoor we wandelden langs de rand van een stukje bos. Nadien ging het doorheen een ander stukje bos, om af te dalen langs de rand van het Tersaartbos. In de verte kregen we zicht op de gelijknamige Tersaarthoeve. 

Zowat 100 m vóór de hoeve, ter hoogte van een elektriciteitscabine dienden we naar links te gaan, alwaar we een gedeelte bewandelden van een oude trambedding. Het betrof de voormalige verbinding tussen Tervuren en Tienen, welke in bedrijf was tot in de jaren 1950. Via tal van veldwegen, af en toe modderig en zelfs deels geploegd en begroeid met gewassen, vorderden we langzaam richting Loonbeek. Na het overschrijden van een heuvel, ging het via een holle weg in dalende lijn naar de drukke weg, Leuven-Overijse, gelegen op het grondgebied van Loonbeek. We staken deze verkeersader over en wandelden via de Bertelsheide tot aan de Ijse, hierbij nog steeds de Streek-GR volgend. Net voor de brug over de Ijse gingen we naar links. We volgden via de oever de kronkelende Ijse en wandelden onder een brug door van een oude trambedding. Even later kwamen we aan ter hoogte van een asfaltwegje. We bemerkten er de rood-witte markeringen van de GR512. We hielden nog steeds dezelfde richting aan tot we de weg Korbeek-Dijle – Sint-Joris-Weert bereikten ter hoogte van de Oude Tramstatie van Neerijse. Vijftig meter verderop aan de overzijde van de weg ging het doorheen een mooie dreef met Japanse kerselaars. 

Aan het einde van deze prachtige dreef troffen we een Sint-Rochuskapel aan. Aldaar ging het schuinrechts een verharde weg in en gingen we voorbij het kasteel van Neerijse. We staken de Ijse over en bereikten het natuurreservaat de Doode Bemde. Tussen twee oude viskweekvijvers door ging onze wandeling verder via een links gelegen knuppelpad. Vrij snel waren we doorheen het natuurgebied, alwaar we ter hoogte van de uitgang de Dijlebrug aantroffen. We verlieten het traject van de GR512 en stapten voor de Dijlebrug naar links. We bevonden ons terug op de route van de Streek-GR. Gedurende een hele tijd volgden we nu de oever van de sterk meanderende Dijle tot aan de samenvloeiing met de Ijse, waarna we de Ijse overschreden via een houten brugje. We behielden dezelfde wandelrichting tot we zicht verkregen op twee eiken aan de oever van de Dijle. Via een poortje bereikten we een graspad waarop we verder de Dijle volgden. Uiteindelijk arriveerden we aan de weg Korbeek-Dijle – Oud-Heverlee, de Stationsstraat, alwaar we even konden verpozen ter hoogte van een picknicktafel. 

We dwarsten de Stationsstraat en wandelden langs een links gelegen gracht. Ter hoogte van een volgende picknicktafel kozen we voor rechts en passeerden even later een bunker. De wandeling werd vervolgd via het Ormendaalpad, om stilaan naar rechts af te wijken, richting autosnelweg E40. Even verder gingen we onder de snelweg door via een tunnelkoker. Weldra bereikten we het Egenhovenbos. We gingen rechtdoor in het bos tot we een kruispunt bereikten ter hoogte van een stuw over de Leigracht. Hier verlieten we het traject van de Streek-GR en gingen naar links via de verhoogde spoorbedding. Uiteindelijk bereikten we ter hoogte van een infobord inzake het Egenhovenbos een kasseiweg. Deze volgden we naar links en enkele bochten later kwamen we in het centrum van Egenhoven. Via de rechts gelegen Kapeldreef kwamen we opnieuw aan op het punt waar we vroeger op de dag waren van start gegaan. Meteen het einde van een aangename en zonnige wandeldag.”